Poezje dla dzieci do lat 10, część II - Maria Konopnicka (gdzie można przeczytać książkę za darmo .TXT) 📖

Uwagi: 0

Słowa kluczowe:

Skarżyć się

Krótki opis książki:

Zbiór wierszy autorstwa Marii Konopnickiej przeznaczony dla dzieci do lat 10. Zgromadzone utwory mają zarówno charakter rozrywkowy, jak i dydaktyczno-wychowawczy.

Twórczość Konopnickiej przesiąknięta była sentymentalizmem i dydaktyzmem. W swoich utworach ukazuje czytelnikom piękno świata i zasady, którymi rządzi się natura oraz życie na wsi i we dworze. Wiersze, przeznaczone już dla starszych dzieci, są nieco poważniejsze, poruszają również trudne tematy oraz role społeczne czekające na dzieci w dorosłym życiu. Dla dzisiejszego czytelnika utwory te są doskonałą kopalnią wiedzy na temat mentalności, obyczajowości i reguł wychowania w XIX wieku. Przesłaniem wielu wierszy są także wartości uniwersalne.

Maria Konopnicka to jedna z najważniejszych pisarek polskich drugiej połowy XIX i początku XX wieku. Pisała przede wszystkim nowele i utwory dla dzieci oraz o tematyce patriotycznej. Jej twórczość nacechowana jest sentymentalizmem i silnym dydaktyzmem. Do jej najbardziej znanych dzieł zalicza się Rotę, Mendla Gdańskiego, Miłosierdzie gminy, a także Na jagody, Szkolne przygody Pimpusia Sadełko i Naszą Szkapę.

Przeczytaj książkę

Podziel się książką:

Autor: Maria Konopnicka
Epoka: Pozytywizm
Rodzaj: Liryka

Czytasz książkę online - «Poezje dla dzieci do lat 10, część II - Maria Konopnicka (gdzie można przeczytać książkę za darmo .TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Maria Konopnicka

Idź do strony:

class="verse">Tylko się rodzimy

Z młodzieńczego serca.

Nie niosą nas szumy,

Ani rzeczki fale,

Tylko smutek ludzki,

Tylko ludzkie żale.

Nie uczy nas ptaszę,

Ani zorza złota,

Tylko łzy sieroce

I długa tęsknota...

Co mówią drzewa? DĄB

Dziatki moje, dziatki,

Syny i wnuczęta,

Kto z was dawne czasy

W lesie tym pamięta?

O wy dawne czasy,

Gdzieście się podziały,

Kiedy nad tym lasem

Sokoły latały.

Sokole, sokole,

Starodawny ptaku,

Już z twojego gniazda

Niema ani znaku.

SOSNA

Na wschodzie, na niebie,

Tam się palą zorze.

Zrąbali sosenkę,

Wysłali za morze.

A nad owem morzem

Siwy orzeł kracze.

Sosenka się smuci,

Lasu swego płacze.

BRZOZA

Leśną ścieżką, wąską drogą

Szedł tu żołnierz z chromą nogą;

Szedł tu żołnierz, odpoczywał,

O swej chacie pieśni śpiewał.

A ja pieśni zrozumiałam,

Listeczkami zaszumiałam;

— Wracaj, wracaj, choć bez nogi,

W swojej chatki miłe progi.

Zasłużyłeś się ojczyźnie,

Przyjmą cię tam serca bliźnie;

Zasłużyłeś się krajowi,

Każdy ci tam «bracie» powie.

WIERZBA

O mój gospodarzu

Sadźcież mnie nad rzeką,

Żeby się głos z fujareczki

Rozlegał daleko.

Pójdzie tędy chłopiec,

Wytnie fujareczkę,

Będzie śpiewał, wyśpiewywał

Mazurską piosneczkę.

Gęsiarek sierota

Oj! Ubogi ja gęsiarek,

Na tym świecie sam!

Młynarzowe gęsi pasę,

Na fujarce gram.

