Po męsku. Obyczaje silnej płci - 3. Mężczyzna w pracy - Peter Post (książki co czytać .txt) 📖
- Autor: Peter Post
Czytasz książkę online - «Po męsku. Obyczaje silnej płci - 3. Mężczyzna w pracy - Peter Post (książki co czytać .txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Peter Post
Obsceniczny i wulgarny język nie powinien być stosowany w kontaktach biznesowych. Nie wspomaga on bowiem komunikacji, a jedynie buduje nasz wizerunek osoby wulgarnej. Możesz też mieć problemy, gdy używasz słownictwa, które według ciebie jest odpowiednie, ale komuś innemu może wydać się obraźliwe.
Oto kilka najczęstszych „negatywnych zachowań” związanych z pracą oraz sugestie, jak postępować. Takie postawy psują relacje, wywołują urazę oraz mogą prowadzić do zmniejszenia produktywności, utraty zysków lub dużej rotacji kadr.
Niewłaściwy dotyk
Tom, szef Jane, wchodzi do jej boksu, aby porozmawiać z nią o nowym zadaniu. Pod koniec rozmowy wstaje i wyciąga lewą dłoń: „Dziękuję za przyjęcie tego zadania, naprawdę to doceniam” – mówi i lekko ściska jej ramię.
To tylko przyjacielski gest, nic więcej. Według Toma jego gest to jedynie próba pokazania, jak bardzo docenia wysiłek Jane.
Ona jednak uważa inaczej. Dla niej taki uścisk jest po prostu dziwny.
„Dlaczego to zrobił?” – myśli sobie. „Nigdy nie widziałam, by dotykał któregoś z mężczyzn inaczej, niż podając mu dłoń. Dlaczego mnie nie podał ręki? O co tu chodzi? Czy on się do mnie zaleca? Czy jest tu jakieś drugie dno?”
Co robić? Prosty gest, jakim jest dotknięcie kobiety, może prowadzić do różnych problemów, nie wspominając już o procesie sądowym. Jeśli czujesz, że musisz fizycznie dotknąć koleżankę, wyciągnij dłoń, dziękując jej za przyjęcie zadania. W miejscu pracy wystrzegaj się wszelkich innych form kontaktu fizycznego.
Czułe słówka
„Kochanie”, „skarbie”, „dziecinko” – istnieje mnóstwo określeń. Osoba używająca ich może sądzić, że jest po prostu przyjacielska, ale współpracowniczka, która je słyszy, może uznać je za niestosowne i zbyt swobodne albo za bezpośrednie zaproszenie do flirtu.
Bob wstaje, by wyjść z gabinetu Jane. Nie dotykać, przypomina sobie i mówi: „Dzięki kotku”.
„Kotku?” – myśli sobie Jane, wpatrując się w plecy odchodzącego Boba. „Nie jestem twoim kotkiem, nazywam się Jane. J-A-N-E”.
CO ROBIĆ? Skoro nie używasz danego słowa, kiedy zwracasz się w pracy do mężczyzny, nie stosuj go w odniesieniu do kobiety. Nie używaj „czułych słówek” w pracy. Ludzie mają imiona i tylko tak się do nich zwracaj. W ten sposób nie popełnisz błędu.
Podpuszczanie
Podpuszczanie to klasyczne zachowanie z gatunku „cel uświęca środki”. Zastraszanie to zmuszanie ludzi do zrobienia czegoś, na co nie mają ochoty: „Daj spokój Jack, weźmy służbowe auto. Co, jesteś tchórzem? Nikt się nie dowie!”. Dla tej osoby celem jest udanie się na lunch poza teren przedsiębiorstwa, zamiast jedzenie w służbowej stołówce, a w związku z tym nakłonienie Jacka do złamania firmowych zasad. W dzisiejszym świecie rzadko, jeśli w ogóle, udaje się w ten sposób osiągnąć zamierzony cel.
