Kaprys - Alfred de Musset (na czym czytać książki elektroniczne TXT) 📖
Kiedy po niepowodzeniu Nocy weneckiej Musset zrezygnował z wystawianiakolejnych dramatów i następne swoje sztuki pisał z przeznaczeniem tylko doczytania, nie spodziewał się zapewne, że jedna z nich, zapoczątkuje triumfalny powrót jego twórczości na sceny Francji i całejEuropy.
Po roku małżeństwa Henryk de Chavigny przestaje cenić miłość żony, zaczynają zaniedbywać i angażuje się we flirt. Jego wrażliwa młoda żona Matyldapróbuje odzyskać miłość męża, w tajemnicy przygotowując dla niegoniespodziankę: własnoręcznie wykonaną sakiewkę. Kiedy dowiaduje się, żeHenryk niedawno otrzymał już sakiewkę od kogoś innego, zwierza się zezmartwień swojej przyjaciółce, błyskotliwej pani de Lery. Doświadczona wpostępowaniu z mężczyznami pani de Lery postanawia dać lekcję niestałemumałżonkowi i przywrócić go żonie.
- Autor: Alfred de Musset
- Epoka: Romantyzm
- Rodzaj: Dramat
Czytasz książkę online - «Kaprys - Alfred de Musset (na czym czytać książki elektroniczne TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Alfred de Musset
Nie kocha pan już tedy pani de Blainville?
CHAVIGNYOch! Boże! nigdy jej nie lubiłem.
PANI DE LÉRYAni ja też nie, panie de Chavigny.
CHAVIGNYAle kto mógł pani powiedzieć, że ja myślę o tej kobiecie? Och! nie ją z pewnością poproszę o chwilę szczęścia; nie ona mi je da, to pewne!
PANI DE LÉRYAni ja też nie, panie de Chavigny. Uczynił mi pan małą ofiarę, to bardzo dwornie z pańskiej strony; ale nie chcę pana oszukiwać: czerwona sakiewka nie moim jest dziełem.
CHAVIGNYCzy podobna? Któż ją więc robił?
PANI DE LÉRYŁadniejsza ręka od mojej. Raczy pan zastanowić się trochę i wyjaśnić znowuż mnie tę małą zagadkę. Złożył mi pan w przystępnych słowach oświadczyny bardzo pochlebne; ukląkł pan na oba kolana i to, zważ pan, na gołej posadzce; zażądałam niebieskiej sakiewki, pozwolił mi pan ją spalić. Czymże ja jestem, powiedz mi pan, aby zasługiwać na to wszystko? Co we mnie widzisz tak nadzwyczajnego! Niebrzydka jestem, to prawda; jestem młoda, mam małą nogę, przyznaję. Ale, ostatecznie, to nie jest tak rzadkie. Gdybyśmy sobie dowiedli wzajem, ja, że jestem kobietą łatwą, a pan, że jesteś nicponiem, jedynie dlatego, że jest północ i że znaleźliśmy się sam na sam, zyskalibyśmy, w istocie, bardzo heroiczny fakt do zanotowania w naszych pamiętnikach! A to przecież wszystko, nieprawdaż? I tego, czego mi pan użycza, śmiejąc się, co pana nie kosztuje nawet chwili żalu, tej błahej ofiary, którą czynisz dla jeszcze błahszego kaprysu, odmawiasz jedynej kobiecie, która pana kocha, jedynej, którą pan kochasz!
Ależ, pani, kto pani mógł powiedzieć!...
PANI DE LÉRYNiech pan mówi ciszej, oto Matylda wraca, a równocześnie powóz zajeżdża po mnie. Nie mam czasu roztrząsać panu sumienia; jesteś człowiekiem z sercem i serce pańskie uczyni to za mnie. Jeżeli ujrzysz, że Matylda ma oczy czerwone, obetrzyj je tą sakiewką, którą łzy jej poznają; to pańska dobra, dzielna i wierna żona spędziła dwa tygodnie nad tą robotą. Do widzenia; dziś będzie się pan na mnie dąsał, ale jutro zmieni się to w nieco przyjaźni, a wierzaj mi pan, to więcej warte niż kaprys. A jeżeli trzeba go panu koniecznie, masz oto Matyldę, śliczny kaprys na wypełnienie dzisiejszego wieczoru. Pozwoli panu, mam nadzieję, zapomnieć o innym, o którym nikt w świecie, nawet ona, nie dowie się nigdy.
