Darmowe ebooki » Wiersz » Rymy ulotne - Władysław Syrokomla (wypożyczalnia książek txt) 📖

Czytasz książkę online - «Rymy ulotne - Władysław Syrokomla (wypożyczalnia książek txt) 📖».   Wszystkie książki tego autora 👉 Władysław Syrokomla



1 2 3 4 5 6
Idź do strony:
id="anchor-61">61 w chmurach się kołysze, 
I wilgotne wieczorne powietrze rozbija — 
 
Aż wnętrze mojéj piersi jak puste naczynie, 
Odbija cały odgłos z powagą i mocą, 
Znać, że święcone echo, bo do serca płynie, 
Serce drgnęło modlitwą, w oku łzy migocą — 
 
Boże! któryś poświęcił i dał rozgłos chyży 
Echu twardych metali żelaza i śpiży, 
Poświęć mojego ducha i piosnkę méj duszy! 
 
A dozwól niech brzemienna tony62 święconémi, 
Rozpłynie jak huk dzwonu po szérokiéj ziemi, 
I serca moich bliźnich ku cnocie poruszy! 
 
Pogrzeb młodego rolnika Sielanka
Wczora, młody łazarzu63, śledząc wzrok twój pilno, 
I słysząc w zeschłych piersiach muzykę mogilną, 
Tętno co słabo kołata... 
Kłamałem twéj rodzinie i tobie, i sobie: 
Że cię ręka lekarza podźwignie w chorobie, 
Że jeszcze wrócisz do świata. 
 
Dzisiaj — w jodłowéj trumnie leży trup młodzieńczy, 
Matka upadłszy na twarz, żałościwie jęczy, 
Głową o trumnę uderza; 
Na ławie cudzy ludzie wzdychają przy czarce, 
Wzdycha ojciec, że stracił pomoc w gospodarce, 
A dzwonnik śpiéwa z psałterza. 
 
Promień rannéj jutrzeńki do chaty się wciska, 
I jakby dla źniewagi, dla urągowiska, 
Twarz trupią oświeca jaśnie — 
Stosowniejsza dla ciebie, o biédny młodzianie! 
Lampa, co krwią migoce na sczerniałéj ścianie, 
Buchnie... to znowu przygaśnie... 
 
Biją w dzwonek cerkiewny... to już hasło znaczy, 
Że skończona przy grobie robota kopaczy, 
Już robak czeka w mogile! 
Już przychodzi ksiądz z krzyżem... o zaczekaj księże! 
Nim ojciec czarnych wołów do wozu nie wprzęże, 
Zostaw nam gościa przez chwilę... 
 
Zakołatała wieko wierna ręka cieśli, 
Wóz słomą potrząsnęli i trumnę wynieśli, 
Karawan chatę wymija — 
Z żółtemi gromnicami, w uroczystéj parze, 
Śpiewając podchmieleni idą gospodarze, 
Płacz niewiast niebo przebija. 
 
Nawet wójt, choć twarz jego tak groźna i dzika, 
Uszanował pokłonem trumnę nieboszczyka, 
Młodzieńcze! straszno ci w grobie? 
W obumarłych źrzenicach łza ci pewno stoi, 
Żal sercu rzucać wioskę, gdzie cudzy i swoi, 
Tak rzewnie płaczą po tobie?! 
 
A jednak ja przechodzień, co patrzę z daleka. 
Czuję jak się krew moja pod sercem zapieka, 
Jak mię pot zimny opływa; — 
To nie po tobie płaczą — o! im tylko szkoda 
Że zaskrzepła na zawsze twoja ręka młoda, 
Do sianokosu i żniwa. 
 
Bo twa ręka z siekierą była oswojona, 
Bo już sochę dźwigały twe młode ramiona, 
Już zdobywałeś kęs chleba! 
Cóż za dziw, że rodzina, że wójt nawet czuły? 
Bo się twoje ramiona z zaprzęgu wyzuły... 
To żal nie taki, jak trzeba!... 
 
Idzie młoda żniwiarka z zakwieconą głową... 
Może westchnie... wyleje łezkę ukradkową, 
Święte współczucie obudzi — 
Gdzie tam?? póki zaręczyn nie zapiją starzy, 
Żadne się młode dziewczę kochać nie odważy — 
Płakać po chłopcu... wstyd ludzi. 
 
Ostróżna64!... gdyby świat ten nie był zimnym tyle, 
Smutno by ci tak młodo zakostnieć w mogile, 
Nie chciałbyś rzucać nas może; 
Cierpiałbyś — jakbyć serce na połowę darto65, 
Ale teraz poznawszy, że i żyć nie warto, 
Pokochasz grób twój nieboże! 
 
