Król Lear - William Shakespeare (Szekspir) (czy można czytać książki w internecie za darmo TXT) 📖

Uwagi: 0

Słowa kluczowe:

Skarżyć się

Krótki opis książki:

Tragedia Shakespeare'a z roku 1605. Fabuła oparta jest na legendzie o Llyrze, mitycznym królu Brytanii.

Król Lear postanawia rozdzielić swój majątek pomiędzy swoje trzy córki. Chce podzielić go według miłości córek do ojca. Postanawia dać majątek dwóm starszym córkom, po tym jak najmłodsza córka odmawia wyznania miłości ojcu. Wkrótce Lear przekonuje się, że podjął złą decyzje.

Przeczytaj książkę

Podziel się książką:

Czytasz książkę online - «Król Lear - William Shakespeare (Szekspir) (czy można czytać książki w internecie za darmo TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 William Shakespeare (Szekspir)

Idź do strony:

niebezpiecznie

Na myśl ubiegłe przywodzić mu czasy.

Proś, niechaj wejdzie; zostaw go w pokoju,

Póki wszystkiego czas nie ułagodzi.

KORDELIA

Wejdź, panie.

KRÓL LEAR

Przebacz, bądź wyrozumiałą,

Zapomnij! Jestem starzec zdziecinniały.

Wychodzą: Lear, Kordelia, Doktor i Służba. SZLACHCIC

Czy się potwierdza wieść, że książę Cornwall

Zabity?

KENT

Żadnej nie ma wątpliwości.

SZLACHCIC

A kto na czele pułków jego stanął?

KENT

Lorda Gloucestera bękart, powiadają.

SZLACHCIC

Słychać, że Edgar, syn jego wygnany,

Do Niemiec z lordem Kentem się ratował.

KENT

Zwodne są wieści. Czas myśleć o wojnie,

Bo niedaleko królewskie zaciągi.

SZLACHCIC

Potrzeba52 będzie krwawa, jak się zdaje.

Żegnam cię, panie.

Wychodzi. KENT

Bitwa ta rozstrzygnie,

Czy źle czy dobrze skończą się me plany.

Wychodzi.

Przekaż 1% podatku na Wolne Lektury.
KRS: 0000070056
Nazwa organizacji: Fundacja Nowoczesna Polska
Każda wpłacona kwota zostanie przeznaczona na rozwój Wolnych Lektur.

AKT PIĄTY SCENA I

Obóz wojsk brytańskich w bliskości Dover.

Wchodzą przy odgłosie bębnów, z rozwiniętymi chorągwiami: Edmund, Regan, Oficerowie, Żołnierze i inni. EDMUND

Zapytaj księcia, czy trwa w pierwszej myśli,

Czy też ją zmienił, bo ciągle się waha,

Sam z sobą w wojnie. Przynieś mi odpowiedź,

Co chce stanowczo.

Wychodzi Oficer. REGAN

Zapewne nieszczęście

Spotkało siostry posłańca na drodze.

EDMUND

Bardzo się lękam.

REGAN

Teraz, słodki panie,

Wiesz, co zamierzam dla twojego szczęścia.

Powiedz, lecz szczerze, powiedz mi otwarcie,

Czyli nie kochasz siostry mej?

EDMUND

Uczciwie.

REGAN

Ale czy nigdy brata mego drogi

Na zabronione nie znalazłeś miejsce?

EDMUND

Mylisz się, pani.

REGAN

Wszystko53 mi się zdaje,

Że się tak wasze połączyły piersi,

Iż ona twoją, a ty jej połową.

EDMUND

Nie, pani, przeczę temu, na mój honor!

REGAN

Od dziś na zawsze znieść jej nie potrafię.

Mój drogi, nie bądź tak z nią poufały!

EDMUND

Nie troszcz się, pani. Ona, z swym małżonkiem —

Wchodzą: Albany, Goneril i Wojsko. GONERIL

na stronie:

Wolę tę bitwę przegrać, niźli widzieć,

Że go ode mnie siostra ma oderwie.

ALBANY

Kochana siostro, szczęśliwe spotkanie.

Król, jak słyszałem, z córką się połączył,

Z nim wielu panów, których oburzyła

Zbyteczna rządu naszego surowość.

Nie miałem nigdy serca, gdzie nie było

Uczciwej sprawy, i w obecnej wojnie

Dobyłem szabli tylko na Francuza,

A nie na króla, ni jego przyjaciół,

Których, jak myślę, zbyt słuszne powody

Do podniesienia buntu przymusiły.

EDMUND

Szlachetne słowa!

REGAN

Po co te rozprawy?

