Krzyżacy - Henryk Sienkiewicz (gdzie mozna poczytac ksiazki online .txt) 📖
Krótki opis książki:
By zaprotestować przeciwko germanizacji oraz przypomnieć Polakom o odwadze, waleczności i świetnych wydarzeniach z historii Polski, Henryk Sienkiewicz zastosował w Krzyżakach literacką maskę — przeniósł akcję swojej powieści w realia końca XVI i początku XV wieku.
Jagiellońska Polska uwikłana jest w konflikt z zakonem krzyżackim. Zbyszko z Bogdańca, młody rycerz, zakochuje się w ślicznej, niewinnej Danusi, córce Juranda ze Spychowa. Zbyszko oraz inni rycerze wielokrotnie muszą wykazywac się właściwą postawą i walecznością — Krzyżacy, upokorzeni niegdyś przez Juranda, podejmują kolejne intrygi i ataki. Dla młodzieńca to czas wielu sprawdzianów i prób — nie tylko odwagi.
Powieść Henryka Sienkiewicza ukazywała się najpierw w „Tygodniku Ilustrowanym” (1897–1900), w 1900 roku ukazała się w formie książkowej. Została przetłumaczona na 25 języków.
Przeczytaj książkę
Podziel się książką:
- Autor: Henryk Sienkiewicz
- Epoka: Pozytywizm
- Rodzaj: Epika
Czytasz książkę online - «Krzyżacy - Henryk Sienkiewicz (gdzie mozna poczytac ksiazki online .txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Henryk Sienkiewicz
[przypis edytorski]
3576. truchełka (daw.) — trumienka. [przypis edytorski]
3577. rad (daw.) — zadowolony. [przypis edytorski]
3578. wymiarkować (daw.) — zrozumieć, zorientować się. [przypis edytorski]
3579. przytwierdzić (daw.) — przytaknąć, potwierdzić. [przypis edytorski]
3580. łagiew a. łagiewka (daw.) — naczynie podróżne. [przypis edytorski]
3581. czaprak — sukienna podkładka pod siodło, mająca chronić konia przed obtarciami. [przypis edytorski]
3582. spłonić się (daw.) — zaczerwienić się. [przypis edytorski]
3583. lutnia (muz.) — instrument strunowy szarpany. [przypis edytorski]
3584. Witold Kiejstutowicz, zwany Wielkim — (ok. 1350–1430), wielki książę litewski, brat stryjeczny Władysława Jagiełły. W latach 1382–1385 oraz 1390 przejściowo sprzymierzony z Krzyżakami przeciw Jagielle. [przypis edytorski]
3585. włodyka — rycerz, zwłaszcza niemajętny lub bez pełni praw stanowych. [przypis edytorski]
3586. wici — wezwanie na wojnę, przysyłane w postaci pęku gałązek (witek) wierzbowych lub powrozów. [przypis edytorski]
3587. płowy — (o włosach) jasny. [przypis edytorski]
3588. pacholę (daw.) — dziecko. [przypis edytorski]
3589. podobien — dziś popr.: podobny. [przypis edytorski]
3590. war — ukrop, wrzątek. [przypis edytorski]
3591. płomię — dziś popr.: płomień. [przypis edytorski]
3592. rad (daw.) — zadowolony. [przypis edytorski]
3593. ciągoty — pożądanie. [przypis edytorski]
3594. zbyć (daw.) — pozbyć się. [przypis edytorski]
3595. skwapliwie (daw.) — szybko i chętnie. [przypis edytorski]
3596. zapamiętać się — zamyślić się bądź zająć się czymś intensywnie, zapominając o wszystkim innym. [przypis edytorski]
3597. jeno (daw.) — tylko. [przypis edytorski]
3598. niesporo (daw.) — trudno, niewygodnie. [przypis edytorski]
3599. niebaczny — nieostrożny. [przypis edytorski]
3600. gwoli czegoś (daw.) — ze względu na coś. [przypis edytorski]
3601. przez pół — na pół, w połowie. [przypis edytorski]
3602. kasztel (daw.) — zameczek, niewielka twierdza. [przypis edytorski]
3603. zarzewie — żar. [przypis edytorski]
3604. płomię — dziś popr.: płomień. [przypis edytorski]
