Życiorys własny przestępcy - Urke Nachalnik (biblioteka cyfrowa za darmo TXT) 📖

W piątek po obiedzie pojazd zaprzężony w parę koni, stalowanych210 przez pasera, wiózł nas trzech do tego miasteczka odległego o dwadzieścia osiem wiorst, mieliśmy wrócić bogato. Droga ciągnęła się między lasami i byliśmy bardzo weseli.

Furman, zaufany pasera, opowiadał wesołe anegdotki, pociągając z butelki, którą „Szofer” mu od czasu do czasu podawał. Byliśmy wszyscy w wesołym usposobieniu, nikomu z nas nawet nie przyszło na myśl, że robota może się nie udać. Jednym słowem, byliśmy pewni siebie. Mając takiego nadawcę, jakim był ten paser i tak dobraną trójkę do wykonania, czyż można było wątpić w powodzenie?

Śpiew i świergot ptasząt, który towarzyszył nam po całej drodze, umiliły nam chwilę i nareszcie wieczorem stanęliśmy w lesie, na znanym furmanowi miejscu. Stąd do miejsca naszego celu mieliśmy trzy wiorsty drogi. Naradzając się ze sobą, postanowiono, że furman tu zostanie pomiędzy zaroślami, dopóki nie wrócimy z powrotem.

Ja zaś z „Szoferem” mieliśmy się udać do tego miejsca i on miał mi wskazać i objaśnić rozkład pokoi w tej willi. „Szofer” mnie poprowadził poprzez pole, a potem przeszliśmy przez jakiś parkan, gdzie między topolami stała wspomniana willa. Mówił mi, że muszę użyć sprytu i odwagi, by się dostać do środka. Tłumaczył, że w domu jest obecnie tylko służąca, on uda się tam przez frontowe drzwi i będzie starał się nawiązać z nią rozmowę. Ja zaś od ogrodu miałem otworzyć drzwi wprost do sypialnego pokoju i ukryć się tam pod łóżkiem.

Była to robota bardzo trudna do wykonania, ale łup za to miał być bardzo obfity. Więc po wzajemnych, dokładnych wskazówkach, „Szofer” udał się z ulicy do willi jako interesant, a ja, miarkując, że on zabawia rozmową służącą, prędko i sprawnie, używając moich zdolności, otworzyłem drzwi i cicho zamykając je za sobą, jakby nigdy nic, wślizgnąłem się do środka.

Doleciała mnie tam rozmowa prowadzona po żydowsku między wspólnikiem a służącą. Rozmowa przybierała coraz poufalszy ton. Służąca, jak służąca, jest przeważnie łatwowierna i w każdym mężczyźnie, którego pozna, widzi dla siebie męża. Starałem się podług wskazówek pasera wymacać miejsce ukrycia kasetki. Po dłuższym poszukiwaniu i obmacywaniu dywanu natrafiłem nad samym łóżkiem na kasetkę, podniosłem dywan i ujrzałem dość dużego rozmiaru kasetkę, całą ukrytą wewnątrz ściany. Obejrzałem ją naprędce, a słysząc, że ich rozmowa ucichła, zmiarkowałem, że wspólnik odszedł; wlazłem prędko pod angielskie, szerokie łóżko, których tam stały dwa.

Leżąc pod łóżkiem, miałem czas obmyślić sposoby działania. Wiedziałem, że w sobotę wieczór małżonkowie są w mieście na kolacji u teściowej i że tu dopiero mogą przybyć o jakiej dziesiątej lub jedenastej. A było dopiero po ósmej.

Chodziło też o to, że młoda żona właściciela willi miała na sobie drogi naszyjnik i brylantowe kolczyki wielkiej wartości, które na noc chowała do kasy, o czym paser nam chytrze wspomniał i przez co trzeba było czekać, aż się ułożą do snu.