CO ROBIĆ? Podpuszczanie jest nie do przyjęcia, niezależnie czy dotyczy nakłaniania kolegi do bezprawnego pożyczenia służbowego samochodu, czy do nielegalnych praktyk w księgowości. Kieruj się zasadami i uświadom wszystkim dookoła, że tego samego spodziewasz się po nich.
Przeklinanie, krzyki i wulgarny język
Nie jest ważne czy słowo lub określenie jest obraźliwe dla ciebie, ważne, czy jest obraźliwe dla osoby, z którą przebywasz.
CO ROBIĆ? Kiedy rozmawiam z ludźmi, staram się wziąć pod uwagę ich pochodzenie i różnice kulturowe. Muszę upewnić się, że dobór słów nie przeszkodzi osiągnąć zamierzonego celu, jakim jest przekazanie komunikatu w sposób efektywny i zbudowanie jak najlepszej więzi ze słuchaczami.
Dominacja
Możesz dominować zarówno w czynach, słowach i postawie. Kiedy swoją wypowiedzią chcesz umniejszyć wartość drugiej osoby, a nie przedyskutować problem („Nie wiesz o czym mówisz!”, „Jak możesz mówić coś tak głupiego?”), właśnie przekroczyłeś granicę między dyskusją a dominacją.
Ton w jakim wypowiadasz słowa, zwłaszcza kiedy krzyczysz, może być równie dominujący jak język, którym posługujesz się. Mowa ciała również może odstraszać, szczególnie jeśli stoisz bardzo blisko drugiej osoby.
CO ROBIĆ? Kiedy rozmawiasz o problemie ze współpracownikiem lub partnerem w interesach, podkreśl omawianą kwestię w sposób neutralny, a nie osobisty, używając odpowiednich określeń, ale nie krytykując danej osoby. Zachowaj spokój i nie podnoś głosu. Za każdym razem, gdy ton twojego głosu wyraża gniew lub frustrację, osoba, z którą rozmawiasz, zwróci uwagę na twój stan emocjonalny, a nie na temat dyskusji. Pamiętaj o mowie ciała; na nic nie zda się kontrolowanie tonu głosu, jeżeli twoje ciało wysyła zupełnie inne sygnały.
Gapienie się
„Staram się nie gapić” – protestujesz. „Ale czasem ona ma na sobie strój, który bardziej nadaje się na imprezę niż do pracy”.
Wiem, że to może być trudne, kiedy w pokoju przebywa bardzo atrakcyjna kobieta. Niektóre ze strojów naprawdę przykuwają wzrok. Nie zmienia to jednak faktu, że uporczywe wlepianie w kogoś wzroku nie jest stosownym zachowaniem w miejscu pracy.
CO ROBIĆ? Może się zdarzyć, że atrakcyjnej koleżanki nie obchodzi fakt, iż przekracza pewne granice, ale interesuje to pozostałe osoby w pomieszczeniu (zarówno mężczyzn jak i kobiety). Wszyscy macie skupiać się na pracy, nawet jeśli coś was rozprasza. Twoja uwaga powinna być skupiona na informacjach i wiedzy, które wykorzystywane są w pracy, a nie na fizycznych atrybutach innych osób. Kiedy wykonujesz swoje obowiązki, naucz się koncentrować wyłącznie na nich, a spojrzenia pozostaw na czas po pracy.
Ignorowanie opinii innych
Rozmawiając często z ludźmi biznesu w całym kraju, słyszę skargi na brak umiejętności słuchania oraz dotyczące tego, że ludzie często ignorują opinie innych i nie doceniają ich starań, kiedy jest to uzasadnione. Obecnie, gdy pracuje się zespołowo, tego rodzaju zachowania stały się bardziej widoczne i bardziej szkodliwe niż dawniej. Budowa silnego, zwartego zespołu stanowi nieodłączną część dzisiejszego sposobu prowadzenia interesów.
