O czym szumią wierzby - Kenneth Grahame (biblioteka dla dzieci .TXT) 📖
Najpopularniejsze książki dla dzieci napisane po angielsku, „Alicję w Krainie czarów”, „O czym szumią wierzby” oraz „Kubusia Puchatka”, choć powstałe w różnych czasach, mają wspólną cechę. Zaczęły się od historyjek, które dorośli, improwizując, opowiadali bliskim sobie dzieciom. Mimo literackiego opracowania, „O czym szumią wierzby” zachowuje cechy bajek do poduszki opowiadanych przez autora swemu synowi: pełnych ciepła i humoru, gdzie bohaterem kolejnych przygód jest raz jeden, raz inny z przyjaciół, zaś fabuła czasem snuje się niespiesznie, a czasem pędzi w zawrotnym tempie.
Oto Kret, który pewnego wiosennego dnia, zniecierpliwiony nużącym robieniem porządków w mieszkaniu, rzuca wszystko i wychodzi na zewnątrz. W górze wzywa go nieznany świat! Wałęsając się po okolicy, dociera do brzegu Rzeki, czegoś, czego nigdy wcześniej nie widział. Mieszkający w pobliżu Szczur Wodny namawia go na wspólną przejażdżkę łodzią. Tak zaczyna się ich przyjaźń. Dzięki Szczurowi po pewnym czasie Kret zyskuje nowych znajomych: zarozumiałego i impulsywnego Ropucha, właściciela Ropuszego Dworu, oraz żyjącego na uboczu mądrego Borsuka. Przyjaciół czeka wiele przygód.
- Autor: Kenneth Grahame
- Epoka: Modernizm
- Rodzaj: Epika
Czytasz książkę online - «O czym szumią wierzby - Kenneth Grahame (biblioteka dla dzieci .TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Kenneth Grahame
5. sarkastyczny — uszczypliwy, szyderczy, drwiący. [przypis edytorski]
6. smółka — roślina o czerwonych kwiatach, uprawiana jako ozdobna. [przypis edytorski]
7. wierzbówka — wysoka roślina o wąskich liściach, podobnych do liści wierzby, i o purpurowych kwiatach z fioletowym odcieniem. [przypis edytorski]
8. żywokost — roślina o kwiatach w kształcie zwisających dzwonków, koloru białego, jasnożółtego, różowego, czerwonego, fioletowego lub niebieskiego. [przypis edytorski]
9. gawot — dawny francuski taniec salonowy albo muzyka do tego tańca. [przypis edytorski]
10. nimfa (mit. gr.) — boginka mająca postać młodej, pięknej dziewczyny, uosabiała żywotne siły przyrody. [przypis edytorski]
11. kędy (daw.) — gdzie; dokąd; którędy. [przypis edytorski]
12. draperia — tkanina ułożona w dekoracyjne fałdy. [przypis edytorski]
13. rezonować — wypowiadać się z dużą pewnością siebie; mądrzyć się. [przypis edytorski]
14. sceptycznie — powątpiewająco, niedowierzająco. [przypis edytorski]
15. cal — jednostka miary długości równa ok. 2,5 cm. [przypis edytorski]
16. ukontentowanie (daw., z łac.) — zadowolenie. [przypis edytorski]
17. raszka — rudzik, mały, szarobrunatny ptak o rudawym podgardlu. [przypis edytorski]
18. podorywka — pole płytko zaorane zaraz po zbiorach i w ten sposób przygotowane do późniejszych prac przy uprawie. [przypis edytorski]
19. sybaryta — człowiek rozmiłowany w zbytku, wygodach i przyjemnościach życia. [przypis edytorski]
20. sztych — rycina, rysunek otrzymany jako odbitka na papierze obrazu wyrytego na płycie metalowej i pokrytego farbą. [przypis edytorski]
21. praszczur (daw.) — przodek. [przypis edytorski]
22. gloryja (z łac. gloria) — chwała. [przypis edytorski]