Przy mogile gromadki zbierają się tłumne — 
Słychać, jak garści piasku uderzają w trumnę, 
Już spoczął w ziemi syn kmieci; 
I kłodę położyli na jego kurhanie, 
I dzwonek ostateczne zagrał pożegnanie: 
Niech wieczna światłość mu świeci! 
 
Wieczorem wy umarli niekiedy umiecie, 
Wziąwszy postać upiora, błąkać się po świecie, 
Odwiedzać rodzinne sioła — 
I u lubego okna podsłuchiwać z cicha, 
Czy rodzina pamięta, czy kochanka wzdycha, 
Czy kto twe imię zawoła. 
 
Nie chodź młody upiorze, do lubéj, do braci,  
Bo ci się twa ciekawość boleśnie odpłaci! 
Za miesiąc — obaczysz pono66 
Grób twój w zielsku, a imię w niepamięci ludzi, 
Śpij twardo, nim cię Pan Bóg ze snu nie rozbudzi, 
Zapomnij przeszłość minioną! 
 

10 sierpnia 1851

Przypisy:

1. wynijść (daw.) — wyjść. [przypis edytorski]

2. Temida (mit. gr.) — bogini sprawiedliwości; patronka zawodów prawniczych. [przypis edytorski]

3. obłoczyć a. obłóczyć — oblekać; naciągać, nakładać. [przypis edytorski]

4. Bajard właśc. Pierre du Terrail de Bayard (1473–1524) — ideał rycerza średniowiecznego, zaskarbił sobie przydomek „rycerza bez trwogi i skazy”, sławiony w romansach rycerskich; wódz fr., bohater kampanii włoskiej Karola VIII, Ludwika XII i Franciszka I. [przypis edytorski]

5. węzły — dziś popr. forma N.lm: węzłami. [przypis edytorski]

6. boston — odmiana wista; gra w karty. [przypis edytorski]

7. kapłany — dziś popr. forma N.lm: kapłanami. [przypis edytorski]

8. w momencie — w ciągu chwili, błyskawicznie. [przypis edytorski]

9. pomiędzy tylu — dziś popr. forma N.lm: pomiędzy tyloma. [przypis edytorski]

10. Minerwa (mit. rzym.) — bogini mądrości. [przypis edytorski]

11. karlić się — karłowacieć; degenerować się. [przypis edytorski]

12. wara — broń się, nie waż się. [przypis edytorski]

13. cześci — dziś popr. forma D.lp: czci. [przypis edytorski]

14. zabija proroki — dziś popr.: (...) proroków. [przypis edytorski]

15. oków — okowy, kajdany; przen. niewola. [przypis edytorski]

16. przeklęctwo — dziś popr. przekleństwo; przeklęctwy: dziś popr. forma N.lm z końcówką -ami. [przypis edytorski]

17. jęki swemi — dziś popr. forma N.lm: jękami. [przypis edytorski]

18. pieśnia — dziś popr.: pieśń. [przypis edytorski]

19. dawni mistrze — dziś popr. forma M.lm: (...) mistrzowie. [przypis edytorski]

20. obrada — dziś: obrady. [przypis edytorski]

21. Orfej — Orfeusz; w mit. gr. mistrz śpiewu, muzyki i poezji. [przypis edytorski]

22. odmłodnić — odmłodzić. [przypis edytorski]

23. rano (daw.) — wcześnie. [przypis edytorski]

24. darć się — dziś popr.: drzeć się. [przypis edytorski]

25. sonety — wyrafinowana forma poetycka: utwór złożony z 14 wersów ułożonych w dwie strofy czterowersowe (tetrastychy) oraz dwie strofy po trzy wersy (tercyny); pierwsza część (tetrastychy, niekiedy połączone ze sobą) zwykle wiązana jest rymem okalającym abba abba, treściowo zaś wprowadza temat utworu, druga część stanowi refleksję, podsumowanie, wniosek odnoszący się do przedstawionego wcześniej tematu. [przypis edytorski]

26. triolet — wyrafinowana forma poetycka: ośmiowersowa strofa o dwóch rymach i schemacie rymowym: ABaAabAB, w której wers pierwszy powtarza się jako czwarty i siódmy, a drugi jako ósmy. [przypis edytorski]

27. lice (daw.) — twarz. [przypis edytorski]

28. biuralista — pracownik biurowy. [przypis edytorski]

29. pargamin — dziś: pergamin. [przypis edytorski]

30. miejśkie — dziś popr.: miejskie. [przypis edytorski]

31. eremita — pustelnik. [przypis edytorski]

32. odraźliwy — odrażający. [przypis edytorski]

33. Do Bogarodzicy w Słuckiej Bramie — nad jedyną, jaka była w Nieświeżu, bramą, nazwaną Słucką, jest kaplica N.P. Maryi z ołtarzem, przypominająca Ostrą Bramę wileńską. [przypis autorski]

