Wiersze o fryzjerach - Darek Foks (jak zacząć czytać książki .TXT) 📖
Krótki opis książki:
Tomik Wiersze o fryzjerach z 1994 roku to debiut książkowy Darka Foksa.
Poeta i krytyk Karol Maliszewski swój szkic o tej książce zatytułował Ma oko, trochę czytał i jest cwany. Sam Foks komentował zaś swój debiut tak: „Być może jestem trochę przewrotnym człowiekiem, być może przewrotne są moje wiersze czy ich tytuły, ale nawet jeśli tak, to nie widzę w tym nic złego”. Widać stąd, że debiutancka książka reprezentuje już „dojrzałą”, „docelową” dykcję Foksa.
Przeczytaj książkę
Podziel się książką:
- Autor: Darek Foks
- Epoka: Współczesność
- Rodzaj: Liryka
Czytasz książkę online - «Wiersze o fryzjerach - Darek Foks (jak zacząć czytać książki .TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Darek Foks
Wiersz do antologii „Księgarnia Państwowego Instytutu Wydawniczego przy ulicy Foksal w Warszawie we współczesnej poezji polskiej”
„Chodź, Lolitko”, szepcze
czule, szarpiąc
paczkę z plutonem
Lolitek, bo człowiek
o wyglądzie właściciela
większej ilości ogródków
strasznie potrzebuje jednej
na jutro. „Mogą być dwie”.
Jezu, żeby ten, który wnosi
paczki z Lolitkami
z ulicy, wniósł tu jeszcze
łóżko z ciepłą pościelą,
i żebym się w nim położył
i żeby ona usiadła w nogach,
w szlafroku, i żeby powiedziała
tym samym szeptem: „Skłamałam,
mówiąc: Pan Puzyna chyba
wyniósł wszystkie. Skłamałam,
a ty wyszedłeś stąd bez Kamyków”.
I żebym zasnął, zapominając
o egzemplarzu, którego nie zdążył
wynieść, i który już od lat
stoi tam, za mną, pośród czegoś,
o co nigdy bym nie zapytał.
I żeby Mogą Być Dwie
choć raz zapomniał reszty.
17 XII 91
Sarajewo w ogniu
Zakochałeś się w tej wojnie,
czy co?
A myślałem, że moja miłość
do napisów na grzbietach książek
nigdy nie wygaśnie. Franz
Kafka dopala się w rogu,
na podłodze. Masz oko,
trochę czytałeś i jesteś cwany,
w ogóle robisz wrażenie. Franz
Kafka prosił o to. Ale
dlaczego walnąłeś w Joyce’a?
Jamesa Joyce’a. Spodobało ci się.
Jeszcze kilka takich strzałów,
a zacznę zgadywać, kto będzie
następny. Przede mną
jedna z większych rewolucji
w prozie XX wieku; za mną
niezbyt gruba ściana; nade mną
raczej cienki parapet;
ja sam też nie należę
do gruboskórnych. Mam nadzieję,
że nie kręci się tam koło ciebie
jakiś spryciarz z grubszą rurą,
którego mógłbyś złapać za rękaw
i zachęcić do działania
słowami: „Widzisz tamto okno?
Pokazałem mu, z kogo zrzynał,
teraz ty mu pokaż,
jak wygląda koniec literatury”.
17 V 92
Płacz niemowlęcia
Mariuszowi Zbiciakowi
Jedno z tych, do niedawna
nic nie znaczących, słów,
słowo avocado,
przyśniło mi się,
ostatnio, okrutne
i spolszczone w sposób,
jakiego by się nie powstydził
Miron Białoszewski. Konając,
zmuszony byłem odczytać je
w lustrze. Koszmar,
o którym można powiedzieć,
że pojawił się w porę,
że to jest jak dymanie córki
burmistrza,
że burmistrz ma dwie córki,
że prezydent też ma córkę,
że córka prezydenta urodziła
bliźniaczki,
że dymania jest na sto lat,
że avocado,
że nareszcie jest coś,
co mi się śni. Od niedawna.
Do niedawna śnił mi się
Trevor. Jakiś Trevor.
