Darmowe ebooki » Tragedia » Natan mędrzec - Gotthold Ephraim Lessing (książki czytaj online .TXT) 📖

Czytasz książkę online - «Natan mędrzec - Gotthold Ephraim Lessing (książki czytaj online .TXT) 📖».   Wszystkie książki tego autora 👉 Gotthold Ephraim Lessing



1 ... 4 5 6 7 8 9 10 11 12 ... 18
Idź do strony:
class="verse">I jego głos. Tak... tak zupełnie... tak jest... 
Tak samo wstrząsał głową Wolf, tak samo 
Wolf nosił miecz swój, Wolf tak samo ręką 
Czoło pocierał, żeby wzroku swego 
Przyćmić płomienie... Tak głęboko wryte 
W pamięć obrazy spać w nas mogą, aż je 
Dźwięk jeden, słowo jedno zbudzi! Stauffen!... 
Tak niezawodnie... tak jest... Filnek... Stauffen!... 
Wkrótce dokładniej wiedzieć będę... wkrótce... 
Lecz do sułtana najprzód... Cóż to? Daja 
Zagląda tutaj... Chodźże bliżej, Dajo. 
  SCENA VIII
Daja, Natan. NATAN
Cóż tam? Ciekawi was obydwie teraz 
Zapewne wcale co innego, nie to, 
Czego ode mnie sułtan żąda? 
  DAJA
Czyliż 
Można jej za złe brać to?... Zaczęliście 
Właśnie rozmawiać z sobą poufalej, 
Gdy nas przestraszył w oknie ten sułtański 
Posłaniec. 
  NATAN
Możesz jej powiedzieć tylko, 
Że w każdej chwili niechaj się spodziewa 
Jego przybycia.  
  DAJA
Pewno? Pewno? 
  NATAN
Sądzę, 
Że się na ciebie mogę spuścić31, Dajo... 
Proszę cię, baczną bądź... nie pożałujesz 
Tego... sumienie nawet twoje może 
Dozna w tym ulgi... Tylko mi nie popsuj 
Mych planów, tylko opowiadaj, pytaj 
Z wstrzemięźliwością, z oględnością wszelką. 
  DAJA
Że też wam przyszło na myśl mnie przestrzegać 
O tym! Odchodzę. Idźcie też, bo śpieszy 
Drugi posłaniec od sułtana, Hafi, 
Wasz Derwisz. 
 
