Król Lear - William Shakespeare (Szekspir) (czy można czytać książki w internecie za darmo TXT) 📖
Krótki opis książki:
Tragedia Shakespeare'a z roku 1605. Fabuła oparta jest na legendzie o Llyrze, mitycznym królu Brytanii.
Król Lear postanawia rozdzielić swój majątek pomiędzy swoje trzy córki. Chce podzielić go według miłości córek do ojca. Postanawia dać majątek dwóm starszym córkom, po tym jak najmłodsza córka odmawia wyznania miłości ojcu. Wkrótce Lear przekonuje się, że podjął złą decyzje.
Przeczytaj książkę
Podziel się książką:
- Autor: William Shakespeare (Szekspir)
- Epoka: Renesans
- Rodzaj: Dramat
Czytasz książkę online - «Król Lear - William Shakespeare (Szekspir) (czy można czytać książki w internecie za darmo TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 William Shakespeare (Szekspir)
class="stanza">
Kto w dyby okuł mojego człowieka?
Słychać trąbkę za sceną.
CORNWALL
Co to za trąbka?
Wchodzi Oswald.
REGAN
Wiem, to moja siostra;
List jej donosi, że wkrótce przybędzie.
To pani twoja?
KRÓL LEAR
To właśnie niewolnik,
Który pożyczył dumy i zuchwalstwa
Od zmiennej łaski tej, której jest sługą.
Precz z moich oczu!
OSWALD
Co to znaczy, panie?
KRÓL LEAR
Kto w dyby okuł mego sługę? Myślę,
Że nie wiedziałaś nic o tym, Regano.
Kto się to zbliża?
Wchodzi Goneril.
Jeśli starość kochasz,
Jeśli, o niebo, twoich praw nakazem
Jest posłuszeństwo, jeśliś samo stare,
Twoją ma sprawa, stań po mojej stronie!
Do Goneril:
Czy nie masz wstydu na brodę tę spojrzeć?
Zdołaszli25 ścisnąć rękę jej, Regano?
GONERIL
Cóż jej zabrania? W czymże przewiniłam?
Nie wszystko winą, czemu winy imię
Sąd lekkomyślny lub zgrzybiałość daje.
KRÓL LEAR
O piersi moja, jakżeś jest26 kamienna,
Że znieść to możesz! Kto mojego sługę
W dyby śmiał okuć?
OSWALD
Ja rozkaz wydałem,
Lecz on zuchwalstwem na więcej zasłużył.
KRÓL LEAR
Ty rozkaz dałeś?
REGAN
Proszę cię, mój ojcze,
Czas już na koniec, byś swą słabość uznał.
Jeżeli wrócisz do siostry mej domu
Z końcem miesiąca z połową orszaku
Będziesz mógł przybyć do mego pałacu.
Dziś jestem w drodze; dziś byś tam nie znalazł
Nic potrzebnego na twoje przyjęcie.
KRÓL LEAR
Ja wrócić do niej? Z połową orszaku?
Nie, nigdy! Wolę raczej zrzec się dachu,
Wolę z wichrami i burzą wojować,
Być towarzyszem wilków i puszczyków.
O konieczności twarda! Wrócić do niej!
Królu Francuzów, z krwią gorącą w żyłach,
Coś bez posagu najmłodszą wziął córkę,
Równie bym chętnie przed tronem twym klęknął
I o jałmużnę jak giermek cię błagał.
Aby spodlone życie me przeciągnąć.
Ja, wrócić do niej! O nie, radź mi raczej,
Bym popychadłem został obrzydłego
Twego pachołka!
Wskazując na Oswalda.
GONERIL
Jak ci się podoba.
KRÓL LEAR
Proszę cię, córko, nie rób mnie szalonym!
Nie chcę cię dłużej trudzić, bądź mi zdrowa!
Na tej się ziemi nie zobaczym więcej.
A przecie jesteś mym ciałem, krwią, córką!
Lub raczej ciała mojego chorobą,
Którą konieczność zwać mi każe moją,
Czyrakiem, krwi mej zgniłej karbunkułem.
Lecz cię nie będę gromił; niechaj hańba
Przyjdzie, gdy zechce, nie ja ją przyzywam,
Przed sąd Jowisza nie ja skargi niosę.
Czas ci zostawiam; popraw się, gdy możesz;
Czekać cierpliwie mogę u Regany
Z stu rycerzami mojego orszaku.
REGAN
Nie tak zupełnie; nic u mnie w tej chwili
Nie jest gotowe na twoje przyjęcie.