Przepraszam panią, owszem, dowie się i nie zapomnę nigdy przysłowia, że młody proboszcz miewa najlepsze kazania.
KRS: 0000070056
Nazwa organizacji: Fundacja Nowoczesna Polska
Każda wpłacona kwota zostanie przeznaczona na rozwój Wolnych Lektur.
1. ludwik a. luidor (fr. Louis d’or: złoty Ludwik) — złota moneta francuska z podobizną króla, bita w latach 1640–1791; ludwikami nazywano później tradycyjnie złote 20-frankówki. [przypis edytorski]
2. czym się dzieje (daw.) — jak to się dzieje; w jaki sposób się to dzieje. [przypis edytorski]
3. Wyglądasz zmieszana — dziś popr.: Wyglądasz na zmieszaną. [przypis edytorski]
4. tedy (daw.) — zatem, więc. [przypis edytorski]
5. wietrznik (daw.) — człowiek lekkomyślny i niestały. [przypis edytorski]
6. Strauss, Johann Baptist (1804–1849) — austriacki kompozytor, dyrygent i skrzypek; autor tańców (poza walcami również polki, kadryle, kotyliony oraz marsze); ojciec Johanna Straussa, również kompozytora, autora słynnych operetek i walców. [przypis edytorski]
7. nie trzeba — tu: nie należy, nie wolno. [przypis edytorski]
8. dziergana czarno — tu: z wzorem wyhaftowanym czarną nitką. [przypis edytorski]
9. dystrakcja — roztargnienie. [przypis edytorski]
10. nieopłacony (daw.) — nie do opłacenia; nieoceniony, niezrównany. [przypis edytorski]
11. ucieszny — tu: zabawny. [przypis edytorski]
12. paradne (daw.) — śmieszne, zabawne. [przypis edytorski]
13. sukcesja — dziedziczenie, przejęcie po kimś stanowiska i praw, np. dziedziczność tronu; spadek, spuścizna. [przypis edytorski]
14. kolor perukarzy — fr. bleu perruquier a. bleu de perruquier, czyli niebieski perukarski, oznacza kolor intensywnie, jaskrawo niebieski, jakim malowali swoje sklepiki perukarze. [przypis edytorski]
15. rzecz ułożona — dziś raczej: ustalone. [przypis edytorski]
16. na komorze — chodzi o komorę celną, czyli graniczny urząd celny. [przypis edytorski]
17. Gdybyś je była widziała — przykład użycia czasu zaprzeszłego, wyrażającego czynność wcześniejszą niż opisana czasem przeszłym lub, jak w tym przypadku, niezrealizowaną możliwość; dziś: gdybyś je widziała. [przypis edytorski]
18. berżerka — zdr. od berżera (fr. bergere); wygodny, wyściełany fotel z pełnym, cofniętym oparciem i luźno położoną poduszką na niskim, szerokim siedzeniu. [przypis edytorski]
19. racja — tu: przyczyna, powód. [przypis edytorski]
20. dzieciństwo (daw.) — dziecinada, rzecz dziecinna; właściwa dzieciom, a nie dojrzałym ludziom. [przypis edytorski]
21. niezwalczony — niemożliwy do zwalczenia. [przypis edytorski]
22. niweczyć — niszczyć. [przypis edytorski]
23. nawracać — tu: zawracać. [przypis edytorski]
24. opaść — tu: spaść, odpaść. [przypis edytorski]
25. wyglądam na to, że go nie mam — wydaje się, jakbym go nie miała. [przypis edytorski]
26. nicdobrego (daw.) — ladaco, nicpoń. [przypis edytorski]
27. trzeba ci udać za powrotem — tu: będziesz musiała udawać po powrocie. [przypis edytorski]
28. Inwalidzi — fr. Les Invalides; kompleks budynków w Paryżu, na lewym brzegu Sekwany; składa się z Pałacu Inwalidów (dawniej szpital i pensjonat dla inwalidów wojennych, obecnie Muzeum Armii) i Kościoła Inwalidów. [przypis edytorski]
