Kobziarz - Taras Szewczenko (biblioteka internetowa dla dzieci .TXT) 📖

Uwagi: 0

Słowa kluczowe:

Skarżyć się

Krótki opis książki:

Przełomowe dzieło literatury ukraińskiej, tomik wierszy i ballad romantycznych Tarasa Szewczenki.

W pierwszym wydaniu, z roku 1840, Kobziarz zawierał osiem wierszy i ballad. Kolejne tomy poezji Tarasa Szewczenki ze względu na zakaz cenzury były publikowane pod tym samym tytułem (w 1844 i 1860), mimo że zawierały dodatkowo nowe utwory.Pierwszy jednolity zbiór poezji Szewczenki w tłumaczeniu na język polski, przygotowany przez Władysława Syrokomlę, wsławionego gawędami i wierszami lirycznymi z życia drobnej szlachty i ludu, odpowiada trzeciemu wydaniu Kobziarza z pominięciem poematu Hajdamacy, a także ballady Topielica, listu poetyckiego Do Osnowianenki i Psalmów Dawidowych.

Przeczytaj książkę

Podziel się książką:

Autor: Taras Szewczenko
Epoka: Romantyzm
Rodzaj: Liryka

Czytasz książkę online - «Kobziarz - Taras Szewczenko (biblioteka internetowa dla dzieci .TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Taras Szewczenko

Idź do strony:

z wąskimi rękawami i kołnierzem w formie stójki. [przypis edytorski]

107. ciernistymi igły — dziś popr. forma N. lm: ciernistymi igłami. [przypis edytorski]

108. bogatszym — tu: bogatszy jestem. [przypis edytorski]

109. przecię a. przecie (daw.) — przecież. [przypis edytorski]

110. kobza — ludowy instrument strunowy o półokrągłym pudle rezonansowym i krótkim gryfie. [przypis edytorski]

111. czumak (daw., ukr.) — chłop ukraiński, żyjący z handlu, przewożący swój towar, często na bardzo duże odległości, wozami zaprzężonymi w woły. [przypis edytorski]

112. w pieczarze — jedna z pieczar w kijowskiej Ławrze Peczerskiej, prawosławnym zespole klasztornym, gdzie znajduje się wielki podziemny system korytarzy, a w nich liczne kaplice i grobowce mnichów, świętych i ważnych osób świeckich. [przypis edytorski]

113. szah (ukr. шаг) — dawna potoczna nazwa różnych drobnych monet, polskich, potem rosyjskich, używanych na terenie Ukrainy. [przypis edytorski]

114. snadź (daw.) — widocznie, najwyraźniej. [przypis edytorski]

115. przenieść (daw.) — znieść, ścierpieć, wytrzymać. [przypis edytorski]

116. Browary — miasto w północnej Ukrainie, ob. na wschodnich przedmieściach Kijowa; przez Browary prowadził trakt do Moskwy. [przypis edytorski]

117. broniąc głodu — tu: broniąc przed głodem. [przypis edytorski]

118. kołacz — rodzaj pszennego pieczywa (chleba lub ciasta) w kształcie koła (stąd nazwa). [przypis edytorski]

119. baczyć (daw., gw.) — tu: widzieć, dostrzegać. [przypis edytorski]

120. rota (daw.) — oddział wojska. [przypis edytorski]

121. sioło (daw.) — wieś, osada. [przypis edytorski]

122. Będziem jeszcze go pytali — będziemy jeszcze o niego pytali. [przypis edytorski]

123. futor a. chutor (z ukr.) — pojedyncze gospodarstwo, oddalone od wsi; przysiółek. [przypis edytorski]

124. nie stać (daw.) — zabraknąć, nie starczyć. [przypis edytorski]

125. karbowniczy (ukr. карбівничий) — tu zapewne leśnik, który pilnował ilości przysługującego danej wsi drewna na opał, odnotowując wywożoną ilość karbami, nacięciami na deszczułkach. [przypis edytorski]

126. ćma (daw.) — tu: chmara, mnóstwo. [przypis edytorski]

127. zaklasła — dziś popr.: zaklasnęła. [przypis edytorski]