3605. przechera (daw.) — osoba sprytna, przekorna i złośliwa. [przypis edytorski]
3606. dufać (daw.) — ufać, zwłaszcza nadmiernie. [przypis edytorski]
3607. starunek (daw.) — staranie, opieka. [przypis edytorski]
3608. nie zwłócząc — dziś popr.: nie zwlekając. [przypis edytorski]
3609. trefić (daw.) — układać włosy w loki. [przypis edytorski]
3610. pątlik — siatka do podtrzymywania włosów. [przypis edytorski]
3611. Fryz a. Fryzyjczyk — mieszkaniec Fryzji, krainy nad Morzem Północnym, obecnie stanowiącej pogranicze Niemiec, Danii i Holandii. [przypis edytorski]
3612. zgrzebło — grzebień lub szczotka służąca do czyszczenia sierści zwierząt. [przypis edytorski]
3613. wpodle (daw.) — obok. [przypis edytorski]
3614. wiera (daw.) — prawda. [przypis edytorski]
3615. rada (daw.) — chętnie. [przypis edytorski]
3616. jeno (daw.) — tylko. [przypis edytorski]
3617. źrały — dziś popr.: dojrzały. [przypis edytorski]
3618. zali (daw.) — czy. [przypis edytorski]
3619. nałęczka (daw.) — chusta służąca jako przepaska na głowę. [przypis edytorski]
3620. wadzić — przeszkadzać. [przypis edytorski]
3621. opat — przełożony w męskim zakonie kontemplacyjnym. [przypis edytorski]
3622. miarkować się — panować nad emocjami. [przypis edytorski]
3623. opat — przełożony w męskim zakonie kontemplacyjnym. [przypis edytorski]
3624. strzymać (daw.) — wystarczyć. [przypis edytorski]
3625. kulbaczyć — siodłać. [przypis edytorski]
3626. jąć (daw.) — zacząć. [przypis edytorski]
3627. łęk — podmokła łąka. [przypis edytorski]
3628. kasztel (daw.) — zameczek, niewielka twierdza. [przypis edytorski]
3629. mozolnie — powoli i pracowicie. [przypis edytorski]
3630. odsada — krawędź wału. [przypis edytorski]
3631. czatownia (daw.) — wartownia. [przypis edytorski]
3632. wądół — wąwóz. [przypis edytorski]
3633. zbytek (daw.) — nadmiar. [przypis edytorski]
3634. częstokół — wał z drewnianych bali, palisada. [przypis edytorski]
3635. polepa — podłoga z gliny. [przypis edytorski]
3636. darnina — warstwa ziemi z korzeniami traw. [przypis edytorski]
3637. a przecie jeszcze nie wieczór — sens: a przecież rodzice jeszcze są młodzi. [przypis edytorski]
3638. wiano — posag. [przypis edytorski]
3639. czeladź (daw.) — służba. [przypis edytorski]
3640. żeniaty — dziś popr.: żonaty. [przypis edytorski]
3641. kmieć — zamożny chłop, posiadający własne gospodarstwo. [przypis edytorski]
3642. miesiąc (daw.) — księżyc. [przypis edytorski]
3643. czerstwość (daw.) — siła i zdrowie. [przypis edytorski]
3644. jeno (daw.) — tylko. [przypis edytorski]
3645. włodyka — rycerz, zwłaszcza niemajętny lub bez pełni praw stanowych. [przypis edytorski]
3646. Witold Kiejstutowicz, zwany Wielkim — (ok. 1350–1430), wielki książę litewski, brat stryjeczny Władysława Jagiełły. W latach 1382–1385 oraz 1390 przejściowo sprzymierzony z Krzyżakami przeciw Jagielle. [przypis edytorski]
3647. Ulrich von Jungingen — 1360–1410, wielki mistrz zakonu krzyżackiego, zginął w bitwie pod Grunwaldem. [przypis edytorski]
3648. Zawisza Czarny z Garbowa — (ok. 1370-1428) polski rycerz, przez pewien czas na służbie króla Węgier Zygmunta Luksemburskiego. [przypis edytorski]
3649. klechdania — klechdy, bajania, przesadzone opowieści. [przypis edytorski]
3650. opat — przełożony w męskim zakonie kontemplacyjnym. [przypis edytorski]
