Dobre obyczaje we dwoje - 2. My i reszta świata - Peter Post (gdzie mozna poczytac ksiazki online txt) 📖
- Autor: Peter Post
Czytasz książkę online - «Dobre obyczaje we dwoje - 2. My i reszta świata - Peter Post (gdzie mozna poczytac ksiazki online txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Peter Post
Trzymają się za ręce i przytulają co jakiś czas, aby wszyscy mogli widzieć, jak bardzo są w sobie zakochani.
Gdy goście wychodzą, dziękują wszystkim za przybycie.
I na koniec dziękują rodzicom za cudowne przyjęcie.
To nadal dobry pomysł
Jak najbardziej uzasadniona jest rozmowa młodych ludzi, którzy właśnie się zaręczyli, z rodzicami na temat planów pobrania się.
Stara tradycja, zgodnie z którą mężczyzna idzie na rozmowę z ojcem swojej ukochanej i prosi go o jej rękę, odchodzi w zapomnienie. Jednak pojawił się nowy zwyczaj, według którego młodzi rozmawiają z rodzicami przyszłej panny młodej. Jest to oznaką szacunku dla rodziców i początkiem wspólnych zadań, jakie czekają na przyszłych małżonków. Oczywiście, taka sama rozmowa z rodzicami przyszłego pana młodego jest jak najbardziej na miejscu.
Następnego dnia, po przyjęciu, zaręczona para pisze kartki z podziękowaniami do gości – przynajmniej do tych, którzy przynieśli prezenty. Mogą oczywiście wysłać kartki również do pozostałych gości, aby zwyczajnie podziękować im za przyjście.
Specjalna kartka z podziękowaniami należy się rodzicom. Na pewno będzie im miło.
Inna opcja: jeśli Dan-i-Rose mieszkają daleko od swojej rodziny, to mogą przyjąć propozycję przyjaciół, którzy chcą wyprawić dla nich przyjęcie zaręczynowe. W niezwykłych okolicznościach nie ma nic złego w tym, że przyjęcie zaręczynowe organizuje mieszkający blisko przyjaciel lub krewny.
Wieczór kawalerski i wieczór panieński
Tradycyjna forma wieczoru kawalerskiego i panieńskiego powoli robi się niemodna. Zamiast traktować taki wieczór jako ostatnią okazję na „skok w bok” przed złożeniem przysięgi małżeńskiej, dzisiejsze pary widzą to jako szansę na spotkanie z przyjaciółmi i odskocznię od zamieszania związanego ze ślubem. Jeśli tak się spojrzy na całą sprawę, to wieczór kawalerski i panieński jest świetnym pomysłem. Mój siostrzeniec, Casey, zorganizował rewelacyjny „wieczór” kawalerski dla swojego brata: był to dwudniowy spływ kajakiem w dół rzeki Connecticut. Bawili się świetnie, wrócili pełni energii i bez problemu poradzili sobie z przygotowaniami do ślubu.
Michael i Nicole wybrali inną opcję, coraz bardziej popularną wśród par: połączyli swoje „wieczory” w jeden wyjazd do Montrealu – jedli, pili i bawili się na imprezach i zapomnieli o stresie związanym z całym tygodniem przygotowań. W ten sposób mogli sobie zrobić przerwę od przygotowań i nacieszyć się sobą. Uważam, że taka tradycja bije na głowę tradycję „skoku w bok”. Ważne jest, aby ten wieczór (lub wycieczka) był dla Was ważnym i przyjemnym wspomnieniem. Zróbcie z niego wielką pijacką imprezę, a Waszym jedynym wspomnieniem będzie, kto wymiotował i ile razy.
Zrób to z właściwych powodów
Puść w niepamięć tradycyjny wieczór kawalerski (panieński) znany również jako „ostatni skok w bok”. Niech spocznie na dnie śmietnika historii – tam, gdzie jego miejsce. Powinien to być czas, kiedy świętujecie Wasze przyszłe małżeństwo z najbliższymi przyjaciółmi. Jest to też okazja, żeby pokazać przyjaciołom, iż Wasze relacje z nimi nie zmienią się po Waszym ślubie.