Oznacza to konieczność funkcjonowania w złożonym środowisku zespołowym, a nie tylko pracę indywidualną, nastawioną na współzawodnictwo. Powiedzmy na przykład, że zespół programistów w firmie xyz.com dostał zlecenie stworzenia nowej gry komputerowej. Jest to proces złożony i aby osiągnąć sukces, trzeba skoncentrować się na pracy zespołowej. Jeśli jednak członkowie grupy są sfrustrowani zachowaniem kolegów, nie będą mogli skupić się jak należy na wykonywanym zadaniu. Jeżeli Jill napisze miesięczny raport, w którym przedstawi ostatnie dokonania jako wyłącznie własne dzieło, pozostali członkowie zespołu mogą mieć do niej żal, stać się podejrzliwi („Pewnie liczy na awans”) i będą mniej skłonni do współpracy.
CO ROBIĆ? Słuchaj uważnie, co mówią inni i pokaż, że uważasz, zadając pytania dotyczące konkretnych problemów. Dostrzeż wkład pozostałych osób: „Wspaniały pomysł Jill. Jak możemy ulepszyć go w przyszłości? Macie jakieś pomysły?”. To sprawi, iż wszyscy skoncentrują się na pracy, nie na osobistych preferencjach.
Przerywanie
Przerywanie to podcinanie skrzydeł innym. To jakby powiedzieć: „Przepraszam Jack, ale cokolwiek chcesz powiedzieć, nie jest warte mojego czasu”.
CO ROBIĆ? Zacznij słuchać i przestań przerywać.
BADANIA MÓWIĄ
Przestań poniżać innych
i nie zachowuj się z wyższością
Respondentki zapytane o to, co najbardziej denerwuje je u mężczyzn w pracy, za najważniejsze uznały zachowania poniżające innych i poczucie wyższości. Te dwie wady stanowiły łącznie ²⁄³ denerwujących zachowań.
O poniżaniu ludzi na różne sposoby wspomniało 35 procent badanych (to więcej niż jedna na trzy osoby). Respondenci podali wiele przykładów: John, który daje wszystkim w biurze do zrozumienia, iż nie ma problemu, z którym by sobie nie poradził i że o każdej decyzji dowiaduje się pierwszy; Jason, zawsze chętny, aby wykonać każde zadanie i przypisać sobie zasługi całego zespołu; Jim, który zachowuje się jakby był gwiazdą programu telewizyjnego, kiedy tylko szef znika z pola widzenia.
W życiu zawodowym, w odróżnieniu od towarzyskiego, nie zawsze wybieramy, z kim chcemy pracować. Aby odnieść sukces w pracy, musimy umieć porozumiewać się z ludźmi, z którymi w innej sytuacji nie chcielibyśmy nawet spotykać się.
Jest to duże wyzwanie, zwłaszcza kiedy rozpoczynasz nową pracę. Gdy znajdujemy się w nieznanym otoczeniu, takim jak nowe miejsce pracy, przyjmujemy postawę obronną. Jeżeli do tego przebywamy z ludźmi, z którymi nie dogadujemy się lub wśród których nie czujemy się swobodnie, takie zachowanie może przerodzić się w działania poniżające lub/ i postawę wyższości – dwa główne źródła starć na polu służbowym.
Zrozumiałe? Być może. Uzasadnione? Nie.
Pamiętaj, że kiedy wchodzisz w nowe środowisko służbowe, twoje naturalne zachowania obronne uruchomią się automatycznie. Aby temu zapobiec, zacznij świadomie tworzyć pozytywne nowe relacje:
skoncentruj się na byciu członkiem zespołu
słuchaj tego, co mówią twoi współpracownicy
skup się na zadaniach adekwatnych do twojego wykształcenia i doświadczenia
staraj się odnaleźć pozytywne cechy w nowych kolegach i ucz się od nich
Poza tym, idąc za przykładem Lincolna, niech podstawę twoich dobrych manier stanowi uprzejmość.
