epoka - "Modernizm" na darmoweebooki.pl
Helena dowiaduje się, że została zdradzona przez swojego narzeczonego i porzucona dla innej kobiety. Dziewczyna jest w rozpaczy i nie chce przyjąć tego do wiadomości. Dowiaduje się, że kobietą, dla której została porzucona, jest Olga, rozwiązła uwodzicielka. Między Mlickim, byłym narzeczonym, a Żdżarskim, jego przyjacielem, wywiązuje się dyskusja o tym, jakie znaczenie ma dla nich dziewictwo kobiety. Helena zarzuca Mlickiemu, że nie docenił tego, że był jej pierwszym mężczyzną, a po odebraniu
Modernistyczny manifest programowy autorstwa Stanisława Przybyszewskiego. Ukazał się w 1899 roku w czasopiśmie „Życie”, po przejęciu przez Przybyszewskiego funkcji redaktora naczelnego. Autor w eseju przedstawia nowy model sztuki, która w przeciwieństwie do wzorca pozytywistycznego jest wolna od przesłanek społecznych, a także jakichkolwiek restrykcji. Według Przybyszewskiego sztuka powinna pochodzić prosto z duszy, jedynego absolutu, i z tego powodu nie może być mierzona wartościami dobra,
Androgyne to utwór autorstwa Stanisława Przybyszewskiego. Podzielony na dwie części poemat prozą jest wnikliwym studium zarówno cielesności oraz seksualności, jak i mistycyzmu oraz miłości idealnej. Pragnienie zakochanego mężczyzny, tęsknota cielesna i ducha, a także poszukiwanie własnej tożsamości, balansowanie na pograniczu grzechu, bluźnierstwa i uniesienia; miłość i śmierć, męskość i kobiecość — wszystko to współgra w dziele Przybyszewskiego, a treści dopełnia tytuł, oznaczający dwupłciowe
Helena dowiaduje się, że została zdradzona przez swojego narzeczonego i porzucona dla innej kobiety. Dziewczyna jest w rozpaczy i nie chce przyjąć tego do wiadomości. Dowiaduje się, że kobietą, dla której została porzucona, jest Olga, rozwiązła uwodzicielka. Między Mlickim, byłym narzeczonym, a Żdżarskim, jego przyjacielem, wywiązuje się dyskusja o tym, jakie znaczenie ma dla nich dziewictwo kobiety. Helena zarzuca Mlickiemu, że nie docenił tego, że był jej pierwszym mężczyzną, a po odebraniu
Modernistyczny manifest programowy autorstwa Stanisława Przybyszewskiego. Ukazał się w 1899 roku w czasopiśmie „Życie”, po przejęciu przez Przybyszewskiego funkcji redaktora naczelnego. Autor w eseju przedstawia nowy model sztuki, która w przeciwieństwie do wzorca pozytywistycznego jest wolna od przesłanek społecznych, a także jakichkolwiek restrykcji. Według Przybyszewskiego sztuka powinna pochodzić prosto z duszy, jedynego absolutu, i z tego powodu nie może być mierzona wartościami dobra,
Androgyne to utwór autorstwa Stanisława Przybyszewskiego. Podzielony na dwie części poemat prozą jest wnikliwym studium zarówno cielesności oraz seksualności, jak i mistycyzmu oraz miłości idealnej. Pragnienie zakochanego mężczyzny, tęsknota cielesna i ducha, a także poszukiwanie własnej tożsamości, balansowanie na pograniczu grzechu, bluźnierstwa i uniesienia; miłość i śmierć, męskość i kobiecość — wszystko to współgra w dziele Przybyszewskiego, a treści dopełnia tytuł, oznaczający dwupłciowe