Darmowe ebooki » Dramat szekspirowski » Makbet - William Shakespeare (Szekspir) (biblioteczny txt) 📖

Czytasz książkę online - «Makbet - William Shakespeare (Szekspir) (biblioteczny txt) 📖».   Wszystkie książki tego autora 👉 William Shakespeare (Szekspir)



1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
Idź do strony:
dwom były pływakom, 
Co się chwytając śmiertelnym uściskiem, 
Daremnią4 całą sztuki swojej biegłość. 
Srogi Macdonwald (wart być buntownikiem, 
Tak wszystkie ludzkiej natury sprosności 
Do jego podłej zleciały się duszy) 
Przyzwał do siebie z zachodnich wysp kernów5 
I gallowglasów6, a zmienna fortuna 
Do buntownika uśmiechać się zdała, 
Jakby chcąc jego nałożnicą zostać. 
Wszystko daremno, bo Makbet waleczny 
(Nikt na tę nazwę lepiej nie zasłużył), 
Gardząc fortuną, z dobytym orężem, 
Który się dymił krwią nieprzyjaciela, 
Chwały kochanek, do tego nędznika 
Drogę wyrąbał, nie ścisnął mu ręki, 
Ni go pożegnał, dopóki mu wprzódy 
Czaszki po samą nie rozpłatał szczękę, 
Głowy na naszych nie zawiesił blankach. 
  KRÓL DUNCAN
Dzielny szlachcicu! Waleczny kuzynie! 
  ŻOŁNIERZ
Jak nieraz z strony, z której wstaje słońce, 
Wybiega chmura gromami brzemienna, 
Tak nam ze źródła spodziewanych zwycięstw 
Niebezpieczeństwo wytrysnęło nowe. 
Słuchaj mnie tylko, królu Szkocji, słuchaj! 
Zaledwo męstwem wsparta sprawiedliwość 
Z placu potyczki zniosła kernów śmiecie, 
Gdy król norweski, który na nas czyhał, 
Z świeżym zastępem, z wyostrzoną bronią. 
Rozpoczął atak. 
  KRÓL DUNCAN
Czy to nie strwożyło 
Mych wodzów dzielnych, Makbeta i Banqua7?  
  ŻOŁNIERZ
O tak, jak stado wróbli trwoży orła, 
Albo lwa zając. By prawdę powiedzieć, 
Byli jak działa podwójnie nabite, 
Tak swoje krwawe ciosy podwoili, 
Jakby się chcieli kąpać w krwi dymiącej, 
Lub jaką drugą uwiecznić Golgotę. 
Lecz rany moje wołają o pomoc. 
  KRÓL DUNCAN
Słowa ci twoje, jak rany przystoją, 
W obu zarówno jasny świeci honor. 
Więc go bez zwłoki wiedźcie do doktora! 
Wyprowadzają Żołnierza. — Wchodzi Ross. 
Kto się tam zbliża? 
  MALCOLM
Ross, nasz than8 waleczny. 
  LENNOX
Jaki w źrenicach jego pośpiech widać! 
Twarz to człowieka, który wiadomości 
Przynosi dziwne.  
  ROSS
Boże, strzeż nam króla! 
  KRÓL DUNCAN
Waleczny thanie, skąd do nas przybywasz?  
  ROSS
Z Fife, wielki królu, gdzie norweska flaga, 
Miotana wichrem, mrozi naszych serca. 
Sam król norweski, z niezliczoną armią, 
Przez niewiernego popierany zdrajcę, 
Thana Cawdoru, bój rozpoczął straszny. 
Lecz nasz waleczny Bellony9 małżonek, 
Zbrojny odwagą, stanął z nim się mierzyć 
Ramię na ramię, szabla przeciw szabli, 
I dziką jego poskromił odwagę. 
Zwycięstwo przy nas! 
  KRÓL DUNCAN
O szczęście bez granic! 
  ROSS
Sweno, norweski król, błaga o pokój. 
Zanim otrzymał od nas przyzwolenie, 
Aby pogrzebał swych poległych trupy, 
Na Kolumbana świętego wprzód wyspie 
Dziesięć tysięcy talarów nam spłacił. 
  KRÓL DUNCAN
Than nas Cawdoru drugi raz nie zdradzi. 
Idź, niech natychmiast głowa jego spadnie, 
A pozdrów jego tytułem Makbeta! 
  ROSS
Spełni się wola króla, mego pana.  
  KRÓL DUNCAN
Co Cawdor przegrał, Makbeta wygrana.  
 
