Wesołe kumoszki z Windsoru - William Shakespeare (Szekspir) (książki dostępne online TXT) 📖
XV-wieczna Anglia. Sir John Falstaff poszukuje miłosnych wrażeń. Jego ofiarami padają dwie mężatki, pani Page i Pani Ford, które postanawia uwieść.
Nie wie jednak, że panie przyjaźnią się i bardzo szybko odkryją jego niecne zamiary. Kobiety decydują, że dokonają zemsty na Falstaffie. Uwodziciela spotykają niemiłe — choć dla przyjaciółek i dla czytelnika bardzo zabawne — sytuacje. Przy okazji miłosne rozterki związane z zazdrością i wielością adoratorów przeżywają bliscy wesołych kumoszek.
Wesołe kumoszki z Windsoru to jedyny dramat autorstwa Szekspira, którego akcja rozgrywa się we współczesnej mu rzeczywistości. Poza wartością rozrywkową i kunsztem artystycznym posiada również walor poznawczy — jest doskonałym obrazem obyczajowości epoki. Pierwsza publikacja tej komedii przypada na 1602 rok, ale wystawiana była zapewne już wcześniej. Była inspiracją dla innych artystów, m.in. dla twórców oper, np. Giuseppe Verdiego.
- Autor: William Shakespeare (Szekspir)
- Epoka: Renesans
- Rodzaj: Dramat
Czytasz książkę online - «Wesołe kumoszki z Windsoru - William Shakespeare (Szekspir) (książki dostępne online TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 William Shakespeare (Szekspir)
Rozbrójcie ich; niech się wytłumaczą. Byle mieli skóry całe, niech kaleczą naszą angielszczyznę.
KAJUSZProsiłem o pozwolenie, aby powiedziałem jedno słówko twojemu ucho: czemu się nie stawiłem na placu.
EVANSChwilkę cierpliwości; co się otwlecze, to nie uciecze.
KAJUSZNa honor, ty byłem tchórz, Gaweł kundel, Maciek małpa.
EVANSProszę cię, tylko nie wystawiaj nas na pośmiewisko ludzi. Pragnę pyć twoim przyjacielem, a tak lup owak tam ci satysfakcję; potłukę twoje nocniki na twojej hultajskiej pałce za to, że nie stawiłeś się na umówionym miejscu.
KAJUSZDiable! Janek Rugby i pan gospodarz de la Jarretière83, czy go nie czekałem, aby go zabiłem? Czy go nie czekałem na plac umówiony?
EVANSJakem chrześcijanin, czy rozumiesz? Patrz, jakem chrześcianin, tu pył plac umówiony. Niech pan gospotarz spot Potwiązki sętzią naszym pętzie!
GOSPODARZPokój, święty pokój, Galio i Walio, Francuzie i Walijczyku, doktorze duszy i doktorze ciała!
KAJUSZA to mi pięknie powiedziałem, doskonale powiedziałem!
GOSPODARZPokój! Powtarzam. Słuchajcie gospodarza spod Podwiązki. Czy ze mnie polityk? Czy subtelna głowa? Czy drugi Machiawel84? Chciałżebym stracić mojego doktora? Nie, bo on mi daje pocje85 i mocje. Chciałżebym stracić mojego plebana? Mojego księdza? mojego przewielebnego Hugona? Nie, bo on mi wykłada Księgi Rodzaju i pokazuje drogę do raju. Daj mi więc twoją ziemską rękę — dobrze — a teraz ty daj mi twoją rękę niebiańską — dobrze. Zwolennicy umiejętności, oszukałem was obu, każdemu błędne wskazałem miejsce. Serca wasze są nieustraszone, skóry wasze całe; niech teraz wszystko skończy się na wazie ponczu86. Dalej! Dajcie ich szable w zastaw — za mną! Przyjaciele pokoju, za mną! Za mną! Za mną!
PŁYTEKMożecie mi wierzyć, gospodarzowi przewróciło się w głowie. Spieszmy za nim, spieszmy!
CHUDZIAKO, słodka Anno Page!
Ha, czy zrozumiałem dobrze? Czy zrobiłem z nas dwa dudki? Ha! ha!
