Darmowe ebooki » Tragedia » Bachantki - Eurypides (gdzie można czytać książki online za darmo .txt) 📖

Czytasz książkę online - «Bachantki - Eurypides (gdzie można czytać książki online za darmo .txt) 📖».   Wszystkie książki tego autora 👉 Eurypides



1 2 3 4 5 6 7 8
Idź do strony:
ostatni, 
Ażeby mógł się dzisiaj wymknąć z naszej matni — 
Nie! rady temu nie da!... Juści liczko twoje 
Gładziuchne! Jak stworzone dla podwik! Gdyż stoję 
Przy prawdzie, żeś się dla nich przywlókł w nasze Teby! 
Kędziorki arcydługie, chyba nie z potrzeby 
Boiska tak się pięknie wydłużyły tobie, 
Falując wokół szyi w ponętnej ozdobie. 
I cera arcybiała, nie z słońca promieni 
Zbielała ci gorących, jeno w chłodnej cieni38 — 
Snać myślisz Afrodytę przesadzić w piękności! 
Lecz naprzód mów, co zacz ty, kto tu przyszedł w gości? 
  DIONIZOS
Nie trzeba samochwalby! Odpowiedź nie trudna: 
Wiesz może, gdzie jest Tmolu okolica cudna?  
  PENTHEUS
Wiem, owszem, miasto Sardes otacza dokoła. 
  DIONIZOS
Ja stamtąd, ma ojczyzna to Lidia39 wesoła. 
  PENTHEUS
Wprowadzasz nowy obrzęd, któż to ciebie zmusza?  
  DIONIZOS
Dionizos mi nakazał, latorośl Zeusza40. 
  PENTHEUS
Więc Zeus tam jakiś nowy bóstwa nowe tworzy?  
  DIONIZOS
Nie! Ten, który z Semelą obcował, król boży!  
  PENTHEUS
Czy we śnie ci nakazał, czyli41 też na jawie?  
  DIONIZOS
Twarz w twarz mi on polecił służyć świętej sprawie.  
  PENTHEUS
A na czymże polega istota obrządku? 
  DIONIZOS
Człek niewtajemniczony nie śmie znać jej wątku.  
  PENTHEUS
Jest jaka na obrządku tym korzyść oparta?  
  DIONIZOS
Nie wolnoć tego wiedzieć, choć rzecz wiedzy warta.  
  PENTHEUS
Wykręcasz mi się chytrze, a mnie świerzbią uszy.  
  DIONIZOS
Bachijskie tajemnice nie dla grzesznej duszy.  
  PENTHEUS
Widziałeś, mówisz, Zeusa. Jakżeż on wyglądał?  
  DIONIZOS
Jak chciał, a nie bynajmniej, jakbym ja pożądał.  
  PENTHEUS
I znowu się wywijasz! Któż za to co kupi?!  
  DIONIZOS
Ktoś mądry dla głupiego zawsze będzie głupi.  
  PENTHEUS
Czyś naprzód do nas przybył tu z orgiami swemi? 
  DIONIZOS
Obchodzą je we wszystkiej niehelleńskiej ziemi.  
  PENTHEUS
Mniej mają snać rozumu, niźli nasze kraje. 
  DIONIZOS
W tym względzie chyba więcej. Inne tam zwyczaje.  
  PENTHEUS
Czy za dnia się to wszystko odbywa, czy w nocy?  
  DIONIZOS
Przeważnie w nocy, mroki mają więcej mocy.  
  PENTHEUS
Dla kobiet niebezpieczna to pora i zdrożna.  
  DIONIZOS
Sposobność dla zdrożności i w dzień znaleźć można. 
  PENTHEUS
O, gorzko mi zapłacisz za swoje wykręty!  
  DIONIZOS
A ty za swą głupotę, za swój szał nieświęty!  