Wychodzą. SCENA III
Step.
Pioruny. — Wchodzą trzy Czarownice. 1 CZAROWNICA
Gdzie byłaś, siostro?  
  2 CZAROWNICA
Zabijałam świnie. 
  3 CZAROWNICA
A ty gdzie?  
  1 CZAROWNICA
Żona majtka10 w swym fartuchu 
Miała kasztany; mlaska, mlaska, mlaska! 
Daj mi, mówiłam. — Precz stąd, czarownico! 
Otyłe ścierwo zawołało do mnie. 
Mąż jej na Tygrze płynie do Aleppo, 
By go dognać, w przetak siędę11, 
Bez ogona szczurem będę, 
Będę deski gryść, gryść, gryść! 
  2 CZAROWNICA
Wiatr ci jeden w pomoc dam.  
  1 CZAROWNICA
Dzięki wam!  
  3 CZAROWNICA
Ja dam drugi. 
  1 CZAROWNICA
Ja mam resztę na usługi, 
Wiem gdzie, kiedy, wieje jaki, 
Znam każdego wszystkie szlaki, 
Jakby na żeglarza karcie. 
Ja wysuszę go jak siano; 
Ani wieczór, ani rano 
Sen nie zamknie jego powiek; 
Jak wyklęty będzie człowiek. 
Miesiące, tygodnie, dnie, 
Niech więdnie, marnieje, schnie; 
Choć się barka nie rozpryska, 
Niech nią wieczna burza ciska! 
Patrzcie, co mam.  
  2 CZAROWNICA
Pokaż! pokaż! 
  1 CZAROWNICA
Palec majtka, który zginął, 
Kiedy już do domu płynął.  
 
Bęben za sceną. 3 CZAROWNICA
Bębny biją; czas już nam! 
Makbet tam!  
  WSZYSTKIE
Przeznaczeń siostry, dłoń w dłoni, 
Posłanki lądów i toni, 
Tak kołują, krążą tak. 
Trzy te biorę, te trzy ty, 
Do dziewiątki jesacze trzy. 
Koło czarów zakreślone. 
 
Wchodzą: Makbet i Banquo. MAKBET
Dnia tak szpetnego i pięknego razem 
Nie miałem jeszcze.  
  BANQUO
Do Forres jak daleko? 
Co to za wyschłe i dziwne stworzenia? 
Nie wyglądają na mieszkańców ziemi, 
Chociaż są na niej. Mówcie, czy żyjecie? 
Czy was śmiertelny człowiek pytać może? 
Zda się, że moje rozumiecie słowa, 
Każda z was bowiem suchy kładzie palec 
Na zwiędłe usta. Macie kobiet postać, 
Lecz brody wasze tak myśleć mi bronią. 
  MAKBET
Jeśli możecie, mówcie, kto jesteście?  
  1 CZAROWNICA
Witaj, Makbecie, witaj, thanie Glamis! 
  2 CZAROWNICA
Witaj, Makbecie, witaj, thanie Cawdor!  
  3 CZAROWNICA
Witaj, Makbecie, przyszły witaj królu! 
  BANQUO
Dobry mój panie, dlaczego się wzdrygasz, 
Lękasz się rzeczy, co brzmi tak rozkosznie? 
W imię was prawdy zaklinam, powiedzcie, 
Czy tylko zmysłów jesteście złudzeniem, 
Czy kształty wasze są rzeczywistością? 
Kolegę mego godnością dzisiejszą 
Witacie, razem z wielką przepowiednią 
Przyszłych dostojeństw, królewskiej nadziei, 
Tak, że oniemiał, jakby zachwycony. 
Dla mnie milczycie; lecz jeśli możecie 
Sięgnąć spojrzeniem w przyszłości nasiona, 
I przepowiedzieć jakie ziarno puści, 
Przemówcie do mnie, do mnie, co nie proszę 
O łaskę waszą, jak się nienawiści 
Waszej nie lękam. 
  1 CZAROWNICA
Witaj!  
  2 CZAROWNICA
Witaj!  
  3 CZAROWNICA
Witaj!  
  1 CZAROWNICA
Mniejszy, a przecie większy od Makbeta.  
  2 CZAROWNICA
Nie tak szczęśliwy, a przecie szczęśliwy.  
  3 CZAROWNICA
Ty królów spłodzisz, choć nie jesteś królem. 
Witajcie przeto, Makbecie i Banquo! 
  1 CZAROWNICA
Banquo, Makbecie, witajcie, witajcie! 
  MAKBET
O, jeszcze jedno słowo, ciemne wieszczki! 
Przez śmierć Sinela jestem thanem Glamis, 
Lecz jak Cawdoru? Than Cawdoru żyje, 
Żyje szczęśliwy; żeby królem zostać, 
To równie wiary przechodzi granice, 
Jak to, że jestem dziś thanem Cawdoru. 
Mówcie, skąd dziwna wiedza wam ta przyszła? 
Mówcie, dlaczego na tym dzikim stepie, 
Tym pozdrowieniem proroczym nasz pochód 
Zatrzymujecie? Zaklinam was, mówcie! 
 
