Rozmyślania - Marek Aureliusz (książki naukowe online za darmo TXT) 📖

Uwagi: 0

Słowa kluczowe:

Skarżyć się

Krótki opis książki:

Ważna i nietypowa książka w kulturze europejskiej. Napisana przez Rzymianina – po grecku. Powstała w II wieku naszej ery, pozostawała bez odzewu aż do X wieku, kiedy zaczęto ją cytować w Bizancjum, w Europie Zachodniej stała się znana dopiero po publikacji łacińskiego tłumaczenia w połowie XVI wieku. Pisana w pogranicznej twierdzy oraz w obozach wojskowych w trakcie kampanii przeciwko barbarzyńcom, niemalże nie zawiera odniesień do wojny i armii. Stworzona przez władcę imperium liczącego dziesiątki milionów mieszkańców, dowódcę doskonale zorganizowanej armii, stanowi ciąg luźnych zapisków, bez planu porządkującego koncepcyjnie całość. Napisana przez cesarza i filozofa, cechuje się prostym, szczerym językiem, bez wywyższania się z pozycji monarchy lub mędrca.

Rozmyślania, w większości greckich rękopisów znane pod tytułem Do siebie samego, to zapis prywatnych, adresowanych do samego siebie przemyśleń na temat życia i śmierci, ludzkich ograniczeń i niedoskonałości, błahości codziennych kłopotów wzbudzających w nas zbyt duże emocje. Źródło inspiracji i swoisty przewodnik samodoskonalenia i stosowania właściwej perspektywy, by żyć szczęśliwie i z pożytkiem dla innych.

Przeczytaj książkę

Podziel się książką:

Autor: Marek Aureliusz
Epoka: Starożytność
Rodzaj: Epika

Czytasz książkę online - «Rozmyślania - Marek Aureliusz (książki naukowe online za darmo TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Marek Aureliusz

Idź do strony:

Hadriana. [przypis tłumacza]

129. ogień elementarny — stoicy rozumieli przez to eter. [przypis tłumacza]

130. pojmuje się przegląd zmarłych — por. Odyseja, XI. [przypis tłumacza]

131. rzeczpospolita Platońska — idealnie urządzone państwo, rządzone przez filozofów, opisane przez Platona w dialogu Państwo (znanym też pt. Rzeczpospolita). [przypis edytorski]

132. Filip [II Macedoński (382–336 p.n.e.)] — król macedoński, ojciec Aleksandra. [przypis tłumacza]

133. Demetriusz z Faleronu (ok. 350–283 p.n.e.) — znakomity mówca, mąż stanu i filozof, przez pewien czas wielbiony przez Ateńczyków [w latach 317–307 p.n.e. rządził Atenami z nadania macedońskiego władcy Kassandra; red. WL]. [przypis tłumacza]

134. upolowawszy (...) Sarmatę — z Sarmatami, ludem germańskim, prowadzili wówczas Rzymianie wojnę. [przypis tłumacza]

135. Lubi deszcz ziemia, lubi wysoki eter — z fragmentów Eurypidesa. [przypis tłumacza]

136. Niech ci to zawsze będzie jasne... — treść ustępu z Epikteta. Cytat z Platona: Teajtet, 174 (nieściśle). [przypis tłumacza]

137. Krezus (595–546 p.n.e.) — król Lidii słynący ze swojego wielkiego bogactwa; jego imię jest obecnie synonimem bogacza. [przypis edytorski]

138. Eufrates — stoik [zapewne filozof znany z listu Pliniusza Młodszego; red. WL]. [przypis tłumacza]

139. Sylwanus — również filozof. Inni wymienieni są nieznani. [przypis tłumacza]

140. Ksenofont — być może Ksenofont z Kos, zw. też Gaius Stertinius Xenophon (ok. 10 p.n.e.–54 n.e.), lekarz cesarza Klaudiusza, albo też Ksenofont z Aten (ok. 430–ok. 355 p.n.e.), uczeń Sokratesa, pisarz, historyk i żołnierz grecki. [przypis edytorski]

141. Kriton — być może Kriton z Heraklei, zw. też Titus Statilius Crito (II w. n.e.), lekarz cesarza Trajana, albo też Kriton z Aten, uczeń Sokratesa, tytułowy bohater dialogu Platona. [przypis edytorski]

142. A liście — jedne — ku ziemi wiatr zmiata... Tak i ród ludzi — z Iliady, VI, 147–149.: Jaki jest liści rodowód, zupełnie ten sam i u ludzi./ Liście albowiem na ziemię strącają wiatry, lecz lasy/ Nowe puszczają pędy, gdy pora wiosenna powraca./ Tak pokolenia i ludzie to rosną, to znów upadają (przekład Pawła Popiela, Kraków 1882). [przypis tłumacza]

143. tych organów do niej dotworzonych — mowa o członkach ciała. [przypis tłumacza]

144. Biada Cyteronie! — z Sofoklesa: Król Edyp. Cyteron (Kitajron): góra w Beocji, na której porzucony został okrutnie od losu ścigany Edyp. Pełen żalu, że uratowany został w dzieciństwie, woła w najgłębszym bólu: „Biada Cyteronie!”. Inne myśli z Eurypidesa. [przypis tłumacza]

145. Kula duszy... — kula, jako najdoskonalsza figura uważana była za obraz doskonałości. [przypis tłumacza]

146. Focjon [(z łac.), właśc. Fokion zw. Dobrym (402–318 p.n.e.)] — na śmierć skazany, wypiwszy puchar trucizny, polecił swemu synowi, by nigdy nie myślał o zemście. [ateński wódz i polityk, ugodowy wobec Macedończyków; uczeń Platona; skazany przez Ateńczyków za zdradę; red. WL] [przypis tłumacza]