128. pogrzebły — dziś popr.: pogrzebały. [przypis edytorski]

129. prowodyr (daw.; z ukr.) — przewodnik; przywódca; tu: przewodnik prowadzący niewidomego i niosący jego torbę z jałmużną. [przypis edytorski]

130. chystać (daw.) — huśtać; kołysać. [przypis edytorski]

131. pogrzebły — dziś popr.: pogrzebały. [przypis edytorski]

132. kum daw.) — ojciec chrzestny w stosunku do matki chrzestnej i rodziców dziecka albo ojciec dziecka w stosunku do rodziców chrzestnych; pot.: dobry znajomy, sąsiad. [przypis edytorski]

133. zachodzić się (daw.) — zapamiętywać się w wyrażaniu emocji, zanosić się czymś, np. płaczem. [przypis edytorski]

134. pieśnię — dziś popr. forma B. lp: pieśń. [przypis edytorski]

135. kitajka — chustka jedwabna, pierwotnie chińska, skąd nazwa (daw. Kitaj to Chiny). [przypis edytorski]

136. opona (daw.) — zasłona. [przypis edytorski]

137. futor a. chutor (z ukr.) — pojedyncze gospodarstwo, oddalone od wsi; przysiółek. [przypis edytorski]

138. nie masz (daw.) — nie ma (nieosobowa forma czasownika). [przypis edytorski]

139. przyzba — ława usypana z ziemi i gliny wzdłuż zewnętrznej ściany domu; dawniej ludzie na wsi zwykli odpoczywać, siedząc na przyzbie i mając za oparcie ścianę chałupy. [przypis edytorski]

140. dumka (ukr.) — myśl; por.: dumać. [przypis edytorski]

141. płużyć (daw.) — dogadzać; dawać zadowolenie. [przypis edytorski]

142. mary — nosze do przenoszenia zmarłego. [przypis edytorski]

143. chudoba — niewielki majątek, ubogie gospodarstwo. [przypis edytorski]

144. świta a. świtka — wierzchnia odzież odzież chłopów i biedniejszej szlachty; siermięga. [przypis edytorski]

145. snadź (daw.) — widocznie, najwyraźniej. [przypis edytorski]

146. horodyszcze (z rus.) — grodzisko, miejsce warowne. [przypis edytorski]

147. kośba — koszenie trawy lub zboża. [przypis edytorski]

148. zapracowywa — dziś popr.: zapracowuje. [przypis edytorski]

149. chodzić w najmy (daw.) — wynajmować się do pracy u kogoś. [przypis edytorski]

150. ucieką — dziś popr.: uciekną. [przypis edytorski]

151. rusznica — jeden z pierwszych typów ręcznej, długiej broni palnej. [przypis edytorski]

152. żupan — okrycie noszone przez szlachciców, zapinane na guziki, sięgające do kolan, z wąskimi rękawami i kołnierzem w formie stójki. [przypis edytorski]

153. korowaj — ciasto weselne wypiekane tradycyjnie na Ukrainie. [przypis edytorski]

154. krasić (poet.) — zdobić, upiększać. [przypis edytorski]

155. zachód — tu: staranie, wysiłek. [przypis edytorski]

156. przecię a. przecie (daw.) — przecież. [przypis edytorski]

157. płata — płaca, zapłata. [przypis edytorski]

158. Chyba wypędzicie — tu w znaczeniu: chyba że wypędzicie. [przypis edytorski]

159. gospoda (daw.) — kwatera na krótki pobyt; stanąć gospodą: zatrzymać się u kogoś na krótki czas. [przypis edytorski]

160. stać (daw.) — wystarczać. [przypis edytorski]

161. mszę u Barbary — w kijowskim monasterze św. Michała Archanioła o Złotych Kopułach, ważnym ukraińskim miejscu pielgrzymkowym, słynnym z relikwii św. Barbary (ukr. Варвара Великомучениця). [przypis edytorski]

162. w pieczarze — tj. w jednej z pieczar z dewocjonaliami w kijowskiej Ławrze Peczerskiej, prawosławnym zespole klasztornym, gdzie znajduje się wielki podziemny system korytarzy, a w nich liczne kaplice i grobowce mnichów, świętych i ważnych osób świeckich. [przypis edytorski]