Komunikacja w biurze
JEŚLI Z TEGO ROZDZIAŁU MIAŁBYŚ NAUCZYĆ SIĘ JEDNEJ RZECZY, niech będzie to zasada, że nie możesz cofnąć tego, co powiedziałeś.
„Nie powiedziałem tego”
(owszem powiedziałeś)
„Nie miałem tego na myśli”
(owszem miałeś)
„Proszę, zapomnij o tym, co powiedziałem”
(Jasne!)
Czy coś powiesz, czy napiszesz – komunikat świadczy o tym, kim jesteś. Poplątane, niespójne myśli i zła komunikacja sprawiają, iż będziesz jawił się innym jako osoba zdezorganizowana i ignorant. Tak zwane „czeskie błędy”, kiepska gramatyka lub niewłaściwe słowa spowodują, że wydasz się niechlujny, nieprecyzyjny i niemądry. W centrum uwagi, zamiast treści, którą chciałeś przekazać, znajdzie się zdenerwowanie i frustracja odbiorcy.
Niezależnie od sposobu komunikacji – rozmowa w cztery oczy, e-mail, notatka, list, faks czy telefon – jeśli spełnisz cztery poniższe kryteria, ludzie skupią się na treści twojej wiadomości, a nie na twoich niedociągnięciach:
czy informacja jest jasna? (czy powiedziałeś to, co miałeś do powiedzenia?)
czy jest logiczna? (czy trzymasz się tematu?)
czy jest zwarta? (czy jest zrozumiała dla odbiorcy?)
czy jest zwięzła? (czy mogłeś ująć to precyzyjniej lub napisać krócej?)
Niestety, we współczesnym zwariowanym świecie biznesu często umniejsza się znaczenie przejrzystości, logiki i spójności w komunikacji korporacyjnej. Oto przegląd różnych środków porozumiewania się używanych w dzisiejszym świecie biznesu oraz kilka wskazówek, jak je najlepiej wykorzystać.
W pewnym sensie jest to najtrudniejsza z metod komunikacji. Rozmawiając z kimś oko w oko, twój odbiorca może słyszeć cię, widzieć i czuć twój zapach. Jest wiele rzeczy, które mogą pójść nie po twojej myśli i wiele sposobów, aby zepsuć rozmowę. Musisz pamiętać o odpowiednim tonie głosu, doborze gramatyki i słownictwa, wymowie, jasności wypowiedzi i mowie ciała.
Na przykład, Bob ma przedstawić prezentację na zebraniu dyrektorów. Jest to dla niego szansa, by zabłysnąć lub spalić się. Kilkanaście razy przeglądał swoją prezentację w PowerPoincie i upewnił się, że sprzęt działa bez zarzutu. Powinien był jednak także dokładnie sprawdzić czy:
ma spokojny i wyraźny głos i czy nie drży ze zdenerwowania?
czy mówi spójnie i nie powtarza się?
czy mówi w równym tempie i nie „pędzi” przez prezentację, jakby to był wyścig?
czy swobodnie używa terminologii i nie przekręca słów?
czy chodzi w trakcie przemowy, czy kurczowo trzyma się podium?
czy utrzymuje kontakt wzrokowy ze słuchaczami i wykonuje gesty rękoma, czy stoi, jakby go zamurowało?
czy jest ubrany stosownie do okazji (kiedyś zapomniałem paska i przez całą prezentację musiałem stać w zapiętej marynarce)?
Oto kilka rad, jak sprawić, aby bezpośrednia komunikacja była bardziej efektywna:
Tembr głosu
Wykrzykiwanie argumentów nie doda im siły przebicia. Mów w taki sposób, jak podczas zwyczajnej rozmowy. Jeśli będziesz korzystać z mikrofonu, poćwicz najpierw, aby przyzwyczaić się do zmienionej barwy głosu.
Ton głosu
Nic tak nie
Uwagi (0)