Odchodzi. SCENA IX
Natan, Al-Hafi. AL-HAFI
Ha! Ha! Znów do was przychodzę! 
  NATAN
Czyż to tak pilne? Czego chce ode mnie? 
  AL-HAFI
Kto?  
  NATAN
Sułtan. Idę, idę. 
  AL-HAFI
Do sułtana? 
  NATAN
Więc nie Saladyn przysłał cię tu?  
  AL-HAFI
Nie on; 
Zatem przysyłał już? 
  NATAN
Przysyłał. 
  AL-HAFI
Zgadłem. 
  NATAN
Co? Coś zgadł? 
  AL-HAFI
Że... że... Jam niewinny temu, 
Niewinny temu jestem... Ile mogłem, 
Tylem nagadał, tyle nakłamałem, 
By to odmienić!  
  NATAN
Ależ co odmienić? 
Coś zgadł?  
  AL-HAFI
Że teraz wyście defterdarem32 
Zostali. Bardzo was żałuję, ale 
Patrzeć się na to nie chcę. Idę zaraz, 
Zaraz odchodzę... Jeśli macie jakie 
Dać mi zlecenia, abym je załatwił 
W drodze, to proszę. Tylko coś takiego, 
Co człowiek nagi wziąć lub spełnić może... 
Odchodzę, mówcie prędko. 
  NATAN
Lecz, Al-Hafi, 
Zastanówże się, że o niczym nie wiem... 
Co pleciesz? 
  AL-HAFI
Wszakże worek zabieracie 
Ze sobą?  
  NATAN
Worek? 
  AL-HAFI
No, tak jest, pieniądze, 
Które zaliczyć macie sułtanowi.  
  NATAN
Więc o to tylko idzie?  
  AL-HAFI
Ja mam na to 
Patrzeć, jak będzie was dzień w dzień obdzierał 
Aż do ostatka? Ja mam patrzeć na to, 
Jak wciąż rozrzutność będzie pożyczała 
Z pełnego śpichrza mądrej przezorności, 
Dopóki biedne myszy w tym spichlerzu, 
Z głodu nie zginą? Czy wam się wydaje, 
Że kto pieniędzy waszych potrzebuje, 
Rad waszych słuchać będzie? On, Saladyn, 
Rad miałby słuchać? Kiedyż on pozwolił, 
By mu radzono? Wystaw33 sobie tylko, 
Natanie, co mnie teraz z nim spotkało! 
  NATAN
Co?  
  AL-HAFI
Gdy przyszedłem, właśnie ze swą siostrą 
Przestał grać w szachy... Sittah gra dość dobrze, 
Lecz partia, którą miał już za przegraną 
Saladyn, jeszcze była ustawiona...34 
Patrzę i widzę, że daleko bardzo 
Do mata!... 
  NATAN
Toż to tryumf był dla ciebie! 
  AL-HAFI
Dość było na jej szach posunąć króla 
W tył, ku pionkowi... Ja bym wam to zaraz 
Pokazał... 
  NATAN
Wierzę i tak. 
  AL-HAFI
Tym sposobem 
Mógłby wyjść z wieżą... chcę mu to powiedzieć, 
Wołam go, a on... Wyobraźcie sobie...  
  NATAN
Innego zdania był?  
  AL-HAFI
Nie słuchał wcale! 
Rozrzucił całą partię! 
  NATAN
Czy podobna!... 
  AL-HAFI
I rzekł, że chce mieć mata! Chce mieć mata! 
Czyż to jest granie?...  
  NATAN
Tak, jest to w istocie 
Tylko bawienie się grą. 
  AL-HAFI
Dziurawego 
Orzecha taka gra nie warta.  
  NATAN
Szastać 
Pieniędzmi, trwonić, to drobnostka, ale 
Ciebie nie słuchać w jednym tylko razie, 
W razie tak ważnym ciebie nie wysłuchać, 
Bystrości twego oka nie podziwiać, 
To, to jest godne zemsty, czy nie prawda?  
  AL-HAFI
Cóż znów? Powiadam wam to, byście mieli 
Jakieś pojęcie o uporze jego... 
Słowem, już dłużej wytrwać z nim nie mogę. 
Teraz się włóczę po Murzynach brudnych, 
I rozpytuję, czyby mu z nich który 
Nie chciał pożyczyć. Nigdym u nich żebrać 
Nie chciał dla siebie, teraz u nich właśnie 
Szukać pożyczki dla innego muszę! 
Pożyczać, jest to prawie być żebrakiem, 
Tak jak na lichwę35 dawać, jest kraść prawie. 
Tam wpośród moich dawców, nad Gangesem, 
Nie będę tego potrzebował, ani 
Nie będę innym za narzędzie służył. 
Tam nad Gangesem, tylko tam są ludzie! 
Tu wy jesteście jednym, który godzien 
Żyć nad Gangesem... A więc pójdźcie ze mną 
Na łup mu dajcie wszystkie te marności, 
O które idzie mu tak bardzo... Troski, 
Mozoły wasze raz się skończą... chodźcie! 
  NATAN
Sądzę, że to nam nie uciecze, Hafi. 
Namyśleć mi się pozwól... czekaj...  
  AL-HAFI
Po co?... 
Nad czymś podobnym się nie myśli wcale...  
  NATAN
Póki nie wrócę od sułtana... póki 
Się nie pożegnam...  
  AL-HAFI
Ten, kto się namyśla, 
Szuka powodów niezrobienia czegoś... 
Kto nie ma siły zaraz, bez wahania, 
Zacząć dla siebie żyć, ten niewolnikiem 
Zostanie wiecznie. Bądźcie zdrowi. Żyjcie 
Jak sobie chcecie... Tam jest moja droga, 
A wasza tutaj...  
  NATAN
Lecz, Al-Hafi, musisz 
Zdać wprzód swój urząd...  
  AL-HAFI
Ha! Ha! Żarty!... Tego, 
Co jest w mej kasie, liczyć nie jest warto... 
Zresztą porękę za rachunki moje 
Wy dacie albo Sittah! Bądźcie zdrowi... 
 
Odchodzi. NATAN
Dam ją z ochotą!... Dziki, dobry, zacny... 
Jak mam go nazwać... Tak, prawdziwy żebrak 
Jeden na świecie jest prawdziwym królem. 
 