163. pytają o Kijowie — dziś popr.: pytają o Kijów. [przypis edytorski]

164. stadło (daw.) — małżeństwo; para małżeńska. [przypis edytorski]

165. dzień Najświętszej Panny Zielnej — obchodzone 15 sierpnia święto maryjne patronki płodności ziemi; oficjalnie: święto Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. [przypis edytorski]

166. wedle (daw.) — obok. [przypis edytorski]

167. kołacz — rodzaj pszennego pieczywa (chleba lub ciasta) w kształcie koła (stąd nazwa). [przypis edytorski]

168. folga (daw.) — folia, bardzo cienka blacha z metali nieżelaznych. [przypis edytorski]

169. jarzęca świeca (daw.) — biała świeca woskowa. [przypis edytorski]

170. nie stać (daw.) — zabraknąć, nie starczyć. [przypis edytorski]

171. połudeń a połudzień (reg.) — obiad, posiłek południowy. [przypis edytorski]

172. Spas (ukr.) — Zbawiciel. [przypis edytorski]

173. Mikoła — tu: św. Mikołaj, otaczany wielkim kultem na Rusi, patron m.in. podróżnych, dlatego Hanna radzi zwracać się do niego, „bo coś Marko bawi dłużej, zachorował gdzieś w podróży”. [przypis edytorski]

174. oleje święte bierze — chrześcijański obrzęd namaszczenia olejem ciężko chorej, bliskiej śmierci osoby, dokonywany w intencji wyzwolenia od cierpień i odpuszczenia grzechów, zwany też ostatnim namaszczeniem. [przypis edytorski]

175. czumak (daw., ukr.) — chłop ukraiński, żyjący z handlu, przewożący swój towar, często na bardzo duże odległości, wozami zaprzężonymi w woły. [przypis edytorski]

176. krasny (daw.) — jaskrawoczerwony; piękny. [przypis edytorski]

177. Carogród — dawna słowiańska nazwa Konstantynopola (ob. Stambuł), stolicy cesarzy bizantyjskich, używana również po zdobyciu tego miasta przez Turków. [przypis edytorski]

178. komora (daw.) — izba, pokój. [przypis edytorski]

Wesprzyj Wolne Lektury!

Wolne Lektury to projekt fundacji Nowoczesna Polska – organizacji pożytku publicznego działającej na rzecz wolności korzystania z dóbr kultury.

Co roku do domeny publicznej przechodzi twórczość kolejnych autorów. Dzięki Twojemu wsparciu będziemy je mogli udostępnić wszystkim bezpłatnie.

Jak możesz pomóc?

Przekaż 1% podatku na rozwój Wolnych Lektur:
Fundacja Nowoczesna Polska
KRS 0000070056

Dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur i pomóż nam rozwijać bibliotekę.

Przekaż darowiznę na konto: szczegóły na stronie Fundacji.

Ten utwór nie jest objęty majątkowym prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać. Jeśli utwór opatrzony jest dodatkowymi materiałami (przypisy, motywy literackie etc.), które podlegają prawu autorskiemu, to te dodatkowe materiały udostępnione są na licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa – Na Tych Samych Warunkach 3.0 PL.

Źródło: http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/szewczenko-kobziarz/

Tekst opracowany na podstawie: Taras Szewczenko, Kobzarz, Księgarnia Polska A. D. Bartoszewicza i M. Biernackiego, Lwów [1883].

Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska

Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Uniwersytecką w Toruniu z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów Biblioteki. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

Opracowanie redakcyjne i przypisy: Aleksandra Kopeć-Gryz, Wojciech Kotwica, Aleksandra Sekuła.

Okładka na podstawie: Ilja Riepin (1844-1930), domena publiczna

ISBN 978-83-288-6379-8

Plik wygenerowany dnia 2021-11-19.

Idź do strony:

Darmowe książki «Kobziarz - Taras Szewczenko (biblioteka internetowa dla dzieci .TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!

Dodaj komentarz