3651. pogorzel (daw.) — pożar. [przypis edytorski]
3652. domosko — dziś popr.: domostwo. [przypis edytorski]
3653. kasztel (daw.) — zameczek, niewielka twierdza. [przypis edytorski]
3654. chełpić się — chwalić się. [przypis edytorski]
3655. krzepki — mocny, silny. [przypis edytorski]
3656. war — ukrop, wrzątek. [przypis edytorski]
3657. Władysław II Jagiełło — (ok. 1362–1434), syn wlk. księcia Olgierda, wielki książę litewski, król Polski od małżeństwa z Jadwigą (1386). Dwukrotnie ochrzczony (przez matkę Juliannę w obrządku wschodnim i przez biskupów polskich przed ślubem w obrządku łacińskim), osobiście dowodził w bitwie pod Grunwaldem. [przypis edytorski]
3658. wnęki — (gw.) wnuki. [przypis edytorski]
3659. nowoć a. nowina — świeżo wykarczowane pole. [przypis edytorski]
3660. ruń — wschodząca roślinność. [przypis edytorski]
3661. świerzopa — klacz. [przypis edytorski]
3662. godny (daw.) — porządny, solidny. [przypis edytorski]
3663. kasztelania — jednostka urzędowo-terytorialna w dawnej Polsce. [przypis edytorski]
3664. Władysław II Jagiełło — (ok. 1362–1434), syn wlk. księcia Olgierda, wielki książę litewski, król Polski od małżeństwa z Jadwigą (1386). Dwukrotnie ochrzczony (przez matkę Juliannę w obrządku wschodnim i przez biskupów polskich przed ślubem w obrządku łacińskim), osobiście dowodził w bitwie pod Grunwaldem. [przypis edytorski]
3665. kasztel (daw.) — zameczek, niewielka twierdza. [przypis edytorski]
3666. opat — przełożony w męskim zakonie kontemplacyjnym. [przypis edytorski]
3667. sklep (daw.) — piwnica. [przypis edytorski]
3668. niepożyty (daw.) — niedający się zniszczyć, pokonać. [przypis edytorski]
3669. wojna Grzymalitów z Nałęczami — wojna domowa w Wielkopolsce, toczona w latach 1382–1385 między przedstawicielami dwóch rodów możnowładców. Konflikt wynikał z różnych koncepcji obsadzenia tronu polskiego po wygaśnięciu linii Piastów. [przypis edytorski]
3670. domosko — dziś popr.: domostwo. [przypis edytorski]
3671. gorzeć (daw.) — palić się. [przypis edytorski]
3672. wiera (daw.) — prawda. [przypis edytorski]
3673. aże mi czasem cudnie — aż się czasem dziwię. [przypis edytorski]
3674. Janusz I Starszy (Warszawski) — (ok. 1346–1429), książę mazowiecki, lennik Władysława Jagiełły. [przypis edytorski]
3675. żywili — dziś popr.: żyli. [przypis edytorski]
3676. siedną — dziś popr.: siądą. [przypis edytorski]
3677. prawy (daw.) — prawdziwy. [przypis edytorski]
3678. karbowy — osoba nadzorująca pracę chłopów. [przypis edytorski]
3679. czeladź (daw.) — służba. [przypis edytorski]
3680. godnie (daw.) — porządnie, solidnie. [przypis edytorski]
3681. jeno (daw.) — tylko. [przypis edytorski]
3682. boćkać — całować. [przypis edytorski]
3683. głownia — palący się lub spalony kawałek drewna. [przypis edytorski]
3684. sczeznąć (daw.) — umrzeć, zginąć. [przypis edytorski]
3685. najtęższy (daw.) — najsilniejszy. [przypis edytorski]
3686. wolej (daw.) — lepiej. [przypis edytorski]
3687. podogonie — część ciała zwierzęcia znajdująca się pod ogonem; zad. [przypis edytorski]
3688. solówka — naczynie na sól. [przypis edytorski]
3689. wygodzić (daw.) — spełnić czyjeś życzenie, zadowolić kogoś. [przypis edytorski]
3690. grzywna — śrdw. jednostka monetarna, wartość określonej wagi kruszcu. [przypis edytorski]