GONERIL

Połączmy siły na nieprzyjaciela.

O osobistych, prywatnych rozterkach

Nie teraz pora właściwa rozmyślać.

ALBANY

Idźmy o planie bitwy się naradzić

Z posiwiałymi w wojnie rycerzami.

EDMUND

W waszym namiocie stawię się za chwilę.

REGAN

Chodź z nami, siostro.

GONERIL

Nie.

REGAN

Chodź proszę, z nami,

Rzecz to konieczna.

GONERIL

na stronie:

Odkryłam zagadkę!

Głośno. Idę.

Gdy się chcą oddalić; wchodzi Edgar przebrany. EDGAR

Jeżeli kiedykolwiek, panie,

Raczyłeś słuchać biednego człowieka,

Słuchaj mnie.

ALBANY

Wkrótce przyjdę. Co chcesz mówić?

Wychodzą: Edmund, Regan, Goneril, Oficerowie, Żołnierze i Służba. EDGAR

Nim stoczysz bitwę, przeczytaj to pismo.

Jeśli zwyciężysz, niech przywoła trąba

Tego, co przyniósł. Choć jestem nędzarzem,

Stawię rycerza, który szablą stwierdzi

Prawdę litery każdej tego listu.

Gdy przegrasz, wszystko dla ciebie na ziemi

Już się skończyło i skończą się spiski.

Bóg z tobą!

ALBANY

Czekaj, aż list ten przeczytam.

EDGAR

To mi wzbroniono. Lecz gdy przyjdzie pora,

Na pierwszy sygnał twojego herolda

Ujrzysz mnie znowu.

Wychodzi. ALBANY

Niechże i tak będzie.

Bądź zdrów! A teraz przeczytajmy pismo.

Wchodzi Edmund. EDMUND

Wróg się przybliża; szykuj twoje pułki.

Oto wiadomość o jego potędze,

Przez naszych zwiadów troskliwie zebrana.

Śpiesz się, czas nagli!

ALBANY

Znajdzie nas gotowych.

Wychodzi. EDMUND

Obu tym siostrom miłość mą przysiągłem.

Jak ukąszony na żmiję ze zgrozą

Patrzą na siebie. Którąż z nich wybiorę?

Obie? Czy jedną? Czy żadnej? Nie mogę

Żadnej z nich posiąść, póki obie żyją.

Gdybym wziął wdowę, siostra jej, Goneril,

Będzie szalała; póki mąż jej żyje,

Trudno mi będzie celów moich dobiec.

Na dziś on w boju będzie mi pomocą,

A niech ta potem, co się chce go pozbyć,

Najkrótszą drogę do tego wynajdzie.

A co do łaski, o której wspominał,

Dla króla Leara i jego Kordelii,

Byle raz w nasze dostali się ręce,

Jego przebaczeń nie będzie im trzeba.

Bo, jeśli własną głowę chcę ratować,

Bronić się muszę, a nie dyskutować.

Wychodzi. SCENA II

Pole między dwoma obozami.

Alarm za sceną. Przechodzą przy odgłosie bębnów z chorągwiami: Król Lear, Kordelia i ich Wojsko. Następnie wchodzą: Edgar i Gloucester. EDGAR

Tu, ojcze, drzewa tego cień niech będzie

Twoją gospodą. Proś Boga gorąco,

By sprawiedliwość odniosła zwycięstwo.

Jeżeli wrócę, przyniosę ci w datku

Wielką pociechę.

GLOUCESTER

Niech cię Bóg prowadzi!

Wychodzi Edgar. — Alarm. Odwrót. Wbiega Edgar. EDGAR

Uciekaj, starcze! Daj rękę, uciekaj!

Król Lear pobity i z córką pojmany.

Daj rękę; idźmy!

GLOUCESTER

Nie, nie, ani kroku!

Zarówno dobrze i tu człowiek zgnije.

EDGAR

Znowu złe myśli? Musimy posłusznie

Na świat przychodzić i świat ten opuszczać.

Być w pogotowiu nasza jest powinność.

Więc idźmy!

GLOUCESTER

Idźmy, bo prawda, co mówisz.

Wychodzą. SCENA III

Brytański obóz w bliskości Dover.

Wchodzą: Edmund tryumfalnie, przy odgłosie bębnów, z chorągwiami, Król Lear i Kordelia jako jeńcy, Oficerowie, Żołnierze itd. EDMUND

Pod dobrą strażą trzymajcie tych brańców,

Dopóki woli swojej nie objawią

Ci, którym prawo sądzić ich należy.