(Czarownice znikają.) BANQUO
Ziemia, jak woda, ma także swe bańki; 
To były bańki ziemskie; gdzie zniknęły?  
  MAKBET
W powietrzu; co nam zdało się cielesne, 
Jak gdyby oddech w wiatr się rozpłynęło. 
Ach, jakbym pragnął, by zostały dłużej! 
  BANQUO
Czy to stworzenia były tu istotne, 
Lub czyśmy jedli zatrute korzonki, 
Których nasz rozum został niewolnikiem? 
  MAKBET
Twe dzieci będą królami.  
  BANQUO
Ty królem. 
  MAKBET
Thanem Cawdoru wprzódy, czy nie prawda?  
  BANQUO
Tak jest, to były własne ich wyrazy. 
Kto się przybliża?  
 
Wchodzą: Ross i Angus. ROSS
Król błogą wiadomość 
O twych zwycięstwach odebrał, Makbecie; 
Czytając twoje wśród walki przygody, 
Niepewny, czy ma wielbić, czy się dziwić, 
Sam nie wie, jak ma objawić swe czucia, 
Dumając niemy, przy rozprawy końcu, 
Widzi cię znowu wśród norweskich pułków, 
Niestrwożonego własnej szabli dziełem; 
Co chwila nowe odbiera poselstwa 
O nowych kształtach potyczki i śmierci; 
Każdy posłaniec do nóg jego ciska 
Nowe pochwały dzieł twych bohaterskich, 
Spełnionych w jego królestwa obronie. 
  ANGUS
Naszego pana dzięki ci przynosim, 
Nie żeby twoje zasługi zapłacić, 
Żeby cię tylko prowadzić do niego. 
  ROSS
A na zadatek świetniejszych zaszczytów 
Thanem Cawdoru pozdrowić cię kazał. 
Więc cię tytułem witam, thanie, nowym, 
Jest twoim.  
  BANQUO
Możeż12 diabeł mówić prawdę? 
  MAKBET
Jak to? Wszak jeszcze than Cawdoru żyje, 
Czemu mnie w odzież stroisz pożyczaną? 
  ANGUS
Żyje ten, który Cawdoru był thanem, 
Lecz życiu jego sąd grozi surowy, 
Które utracić zbrodnią swą zasłużył. 
Czy spiski knował z Norwegią otwarte, 
Czy buntownikom tajemnie pomagał, 
Czy z dwoma razem wrogami pracował 
Na zgubę kraju, nie umiem powiedzieć, 
Lecz dowiedziona zdrada i wyznana 
Potępia zdrajcę. 
  MAKBET
na stronie
Glamis, than Cawdoru, 
A potem — potem — jeszcze tytuł wyższy! 
do Rossa i Angusa 
Przyjmcie me dzięki! 
do Banqua 
Czy się nie spodziewasz, 
Że kiedyś dzieci twe królami będą,  
Gdy mają na to od tych obietnice, 
Które mi thaństwo Cawdoru przyrzekły? 
  BANQUO
Wiara w ich słowa może w thanie Cawdor 
Rozbudzić także myśli o koronie. 
To dziwna! Nie raz ciemności narzędzia, 
Żeby do naszej pociągnąć nas zguby, 
Prawdę nam mówią; chwytają nam dusze 
Zwodną ponętą uczciwych drobnostek, 
Aby nas potem popchnąć w ciemną przepaść. — 
Kuzynie, słowo.  
  MAKBET
na stronie
Dwie ich przepowiednie 
Już się spełniły, jak szczęśliwy prolog 
Do królewskiego w przyszłości dramatu. — 
Raz jeszcze dzięki składam wam, panowie! — 
na stronie 
Nadprzyrodzone trzech istot podszepty 
Złe być nie mogą, nie mogą być dobre. 
Jeśli złe, czemu prawdą zaczynają 
I pomyślności dają mi zadatek? 
Jestem Cawdoru thanem. Jeśli dobre, 
Dlaczego ucho nadstawiam pokusom, 
Na których straszny obraz włos się jeży, 
Mężne me serce w mych się tłucze piersiach, 
Z siłą naturze ludzkiej niezwyczajną? 
Strach mniej jest straszny, mniej ma w sobie grozy 
W rzeczywistości, niż strach w wyobraźni. 
Myśl, której tylko marzeniem morderstwo, 
Wstrząsa tak słabą ludzką mą naturą, 
Że siły duszy mdleją w przypuszczeniach, 
I nie istnieje tylko to, co nie jest. 
  BANQUO
Patrzcie, towarzysz nasz jak zadumany!  
  MAKBET
na stronie
Jeśli chce los mój, abym królem został, 
Bez mej pomocy los zrobi mnie królem.  
  BANQUO
Zaszczyt dla niego jak nowa jest odzież, 
Czasu jej trzeba, by przylgła do ciała.  
  MAKBET
na stronie
Niech co chce będzie; czas i sposobności 
Burz najgroźniejsze znoszą przeciwności.  
  BANQUO
Makbecie, na twe czekamy rozkazy.  
  MAKBET
Przebaczcie, proszę, ale mózg mój ciężki 
Dręczyły sprawy dawno zapomniane. 
Wasze usługi wciągnąłem do księgi, 
W której codziennie jedną czytam kartę. 
Idźmy do króla. — Myśl o tym, co zaszło, 
Przy wolnej chwili, po dobrej rozwadze, 
Otworzym sobie naszych serc tajniki. 
  BANQUO
Chętnie.  
  MAKBET
Tymczasem dość na tym. Idziemy. 
 