23. Chociaż mróz dzierży dziś w nocy wartę... — przekład Zofii Baumanowej. [przypis redakcyjny]
24. funt — dawna angielska jednostka wagi równa ok. 0,45 kg. [przypis edytorski]
25. junacki — właściwy junakowi, dzielny, śmiały, zuchwały. [przypis edytorski]
26. rejent (daw.) — notariusz, urzędnik sporządzający akty prawne na żądanie zainteresowanych, np. testamenty. [przypis edytorski]
27. Tudorowie — dynastia władców Anglii rządząca w latach 1485–1603. [przypis edytorski]
28. czeladź — służba; ogół służby zatrudnionej we dworze albo w domu. [przypis edytorski]
29. trzymał w ręku korbę i kręcił nią — w dawnych samochodach silnik był uruchamiany za pomocą korby rozruchowej. [przypis edytorski]
30. cyfra (daw.) — daw.: liczba, ilość; dziś popr.: pojedynczy znak pisarski służący do zapisywania liczb. [przypis edytorski]
31. wrzeciądz (daw., zwykle w lm) — urządzenie służące do zamykania bramy lub drzwi od wewnątrz; zazwyczaj rodzaj żelaznej sztaby lub drąga obracającego się na sworzniu przymocowanym do ościeżnicy albo ściany, którego drugi koniec mógł być umocowywany na drzwiach. [przypis edytorski]
32. kordegarda — wartownia, pomieszczenie dla strażników wojskowych. [przypis edytorski]
33. żołdak — daw.: żołnierz najemny pobierający żołd, czyli zapłatę za służbę wojskową (określenie neutralne); dziś: pogardl. o żołnierzu. [przypis edytorski]
34. szyldwach (daw., z niem.) — żołnierz na warcie, wartownik. [przypis edytorski]
35. halabarda — dwuręczna broń na długim drzewcu, zakończonym trzema rodzajami broni: siekierą, szpikulcem i hakiem. [przypis edytorski]
36. szafot — drewniane podwyższenie, na którym wykonywano publiczne egzekucje skazanych na śmierć przez ścięcie. [przypis edytorski]
37. mysikrólik — malutki ptaszek z rzędu wróblowych, o stosunkowo dużej głowie i czarnych oczach, mający upierzenie barwy szaro-żółtej z odrobiną białego, z charakterystycznym żółtym „berecikiem”. [przypis edytorski]
38. spirea — inaczej: tawuła; krzew ozdobny, należący do rodziny różowatych; drobne kwiaty kształtują duże grona; spirea może kwitnąć na czerwono, różowo, żółto i biało. [przypis edytorski]
39. wnyki — pułapka w formie pętli ze sznura lub drutu, zastawiana na zwierzęta w lasach. [przypis edytorski]
40. funt (szterling) — jednostka monetarna Wielkiej Brytanii; dawniej funt dzielił się na 20 szylingów po 12 pensów każdy. [przypis edytorski]
41. perkalową — wykonany z perkalu, cienkiego bawełnianego płótna. [przypis edytorski]
42. szyling — dawna angielska jednostka monetarna. Szyling był równy 1/20 funta i dzielił się na 12 pensów. [przypis edytorski]
43. omnibus (łac. dosł.: dla wszystkich) — duży, kryty pojazd konny o wielu miejscach, pod koniec XIX w. powszechny jako środek regularnej komunikacji w dużych miastach Europy; poprzednik autobusów. [przypis edytorski]
44. Sigurd I Krzyżowiec (ok. 1090–1130) — król Norwegii (od 1103), pierwszy z królów europejskich, który osobiście wziął udział w wyprawie krzyżowej. W 1107 poprowadził krucjatę norweską, liczącą ok. 5000 wojowników na 60 okrętach, w celu wsparcia nowo powstałego Królestwa Jerozolimskiego, założonego po I krucjacie. Po zwycięskich walkach opuścił Jerozolimę i popłynął do Konstantynopola, gdzie podarował swoje okręty cesarzowi, w zamian za co otrzymał konie. Powrócił lądem, ale część jego ludzi pozostała w Konstantynopolu. [przypis edytorski]