Miałem też uważać, gdzie chowa klucz na noc, który by nam ułatwił sytuację. Z początku, leżąc pod łóżkiem, mogłem głowę zupełnie wytknąć i swobodnie oddychać, ale za jakąś godzinkę po moim tu przybyciu weszła służąca i zaczęła słać łóżka. Światło nocnej lampy było już z wieczora, z powodu soboty, zapalone. Dzięki światłu mogłem dobrze obejrzeć ten pokój. Teraz widziałem tylko nogi służącej, po których zorientowałem się, że ich właścicielka musi być dość młoda. Śpiewała sobie przy słaniu jakieś urywki żydowskiej piosenki miłosnej. Dwa razy stanęła przy wielkim lustrze i zaśmiała się sama do siebie. Na pewno przyglądała się i była zadowolona ze swojego wyglądu. Kręciła się jeszcze chwilę po pokoju, po czym wyszła, zamykając drzwi za sobą.

Teraz znów wytknąłem głowę, oddychając pełną piersią i nabierając w płuca zapasu powietrza, abym mógł tam dalej wytrzymać. Było mi bardzo niewygodnie. Ale czegóż człowiek nie robi dla zdobycia pieniędzy?

Leżąc tak pod łóżkiem, przemyślałem swoje życie, które teraz wydawało mi się strasznie nędzne. Przyszło mi na myśl, że mogę zdradzić się tu moją obecnością, a wtedy mogą mnie zastrzelić jak psa. Ostrzegł nas paser, że kupiec ma broń i że jest silny i młody. Różne inne strachy stanęły mi przed oczyma. Wtem drzwi otworzyły się z hałasem i że śmiechem weszła najpierw kobieta, a za nią mężczyzna. Serce zaczęło mi bić gwałtownie. Była mi tak strasznie, że bałem się, że mi serce pęknie. Krew uderzała mi do głowy, zrobiło mi się duszno i gorąco. Bałem się oddychać, by się nie zdradzić.

Kobieta usiadła na łóżku, pod którym leżałem. Mężczyzna zaś opowiadał jej coś wesołego o jakiejś kobiecie, a ona śmiała się coraz głośniej, prosząc go, aby zaprzestał. Jej śmiech był mi na rękę, mogłem głośniej oddychać. Potem padły głośne pocałunki.

Po chwili kobieta wstała i słyszałem, jak otwierała kasę i coś tam robiła. Mężczyzna również po chwili nachylił się razem z nią nad łóżkiem i coś tam w kasie przekładali, słyszałem, jak ją zamknęła, mówiąc do męża:

— Masz klucz.

On zaś powiedział:

— Włóż go pod poduszkę

Więc klucz jest pod poduszką, myślałem, dobrze idzie. Mężczyzna pierwszy począł się teraz rozbierać i wlazł do łóżka, pod którym leżałem, prosząc, aby i ona się rozbierała.

— Zaraz, zaraz — odparła kobieta, śmiejąc się — nie gorączkuj się tak, mój kochany, ty jeszcze zdążysz swoje zrobić.

I zaczęła się powoli rozbierać. Gdy już stanęła w bieliźnie, mężczyzna pociągnął ją do swego łóżka. Roześmiała się i ułożyła do tego samego łóżka. Musiała być odpowiedniej tuszy, gdyż materace wyginały się pod ciężarem i oparły się niemal na moich plecach. Ładny interes, pomyślałem, uduszą mnie.

Zaczęły się, jak zwykle w tych chwilach między młodym małżeństwem najprzód pocałunki i zapewnienia miłości, a potem głośne sapania...

Materace raz podnosiły się, to znów opierały się o moje plecy. Pot kroplisty oblewał mnie całego, myślałem, jak tak dalej pójdzie, to nie wytrzymam. Znalazłem się tu bardzo śmiesznie. Domyśliłem się, że to może potrwać dość długo, w czym się też nie myliłem. Sapanie stało się coraz głośniejsze i zawziętsze. Pocałunki odbijały się po pokoju jeden za drugim. Zmysły zaczęły u mnie działać, jak jeszcze nigdy. Musiałem skupić całą swoją siłę woli, by nie popełnić tu głupstwa...