Wychodzą. SCENA IV
Forres. Sala w pałacu.
Przy odgłosie trąb wchodzą: król Duncan, Malcolm, Donalbain, Lennox, Służba. KRÓL DUNCAN
Czy egzekucja Cawdora spełniona? 
Czy komisarze nasi powrócili? 
  MALCOLM
Jeszcze nie, królu, lecz miałem sposobność 
Rozmawiać chwilę z świadkiem jego śmierci. 
Na rusztowaniu zdradę swoją wyznał, 
O twe królewskie błagał przebaczenie, 
Swój żal serdeczny za zbrodnię objawił. 
Nic piękniejszego nie miał w swoim życiu, 
Jak chwila, w której z życiem się tym żegnał; 
Umarł, jak człowiek, co umrzeć się uczył; 
Skarb swój najdroższy oddał obojętnie, 
Jak liche cacko. 
  KRÓL DUNCAN
O nie, nie ma sztuki, 
Zdolnej na twarzy tajnie myśli czytać: 
Ja w nim zupełną ufność pokładałem. 
Wchodzą: Makbet, Banquo, Ross i Angus. 
Dzielny kuzynie, grzech mej niewdzięczności 
Na duszy mojej niby kamień ciężał, 
Tak się wysoko wzbiły twe zasługi, 
Że ich doścignąć nigdy nie wydoła 
Najszybsze skrzydło monarszej nagrody. 
Jakżebym pragnął, abyś mniej zadłużył! 
Aby zapłata moja i ma wdzięczność 
Mogły dorównać wszystkiemu, com dłużny! 
Teraz mi tylko wyznanie zostało, 
Że na me długi skarbów mych za mało. 
  MAKBET
Wierność ma, królu, i me posłuszeństwo 
Same się płacą, gdy ci mogą służyć. 
Twa rzecz przyjmować nasze powinności, 
A powinności nasze są dla tronu 
I dla królestwa jak dzieci i sługi; 
Gdy robią wszystko, co zdolne są zrobić 
Dla twej miłości i dla twojej chwały, 
Tylko należny pełnią obowiązek. 
  KRÓL DUNCAN
Witaj nam tutaj! Zacząłem cię szczepić, 
Dołożę pracy, byś z czasem zakwitnął. 
Szlachetny Banquo, i twoje zasługi 
Równie są wielkie; świat się o nich dowie; 
Pozwól do moich przycisnąć cię piersi.  
  BANQUO
Jeśli tam wzrosnę, żniwo jest dla ciebie.  
  KRÓL DUNCAN
Przepełniająca moje serce radość 
Chce teraz w kroplach smutku się utaić. 
Synowie, krewni
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
Idź do strony:

Darmowe książki «Makbet - William Shakespeare (Szekspir) (biblioteczny txt) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!
Dodaj komentarz