  PENTHEUS
O, ćwik42 i frant43 ten Bachus, a czelny bez miary! 
  DIONIZOS
Czym myślisz mi dogodzić? Jakie zadać kary? 
  PENTHEUS
Nasamprzód44 tej cię bujnej pozbawię czupryny. 
  DIONIZOS
Nie tykaj! Prawo do niej ma li45 bóg jedyny.  
  PENTHEUS
A potem tyrs ten oddasz, który dzierżysz w dłoni. 
  DIONIZOS
Sam wydrzyj Dionizosa własność! Niech się broni! 
  PENTHEUS
A potem ot! do ciupy każę zamknąć ciebie.  
  DIONIZOS
Jeżeli ja tak zechcę, bóg z ciupy wygrzebie.  
  PENTHEUS
Popróbuj go wywołać spośród twej czeredy! 
  DIONIZOS
On przy mnie tu jest blisko, widzi moje biedy.  
  PENTHEUS
Gdzie? Gdzie? On swym widokiem oczu mych nie darzy!  
  DIONIZOS
Lecz moje! Niewidzialny jest on dla zbrodniarzy!  
  PENTHEUS
Hej! Bierz go! Szydzi ze mnie i z Teb! Bierz go! Okuj!  
  DIONIZOS
Roztropny, nieroztropnym mówię: dajcie spokój! 
  PENTHEUS
A ja powiadam: bierz go! Ja tu większy przecie. 
  DIONIZOS
Sam nie wiesz, co poczynasz i kim ty na świecie!  
  PENTHEUS
Penthejem, Echiona synem i Agawy.  
  DIONIZOS
Twe imię już wskazuje, że dla cię łaskawy 
Nie będzie los.  
  PENTHEUS
Hej! Precz z nim! A przy końskim żłobie 
Przywiązać go, by w cieniu mógł zatańczyć sobie! 
Zaś te (Wskazuje na Chór), któreś tu przywiódł, uczestniczki zbrodni, 
Wysprzedam, albo, jeśli będzie mi dogodniej, 
Od bębna odzwyczaję i — to nie przelewki! — 
Do krosien je przystawię, jako proste dziewki. 
  DIONIZOS
Idę... A juści tego znosić ja nie muszę, 
Do czego mnie nie zmuszą. Lecz za te katusze, 
Za szyd46 ten sam Dionizos dobrze ci zapłaci. 
Zaprzeczać chcesz istocie tej bożej postaci, 
Więc będziesz musiał cierpieć! Mówiąc najwyraźniej: 
Krzywdzący mnie, ty boga zamykasz w swej kaźni! 
  CHÓR
Acheloa córko, słysz! 
Ty dziewicza Dirko święta! 
Dobrze o tym świat pamięta, 
Jakeś ongi w fal objęcia 
Zamykała kształt dziecięcia — 
W uścisk wód — 
Gdy je rodzic jego, bóg, 
Z wieczystego ognia smug 
Jednym tchem 
Uratował, w biodrze swem 
Zamykając boży płód! 
Rzekł mu wtedy: 
«Od tej biedy, 
Od tej klęski 
Zwoli47 cię mój żywot męski, 
Dithyrambie, wstąpże weń — 
Pod tym bowiem Bacha mianem 
Ma być w Tebach odtąd znanem 
Twe istnienie!» 
Dziś mnie ty usuwasz w cień, 
Dziś mną gardzisz, Dirko luba, 
Dziś za ziemi swojej krańce 
Precz mnie pędzisz i me tańce, 
Moje bluszcze i mój pręt. 
Na co ci ta moja zguba? 
Skąd ci wziął się dziś ten wstręt? 
Czemu mnie twa ręka żenie48 
Z twoich granic precz, ach! precz? 
O, na jagód winnych ciecz, 
Na Dionizosa słodki płyn, 
Jeszczeć Bromios49, boży syn, 
Będzie ci przedrogi! 
 

