Mindowe - Juliusz Słowacki (co czytać TXT) 📖
Mindowe to pierwszy dramat Juliusza Słowackiego. Został napisany jesienią 1829 roku, a uzupełniony i poprawiony w roku 1832.
Książę Litwy, Mindowe, przyjmuje chrzest. W związku z tym wydarzeniem na jego dwór przybywa rycerz krzyżacki, a zarazem papieski legat — Hejdenrich. Poza gościem nikt na jego dworze nie popiera go. Mindowe dowiaduje się, że w zamian za koronę i zgodę na panowanie nad podbitymi przez Mindowego ludami, papież domaga się daniny z jego królestwa, co mu się nie podoba. Ostatecznie, Mindowe, godzi się z tym, ale potajemnie planuje zerwać z państwami Zachodu i wrócić do pogaństwa. Następnie zaczyna rozprawiać się z jego przeciwnikami. W końcu jawnie występuje przeciw Krzyżakom i odrzuca chrześcijaństwo. Jednak, wkrótce, los się na nim mści.
- Autor: Juliusz Słowacki
- Epoka: Romantyzm
- Rodzaj: Dramat
Czytasz książkę online - «Mindowe - Juliusz Słowacki (co czytać TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Juliusz Słowacki
I ten drugi:
Wolałem przecież scenę nietkniętą pozostawić i wyznać, że bez upokorzenia dług myśli względem największego z naszych poetów zaciągam.
Dzisiejsi poeci muszą również jak dawniejsi w myślach spotykać się, a nawet częściej, bo malują wiernie naturę i serce człowieka; ta różnica tylko zachodzi, że dawniejsi naśladować chcieli i starali się, gdy drudzy przypadkowie naśladują, ile razy tego uniknąć nie mogą. I gdybyśmy każde dzieło geniuszu rozbierać chcieli, czyż trudnem byłoby powiedzieć, że Wallenrod33 sam jest szpiegiem Coopera34, że opisanie charakteru Wallenroda jest opisaniem charakteru Lary lub Korsarza35, z tą różnicą, że korsarz w napojach gorących ulgi nie szukał; że nareszcie, przystępując do drobniejszych szczegółów, krzyk Aldony umierającej w Wallenrodzie, jest krzykiem ostatnim i przeraźliwym Pariziny, a jednak pewny jestem, że autor zbliżenia obrazów nigdy nie dostrzegł i takie przystosowania, również jak błędy przez drukarzów popełniane prędzej w oko czytelnika, niż w oko autora wpadać mogą.
Ale z drugiej strony, ileż w tegoczesnych poetach nowych myśli? jaka moc zadziwiająca wynalezienia? słusznie Cousin w historii filozofii osiemnastego wieku powiedział: że wiek dziewiętnasty będzie bogatym w wielkich poetów, albowiem Bóg obfitą dłonią rozlał na ludzi nowe zasoby imaginacji; ale niesłusznie tenże pisarz dodał, że Bóg uczynił to jakoby dla wynagrodzenia ludzi za oschłość politycznych wypadków wieku; sądziłbym, że wiek ten będzie w wypadkach swoich poetycznym i że skarby imaginacji wylane zostały na świat celem usposobienia ludzi do wielkich czynów i przedsięwzięć, celem silniejszego popchnięcia dążności ludów.
Przekonany jestem na koniec, że wszelką bezbożność w słowach Mindowy odkrytą, uprzedzony chyba i płocho sądzący czytelnik na karb autora policzy. Trzebaż było, aby Mindowe w każdem słowie, lękając się obrazić czytelnika, obrażenia Krzyżaków lękał się? Wyrzeczenie się wiary, zerwanie z Krzyżakami, bulla papieska, w której Innocenty IV daruje królowi wszystkie kraje, jakie kiedykolwiek Mindowe mieczem pozyska na Danielu książęciu z Halicza, są to fakta z historii wyjęte. Te rysy były głównym zawiązkiem utworu, musiały więc pozostać, i śmiem dodać, że sceny te, jako żywcem z historii wydarte, są jedyną zapewne zaletą źle ułożonego obrazu.