147. Nie ma nic brzydszego nad przyjaźń wilczą — wedle bajki Ezopa zostały owce oszukane przez wilki, udające przyjaźń. Wilczą nazywali Grecy tę przyjaźń, która budziła podejrzenie. [przypis tłumacza]

148. mysz wiejską i domową i jej strach, i obawę — z bajki Ezopa, wykorzystanej również przez Horacego (Satyry, II, 6). [przypis edytorski]

149. Lamia (mit. gr.) — potwór pod postacią pięknej kobiety, porywający i zjadający dzieci i młodych mężczyzn. [przypis edytorski]

150. Sokrates tak się usprawiedliwiał przed Perdikkasem — Marek Aureliusz pomieszał Perdikkasa z jego synem Archelaosem. Powinno więc to zdanie brzmieć: „przed Archelaosem, synem Perdikkasa”. Archelaos zapraszał Sokratesa na swój dwór do Macedonii. [Perdikkas II Macedoński, król Macedonii ok. 448–413 p.n.e.; Archelaos I Macedoński, panujący 413–399 p.n.e.; red.WL] [przypis tłumacza]

151. Efezyjczycy — szkoła Heraklita. [przypis tłumacza]

152. Jaki był Sokrates w kożuchu (...) Jak mądrze przemówił... — oczywiście, że nie szata stanowi człowieka. [przypis tłumacza]

153. Niewolnikiem jesteś — nie masz nic do mówienia — z poety tragicznego. [przypis tłumacza]

154. A moje miłe serce roześmiało się — z Odysei, X, 413. [przypis tłumacza]

155. Lżyć będą cnotę, przykrymi mówiąc słowami — z Hezjoda: Erga [tytuł polski: Prace i dnie], 186. [przypis tłumacza]

156. Figi zimą szukać... — z Epikteta: fragm.; także następne: 34, 35, 36, 37, 38. [przypis tłumacza]

157. Empedokles z Akragas [a. Empedokles z Agrigentum] (ok. 483–ok. 423 p.n.e.) — filozof (cztery elementy świata: ogień, powietrze, woda i ziemia). [przypis tłumacza]

158. Fabius Katullinus... — osoby bliżej nieznane. [przypis tłumacza]

159. Stertinius, właśc. Gaius Stertinius Xenophon a. Ksenofont z Kos (ok. 10 p.n.e.–54 n.e.) — gr. lekarz cesarza Klaudiusza, bardzo bogaty, prowadził także praktykę w kurorcie i uzdrowisku Baje (łac. Baiae) nad Zat. Neapolitańską. [przypis edytorski]

160. Tyberiusz, właśc. Tiberius Claudius Nero (42 p.n.e.–37 n.e.) — cesarz rzymski od 14 r. n.e., następca Oktawiana Augusta, wybitny wódz; w historiografii rzym. zyskał opinię tyrana; ostatnie lata życia spędził w posiadłości na wyspie Capri (łac. Caprea) w Zat. Neapolitańskiej. [przypis edytorski]

161. pretor — wysoki urzędnik sprawujący władzę sądowniczą w staroż. Rzymie; od czasów cesarza Augusta pretorzy byli odpowiedzialni za organizację świąt państwowych (ludi) i towarzyszących im igrzysk, zawodów i występów teatralnych. [przypis edytorski]

Wesprzyj Wolne Lektury!

Wolne Lektury to projekt fundacji Nowoczesna Polska – organizacji pożytku publicznego działającej na rzecz wolności korzystania z dóbr kultury.

Co roku do domeny publicznej przechodzi twórczość kolejnych autorów. Dzięki Twojemu wsparciu będziemy je mogli udostępnić wszystkim bezpłatnie.

Jak możesz pomóc?

Przekaż 1% podatku na rozwój Wolnych Lektur:
Fundacja Nowoczesna Polska
KRS 0000070056

Dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur i pomóż nam rozwijać bibliotekę.

Przekaż darowiznę na konto: szczegóły na stronie Fundacji.

Wszystkie zasoby Wolnych Lektur możesz swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać pod warunkiem zachowania warunków licencji i zgodnie z Zasadami wykorzystania Wolnych Lektur.
Ten utwór jest w domenie publicznej.
Wszystkie materiały dodatkowe (przypisy, motywy literackie) są udostępnione na Licencji Wolnej Sztuki 1.3.
Fundacja Nowoczesna Polska zastrzega sobie prawa do wydania krytycznego zgodnie z art. Art.99(2) Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Wykorzystując zasoby z Wolnych Lektur, należy pamiętać o zapisach licencji oraz zasadach, które spisaliśmy w Zasadach wykorzystania Wolnych Lektur. Zapoznaj się z nimi, zanim udostępnisz dalej nasze książki.

E-book można pobrać ze strony: http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/rozmyslania-marek-aureliusz

Tekst opracowany na podstawie: Marek Aureliusz, Rozmyślania, tłum. i objaśnienia M. Reiter, wstęp T. Sinko, Warszawa 1937.

Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska

Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl) na podstawie tekstu dostępnego w serwisie Wikiźródła (http://pl.wikisource.org). Publikacja sfinansowana ze środków pozostałych ze zbiórek, które nie zakończyły się sukcesem.

Opracowanie redakcyjne i przypisy: Paulina Choromańska, Wojciech Kotwica, Aleksandra Sekuła.

Okładka na podstawie: Bronze Marcus Aurelius Louvre, Waterborough, domena publiczna

ISBN 978-83-288-5506-9

Plik wygenerowany dnia 2022-03-10.

Idź do strony:

Darmowe książki «Rozmyślania - Marek Aureliusz (książki naukowe online za darmo TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!

Dodaj komentarz