3691. suty (daw.) — wystawny, obfity. [przypis edytorski]
3692. gądek (daw.) — grajek, muzyk, od „gędźba”: muzyka. [przypis edytorski]
3693. książę — w dawnej polszczyźnie rzeczownik rodzaju nijakiego. [przypis edytorski]
3694. czatownia (daw.) — wartownia. [przypis edytorski]
3695. drzewiej (daw.) — dawniej. [przypis edytorski]
3696. Konrad von Jungingen — 1355–1407, wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1393-1407, zręczny polityk, umiejętnie rozgrywający konflikty między książętami litewskimi. [przypis edytorski]
3697. książęta na Płocku — Ziemowit IV i Aleksandra Olgierdówna. [przypis edytorski]
3698. zabawić (daw.) — przebywać, pozostawać. [przypis edytorski]
3699. szranki — ogrodzenie placu, na którym odbywał się turniej rycerski bądź pojedynek, przen. sam turniej. [przypis edytorski]
3700. niebytność — nieobecność. [przypis edytorski]
3701. umknąć czci — postąpić niehonorowo. [przypis edytorski]
3702. Witold Kiejstutowicz, zwany Wielkim — (ok. 1350–1430), wielki książę litewski, brat stryjeczny Władysława Jagiełły. W latach 1382–1385 oraz 1390 przejściowo sprzymierzony z Krzyżakami przeciw Jagielle. [przypis edytorski]
3703. odjąć się (daw.) — umknąć a. uniknąć czegoś. [przypis edytorski]
3704. wielki komtur — w zakonie krzyżackim zastępca wielkiego mistrza. [przypis edytorski]
3705. jeno (daw.) — tylko. [przypis edytorski]
3706. Aleksandra Olgierdówna — (ok. 1370–1434), córka wielkiego księcia Litwy Olgierda, siostra Władysława II Jagiełły, żona księcia mazowieckiego Ziemowita IV. [przypis edytorski]
3707. Zawisza Czarny z Garbowa — (ok. 1370-1428) polski rycerz, przez pewien czas na służbie króla Węgier Zygmunta Luksemburskiego. [przypis edytorski]
3708. Mikołaj Powała z Taczewa — (ok. 1380–ok. 1415), rycerz i dyplomata, powołany do rady wojennej przed bitwą pod Grunwaldem. [przypis edytorski]
3709. Paweł (Paszko) zwany Złodziej z Biskupic — rycerz, uczestnik bitwy pod Grunwaldem. [przypis edytorski]
3710. odkazać (daw.) — odpowiedzieć. [przypis edytorski]
3711. prawić (daw.) — mówić. [przypis edytorski]
3712. zafrasować się (daw.) — zasmucić się. [przypis edytorski]
3713. tedy (daw.) — więc, zatem. [przypis edytorski]
3714. zrok (daw.) — umówione miejsce i czas spotkania. [przypis edytorski]
3715. wielki szatny — w zakonie krzyżackim zajmował się szatami, a także pancerzami i uzbrojeniem. [przypis edytorski]
3716. spuścić się z tajemnicy — wyznać tajemnicę. [przypis edytorski]
3717. skroś tej przyczyny (daw.) — z tego powodu. [przypis edytorski]
3718. praw był (daw.) — miał rację. [przypis edytorski]
3719. cudować się (daw.) — dziwić się. [przypis edytorski]
3720. jeno (daw.) — tylko. [przypis edytorski]
3721. grzywna — śrdw. jednostka monetarna, wartość określonej wagi kruszcu. [przypis edytorski]
3722. rad (daw.) — zadowolony. [przypis edytorski]
3723. folgować (daw.) — traktować łagodniej. [przypis edytorski]
3724. przygodzić się (daw.) — przydarzyć się. [przypis edytorski]
3725. Zawisza Czarny z Garbowa — (ok. 1370-1428) polski rycerz, przez pewien czas na służbie króla Węgier Zygmunta Luksemburskiego. [przypis edytorski]
3726. zresztą — tu: poza tym. [przypis
Darmowe książki «Krzyżacy - Henryk Sienkiewicz (gdzie mozna poczytac ksiazki online .txt) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie
Dodaj komentarz
Uwagi (0)