Chłopi - Władysław Stanisław Reymont (jak czytać książki przez internet TXT) 📖
Krótki opis książki:
Powieść Władysława Reymonta, za którą otrzymał Nagrodę Nobla w 1924 roku, publikowana w tomach między 1904 a 1909 rokiem. To utwór przedstawiający losy społeczności zamieszkałej we wsi Lipce.
Fabuła powieści obejmuje 10 miesięcy i opisuje losy Macieja Boryny, jego rodziny i innych mieszkańców Lipiec. Ukazuje zarówno problemy społeczne, z którymi spotykają się chłopi, jak i przedstawia ich codzienność, święta oraz tradycje, życie uzależnione od pór roku i pogody, wpisuje także chłopów w tradycję historyczną, a także skupia się na indywidualnych przeżyciach. Chłopi to wnikliwe studium nad rzeczywistością chłopską, powieść panoramiczna, realizująca założenia nautralizmu i realizmu.
Przeczytaj książkę
Podziel się książką:
- Autor: Władysław Stanisław Reymont
- Epoka: Pozytywizm
- Rodzaj: Epika
Czytasz książkę online - «Chłopi - Władysław Stanisław Reymont (jak czytać książki przez internet TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Władysław Stanisław Reymont
a. giezło (daw.) — szata; długa koszula. [przypis edytorski]
284. la (gw.) — dla. [przypis edytorski]
285. me (gw.) — mnie. [przypis edytorski]
286. zwiesnowy (gw.) — wiosenny. [przypis edytorski]
287. bez (gw.) — przez. [przypis edytorski]
288. la (gw.) — dla. [przypis edytorski]
289. bróg — oparte na czterech słupach słomiane zadaszenie, pod którym składowano siano lub niewymłócone zboże. [przypis edytorski]
290. zwiesna (gw.) — wiosna. [przypis edytorski]
291. lewentarz (gw.) — inwentarz, zwierzęta hodowlane. [przypis edytorski]
292. imieniowi (gw.) — popr. forma C. lp: imieniu. [przypis edytorski]
293. la (gw.) — dla. [przypis edytorski]
294. łajdus on jest — mowa oczywiście o księdzu, nie o Panu Jezusie. [przypis edytorski]
295. kostyra — ryzykant, hazardzista, karciarz. [przypis edytorski]
296. przez (gw.) — bez. [przypis edytorski]
297. przetak — sito z dużymi otworami. [przypis edytorski]
298. A koń na baranie ogonem kiwa — dawniej struny skrzypiec wyrabiano z jelit baranich (dziś z metalu), a włosia końskiego używa się do dziś do budowy smyczka. [przypis edytorski]
299. staje a. stajanie — daw. miara długości, w różnych okresach i okolicach licząca od 100 do 1000 m. [przypis edytorski]
300. kuntentność (gw.) — zadowolenie. [przypis edytorski]
301. zwiesna (gw.) — wiosna. [przypis edytorski]
302. zabaczyć (gw.) — zapomnieć. [przypis edytorski]
303. bróg — oparte na czterech słupach słomiane zadaszenie, pod którym składowano siano lub niewymłócone zboże. [przypis edytorski]
304. bróg — oparte na czterech słupach słomiane zadaszenie, pod którym składowano siano lub niewymłócone zboże. [przypis edytorski]
305. bróg — oparte na czterech słupach słomiane zadaszenie, pod którym składowano siano lub niewymłócone zboże. [przypis edytorski]
306. staje a. stajanie — daw. miara długości, w różnych okresach i okolicach licząca od 100 do 1000 m. [przypis edytorski]
307. łata — tu: deska a. belka, element konstrukcyjny dachu. [przypis edytorski]
308. ożóg (daw.) — pogrzebacz a. tląca się głownia. [przypis edytorski]
309. bez (gw.) — przez. [przypis edytorski]
310. bez (gw.) — przez. [przypis edytorski]
311. wama (gw.) — wam. [przypis edytorski]
312. przebierać się (reg.) — przekradać się, przedostawać się. [przypis edytorski]
313. warza (gw.) — gotowane jedzenie. [przypis edytorski]
314. la (gw.) — dla. [przypis edytorski]
315. półświątek (daw.) — pomniejsze święto; dzień pracujący, ale w jakiś sposób szczególny. [przypis edytorski]
316. kuntentować się (gw.) — zadowolić się. [przypis edytorski]
317. borg (daw.) — kredyt. [przypis edytorski]
318. wagować się (gw.) — wahać się. [przypis edytorski]
319. borgować (daw.) — dawać na kredyt. [przypis edytorski]
320. la (gw.) — dla. [przypis edytorski]
321. dobrodziej — ksiądz. [przypis edytorski]
