Świętoszek - Molière (Molier) (internetowa biblioteka medyczna txt) 📖
Krótki opis książki:
Świętoszek to komedia, która powstała w roku 1661. Po raz pierwszy wystawiono ją 3 lata później. Molier w swoim utworze krytykuje m.in. obłudę i hipokryzję religijną.
Tytułowy bohater, Świętoszek bądź Tartuffe, który uchodzi za bardzo pobożnego, szybko przekonuje do siebie Orgona i jego matkę i zostaje zaproszony do ich domu. Przebywając tam ma coraz większy wpływ na decyzje podejmowane przez Orgona, co niepokoi jego bliskich. Reszta domowników, która nie dała się oszukać, ostrzega Orgona przed Świętoszkiem, lecz ten nie chce ich słuchać. Prawdę o Tartuffe odkrywa dopiero po podstępie swojej żony.
Przeczytaj książkę
Podziel się książką:
- Autor: Molière (Molier)
- Epoka: Barok
- Rodzaj: Dramat
Czytasz książkę online - «Świętoszek - Molière (Molier) (internetowa biblioteka medyczna txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Molière (Molier)
się mieści;
A gdzie powinność córki, a gdzie wstyd niewieści?
Chcesz, by wiedzieli wszyscy... bo świat się nie nagnie...
DORYNA
Nie, ja nic nie chcę. Widzę, że panienka pragnie
Należeć do Tartuffe’a i po mojej stronie,
Błąd wielki, że od tego związku pannę bronię.
Co ja mam za interes zwalczać twoje chęci,
To jest wyborna partia, słusznie pannę nęci.
Pan Tartuffe! ho, ho! cóż to, biorąc rzecz inaczéj,
Pewno pan Tartuffe także dużo w świecie znaczy.
Ludzie go cenią, jego przyjaźnią się szczycą,
To wielkie szczęście zostać jego połowicą.
Nie ma czym tak wycierać ust, jego osoba
Znakomita, jest szlachcic, przy tym się podoba,
Bo ma uszy czerwone, cerę też czerwoną
I szczęśliwą zostaniesz, będąc jego żoną.
MARIANNA
Mój Boże!
DORYNA
Próżno mówić, język się wytęża,
Jaki los świetny dostać tak pięknego męża!
MARIANNA
Ulituj się nade mną i skończ już te żarty,
Aby wynaleźć środek, mów w sposób otwarty.
Wszystko zrobię, co każesz, by zerwać ten związek.
DORYNA
Nie! posłuszeństwo ojcu córki obowiązek,
Choćby ci dał za męża małpę, nie człowieka,
Czego się panna skarży? świetny los cię czeka.
Do miasta, skąd pochodzi, w nowym koczobryku42
Pojedziecie z nim razem; tam znajdziesz bez liku
Wujów, kuzynów jego, a co pójdzie za tem,
Wkrótce poznasz się w mieście z całym wielkim światem;
Z ławnikiem, burmistrzową, z całą miejską władzą,
Przez szacunek miejsce ci na kanapie dadzą.
Później, możesz nadzieję mieć, że w karnawale
W takim mieście dla ciebie będą dawać bale,
Gdzie do tańca przygrywać będą kobzy ładnie,
A może i fagoty sprowadzić wypadnie.
Z mężem, by ta rozrywka nie była jedyną,
Pójdziesz na marionetki43 czasem...
MARIANNA
O Doryno!
Poradź mi, zamiast męczyć.
DORYNA
Jestem panny sługą.
MARIANNA
Przez litość, chcesz mnie zabić, męcząc mnie tak długo.
DORYNA
Nie, za karę potrzeba, aby się tak stało.
MARIANNA
Moja droga!
DORYNA
Nie!
MARIANNA
Duszę odkrywam ci całą.
DORYNA
Nie chcę, próżne błagania będą z panny strony;
Pokosztujesz Tartuffe’a, dla panny stworzony.