Podejrzany typ. Podobny
do tego, który nachodził
moją matkę i sprzedawał jej
opłatki. Dawno go tutaj
nie widziałem. Miałem
napisać wiersz
o Japonkach dla Mariusza.
Japonki są jak avocado.
Trevor coś o tym wie.
Udręka i ekstaza
Przygnębiony dużym zainteresowaniem,
z jakim w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie
spotyka się haiku [„Literatura na Świecie”,
1991, nr 1, s. 210–273], zastanawiam się,
czy jest jeszcze coś, co może mnie
tak przygnębić. Muszę przyznać,
że nie ma nic bardziej przygnębiającego
niż duże zainteresowanie,
z jakim w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie
spotyka się haiku [„Literatura na Świecie”,
1991, nr 1, s. 210–273]. Na szczęście,
masz dzisiaj lekcję religii,
z której się zerwiesz. Zrywaj się
i chodź tu do mnie, bo jestem przygnębiony
dużym zainteresowaniem,
z jakim w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie
spotyka się haiku [„Literatura na Świecie”,
1991, nr 1, s. 210–273]. Powiedz mi,
że mnie kochasz lub coś w tym stylu,
bo zrezygnowałem z papierosów,
żeby się źle poczuć
na wieść o dużym zainteresowaniu,
z jakim w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie
spotyka się haiku [„Literatura na Świecie”,
1991, nr 1, cena 9000 zł]. Weź papierosy,
jeśli mnie kochasz, bo jestem przygnębiony
dużym zainteresowaniem, z jakim w Polsce
spotyka się duże zainteresowanie,
z jakim w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie
spotyka się haiku [„Literatura na Świecie”,
1991, nr 1, nakład 15 000 egz.].
Podoba Ci się to, co robimy? Wesprzyj Wolne Lektury drobną wpłatą: wolnelektury.pl/towarzystwo/
Nieudana próba wyjaśnienia autorowi „Balu manekinów” zasady działania telewizora
Nie chciałbym być chorwackim wariatem,
w Chorwacji rzucają bombami
w domy wariatów. Pozbawiają je
wody, elektryczności i okien,
co czyni beztroskie życie wariata
życiem pełnym niebezpieczeństw.
Niełatwo też być trąbką. Teraz,
gdy ten, który umiał grać na trąbce
umarł, trąbki opuszczają futerały,
tworzą wielkie stada
i wędrują poszukując miejsc, gdzie
już ich nikt nie zapluje.
Dobrze, że mi nie powierzono misji
utworzenia rządu. Po jakimś czasie
musiałbym zjeść polską kolację
z Margaret Thatcher, a wtedy
duch Bobby’ego Sandsa mógłby
nazwać mnie głupim skurwysynem.
Jeżeli mogę wybierać, to chcę być
Marianem Kociniakiem, udającym Mariana
Kociniaka, i z dłonią na piersi Grażyny
Barszczewskiej recytować twój wiersz
o dotykaniu ładnych piersi,
nie schodząc przy tym poniżej
pewnego poziomu. Śmiało, Bruno,
wyjmij młotek z szuflady
i walnij nim w tę panią, która
za chwilę użyje słowa „dobranoc”.
Jest od nas dużo mniejsza,
powinieneś dać sobie radę.
3 X 91
Legendarny Carlos
Chłopaki, legendarny Carlos
żyje. Od godziny
siedzi na przystanku
autobusowym przy ulicy
Kopernika,
który na pewno umarł.
Posługuje się polskim
dowodem osobistym,
wystawionym na niejakiego
Darka Foksa, i paszportem
na to samo nazwisko.
Dokumenty są kradzione.
Ponadto ma przy sobie
pióro, które może sprawić,
że poprosimy o wsparcie,
i stukartkowy zeszyt w linie,
zapisany atramentem,
który jeszcze nie zadziałał.
Przypuszczamy, że wsiądzie
do siódemki, bo tylko
siódemka może go zawieźć
do tej jego Meinhof,
którą nazywa Gżegżółką,
Malwinką i Rysiem.