Odchodzi w inną stronę.
AKT III
W domu Natana. SCENA I
Recha, Daja. RECHA
Jakże się ojciec mój wyraził, Dajo?... 
Że „w każdej chwili mogę się spodziewać 
Jego przybycia”?... — Ileż chwil jednakże 
Już upłynęło!... Ach! i któż by myślał 
O upłynionych? ... Żyję teraz tylko 
Każdą najbliższą chwilą, bo z nich jedna 
Ma go sprowadzić tutaj! 
  DAJA
O przeklęte 
To zawezwanie od sułtana! Natan 
Byłby go zaraz z sobą przyprowadził.  
  RECHA
A gdyby teraz przyszedł? Gdyby teraz 
W tej chwili z życzeń moich najgorętsze 
Się wypełniło?... Cóż stąd? Cóż stąd?... 
  DAJA
Cóż stąd?... 
Sądzę, że także najgorętsze z moich 
Życzeń spełniłoby się.  
  RECHA
Cóż naówczas 
W mej piersi zastąpiłoby pragnienie, 
Która odwykła czuć się próżną takich 
Najwyższych pragnień?... Nie?... Ach! To okropne!... 
  DAJA
Moje życzenie pragnień już spełnionych 
Miejsce obejmie... me życzenia, abym 
Mogła cię widzieć w Europie, w rękach, 
Które są godne ciebie...  
  RECHA
Jesteś w błędzie! 
Z tejże przyczyny, z której ono twoim, 
Życzenie takie moim być nie może. 
Ciebie ojczyzna wabi, a mnie moja 
Czyżby zatrzymać tutaj nie zdołała? 
Czyliżby obraz twoich, w duszy twojej 
Przechowywany, miał być potężniejszym 
Od wpływu, który na mnie wywierają 
Ci, których widzę, słyszę i dotykam? 
Moi!... 
  DAJA
Daremnie pragniesz się upierać!... 
Niebo ma swoje niepojęte drogi! 
Cóż, jeśli właśnie przez twojego zbawcę 
Bóg jego, Bóg ten, za którego walczy, 
Powiedzie cię do kraju i do ludu, 
Dla których jesteś przeznaczoną?  
  RECHA
Dajo! 
Co ty mi mówisz?... Masz pojęcia jakieś 
Dziwne... „Bóg jego, ten Bóg za którego 
On walczy”!... Czyliż może Bóg być czyim? 
Jaki to byłby Bóg, którego człowiek 
Mógłby zwać swoim własnym? Za którego 
Trzeba by było walczyć? Skądby człowiek 
Wiedział, dla której cząstki tego świata 
Jest urodzony, jeżeli nie dla tej, 
Na której przyszedł na świat?... Dajo! Dajo! 
Gdyby mój ojciec słyszał twoje słowa!... 
Co on ci zrobił, że mi zawsze tylko 
W dali od niego pokazujesz szczęście?... 
Co on ci zrobił, że do ziarn mądrości, 
Które tak czyste zasiał w mojej duszy, 
Mięszasz tak chętnie chwasty, czy też kwiaty 
Swojego kraju?... Dajo! Droga Dajo! 
On nie chce twoich kwiatów różnowzorych 
Na mojej grządce... A ja wyznać muszę, 
Że choćby kwiaty te na mojej grzędzie 
Najpiękniej rosły, wycieńczają one 
Jej grunt, a czuję się ich słodką wonią 
Zbyt odurzoną, upojoną prawie. 
Twój umysł do nich nawykł. Nie chcę ganić 
Silniejszych nerwów, co ten zapach znoszą, 
Lecz mnie nie dawaj ich... Już twym aniołem 
Małoś umysłu mi nie obłąkała... 
Jeszcze się wstydzę przed mym ojcem tego 
Głupstwa!... 
  DAJA
Tak! Głupstwa!... Jakby rozum zdrowy 
Tu tylko znaleźć można!... Głupstwa! Głupstwa!... 
Gdybym ja mogła mówić!... 
  RECHA
Czyż nie możesz? ... 
Czyżem cię kiedy nie słuchała pilnie, 
Gdyś mi o wiary swojej bohaterach 
Opowiadała?... Czym nie podziwiała 
Ich czynów?... Czylim nad ich cierpieniami 
Nie przelewała szczerych łez?... Ta wiara 
Nie zdała mi się w nich zbyt bohaterską, 
Ale natomiast stała się tym dla mnie 
Większą pociechą ta nauka wzniosła, 
Że miłość Boga nie zależy wcale 
Od błędnych pojęć, jakie o nim mamy... 
Kochana Dajo! Ojciec nam tak często 
Mówił to! Samaś na to się zgadzała! 
Czemuż chcesz burzyć sama, coś z nim razem 
Wzniosła?... Nie, Dajo, nie jest to rozmowa 
Na chwilę, w której mamy go powitać... 
Chociaż... mnie samej... mnie zależy bardzo 
Na tym, czy i on... Dajo! Słuchaj! Dajo! 
Ktoś idzie... słuchaj!... On... on może! 
 