MARIANNA
Wszak jam ci wszystko była powierzyć gotową,
Zrób to.
DORYNA
Nie, będziesz panna panią Tartuffe’ową.
MARIANNA
Dobrze, kiedy niedola moja cię nie wzrusza,
Zostaw mnie, a w rozpaczy pogrążona dusza
Wynajdzie sobie środek: tak jest, w samej rzeczy
Znam lekarstwo, które mnie z wszystkiego uleczy.
chce odchodzić
DORYNA
Wróć się panna. Po cóż brać moją złość tak ściśle,
Mimo to co mówiłam, pomagać ci myślę.
MARIANNA
Gdyby się wola ojca gwałtem w tym uparła,
Potrzeba, widzisz sama, ażebym umarła.
DORYNA
Niech się panna nie martwi, znajdziemy w tej biedzie
Sposób. Ach! pan Walery właśnie tutaj idzie.
SCENA IV
Walery, Marianna, Doryna
WALERY
Doszła mnie tu przed chwilą nowina wesoła
Proszę pani, o której nie wiedziałem zgoła.
MARIANNA
Co?
WALERY
Że w pani Tartuffe’a mam powitać żonę.
MARIANNA
To zamiary przez mego ojca ułożone.
WALERY
Przez ojca pani...
MARIANNA
Tak jest i wskutek tej zmiany,
Przed chwilą mi przedstawiał nowe swoje plany.
WALERY
Na serio?
MARIANNA
O! nie było tu mowy o żarcie,
Zalecał mi ten związek głośno i otwarcie.
WALERY
A jakiż wola pani obrót w tym przybiera?
MARIANNA
Ja nie wiem.
WALERY
To odpowiedź uczciwa i szczera.
Nie wiesz?
MARIANNA
Nie.
WALERY
Nie?
MARIANNA
Niech pańskie rady drogę wskażą.
WALERY
Ja radzę pójść za niego, gdy tak pani każą.
MARIANNA
Radzisz mi pan?
WALERY
Tak.
MARIANNA
Szczerze?
WALERY
Nie można uczciwiéj;
Związek ten, tak zaszczytny, panią uszczęśliwi.
MARIANNA
Przyjmuję pańską radę.
WALERY
Cokolwiek wypadnie,
Spełnić tę radę przyjdzie pani bardzo snadnie44.
MARIANNA
Tak jak jej udzielenie pańską duszę rani.
WALERY
Jam to powiedział, aby spodobać się pani.
MARIANNA
Jam ją także dlatego wypełnić gotowa.
DORYNA
schodząc w głąb sceny
Zobaczmy, jak się skończy cała ta rozmowa.
WALERY
Tak się to kocha! Oto miłości rozkosze!
Kiedy ty...
MARIANNA
Och! przestańmy o tym mówić, proszę.
Powiedział pan otwarcie, słowa się nie zmażą,
Że powinnam iść za mąż, tak jak mi rozkażą;
A ja znowu oświadczam, że jestem gotowa
Tę radę tak zbawienną spełnić co do słowa.
WALERY
Nie trzeba się tłumaczyć winą z mojej strony,
Ten zamiar był przez panią dawno ułożony
I nasunąłem tylko sposobność przyjemną,
Żebyś z niej korzystając, mogła zerwać ze mną.
MARIANNA
Prawda! dobrze pan mówisz.
WALERY
W tym przyczyna cała,
Żeś pani nigdy dla mnie nic w sercu nie miała.
MARIANNA
Niestety! wolno panu sądzić mnie w tym względzie.
WALERY
Wolno mi; lecz w tej sprawie inny koniec będzie
I chociażem się pani dał uprzedzić bardzo,
Znajdę takie, które też mym sercem nie wzgardzą.
MARIANNA
O! pan łatwo wzajemność pozyskasz kobiety.
Wszakże pańskie zalety...
WALERY
Porzućmy zalety.
Mam ich za mało, pani za dowód mi stanie;