Dzień ślubu
Przez zamieszanie związane z przygotowaniami do ślubu łatwo zapomnieć, że w tym dniu to Wy jesteście najważniejsi – nowożeńcy, Dan-i-Rose. Krążą niezliczone opowieści o czepiających się matkach, sprzeczających się rozwiedzionych rodzicach, zrzędliwym rodzeństwie, nachalnych ciotkach, wujkach, kuzynach i przyjaciołach, którzy zachowują się skandalicznie i na dodatek przyprowadzają nieproszonych gości na ślub.
Zawsze kiedy rozmawiam z nowożeńcami, otoczonymi rodzinami, patrzę im w oczy i każę im zapamiętać dwie rzeczy:
To jest Wasz dzień. Bądźcie gotowi podejmować decyzje i trzymać się ich – nawet w obliczu ognia krytyki ze strony najbliższej rodziny.
W tym dniu to Wy jesteście najważniejsi, więc skupcie się na sobie nawzajem, na Waszej przysiędze i odpowiedzialności, jakiej się podejmujecie.
Ten dzień będziecie pamiętać do końca życia. Jeśli nerwy zaczynają puszczać i wywiązują się kłótnie, Dan i Rose powinni się od tego odsunąć, wziąć głęboki oddech, zwrócić się ku sobie nawzajem i przypomnieć sobie o prawdziwym celu tego wydarzenia. Pamiętajcie też, że w tym dniu chodzi o związki, a nie o rzeczy, a przede wszystkim o Wasz nowy związek. Dotarliście do miejsca, w którym oddanie i zaangażowanie nabierają większego znaczenia. Już nie „chodzicie ze sobą”, ale budujecie razem swoją przyszłość i wspólne życie – jako para.
Pozostańcie blisko siebie. Spędźcie ten dzień jako para, a nie osobno.
Rozmawiajcie ze sobą. Jest tylu ludzi, z którymi można porozmawiać w trakcie wesela, że można zapomnieć porozmawiać ze swoją właśnie poślubioną Drugą Połową. W końcu rozmowa stanowi ważną część dzielenia się.
Śmiejcie się. Ważne jest, żeby dobrze się bawić na własnym weselu i pozwolić sobie na odrobinę szaleństwa. Śmiech jest najlepszym lekarstwem na stres, który może się zbierać w okresie poprzedzającym ten ważny dzień.
Ciesz się obecnością swoich gości. Zawsze znajdzie się ktoś, kto powie lub zrobi coś niezwykłego (da Wam dziwny prezent lub zachowa się głupio, ponieważ dzień wcześniej za dużo wypił). Nie zamartwiajcie się takimi szczegółami i skupcie się na tym, co dobrego ta osoba wniosła do Waszego życia. W końcu zaprosiliście ją na Wasz ślub, bo jest dla Was ważna.
Podziękujcie teściom. Nawet jeśli kiedyś pojawią się jakieś problemy w racjach z nimi, to pamiętaj, że to oni wychowali osobę, którą kochasz.
Podziękujcie swoim rodzicom.
Warto pamiętać, że w dzień ślubu mają znaczenie też inne związki w Waszym życiu...
Związek z Waszymi rodzicami. W taki czy inny sposób oni zawsze będą częścią Waszego życia. Spraw zatem, aby Twój nowy związek – między Waszymi rodzicami i Wami jako parą – dobrze się rozpoczął.
Związek z rodzeństwem lub innymi krewnymi. Brat, siostra lub ktoś bliski z rodziny mogą być zazdrośni o osobę, która zabiera im ich towarzysza i przyjaciela. Waszym zadaniem jako pary jest pomóc rodzeństwu zrozumieć, że nie stracą tej więzi, jaką mieli ze swoją siostrą przed jej ślubem. A jej partner nie jest wrogiem, ale ich przyjacielem.