322. basałyk (daw.) — bat; tu: bicie. [przypis edytorski]
323. ciemienie (gw.) — popr.: ciemię; tył głowy. [przypis edytorski]
324. zwiesna (gw.) — wiosna. [przypis edytorski]
325. borg (daw.) — kredyt. [przypis edytorski]
326. bez (gw.) — przez. [przypis edytorski]
327. kłyźnienie (gw.) — kłótnia. [przypis edytorski]
328. zlec (gw.) — urodzić dziecko. [przypis edytorski]
329. lenić się — tu: linieć. [przypis edytorski]
330. blich a. blech — bielenie płótna; miejsce, gdzie bieli się płótno, rozkładając je na trawie na słońcu. [przypis edytorski]
331. ozwar (gw.) — rozwarł, otworzył. [przypis edytorski]
332. barować się — tu: siłować się, brać się za bary z kimś a. czymś. [przypis edytorski]
333. dziewka — tu: służąca. [przypis edytorski]
334. la (gw.) — dla. [przypis edytorski]
335. bez (gw.) — przez. [przypis edytorski]
336. raniej (gw.) — wcześniej. [przypis edytorski]
337. zły — tu: szatan. [przypis edytorski]
338. bez (gw.) — przez. [przypis edytorski]
339. la (gw.) — dla. [przypis edytorski]
340. wagować się (gw.) — wahać się. [przypis edytorski]
341. wama (gw.) — wam. [przypis edytorski]
342. waju (gw.) — was. [przypis edytorski]
343. la (gw.) — dla. [przypis edytorski]
344. galanto (gw.) — elegancko, porządnie. [przypis edytorski]
345. wama (gw.) — wam. [przypis edytorski]
346. kierz (daw.) — krzew, krzak. [przypis edytorski]
347. kierz (daw.) — krzak. [przypis edytorski]
348. przezpieczny (gw.) — bezpieczny. [przypis edytorski]
349. orzydle (daw.) — część koszuli pod szyją, przód kołnierza. [przypis edytorski]
350. się (...) było zmarło — daw. forma czasu zaprzeszłego; znaczenie: zmarło się (wcześniej w stosunku do innych wymienianych czynności i zdarzeń). [przypis edytorski]
351. jaże (gw.) — aż, dopiero. [przypis edytorski]
352. kiej (gw.) — kiedy. [przypis edytorski]
353. przyodziewy (gw.) — ubrania. [przypis edytorski]
354. obzierać się (gw.) — oglądać się. [przypis edytorski]
355. cosik (gw.) — coś. [przypis edytorski]
356. myśle (daw., gw.) — dziś Msc.lp: myśli. [przypis edytorski]
357. swywolić (daw., gw.) — swawolić, bawić się. [przypis edytorski]
358. był padł (daw., gw.) — daw. forma czasu zaprzeszłego; znaczenie: padł wcześniej (w stosunku do innej czynności przeszłej). [przypis edytorski]
359. kieby (gw.) — jakby, niby. [przypis edytorski]
360. starunek (daw., gw.) — staranie. [przypis edytorski]
361. jeno (daw., gw.) — tylko. [przypis edytorski]
362. się był pokręcił (daw., gw.) — daw. forma czasu zaprzeszłego; znaczenie: pokręcił się wcześniej (w stosunku do innej czynności przeszłej). [przypis edytorski]
363. lebo (gw.) — albo. [przypis edytorski]
364. kajś (gw.) — gdzieś. [przypis edytorski]
365. na ścieżaj (gw.) — na oścież. [przypis edytorski]
366. lutość (daw., gw.) — surowość. [przypis edytorski]
367. jaże (gw.) — aż. [przypis edytorski]
368. zawdy (gw.) — zawsze. [przypis edytorski]
369. barzej wszystkiego (gw.) — bardziej niż wszystko. [przypis edytorski]
370. bych się ostało (gw.) — gdyby zostało. [przypis edytorski]
371. waju (gw.) — wam. [przypis edytorski]
372. kiej (gw.) — niby, jakby. [przypis edytorski]
373. chycić (gw.) — chwycić. [przypis edytorski]
374. poredzić (gw.) — poradzić; dać radę. [przypis edytorski]
375. rychtować (gw.) — gotować. [przypis edytorski]
376. w podle (daw., gw.) — obok. [przypis edytorski]
377. wrychle (gw.) — szybko. [przypis edytorski]
378. kiej (gw.) — kiedy. [przypis edytorski]
379. zawdy (gw.) — zawsze. [przypis edytorski]
380. juści (gw.) — pewnie, oczywiście. [przypis edytorski]
381. wyrychtować (gw.) — przygotować, przyrządzić. [przypis edytorski]
382. ślizgie (gw.) — dziś popr.: śliskie. [przypis edytorski]
383. kaj (gw.) — gdzie. [przypis edytorski]
384. potrza (gw.) — potrzeba. [przypis edytorski]
385. galancie (gw.) — porządnie. [przypis edytorski]
386. niekiej (gw.) — niekiedy, czasami. [przypis edytorski]