45. Wielki Kanał (wł. Canal Grande) — jeden z głównych kanałów Wenecji, o dł. ok. 4 km i szer. 30–60 m, przepływając przez środek Wenecji dzieli ją na dwie części; wzdłuż jego brzegów powstały w XIII–XVIII w. liczne, znane budowle. [przypis edytorski]
46. pomny czegoś (daw.) — pamiętający o czymś, mający na uwadze coś. [przypis edytorski]
47. bukszpryt — rodzaj pochyłego masztu wystającego przed dziób statku. [przypis edytorski]
48. chomąto — część uprzęży konia pociągowego, rodzaj wyściełanej drewnianej ramy zakładanej na szyję zwierzęcia. [przypis edytorski]
49. W ciągu wieków ludzkość cała... — przekład Zofii Baumanowej. [przypis redakcyjny]
50. szynk — podrzędny lokal sprzedający alkohol. [przypis edytorski]
51. wachmistrz (daw.) — komendant posterunku wojskowego; podoficer kawalerii. [przypis edytorski]
52. kordelas — długi nóż myśliwski, służący do oprawiania upolowanej zwierzyny; niegdyś również element uzbrojenia, używany głównie przez marynarzy. [przypis edytorski]
53. dykteryjka — anegdota, krótka, żartobliwa opowieść. [przypis edytorski]
54. Ropuch powrócił do domu! — przekład Zofii Baumanowej. [przypis redakcyjny]
55. taksator — rzeczoznawca ustalający cenę (taksę) czegoś. [przypis edytorski]
Wolne Lektury to projekt fundacji Nowoczesna Polska – organizacji pożytku publicznego działającej na rzecz wolności korzystania z dóbr kultury.
Co roku do domeny publicznej przechodzi twórczość kolejnych autorów. Dzięki Twojemu wsparciu będziemy je mogli udostępnić wszystkim bezpłatnie.
Jak możesz pomóc?
Przekaż 1% podatku na rozwój Wolnych Lektur:
Fundacja Nowoczesna Polska
KRS 0000070056
Dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur i pomóż nam rozwijać bibliotekę.
Przekaż darowiznę na konto: szczegóły na stronie Fundacji.
Ten utwór nie jest objęty majątkowym prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać. Jeśli utwór opatrzony jest dodatkowymi materiałami (przypisy, motywy literackie etc.), które podlegają prawu autorskiemu, to te dodatkowe materiały udostępnione są na licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa – Na Tych Samych Warunkach 3.0 PL.
Źródło: http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/o-czym-szumia-wierzby
Tekst opracowany na podstawie: Kenneth Grahame, O czym szumią wierzby, tłum. M. Godlewska, Oficyna Wydawnicza Rytm, Wydawnictwo Waza, Warszawa 1995.
Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl).
Opracowanie redakcyjne i przypisy: Paulina Choromańska, Wojciech Kotwica, Karyna Yurchuk.
Publikację wsparli i wsparły: megaK, Paweł Karasek, Agnieszka Salata-Niemiec, Anna Nadachewicz, Grzegorz Werpachowski, Elabezkota, Anna Mindykowska, ewa łach, Dorota Doszko-Nowak, Sierotkamarysia, GrzeKon, Kamila Batnik, Barbara, Ja, Edmund Łagutko, Irneusz Janek, Iwona, Mirosław Baranowski.
Okładka na podstawie: Dave Crosby@Flickr, CC BY-SA 2.0
ISBN 978-83-288-5176-4
Plik wygenerowany dnia 2021-07-08.
Uwagi (0)