Młynarzowe gęsi pasę

Po tej strudze w bród,

Na fujarce gram wierzbowej,

Czy mi głód, czy chłód!

Hej, daleko i szeroko

Płynie struga ta!

Jeszcze dalej echo leci,

Gdy sierota gra.

Struga płynie het przez pola

Świecące od ros,

A do nieba, do modrego,

Leci piosnki głos!

Lećże głosie, leć po rosie

Ty piosenko ma,

Sam Pan Jezus słucha z nieba,

Jak sierota gra.

Sam Pan Jezus słucha z nieba,

Z za tych złotych chmur,

Jak się echo fujareczki

Odbija o bór!

Idźcież, jaśni aniołowie,

Aż do rajskich bram,

Zawołajcie ojca, matki

Tej sieroty tam!

Zawołajcie ojca, matki

Pastuszka tego,

Niech pocieszą, pożałują

Jasieńka swego!

Idzie ojciec, idzie matka,

Przez niebieski próg,

Tylko im to rajskie kwiecie

Kłoni się do nóg.

Tylko im ta rajska zorza

Złote szaty tka,

Tylko z oczu łzy im lecą,

Jak Jasieńko gra!

A ty, ojcze, a ty, matko,

Błogosławcie mnie!

Niechże ja też na tym świecie

Nie zagubię się!

Niechże ja też na tym świecie

Jasną dolę mam,

I wesoło gąskom moim

Na fujarce gram!

Kujawiak

Kowale, kowale,

Okujcie nam koła.

Jedzie tutaj od Kujawów

Kompanja wesoła!

Kujawy, Kujawy,

Ty stara ziemico!

Obsiał ciebie sam Pan Jezus

Żytem i pszenicą.

Nie obrodzisz jednem,

To obrodzisz drugiem,

Nie będzie ci ten Kujawiak

Darmo chodził z pługiem!

Nie obrodzi żyto,

To obrodzi proso.

Nie będzie ci ten Kujawiak

Zimą chodził boso.

Nie obrodzi proso,

To obrodzi hreczka.

Nakupi se w kramie wstęgów

Kujawska dzieweczka.

Kujawiak, Kujawak!

Śliczna Kujawianka!

Będziewa se tańcowali

Do białego ranka!

Stanęło słoneczko,

Z nieba się dziwuje,

Kiedy ci ten Kujawiaczek

Oberka tańcuje.

Kurpik

W Myszynieckiej puszczy,

Tam Kurpiki siedzą,

Co się dzieje w świecie całym

Tego nic nie wiedzą.

W Myszynieckiej puszczy

Stoi dąb wyniosły,

Z ojca, dziada i pradziada

Kurpie tutaj wrosły.

W Myszynieckiej puszczy

Słychać brzęk daleki,

Złotym miodem sławne płyną

Kurpiowskie pasieki.

W Myszynieckiej puszczy,

Dzięcioł tam kołata...

Jak z tej puszczy wyjdą Kurpie,

Będzie koniec świata.

W Myszynieckiej puszczy

Wicher sosny młóci...

Nie bójta się, moi ludzie,

Gniazda Kurp nie rzuci!

Jak szła Wisła do morza

A ta śliczna Wisła

Na Śląsku wytrysła,

Przeleciała kawał świata

Nim tu do nas przyszła.

Przeleciała Śląsko,

Przeleciała Kraków,

Czerpało z niej magiereczką

Niemało junaków!

Przeleciała Kraków,

Poszła pod Warszawę,

Rozśpiewała swoim szumem

Każde serce prawe!

Z pod Warszawy poszła

Pod wysokie Płocko,

Zaświeciła stu gwiazdami

Świętojańską nocką!

A zasię z pod Płocka

Pod ten Toruń stary,

Z złotem żytem i pszenicą

Poniosła galary.

Z pod Torunia zasię

Do Gdańska leciała,

Otwartemi ramionami

Gdańsko powitała.