*

Co za złość to, co za złość! 
Jakżeż mi się strasznie mroczy 
Ten ze siejby zrodzon smoczej 
Król Pentheus50, Echiona, 
Syna ziemi, krew rodzona! 
Snać nie ludzki to jest twór, 
Jeno potwór, jeno dziw, 
Jakby nie był z ziemskich niw! 
Czym dlań bóg? 
Nieb krwiożerczy to jest wróg! 
On niebawem 
W złu swem krwawem 
Bez ochyby 
I mnie każe zakuć w dyby, 
Tak nim szarpie sroga chuć! 
Już mojego wodzireja 
Więzi w domu tym Pentheja 
Zmrok ponury. 
Zwróćże dziś swe oczy, zwróć, 
Dionizosie, synu boży, 
W jakiej twoi dziś prorocy 
Przeokrutnej są przemocy! 
Zjaw się ku nam dzisiaj, zjaw, 
Bo niedola dziś się sroży, 
Chce nas zbawić51 naszych praw! 
Z olimpijskiej przybądź góry, 
Ty, co w ręku dzierżysz kij 
Złotooki! Oto żmij, 
Oto jest ten straszny smok, 
Co wyniszczyć chce nasz tłok! 
Ukróć jego pychę! 
 

*

Zali na Nysie, gdzie pośród swych leż 
Mnogi się gnieździ zwierz, 
Odprawiasz swe korowody, 
Nasz Dionizosie młody? 
A może kipi twój szał 
Pośród koryckich skał? 
Lub też w Olimpu komorach, 
Skrytych w cienistych borach, 
Gdzie Orfeusza zew, 
Lutni czarowny ton, 
Ze wszystkich przynaglił stron 
Zielone kłody 
Drzew 
I zwierza wszelaki płód, 
Że je za sobą wiódł, 
Że wszystkie za nim szły, 
Dźwięcznymi wabione tchy?! 
O pierydzka kraino! 
A ino ci patrzeć, a ino, 
Jak stanie na twojej glebie 
Ten szumny nasz pan, czczący ciebie! 
Jak na bachantek czele 
Zjawi się tutaj, wesele 
Niosąc rozkoszne — o haj! 
Menady prowadząc swoje 
Przez Aksiosa52 zdroje, 
Przez Lydiasa53 brody 
Spłynie w ten kraj! 
Swe tu skieruje kroki 
Przez rwiste, 
Szkliste 
Potoki, 
Go, niby dobrzy rodzice, 
Żywią i rzeźwią ziemice — 
Tak mi mówiono — 
Te pono 
Wielce bogate w konie, 
Nie zwiędłe nigdy błonie!... 
 
Z wewnątrz woła DIONIZOS
O haj! O haj! 
O słysz mnie, znaj! 
Bachantek chór! 
A gdzież twój wtór?! 
Słysz! Znaj! 
O haj!... 
  JEDNA Z CHÓRU
Cóż to? cóż? Skąd ten głos, tak mi znan?! 
Czyż mnie woła szumny pan?  
  DIONIZOS
Haj! O haj! Znów wołam, znów! 
Chów Semeli, Zeusa chów!  
  DRUGA Z CHÓRU
O haj! O haj! O panie wielki! 
Twoje czcicielki 
Proszą cię, szumny ty boże, 
Byś się pojawił w ich zborze!...  
  INNA Z CHÓRU
Sza! moje druhy! Ziemia się porusza! 
Ach! Ach! 
Ten Pentheusza 
Królewski gmach 
W proch się rozpada, w kupy 
Gruzu i złomu!  
  INNA Z CHÓRU
Dioniz jest w jego domu! 
Cześć mu oddajcie modłami! 
  CHÓR
Już oddajemy!  
  JEDNA Z CHÓRU
Przed nami 
Kamienne pękają słupy 
Niebawem spod tego dachu 
Głos się tryumfu, nie strachu, 
Podniesie z warg! 
  DIONIZOS
(z wewnątrz)
Rozniećcie, rozniećcie się godnie, 
Gromu ogniste pochodnie! 
Spalże mi, spalże mi do cna 
Dom ten, o iskro ty mocna! 
  INNA Z CHÓRU
Ach! ach! 
Zali nie widzisz — strach! — 
Jak się ten płomień ścieli 
Nad świętym grobem Semeli? 
Pożar to, łuna 
Z Zeusowego pioruna, 
Który pozostał po niej, 
Kiedy ją gromem z swej dłoni 
Uśmiercał możny Bóg! 
Zginaćże, zginać kolana! 
Nie szczędzić trzęsących się nóg! 
Rzucać na ziemię, na ziemię 
To ciała przechwiejne brzemię, 
Bo oto już ku nam, Menady, 
Po zgliszczach i gruzach nasz włady 
Zbliża się, zbliża pan! 
 