EVANSToprze, toprze! Wziął nas, witzę, na funtusz. Proszę cię, żyjmy w zgotzie, szukajmy we twa mózgi, jak się zemścić na tym parszywym, fałszywym hultaju, gospotarzu spot Potwiązki.
KAJUSZNa honor, z cały serca. On obiecałem mnie poprowadzić do Anny Page, na honor, a on mnie oszukałem.
EVANSPątź spokojny, jeszcze ja mu rozpłatam jego pałkę. Chotź tylko ze mną.
Tylko naprzód! Mały zuszku. Przyuczyłeś się chodzić za drugimi, ale teraz jesteś przewodnikiem. Co wolisz, czy prowadzić moje oczy, czy przyglądać się piętom twojego pana?
ROBINWyznaję, pani, że wolę iść przed tobą jak człowiek, niż deptać za nim jak karzełek.
PANI PAGEO, mały z ciebie pochlebca; widzę, że wyjdziesz na dworaka.
Szczęśliwe spotkanie! Pani Page, dokąd droga?
PANI PAGEDo twojej żony; czy znajdę ją w domu?
FORDZnajdziesz ją znudzoną jak ty bezczynnością. Myślę, że gdyby wasi mężowie pomarli, pobrałybyście się obie.
PANI PAGEMożesz być tego pewny; pobrałybyśmy sobie dwóch nowych małżonków.
FORDGdzież to znalazłaś tego kogutka na dachu?
PANI PAGENa śmierć zapomniałam, jak się nazywa jegomość, który go mężowi mojemu ustąpił. Chłopcze, jak imię twojemu rycerzowi?
ROBINSir John Falstaff.
FORDSir John Falstaff!
PANI PAGETo dziwna, że jego nazwiska w pamięci zatrzymać nie mogę. Jaka zażyłość między nim a moim mężem! — Ale czy doprawdy znajdę w domu twoją żonę?
FORDZnajdziesz ją, zaręczam.
PANI PAGEWięc z twoim pozwoleniem, mój panie; słabo mi, póki jej nie zobaczę.
Czy ten pan Page ma w głowie choć trochę oleju? Czy ma oczy? Czy ma zmysły? Jeśli je ma, to śpią wszystkie, bo się nimi nie posługuje. Toć ten pachołek poniesie list o dwadzieścia mil tak łatwo, jak działowa kula trafi do celu o dwieście kroków. On sam skłonnościom swojej żony pomaga, podsyca jej szaleństwa i sposobności im nastręcza. Idzie ona teraz do mojej żony, a z nią pachołek Falstaffa. Kto by nie dosłyszał, jaki tu deszcz z wiatrem śwista! A z nią pachołek Falstaffa! Dobry spisek! Pięknie uknowany! A nasze żony idą ręka w ręce do piekła. Ale cierpliwości! Złapię go na uczynku, zamęczę potem moją żonę, zedrę pożyczoną szatę skromności z tej udanej świętoszki, pani Page, ogłoszę przed światem samego Page’a za bezpiecznego, dobrowolnego Akteona, a wszyscy sąsiedzi przyklasną mojej popędliwości. (Bije zegar) Zegar znak mi daje, a moja pewność nakazuje mi poszukiwanie. Znajdę tam Falstaffa. Ludzie nie śmiać się z tego, ale raczej chwalić mnie będą, bo to rzecz tak pewna, jak że stała jest ziemia, iż znajdę tam Falstaffa. Idę.
Witamy, panie Ford.
FORDNa uczciwość, miłe towarzystwo. Mam w domu coś dobrego i zapraszam was wszystkie!
PŁYTEKZmuszony jestem odmówić, panie Ford.
CHUDZIAKI ja także, panie Ford. Przyrzekliśmy obiadować z panną Anną, a nie chciałbym nie dotrzymać danego jej słowa za większą sumę pieniędzy, niżbym mógł powiedzieć.
PŁYTEKOd dawna już toczy się sprawa o zamęście Anny Page z moim krewnym, Chudziakiem; dziś na koniec mamy otrzymać stanowczą odpowiedź.
CHUDZIAKRachuję na twoją przychylność, ojcze Page.
PAGEMożesz być jej pewnym, panie Chudziaku. Duszą i ciałem stoję przy tobie; ale moja żona, panie doktorze, popiera gorąco twój interes.