34. Sierotka — przydomek jednego z Radziwiłłów, Mikołaja Krzysztofa (1549–1616). [przypis edytorski]

35. gdyby — tu: jakby, jak gdyby. [przypis edytorski]

36. sprawiać — tu: przygotowywać; ustawiać. [przypis edytorski]

37. szałasz — dziś popr. szałas. [przypis edytorski]

38. głosem fletnie (daw.) — z popr. dziś formą D.lp: głosem fletni. [przypis edytorski]

39. rozhowor (z rus.) — rozmowa. [przypis edytorski]

40. jak mi serce boli — dziś popr. z D.: jak mnie (...) boli. [przypis edytorski]

41. roncewalska (...) przegrana — rozsławiona przez średniowieczną epikę rycerską (m.in. Pieśń o Rolandzie) bitwa w wąwozie Roncevaux (także: Roncevalles, Ronsewal) stoczona 15 sierpnia 778 przez tylną straż osłaniającą odwrót z Hiszpanii wojsk frankijskich pod wodzą Karola Wielkiego; w legendzie przeciwnikami Franków byli Saracenowie (tj. Arabowie, „niewierni”), w istocie był to odwet górali baskijskich za zburzenie ich stolicy Pampeluny. [przypis edytorski]

42. nie dostawa (daw.) — brakuje. [przypis edytorski]

43. zamżyć — zamajaczyć; ukazać się niewyraźnie. [przypis edytorski]

44. Już ty śpiéwasz skowroneczku, już też i ja orzę — piérwszy wiérsz wzięty jest ze znanéj staréj śpiewki Gawińskiego. [przypis autorski]

45. sercu gwoli (daw.) — zgodnie z sercem. [przypis edytorski]

46. z anioły — dziś popr.: z aniołami. [przypis edytorski]

47. sioło — wieś. [przypis edytorski]

48. pieśnię — dziś popr.: pieśń. [przypis edytorski]

49. kraśny (daw., gw.) — piękny. [przypis edytorski]

50. baczyć (daw., gw.) — tu: widzieć, dostrzegać. [przypis edytorski]

51. bieżyć — iść, dążyć. [przypis edytorski]

52. cześci — dziś forma D.lp: czci. [przypis edytorski]

53. J. I. Kr. — Józef Ignacy Kraszewski. [przypis edytorski]

54. mię — daw. forma D. i B. zaimka w pozycji nieakcentowanej w zdaniu, analogiczna np. do cię. [przypis edytorski]

55. zachrzypnąć — dziś popr.: zachrypnąć. [przypis edytorski]

56. Domine! non sum dignus (łac.) — Panie! nie jestem godzien. [przypis edytorski]

57. Gete — właśc. Johann Wolfgang Goethe (1749–1832), poeta, dramaturg i prozaik niem., autor m.in. Fausta i Cierpień młodego Wertera; gł. przedstawiciel nurtu klasyki weimarskiej, niezwykle ceniony (bez wzajemności) przez twórców romantyzmu. [przypis edytorski]

58. szczegółowie — dziś popr.: szczegółowo. [przypis edytorski]

59. po czemu (daw.) — po ile; ile kosztują. [przypis edytorski]

60. dla cześci — dla czci, dla uczczenia. [przypis edytorski]

61. śpiża — właśc. spiż; stop metali używany do odlewania dzwonów. [przypis edytorski]

62. tony — dziś popr. forma N.lm: tonami. [przypis edytorski]

63. łazarz — tu: zmarły; od imienia postaci biblijnej, a nast. świętego kościoła chrześcijańskiego, Łazarza z Betanii, brata Marii i Marty, uczennic Chrystusa, który wg Ewangelii wskrzesił Łazarza z martwych na usilne prośby sióstr. [przypis edytorski]

64. ostróżny — dziś: ostrożny. [przypis edytorski]

65. jakbyć serce na połowę darto — jakby ci rozdzierano serce na pół. [przypis edytorski]

66. pono — podobno, prawdopodobnie. [przypis edytorski]

Wesprzyj Wolne Lektury!

Wolne Lektury to projekt fundacji Nowoczesna Polska – organizacji pożytku publicznego działającej na rzecz wolności korzystania z dóbr kultury.

Co roku do domeny publicznej przechodzi twórczość kolejnych autorów. Dzięki Twojemu wsparciu będziemy je mogli udostępnić wszystkim bezpłatnie.

Jak możesz pomóc?


Przekaż 1% podatku na rozwój Wolnych Lektur:
Fundacja Nowoczesna Polska
KRS 0000070056

Dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur i pomóż nam rozwijać bibliotekę.

Przekaż darowiznę na konto:

1 2 3 4 5 6
Idź do strony:

Darmowe książki «Rymy ulotne - Władysław Syrokomla (wypożyczalnia książek txt) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!
Dodaj komentarz