Z ruin płonącego pałacu wychodzi DIONIZOS
Cudzoziemskie wy niewiasty! A więc taka trwoga trwóg 
O tę ziemię was rzuciła, powaliła z drżących nóg?! 
Snać dlatego, tak się zdaje, że czułyście, jak ten gmach 
Penthejowy w gruz rozrzucał, jak go w pył rozkruszał Bach! 
Teraz wstańcie! Wypogódźcie przerażoną, bladą twarz! 
  PRZODOWNICA CHÓRU
Ty w bachanckich korowodach najprzedniejszy wodzu nasz! 
Jak ja rada, widząc ciebie, w tej samotnej pustce, och!  
  DIONIZOS
Ogarnęło cię zwątpienie z oną chwilą, gdy mnie w loch 
Prowadzono, gdy mnie Penthej kazał zepchnąć w kaźni mrok!  
  PRZODOWNICA CHÓRU
Tak! Bo jeśli szwank byś poniósł, któż by mój prowadził krok? 
Ale powiedz, jak uszedłeś z tych więziennych łotra bram? 
  DIONIZOS
Bez mozołu, bez wysiłku ocaliłem się ja sam.  
  PRZODOWNICA CHÓRU
Jak to? Zali54 cię nie spętał? Nie skrępował ci tych rąk? 
  DIONIZOS
I tu sobie pokpiwałem z jego trudów, z jego mąk — 
Zdało mu się, że mnie wiąże, że mnie w mocy swojej ma, 
Że dotyka mych się członków, lecz nadzieja była czcza! 
Byka dopadł przy korycie, gdzie przytroczyć mnie on chciał, 
Jął kolana mi krępować i racice, jak na schwał! 
Tchu mu zbrakło, sapał, zgrzytał, z ciała potu ciekł mu zdrój, 
Wargi do krwi gryzł zębami! Nie wołałem doń: A stój! 
Jenom cicho siedział przy nim, patrząc na to. W tenże czas 
Przybył Bachus, wstrząsnął domem, ciężki mu wymierzył raz, 
Z grobu matki swej wyrzucił płomienisty ognia słup! 
I Pentheus, zobaczywszy ten płonący święty grób, 
Mniemał, że mu dom się pali, że zniweczon jego próg, 
Jął się rzucać na wsze strony, tu i tam, i do swych sług 
Począł krzyczeć na ratunek, Acheloa, widać, głąb 
Chciał wyczerpać: kto żyw tylko, pod zamkowy przybiegł zrąb — 
Nadaremnie! I on również, myśląc, że to płona55 rzecz, 
Przestał bawić się ratunkiem, jeno goły chwycił miecz 
I do wnętrza wpadł. Snać bał się, że mu jeszcze mogę zbiec. 
Wówczas Bromios, tak przypuszczam, gdy ten zaczął kłuć i siec 
W myśli, że tak mnie on siecze, podsunął mu twór ze mgieł: 
Wydało się Penthejowi, że mnie sobie wziął na kieł, 
A on w próżnię ciął przejrzystą! Nie dość, że go Bach tak zwiódł, 
Jeszcze on się stał dla niego sprawcą innych, wielkich szkód: 
Pałac w gruzy mu rozsadził, w perzynę obrócił dom 
Z bólu, że mnie ujrzał w pętach, że mnie spotkał taki srom! 
I on upadł ze zmęczenia, rzucił płony miecz o ziem — 
On, śmiertelny, słaby człowiek, co w zuchwalstwie począł swem 
Toczyć walkę z samym bogiem! I spokojnie, jakby nic, 
O Pentheja się nie troszcząc, ja u waszych staję lic. 
Lecz zda mi się, że to jego skrzypią kierpce — jakby szedł 
Tutaj do nas! O, zapewne, wnet on zjawi się tu, wnet! 
Ciekaw jestem, co też powie na to wszystko ten nasz gość? 
Choćby z złości on aż dyszał, ja wytrzymam jego złość. 
Boć do tego, tak powiadam, każdy w życiu swoim dąż, 
Że łagodnym, powściągliwym winien być roztropny mąż. 
 
Wchodzi PENTHEUS
Straszliwie mnie okpiono! Uciekł przybysz szczwany, 
Któregom w pętach rzucił we więzienne ściany. 
A niech go! Co ja widzę? Tyś tu?! Jaką drogę 
Wybrałeś, by zbiec z lochu? Zrozumieć nie mogę! 
  DIONIZOS
Nie ruszaj się, daj spokój! Mówięć po przyjaźni!  
  PENTHEUS
Powtarzam: jak, spętany, uciekłeś z mej kaźni? 
  DIONIZOS
Azalim56 ci nie mówił, że mnie ktoś odkupi?  
  PENTHEUS
Kto taki? O, w wykrętach nigdyś nie był głupi!  
  DIONIZOS
Ten, który stworzył wino dla duszy człowieczej.  
  PENTHEUS
Dionizosa hańbisz, mówiąc takie rzeczy.  
  DIONIZOS
[Którego między sobą w tym tu grodzie mamy?]57  
1 2 3 4 5 6 7 8
Idź do strony:

Darmowe książki «Bachantki - Eurypides (gdzie można czytać książki online za darmo .txt) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!
Dodaj komentarz