I wzięła w ramiona

Wielu ziem przestworza,

Zaszumiała pieśnią życia,

Skoczyła do morza!

Zamiary Stasia

Nieraz sobie myślę o tem,

Czem ja będę jak urosnę?

Czy kuć będę w kuźni młotem,

Czy obrabiać piłą sosnę?

Czy też może własną grzędę

Orać przyjdzie sochą krzywą?

Czy na tratwach flisem będę

Wisłą spławiał złote żniwo?

Czy zapadłszy w puszcze, w knieje,

Dzielnym stanę się leśnikiem,

Co to nigdy nie blednieje,

Choć się spotka z wilkiem, dzikiem.

Albo może będę badał,

Het, na niebie księżyc złoty,

Ludziom dziwy opowiadał,

I tłumaczył gwiazd obroty?

Może w księgach się zagrzebię

Aż po uszy, aż do brody!

I jak pszczoła zgubię siebie,

Słodkie braciom ciągnąc miody.

O to jedno proszę Boga,

Niech mnie darzy szczęściem takiem:

Jak badź pójdzie moja droga,

Żebym nie był złym, próżniakiem!

Wieczorny pacierz

Zaszło już słonko

Wśród złotych zórz,

Klęknij, dziecinko,

I rączki złóż.

I pod blaskami

Tych jasnych gwiazd

Módl się o spokój

Dla naszych gniazd.

Módl się za kwiaty

Rodzinnych pól,

Za tych, co płaczą

I cierpią ból...

Módl się, byś urósł

I nabrał sił

I braciom-ludziom

Byś miły był!

Módl się, by dom ten

Wziął Bóg pod straż

I za mateńką

Mów: «Ojcze nasz...»

Przekaż 1% podatku na Wolne Lektury.
KRS: 0000070056
Nazwa organizacji: Fundacja Nowoczesna Polska
Każda wpłacona kwota zostanie przeznaczona na rozwój Wolnych Lektur.

Tęczowy duszek

Kiedy czytam w mym ogródku,

Kiedy szemrzą trawy, drzewa,

Wtedy słyszę — pocichutku

Coś w gęstwinie wonnej śpiewa..

Coś-ci śpiewa, coś-ci gada,

Brzęczy niby złota pszczoła,

Różne dziwy opowiada,

A kto taki — nie wiem zgoła!

Czasem myślę, że to róża,

Co na krzaku się rozwija

I oczęta do mnie zmruża...

Czasem myślę — że lilija...

Albo może żuczki złote,

Może muszki i motyle,

Brzęczą w uszko, tak, na psotę,

Gdy zadumam się na chwilę.

I raz tylko mi się zdało,

Że wskroś młodych listków sieci

Widzę postać «duszka» białą,

Jak na skrzydłach ku mnie leci...

Jasność słońca, dźwięk piosenki,

Zapach kwiatów, listków szmery

W tęczę tkały mu sukienki

I skrzydełek jego cztery...

Jak motylek na krzewinie,

Tak nad głową moją siedział...

Myślę, że te wszystkie owe

Dziwy — on mi opowiedział.

O tej pięknej wielkiej ziemi,

O tych morzach, o tych górach,

O tych orłach, co nad niemi

Do gniazd swoich lecą w chmurach.

O tej czystej serc pogodzie,

Której żaden mruk nie zaćmi,

O miłości i o zgodzie,

I o pracy z ludźmi braćmi.

Jałmużna myśli

Mój Piotrusiu! Nie mam grosza,

Bom i mały i ubogi.

Ale siądźmy sobie razem

Na tym wzgórku, koło drogi.

Ja z książeczki mojej nowej

Przeczytam ci powieść sławną,

Sławną powieść o tych czasach,

Co minęły, przeszły dawno!

Idź do strony:

Darmowe książki «Poezje dla dzieci do lat 10, część II - Maria Konopnicka (gdzie można przeczytać książkę za darmo .TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!

Dodaj komentarz