Przyjaźnie. Staraj się rozmawiać ze swoimi przyjaciółmi w trakcie wesela. Pozwól im zobaczyć, jak szczęśliwą osobą jesteś u boku swojej Drugiej Połowy. Otwiera się nowy rozdział dla Twoich relacji z przyjaciółmi i jak dobrze pójdzie, staną się oni niedługo Waszymi przyjaciółmi. Pokaż swoim przyjaciołom, że nie zapominasz o nich nawet w dniu swojego ślubu.
Podróż poślubna
Po zamieszaniu przed ślubem, podczas którego Ty i Twoja Druga Połowa nie mieliście dla siebie w ogóle czasu, nadchodzi moment, kiedy wyruszacie w Waszą podróż poślubną – tylko we dwoje, jako para. Jest to czas, aby cieszyć się sobą i przyzwyczajać się do nowej sytuacji – jesteście teraz mężem i żoną.
Dla par, które razem wyjeżdżały na wakacje lub razem mieszkały, miesiąc miodowy jest cudowną okazją do ucieczki od wszystkich kłopotów i do przeżywania radości z bycia tylko we dwoje. Z kolei dla tych par, które wcześniej nie mieszkały i nie podróżowały razem, miesiąc miodowy jest pierwszą próbą wspólnego życia.
Niezależnie od tego, jak wyobrażasz sobie Wasz miesiąc miodowy, to i tak będzie on pełen niespodzianek. Będzie to też test tego, jak silne są Wasze więzi.
Dla Dana i Rose, którzy nie mieszkali razem przed ślubem, pierwsze dni ich podróży poślubnej były istnym odkryciem. Uwielbiali być tylko we dwoje, wiedząc, że mogą robić, co chcą. Oprócz tego czerpali radość ze wspólnych wycieczek, wylegiwania się na plaży i dzielenia się posiłkami. Ale nawet w czasie miesiąca miodowego pojawia się kilka czarnych chmur na horyzoncie...
On chrapie – lub ona chrapie. Jak będą się wysypiać? (zobacz „Chrapanie”)
Czy Rose zamyka drzwi do łazienki, czy nie?
Czy mają dzielić łazienkę, gdy on się goli i bierze prysznic, a ona robi sobie makijaż, czy też w takich sytuacjach każde z nich ma łazienkę dla siebie?
Jak Rose poradzi sobie z tym, że Dan zaczyna wymiotować w nocy po zjedzeniu czegoś niestrawnego? Czy ona powinna wstać i podtrzymywać go na duchu, czy ma udawać, że śpi i nic nie słyszy?
Czy Dan powinien bez słowa pozbierać ubrania rozrzucone przez Rose na podłodze, czy też będzie to powód ich pierwszej kłótni?
Dan i Rose muszą być świadomi, że takich rzeczy nie da się uniknąć, i muszą być gotowi, aby poradzić sobie z nimi wspólnie. Wyżej wymienione problemy to tylko niewielka część „małych rzeczy”, które mogą stanowić wyzwanie dla ich związku, zarówno na jego początku, jak i w trakcie jego kształtowania. Na ich drodze pojawią się jeszcze większe przeszkody. Na razie to, że potrafią spojrzeć na swój ślub i podróż poślubną z właściwej perspektywy w ferworze przygotowań do tego wielkiego dnia, stanowi dobry początek ich wspólnej drogi do udanego związku.
TAK JAK KRÓTKA TROPIKALNA BURZA, TAK I CHMURY NAD ZWIĄZKIEM Dana-i-Rose miną i znowu niebo będzie jasne. Uczą się być cierpliwi w stosunku do siebie nawzajem, rozmawiać i próbować osiągać kompromisy. W ten sposób zaczynają budować swój związek jako Dan-i-Rose.
Najdziwniejsze jest to, że to budowanie nigdy się nie kończy. Na pewno nie skończyło się dla mnie i mojej żony nawet po trzydziestu dwóch latach małżeństwa i widzę, że nadal trwa w związku moich rodziców, którzy są razem od ponad sześćdziesięciu lat. Stawanie się parą to długotrwały proces i trwa dopóty, dopóki jesteście razem.