1. MNICH I. — pierwszy z mnichów, mówiący w ich wspólnym imieniu. [przypis edytorski]
2. zbądź — pozbądź się [przypis edytorski]
3. niewczesny — nie na czasie; pojawiający się w nieodpowiednim momencie. [przypis edytorski]
4. zaskowycze — dziś: zaskowyczy. [przypis edytorski]
5. mię — daw. forma nieakcentowana w zdaniu zaimka osobowego 1 os.lp (analogiczna do 2 os.lp: cię); dziś tylko: mnie. [przypis edytorski]
6. przytomny (daw.) — obecny (przy czymś). [przypis edytorski]
7. snadnie (daw.) — łatwo. [przypis edytorski]
8. Trudno (...) z losem działać sprzecznie — trudno przeciwstawiać się losowi. [przypis edytorski]
9. niosęć — forma z partykułą skrócona od: niosę ci. [przypis edytorski]
10. Z trudnościąm (...) wyśledził — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika: z trudnością wyśledziłem. [przypis edytorski]
11. bula — właśc. bulla; oficjalny dokument papieski. [przypis edytorski]
12. pociąg — tu: pociągnięcie. [przypis edytorski]
13. Albion — daw. określenie Anglii. [przypis edytorski]
14. zejść — tu: spotkać. [przypis edytorski]
15. słowy — daw. forma N.lm; dziś: słowami. [przypis edytorski]
16. zwodny — tu: zwodniczy a. zawodny. [przypis edytorski]
17. zawre — zagotuje się; od: wrzeć. [przypis edytorski]
18. jestże — konstrukcja z partykułą -że; znaczenie: czy jest. [przypis edytorski]
19. jestżem — konstrukcja z partykułą -że; znaczenie: czy jestem. [przypis edytorski]
20. szklanny (daw.) — dziś: szklany. [przypis edytorski]
21. żegle — dziś: żagle. [przypis edytorski]
22. miesiąc (daw.) — księżyc. [przypis edytorski]
23. natrącać — poruszać, wspominać (mimochodem), tu: wywoływać. [przypis edytorski]
24. truwer — pieśniarz; także: trubadur, minnesinger. [przypis edytorski]
25. sioło (daw.) — wieś. [przypis edytorski]
26. maszże — konstrukcja z partykułą -że; znaczenie: czy masz. [przypis edytorski]
27. sromota (daw.) — wstyd, uczucie pohańbienia. [przypis edytorski]
28. rozmglić — zasnuć mgłą. [przypis edytorski]
29. druzgota — dziś: druzgoce. [przypis edytorski]
30. waszę — dziś: waszą. [przypis edytorski]
31. moję — dziś: moją. [przypis edytorski]
32. zastanawiać się — stanąć, zatrzymać się. [przypis edytorski]
33. Wallenrod — tytułowy bohater powieści poetyckiej Adama Mickiewicza (1798–1855) Konrad Wallenrod. [przypis edytorski]
34. Cooper, James Fenimore (1789–1851) — powieściopisarz amer., swoją pierwszą powieść przygodową Szpieg napisał w 1820, a wydał w 1821 r. [przypis edytorski]
35. Lara, Korsarz — postaci tytułowe utworów ang. poety romantycznego George’a Byrona (1788–1824). [przypis edytorski]
Wolne Lektury to projekt fundacji Nowoczesna Polska – organizacji pożytku publicznego działającej na rzecz wolności korzystania z dóbr kultury.
Co roku do domeny publicznej przechodzi twórczość kolejnych autorów. Dzięki Twojemu wsparciu będziemy je mogli udostępnić wszystkim bezpłatnie.
Jak możesz pomóc?
Przekaż 1% podatku na rozwój Wolnych Lektur:
Fundacja Nowoczesna Polska
KRS 0000070056
Dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur i pomóż nam rozwijać bibliotekę.
Przekaż darowiznę na konto: szczegóły na stronie Fundacji.
Ten utwór nie jest objęty majątkowym prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać. Jeśli utwór opatrzony jest dodatkowymi materiałami (przypisy, motywy literackie etc.), które podlegają prawu autorskiemu, to te dodatkowe materiały udostępnione są na licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa – Na Tych Samych Warunkach 3.0 PL.
Źródło: http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/slowacki-mindowe
Tekst opracowany na podstawie: Juliusz Słowacki, Pisma, t. II, nakł. księgarni Gubrynowicza i Schmidta, Lwów 1880.
Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN. Utwór powstał w ramach konkursu "Współpraca w dziedzinie dyplomacji publicznej 2013", realizowanego za pośrednictwem MSZ RP w roku 2013. Zezwala się na dowolne wykorzystanie utworu, pod warunkiem zachowania ww. informacji, w tym informacji o stosowanej licencji, o posiadaczach praw oraz o konkursie "Współpraca w dziedzinie dyplomacji publicznej 2013". Publikacja wyraża jedynie poglądy autora i nie może byc utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP.
Opracowanie redakcyjne i przypisy: Paulina Choromańska, Antoni Małecki, Marta Niedziałkowska, Aleksandra Sekuła.
Okładka na podstawie: Carla Brain@Flickr, CC BY-SA 2.0
ISBN 978-83-288-3937-3
Plik wygenerowany dnia 2021-07-08.
Uwagi (0)