29. Bastylia — twierdza wybudowana w XIV wieku pod Paryżem, późniejsze więzienie. Zdobyta na początku rewolucji francuskiej przez lud Paryża, 14 lipca 1789 roku, później zburzona. [przypis edytorski]
30. groom (ang.) — chłopiec stajenny; posłaniec. [przypis edytorski]
31. „Revue des Deux Mondes” (fr.: Przegląd dwóch światów) — fr. czasopismo literacko-kulturalne ukazujące się od 1829. Na jego łamach publikowało wielu wybitnych pisarzy. [przypis edytorski]
32. George Sand (1804–1876) — właśc. Armandine Aurore Lucille Dudevant, po mężu Dupin; francuska pisarka epoki romantyzmu; autorka wielu powieści; kochanka Alfreda de Musseta i Fryderyka Chopina. [przypis edytorski]
33. „Revue”? Leżała — fr. rzecz. revue jest rodzaju żeńskiego. [przypis edytorski]
34. ministerium (daw.) — ministerstwo. [przypis edytorski]
35. Otello — bohater sztuki Szekspira o takim samym tytule; synonim zazdrosnego do szaleństwa męża. [przypis edytorski]
36. do rozwiązania — dziś: w rozwiązaniu. [przypis edytorski]
37. możebne — dziś: możliwe. [przypis edytorski]
38. dyskrecjonalna — poufna; jeszcze nie określona. [przypis edytorski]
Wolne Lektury to projekt fundacji Nowoczesna Polska – organizacji pożytku publicznego działającej na rzecz wolności korzystania z dóbr kultury.
Co roku do domeny publicznej przechodzi twórczość kolejnych autorów. Dzięki Twojemu wsparciu będziemy je mogli udostępnić wszystkim bezpłatnie.
Jak możesz pomóc?
Przekaż 1% podatku na rozwój Wolnych Lektur:
Fundacja Nowoczesna Polska
KRS 0000070056
Dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur i pomóż nam rozwijać bibliotekę.
Przekaż darowiznę na konto: szczegóły na stronie Fundacji.
Ten utwór nie jest objęty majątkowym prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać. Jeśli utwór opatrzony jest dodatkowymi materiałami (przypisy, motywy literackie etc.), które podlegają prawu autorskiemu, to te dodatkowe materiały udostępnione są na licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa – Na Tych Samych Warunkach 3.0 PL.
Źródło: http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/kaprys
Tekst opracowany na podstawie: Alfred de Musset, Komedje, tom drugi, tłum. Tadeusz Boy-Żeleński, Bibljoteka Boya t. 62, Instytut Wydawniczy"Bibljoteka Polska", Warszawa 1921.
Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez fundację Nowoczesna Polska z książki udostępnionej przez Łukasza Jachowicza. Utwór powstał w ramach "Planu współpracy z Polonią i Polakami za granicą w 2014 roku" realizowanego za pośrednictwem MSZ w roku 2014. Zezwala się na dowolne wykorzystanie utworu, pod warunkiem zachowania ww. informacji, w tym informacji o stosowanej licencji, o posiadaczach praw oraz o "Planie współpracy z Polonią i Polakami za granicą w 2014 r.".
Opracowanie redakcyjne i przypisy: Paulina Choromańska, Katarzyna Dug, Wojciech Kotwica.
Okładka na podstawie: Ferran Pestaña, CC BY-SA 2.0
ISBN 978-83-288-3564-1
Uwagi (0)