KORDELIA

Nie pierwsi, chęcią wiedzeni najlepszą,

Złą mamy dolę. Królu zwyciężony,

Twój los jedynie dolega mi ciężko;

Łatwo bym sama wzgardą odepchnęła

Wzgardę fortuny. Czy wolą jest twoją

Na chwilę widzieć siostry me, twe córki?

KRÓL LEAR

Nie, nie, nie, nigdy! Idźmy do więzienia,

Będziem tam śpiewać jak dwa ptaszki w klatce.

Gdy prosić będziesz o błogosławieństwo,

Uklęknę, prosząc o twe przebaczenie,

I tak przeżyjem śród modłów i śpiewu,

Będziemy stare powtarzali baśnie,

Śmiać się będziemy do złotych motyli;

A kiedy biedak przyniesie nam jaki

Dworskie nowiny, będziemy go pytać,

Kto spadł, kto urósł, kto wygrał, kto przegrał,

I wszystkie świata zgłębim tajemnice,

Jakby na zwiady Bóg nas tam wyprawił.

W ciasnych więzienia murach przeżyjemy

Potężnych panów spiski i stronnictwa,

Którzy jak morze pod księżyca wpływem

Rosną, spadają.

EDMUND

Do więzienia z nimi!

KRÓL LEAR

Moja Kordelio, na takie ofiary

Bogowie sami rzucają kadzidła!

Więc cię znalazłem? Ten, co nas rozdzieli,

Z niebios płonącą przynieść musi głownię

I ogniem z jamy jak lisów wykurzyć.

Otrzyj źrenice, bo wprzódy zaraza

Pożre ich ciało i skórę, bo wprzódy

Na śmierć ich głodną będziemy patrzyli,

Nim z naszych źrenic jedną łzę wycisną!

Chodź.

Wychodzą Król Lear i Kordelia pod strażą. EDMUND

Zbliż się do mnie, rotmistrzu i słuchaj.

Czytaj ten papier. Daje mu papier. Pośpiesz do więzienia;

O jeden stopień już cię posunąłem;

Jeśli wykonasz, co pismo zawiera,

Staniesz na drodze do świetnej fortuny.

Wiedz, że się ludzie stosują do czasu,

Mieczowi serce nie przystoi czułe.

Nie cierpi rozpraw wielkie to zlecenie;

Lub powiedz, że je do słowa wykonasz,

Albo idź szczęścia w inny szukać sposób.

OFICER

Wykonam, panie.

EDMUND

Więc śpiesz się do dzieła.

Zwij się szczęśliwym, gdy wszystko się skończy.

Uważaj tylko, powtarzam: natychmiast,

A słowo w słowo, jak tu napisałem!

OFICER

Nie mogę ciągnąć wozu ni żyć owsem;

Co człowiek może wykonać, wykonam.

Wychodzi.

Trąby. Wchodzą: Albany, Goneril, Regan, Oficerowie, Służba. ALBANY

Złożyłeś męstwa twego dziś dowody,

A szczęście szabli twej towarzyszyło:

Twymi jeńcami nasi przeciwnicy.

Wymagam teraz, żebyś mi ich oddał,

Jak zasłużyli, bym z nimi postąpił,

I jak wymaga nasze bezpieczeństwo.

EDMUND

Stosowną rzeczą zdało mi się, książę,

Nędznego starca do więzienia posłać.

Jego wiek, tytuł jego mają urok

Zdolny pospólstwa serca doń przyciągnąć,

I lance nasze zaciężne obrócić

Przeciw nam samym. Dla tych samych przyczyn

W jednym więzieniu zamknąłem królową,

A jutro albo na dniu oznaczonym

Tam ich przywiodę, gdzie sąd wasz zasiądzie.

Dziś krwią i potem jesteśmy oblani,

Dzisiaj przyjaciel przyjaciela płacze;

Najlepszą sprawę śród upałów wojny

Gotów przeklinać, kto ostrość jej uczuł.

Sprawa Kordelii i króla, jej ojca,

Musi właściwszej doczekać się pory.

ALBANY

Przebacz mi, panie, ale moim zdaniem

W tej wojnie jesteś poddanym, nie bratem.

REGAN

Stosownie, jak go zechcemy nagrodzić.

Nim doń w ten sposób przemówiłeś, książę,

Mogłeś się spytać, jaka nasza wola.

On wiódł me pułki, był mym namiestnikiem,

A godność taka może, moim sądem,

Bratu go zrównać.

GONERIL

Trochę mniej gorąco!

Wyżej go własne wynoszą zasługi

Niż twoja łaska.

Idź do strony:

Darmowe książki «Król Lear - William Shakespeare (Szekspir) (czy można czytać książki w internecie za darmo TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!

Dodaj komentarz