387. kieby (gw.) — niby, jakby. [przypis edytorski]
388. kiej (gw.) — jak, niby. [przypis edytorski]
389. się przez smarowania nikaj nie dociśnie (daw., gw.) — bez łapówki nigdzie się nie dostanie. [przypis edytorski]
390. kulas (daw., gw.) — noga. [przypis edytorski]
391. kiej (gw.) — jak, niby. [przypis edytorski]
392. snadź (daw., gw.) — widocznie. [przypis edytorski]
393. jaże (gw.) — aż. [przypis edytorski]
394. lewentarz (gw.) — inwentarz; zwierzęta w gospodarstwie, szczególnie bydło. [przypis edytorski]
395. kiej (gw.) — jak, niby. [przypis edytorski]
396. wszyćko (gw.) — wszystko. [przypis edytorski]
397. bierąc (gw.) — biorąc. [przypis edytorski]
398. kajś (gw.) — gdzieś. [przypis edytorski]
399. cosik (gw.) — coś. [przypis edytorski]
400. stojała (gw.) — stała. [przypis edytorski]
401. kiej (gw.) — jak, niby. [przypis edytorski]
402. dyć (gw.) — przecież. [przypis edytorski]
403. w dołku sparło (gw.) — chodzi o nerwowy skurcz żołądka. [przypis edytorski]
404. poredzić (gw.) — poradzić, zdołać. [przypis edytorski]
405. kajś niekaj (gw.) — gdzieniegdzie. [przypis edytorski]
406. wyrychtowany (gw.) — przygotowany, wyszykowany. [przypis edytorski]
407. ubier (gw.) — ubiór, strój. [przypis edytorski]
408. kieby (gw.) — niby, jakby. [przypis edytorski]
409. chrześcijan (gw.) — chrześcijanin. [przypis edytorski]
410. kaj (gw.) — gdzie. [przypis edytorski]
411. dzieucha (gw.) — dziewucha, dziewczyna. [przypis edytorski]
412. tyla (gw.) — tyle. [przypis edytorski]
413. przeciek (gw.) — przecież. [przypis edytorski]
414. zwiesna (gw.) — wiosna. [przypis edytorski]
415. luby (daw., gw.) — miły. [przypis edytorski]
416. jeno (daw., gw.) — tylko. [przypis edytorski]
417. przyjacielstwo — przyjaźń. [przypis edytorski]
418. sielnie (gw.) — silnie, mocno. [przypis edytorski]
419. nikto (gw.) — nikt. [przypis edytorski]
420. poniechać (daw., gw.) — zostawić. [przypis edytorski]
421. mało wiele (gw.) — trochę. [przypis edytorski]
422. turbacja (daw., gw.) — kłopot, zmartwienie; uciążliwość. [przypis edytorski]
423. jeszczek (gw.) — jeszcze. [przypis edytorski]
424. kieby (gw.) — niby, jakby. [przypis edytorski]
425. kiej (gw.) — gdy. [przypis edytorski]
426. nieszpory — wieczorne nabożeństwo w kościele katolickim, rozpoczynające się zwyczajowo mniej więcej w czasie, gdy zachodzi słońce. [przypis edytorski]
427. rychło (daw., gw.) — szybko. [przypis edytorski]
428. arbata (gw.) — herbata. [przypis edytorski]
429. kulas (gw.) — noga. [przypis edytorski]
430. powywierane (gw.) — pootwierane. [przypis edytorski]
431. przeciwić się (gw.) — sprzeciwiać się. [przypis edytorski]
432. zazierający (gw.) — spoglądający. [przypis edytorski]
433. któren (gw.) — który. [przypis edytorski]
434. tylachna (gw.) — tyle. [przypis edytorski]
435. kiej (gw.) — gdy. [przypis edytorski]
436. stojał (gw.) — stał. [przypis edytorski]
437. któren (gw.) — który. [przypis edytorski]
438. wielgi (gw.) — wielki. [przypis edytorski]
439. ordzewiały (gw.) — zardzewiały. [przypis edytorski]
440. niekajś co (gw.) — gdzieniegdzie. [przypis edytorski]
441. do cna — do końca, zupełnie. [przypis edytorski]
442. kokot — kogut. [przypis edytorski]
443. śpik (gw.) — sen, senność. [przypis edytorski]
444. nasadlony — nasmarowany sadłem. [przypis edytorski]
445. kieby (gw.) — niby, jak. [przypis edytorski]
446. przyźba a. przyzba — wał usypany z ziemi dokoła podmurówki dawnej chaty wiejskiej, często obłożony kamieniami a. deskami; daw. ludzie na wsi zwykli odpoczywać siedząc na przyzbie i mając za oparcie ścianę chałupy. [przypis edytorski]
447. ździebko (gw.) — trochę. [przypis edytorski]
448. wrychle (daw., gw.) — szybko. [przypis edytorski]
449. kajś (gw.)
Darmowe książki «Chłopi - Władysław Stanisław Reymont (jak czytać książki przez internet TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie
Dodaj komentarz
Uwagi (0)