Wchodzi Templariusz, któremu ktoś z zewnątrz drzwi otwiera. SCENA II
Też same, Templariusz. GŁOS ZA DRZWIAMI
Tutaj! 
  RECHA
przestrasza się, po chwili przychodzi do siebie i chce mu upaść do nóg
To on... mój zbawca! Ach!... 
  TEMPLARIUSZ
Dla uniknienia 
Tego jedynie tu nie przychodziłem 
Dotąd... więc... 
  RECHA
Pragnę tylko u stóp tego 
Dumnego męża złożyć dzięki Bogu, 
Nie człowiekowi... Człowiek dzięków nie chce... 
Nie chce ich tak, jak kubeł wody, który 
Także był czynny przy gaszeniu ognia... 
Dał się napełnić, wylać, nic nikomu, 
Nikt jemu nic nie winien. Tak i człowiek! 
Coś go wrzuciło w ogień, ja upadłam 
W jego ramiona, niby na płaszcz jego 
Iskra, i potem znowu nas oboje 
Coś wyrzuciło z ognia. Za cóż tutaj 
Dziękować? Wino czasem w Europie 
Do jeszcze większych rzeczy jest podnietą, 
A templariusze muszą postępować 
W ten sposób, muszą, jak psy tresowane, 
Dobywać z wody równie jak z płomieni.  
  TEMPLARIUSZ
który podczas tych słów patrzył na nią ze zdziwieniem i niepokojem
O niedobra Dajo! 
Jeśli w przystępie żółci albo troski 
Przykrym być mogłem, czyż potrzeba było 
Wszystkie te głupstwa, co z języka mego 
Spłynęły, do niej tu przynosić?... Dajo! 
Była to zemsta zbyt okrutna!... Obyś 
Na przyszłość nie tak źle mnie przedstawiała 
Przed nią!  
  DAJA
Rycerzu! Zdaje mi się, że te 
Drobne ukłucia nie są zbyt bolesne 
Dla was... 
  RECHA
Co? Jak to? Więc mieliście troski? 
I chętniej życie swe składacie innym 
W ofierze, niżli swoje troski? 
  TEMPLARIUSZ
Dziecię! 
Urocze dziecię! Dusza ma pomiędzy 
Okiem i uchem zda się podzieloną! 
Nie! Ro jest nie to dziewczę, nie to, które 
Wyniosłem z ognia! Któż by tę dziewczynę 
Mógł znać i w płomień za nią nie poskoczył? 
Któż byłby czekał na mnie?... Wprawdzie... przestrach... 
Odmienia w oczach postać... 
 
Chwila milczenia, podczas której wpatruje się w nią w niemym zachwycie. RECHA
Ja jednakże 
Takim was widzę, jak widziałam wówczas.  
 
Po nowej chwili milczenia, mówi dalej, ażeby przerwać jego wpatrywanie się
Teraz, rycerzu, chciejcie mi powiedzieć, 
Gdzieście tak długo byli? Może nawet 
Winnabym spytać, gdzie jesteście teraz...  
  TEMPLARIUSZ
Jestem... tam może, gdziem być nie powinien.  
  RECHA
A gdzież byliście?... Czy tam także, gdzieście 
Być nie powinni?... To niedobrze.  
  TEMPLARIUSZ
1 ... 4 5 6 7 8 9 10 11 12 ... 18
Idź do strony:

Darmowe książki «Natan mędrzec - Gotthold Ephraim Lessing (książki czytaj online .TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!
Dodaj komentarz