Usłuchaj siostry; bo ci, co rozumem
Twe uniesienia mierzą, sprawiedliwie
Zgodzić się muszą, żeś stary, że starość —
Wie ona dobrze, co robi.
KRÓL LEAR
Tak sądzisz?
REGAN
Tak sądzę szczerze. Orszak pięćdziesięciu
Czy to nie dosyć? Potrzebaż27 ci więcej?
Czy nawet tyle? Gdy przeciw tej liczbie
Niebezpieczeństwo i wydatek mówią?
Pod jednym dachem jak żyć może zgodnie
Taki tłum ludzi pod dwoma panami?
Bardzo to trudno, raczej niepodobna.
GONERIL
Czy równie dobrej nie miałbyś usługi
Od dworzan siostry naszej lub od naszych?
REGAN
Prawda, a wtedy łatwo by nam było
Wszelkie niedbalstwo naszych sług ukarać.
Jeśli więc zechcesz przybyć do mnie, ojcze,
By grożącego ujść niebezpieczeństwa,
Proszę cię, przybądź z dwudziestu i pięciu;
Na więcej nie mam miejsca ni zasobów.
KRÓL LEAR
Wszystko wam dałem.
REGAN
A czas już był wielki.
KRÓL LEAR
Na opiekunów moich was wybrałem,
Lecz liczbę mego orszaku zastrzegłem.
Mamże28 z dwudziestu pięciu tylko przybyć
Do twego zamku? Czy tak powiedziałaś?
REGAN
I tak powtarzam; ni jednego więcej.
KRÓL LEAR
A jednak piękna jest grzesznic tych postać!
Obok grzeszniejszych i najgorszą nie być
Jest już zasługą. Do Goneril:
A więc pójdę z tobą:
Pięćdziesiąt dwakroć jest dwadzieścia i pięć,
Twoja więc miłość jest dwa razy większa.
GONERIL
Słuchaj mnie, ojcze, na co ci się zdadzą
Dwudziestu pięciu, dziesięciu lub pięciu
W domu, gdzie służba dwa razy liczniejsza
Na twój jest rozkaz?
REGAN
Po co jeden nawet?
KRÓL LEAR
O, nie mierz życia tylko koniecznością!
Ostatni żebrak ma zbytek w swej nędzy.
Zamknij człowieka w granicach potrzeby,
A będzie tani wiódł żywot jak bydlę.
Ty jesteś panią; gdyby twoim sądem
Ciepło się trzymać wielkim było zbytkiem,
Jestże potrzebny ten przepych ubioru,
Który zaledwo ogrzać cię jest w stanie?
Lecz co koniecznie potrzebne — o Boże,
Daj mi cierpliwość! Jej mi tylko trzeba!
Widzisz tu, Boże, ubogiego starca
Lat i boleści zgiętego brzemieniem!
Jeśli ty serca córek tych buntujesz
Przeciwko ojcu, nie rób ze mnie głupca
W pokorze ducha znoszącego krzywdę,
Ale szlachetnym pierś mą natchnij gniewem!
Niech broń niewieścia, łza, lic mych nie kala!
Nie, czarownice wyrodne! Ja na was
Takiej dokażę zemsty, że świat cały —
Dokonam — jeszcze nie wiem, co dokonam —
Lecz wiem, że będzie to postrachem ziemi!
Myślicie może, że ja płakać będę?
Nie będę płakał.
Mam ja powody płakać, lecz to serce
Na sto tysięcy kawałków wprzód pęknie,
Niźli zapłaczę. Błaźnie, oszaleję!
Wychodzą: król Lear, Gloucester, Kent, Błazen.
CORNWALL
Czas się oddalić, bo nadciąga burza.
Burza w odległości.
REGAN
Ten dom jest mały, trudno, aby starzec
Z całym orszakiem mógł się w nim pomieścić.
GONERIL
To jego wina, sam się z domu wygnał,
Niech teraz cierpi za swoje szaleństwo.
REGAN
Samego chętnie przyjmę w moim zamku,
Lecz ni jednego z jego towarzyszy.
GONERIL
I ja tak myślę. Gdzie jest milord Gloucester?
CORNWALL
Poszedł za starcem. Ale oto wraca.
Wchodzi Gloucester.
GLOUCESTER
Król jest jak wściekły.
CORNWALL
Gdzie pragnie się udać?
GLOUCESTER
Nakazał wyjazd, lecz nie wiem, gdzie zmierza.
CORNWALL
Najlepiej będzie wolność mu zostawić,
Niech gdzie chce jedzie.
GONERIL