KAJUSZA na honor, mlody panienka miłowałem mnie z całego serca. Mój gospodyni, pani Żwawińska, dawno mnie o tym zapewniłem.
GOSPODARZA co mówicie o młodym panu Fenton? Tańcuje, wywija kominki, ma w oczach ogień młodości, komponuje wiersze, prawi jak z ambony, a jak kwiecień lub maj pachnie: jego będzie wygrana, jego będzie wygrana; to stoi w jego gwiazdach zapisane, jego będzie wygrana!
PAGETylko nie z moim przyzwoleniem; możecie być tego pewni. Szlachcic ten nie ma szeląga; żył w towarzystwie rozpustnego księcia i Poinsa; za niskie moje progi na jego nogi; wie on za wiele. Nie, nie, nie zawiąże on węzełka swojej fortuny palcami mojej substancji87. Jeśli ją weźmie, niech ją weźmie dla niej samej; grosze, które zebrałem, czekają na me przyzwolenie, a moje przyzwolenie nie idzie tą drogą.
FORDProszę z całego serca, niech z was choć kilku przyjmie moje zaproszenie. Oprócz dobrego jadła, nie braknie na krotochwili88: pokażę wam cudaka. Mości doktorze, musisz pójść ze mną, i ty także, panie Page, i ty, księże Hugonie.
PŁYTEKTym lepiej. Bądźcie zdrowi. Będziemy mieli dogodniejszą sposobność do konkurów89 w domu pana Page.
Ruszaj do domu, Janek Rugby, i ja wróciłem niebawem.
Żegnam was, serduszka; wracam do mojego uczciwego Falstaffa, aby z nim jeden i drugi kufel kanaryjskiego wina wychylić.
Myślę, że on wprzódy90 napije się u mnie brzozowego soku i będzie skakał, jak mu zagram. Proszę, mości panowie.
WSZYSCYIdziemy, aby twojego cudaka zobaczyć.
Hola, Janku! Hola, Robercie!
PANI PAGEŻwawo! żwawo; Czy kosz od bielizny —
PANI FORDWszystko w pogotowiu. Hej tam, Robercie!
Spieszcie się, prędko! Prędko!
PANI FORDTu go postawcie.
PANI PAGEPowiedz twoim ludziom, co mają robić; nie mamy czasu do stracenia.
PANI FORDJak wam już powiedziałam, Janku i Robercie, bądźcie gotowi w browarze, a na pierwsze moje zawołanie w lot przybywajcie, bez najmniejszej straty czasu, bez wahania się, weźcie kosz na ramiona, ruszajcie potem co tchu wam stanie, ponieście go między praczki na Daczetowej łące i rzućcie wszystko w bagnisty rów nad Tamizą.
PANI PAGECzy rozumiecie?
PANI FORDRaz i drugi całą rzecz im powtórzyłam; wiedzą dobrze, co mają robić. Idźcie teraz, a przybywajcie na pierwsze zawołanie.
Lecz patrz, zbliża się mały Robin.
Co tam nowego, młody mój kobuzku91? Jakie przynosisz mi nowiny?
ROBINPan mój, sir John, czeka u tylnej furtki twojego domu, pani Ford, i prosi o posłuchanie.
PANI PAGEMała ty łątko92, czy tylko nas nie zdradziłeś?
ROBINNie, przysięgam. Pan mój nie wie, że tu jesteś, a zagroził mi wieczną wolnością, gdybym ci słowo o tym pisnął; przysiągł, że mnie odgoni.
PANI PAGEDobry z ciebie chłopczyna; twoje też milczenie za krawca ci stanie93 i uszyje ci nowy kaftan i nowe rajtuzy. Idę się teraz schować.
PANI FORDJuż bo i pora. — Idź, powiedz twojemu panu, że jestem sama. — Pani Page, pamiętaj, jaka twoja rola.
Bądź spokojna. Wyświstaj mnie, jeśli jej dobrze nie odegram. (Wychodzi)
PANI FORDWszystko więc gotowe. Uczęstujemy tę chorowitą wilgoć, tę brzuchatą, wodnistą dynię; nauczymy go rozróżnić turkawki od sujek.
O, słodki sir Johnie!