Każdy jest jedyny w swoim rodzaju. Jednak kiedy decydujemy się na dzielenie się swoim życiem z drugą osobą, uczymy się powściągać naszą indywidualność po to, aby móc cieszyć się z bycia parą.
Etykieta pomaga nam w tym i zachęca, aby traktować drugą osobę z szacunkiem, okazywać troskę i być szczerym – są to trzy zasady, które stanowią podstawę każdego udanego związku. Jeśli spojrzy się na jakikolwiek problem omawiany w tej książce, to łatwo można znaleźć jego przyczynę w tym, że jedna z tych zasad została zlekceważona lub zapomniana.
Najciekawsze jest to, że kiedy problemy już się pojawią, ich rozwiązanie jest oparte na tych samych trzech zasadach. Etykieta może służyć jako niezawodny przewodnik w budowaniu i umacnianiu tej więzi, która Was połączyła, kiedy postanowiliście być razem. Etykieta pomaga Wam w porozumiewaniu się i osiąganiu kompromisów, gdy próbujecie rozwiązać Wasze problemy, jak również w robieniu tego wszystkiego ze szczerymi intencjami.
Aby Wasz związek był udany, musicie nieustannie się starać, bo wynik Waszej pracy jest warty Waszych wysiłków. To, co budujecie razem, jest o wiele cenniejsze i piękniejsze niż to, co tworzycie osobno.
Emily Post rozpoczęła karierę pisarską w wieku 31 lat. Jej romantyczne opowiadania opisujące społeczeństwo po obu stronach Atlantyku były publikowane w odcinkach w takich magazynach, jak „Vanity Fair”, „Collier’s”, „McCall’s” i innych.
Opublikowana w 1922 roku Etiquette autorstwa Emily Post stała się bestsellerem a wyrażenie „według Emily Post” szybko zaczęło funkcjonować w języku angielskim jako ostateczna opinia w sprawach dotyczących zachowania się w towarzystwie. Emily Post, której jako dziewczynce wmawiano, że dobrze wychowane kobiety nie powinny pracować, stała się nagle jedną z niewielu Amerykanek robiących karierę zawodową. Liczne książki, kolumna prasowa i audycje radiowe uczyniły z niej postać o wielkiej renomie, którą cieszyła się do końca życia.
„Dobre maniery odzwierciedlają wnętrze – wrodzony wzgląd na uczucia innych i szacunek dla samego siebie”.
Emily Post
W serii Dobre obyczaje według Emily Post:
Peggy Post
Księga dobrych obyczajów (tom 1, tom 2, tom 3)
Peggy Post
Obyczaje ślubne... w świecie bez granic
Peggy Post, Peter Post
Vademecum dobrych obyczajów w biznesie
Peter Post
Po męsku. Obyczaje silnej płci
Peggy Post
Przepraszam, ja tu stałem... Sto porad na temat właściwego zachowania
Peggy Post
Party, kolacja, grill. Dobre obyczaje na co dzień i od święta
Elizabeth Post
Przeżyć wśród ludzi. Porady dla nastolatków
Peggy Post, Cindy Post Senning
Dar dobrych obyczajów. Mieć dzieci lubiane, rozważne, wdzięczne
Cindy Post Senning, Peggy Post
Przewodnik dobrych obyczajów dla dzieci
Spis treści
Okładka Karta tytułowa CZĘŚĆ DRUGA WY I RESZTA ŚWIATA 13 DLA SIEBIE I DLA INNYCH 14 WIECZÓR W MIEŚCIE 15 NA IMPREZIE TOWARZYSKIEJ 16 GOŚCIE W WASZYM DOMU 17 WY I WASZE RODZINY 18 PRACA – TA INNA DRUGA POŁOWA 19 W PODRÓŻY 20 SZCZEGÓLNE OKAZJE POSŁOWIE EMILY POST (1872-1960) DEDYKACJA Karta redakcyjnaPeter Post: Dobre obyczaje we dwoje
Tytuł
Uwagi (0)