Nagle kobieta zawołała namiętnie urwanym głosem:

— Tie-tie-tie-fer...211

Mąż zaś odparł, dysząc ciężko:

— Gut, gut...212

Na te słowa zaledwie nie wybuchnąłem śmiechem. Jednakże wstrzymałem się, było mi duszno aż do mdłości, w tej chwili wyrzekłbym się zarobku, aby tylko ktoś mnie wybawił z tej sytuacji.

Zabawa trwałaby kto wie jak długo, gdyby nie mąż, który zaklinał się, że już na dziś dalej nie może...

„Druga Frania”, pomyślałem.

Miałem straszną ochotę zobaczyć tę kobietę, Czy ona jest ładna. Wtem kobieta wyskoczyła z łóżka i z nocnej szafy wyciągnęła miednicę z wodą. Zmiarkowałem, co tu się teraz stanie i zamknąłem oczy, bałem się, że nie wytrzymam. Słyszę plusk wody i otworzyłem jednak oczy. Mogłem teraz oglądać całe jej kobiece wdzięki i widzieć to, czego może mąż nie widział. Uczuć, których wtedy doznałem i dzikiej żądzy, która mnie ogarnęła, nigdy nie zapomnę. Byłem, że tak się wyrażę, na ten widok bliski obłędu.

Kobieta mogła mieć z górą lat dwadzieścia trzy, rosła w biodrach i piękna, w całym tego słowa znaczeniu. Dłuższy czas po tym pamiętnym dla mnie obrazie z owej nocy stała mi przed oczyma i spędzała sen z powiek.

Po tym co się stało, myślałem, że teraz na pewno już koniec zabawy, że ona ułoży się do swego łóżka na spoczynek, ale pomyliłem się. Wlazła z powrotem do łóżka męża i zaczęły się różne wynurzenia. Trwało to dość długo, a jak mi się wydawało, wieki całe.

Zegar wybił dwunastą. Myślałem, kto wie, kiedy zasną. Cieszyło mnie tylko to, że o ile zasną, to będą na pewno spać po takich zawziętych atakach jak zabici. Po dłuższej chwili rozmowa zaczęła się urywać. Mąż odpowiadał jej sennym głosem, prosząc ją, aby nareszcie dała mu spokój i że chce spać, potem nastąpiły dwa głośne pocałunki i cisza...

Było już w sam czas, bo czułem, że dłużej tam nie wytrzymam w żaden sposób. Jednakże musiałem jeszcze leżeć pod łóżkiem dość długo, zanim usłyszałem głośne oddechy, a potem chrapanie śpiących. Byłem teraz pewny, że po takiej fizycznej pracy, której byłem świadkiem, tak prędko nie przebudzą się.

Ostrożnie i cichutko wylazłem spod łóżka, z wysiłkiem prostując członki i ocierając pot z czoła, pozwoliłem sobie na głośniejsze oddychanie. Spojrzałem na śpiącą parę. Żona, leżąc przy brzegu łóżka, miała zarzuconą prawą rękę na szyi męża. Pierwszą moją czynnością było odsunąć ze środka rygiel i potem kluczem otworzyć drzwi wychodzące do ogrodu, te same, przez które tu wszedłem.

Drzwi skrzypnęły tak silnie, że obawiałem się, iż się przebudzą. Wspólnicy, jak dwa cienie, cichutko wsunęli się do pokoju i zaraz za nimi drzwi przymknąłem. Pokazałem palcem na miejsce kasetki. „Szofer” machnął głową na znak, że rozumie, iż myślę, że w bardzo złym miejscu jest ona umieszczona i trudno będzie do niej dostąpić. Na domiar złego leżeli oboje w łóżku od ściany. Gdyby nie to, można by było łóżko odsunąć nieznacznie ód ściany, ale z nimi trudno to będzie zrobić. Nachylać się nad nimi jest bardzo ryzykowne, mogą się przebudzić. Staliśmy tak chwilę bezradni,