FALSTAFFPani Ford, nie mogę pochlebiać; nie mogę szczebiotać, pani Ford. Muszę ci teraz moje grzeszne życzenie wypowiedzieć: chciałbym, żeby mąż twój był w trumnie. Gotów jestem oświadczyć w przytomności największego magnata, że zrobiłbym z ciebie moją panią.
PANI FORDJa twoją panią, sir Johnie? Licha byłaby ze mnie pani.
FALSTAFFNiech mi cały dwór francuski drugą taką pokaże. Widzę, jak twoje oczy walczyłyby o pierwszeństwo z diamentami. Piękny łuk twojego czoła godny najpiękniejszego weneckiego stroiku.
PANI FORDProsta chustka, prosta tylko chustka mojemu czołu przystoi, a i ta nawet nie bardzo.
FALSTAFFJak możesz tak mówić, tyranko? Przepyszna byłaby z ciebie dworska dama. Twoja pewna i elastyczna noga rozkoszny dałaby ruch całej twojej kibici w półzaokrąglonej spódnicy. Wiem, co by z ciebie było, gdyby twój nieprzyjaciel fortuna nie była w wojnie z twoją przyjaciółką naturą. Tego przynajmniej nie możesz utaić.
PANI FORDWierzaj mi, na wszystkim mi tym zbywa.
FALSTAFFA dlaczegóż cię pokochałem? Niech ci to służy za dowód, że jest w tobie coś nadzwyczajnego. Słuchaj, nie mogę pochlebiać, nie mogę powiedzieć, że jesteś tym lub owym, jak niejeden z tych cedzących słówka fircyków94, co to chodzą jak kobiety w męskim ubiorze, a pachną jak babiniec na Matkę Boską Zielną, nie mogę, bo kocham cię, ciebie tylko, bo godna jesteś mojej miłości.
PANI FORDNie zdradź mnie tylko, Johnie, ale mi się wszystko zdaje, że ty kochasz panią Page.
FALSTAFFMogłabyś równie dobrze powiedzieć, że kocham przechadzkę przede drzwiami więzienia za długi, które tak mi jest obrzydłe jak wyziewy pieca wapiennego.
PANI FORDCo do mnie, Bóg wie jeden, jak serdecznie cię kocham; przyjdzie czas, w którym się o tym dowodnie przekonasz.
FALSTAFFTrwaj w tych uczuciach, a ja na nie zasłużę.
PANI FORDAch! Muszę ci wyznać, że już na nie zasłużyłeś, bo nie miałabym ich inaczej.
ROBINPani Ford, pani Ford! Pani Page stoi u drzwi, zapocona, zadyszana, z obłąkanymi oczyma, i gwałtem pragnie z tobą mówić i to natychmiast.
FALSTAFFNie chcę, żeby mnie widziała; schowam się za obicie.
PANI FORDO, schowaj się, proszę, bo to pierwszego rzędu papla z tej kobiety.
O, pani Ford, co ty zrobiłaś? Czekają na cię wstyd i ruina; zgubiłaś się na wieki.
PANI FORDJak to rozumiesz, dobra pani Page?
PANI PAGEPrzebóg, pani Ford! Mieć tak uczciwego męża, a dawać mu takie powody do podejrzeń!
PANI FORDJakie powody do podejrzeń?
PANI PAGEJakie powody do podejrzeń? Wstydź się! Jak grubo się pomyliłam w sądzie o twojej uczciwości!
PANI FORDO nieba! Co to wszystko znaczy?
PANI PAGETwój mąż się zbliża, kobieto, z całą windsorską policją, aby szukać szlachcica, który, jak powiada, jest teraz w jego domu, z twoim przyzwoleniem, aby grzesznie z jego nieobecności korzystać. Zginęłaś!
PANI FORDSpodziewam się, że tak nie jest.
PANI PAGEDaj Boże, aby tak nie było, abyś nie miała u siebie takiego człowieka! Ale to niewątpliwa prawda, że mąż twój nadchodzi, a za nim połowa ludności windsorskiej, aby szukać tego jegomościa. Wyprzedziłam ich, żeby cię o wszystkim uwiadomić. Jeśli się nie czujesz do winy, cieszę się z tego bardzo; lecz jeśli masz tu przyjaciela, oddal go, oddal go co prędzej. Nie stój tylko jak odurzona; przywołaj cały twój dowcip
Uwagi (0)