Orinoko - Wioletta Grzegorzewska (biblioteka przez internet .TXT) 📖
Krótki opis książki:
Wiersze z tomu Orinoko zakorzenione są w kobiecym doświadczeniu biograficznym.
Poetka opisuje studencką tułaczkę po stancjach i akademikach, z każdego miejsca czyniąc interesujący punkt obserwacyjny. Parę dłuższych wierszy poświęca też swoim rodzicom i dziadkom. Komentując tę książkę, Karol Maliszewski pisał o „przenikaniu się anegdoty i tajemnicy”.
Przeczytaj książkę
Podziel się książką:
- Autor: Wioletta Grzegorzewska
- Epoka: Współczesność
- Rodzaj: Liryka
Czytasz książkę online - «Orinoko - Wioletta Grzegorzewska (biblioteka przez internet .TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Wioletta Grzegorzewska
Wioletta Grzegorzewska
Orinoko
Ta lektura, podobnie jak tysiące innych, jest dostępna on-line na stronie wolnelektury.pl.
Utwór opracowany został w ramach projektu Wolne Lektury przez fundację Nowoczesna Polska.
ISBN 978-83-288-5209-9
Orinoko Strona tytułowa Spis treści Początek utworu Okno Przemiany Ryba u Franciszkanów Lokatorki Za górami Postój Obraz nadchodzi Diabeł Milocardin Pilnujemy dymu z komina W hotelu przy Żyznej Amazonki Nawiedzona w Skrzacie Ciuciubabka Blue Velvet Przedwiośnie Wszystkie wieczory świata Bigbitowo Bezsenność w Ryde Morfinowe Oko waserwagi Kołyszże sie, kołysz Wszystko o mojej babce Okonie Malowanie z Wasylem Surikowem Kurze oko Wszystko o moim ojcu Języki cząstek Z chirurgii ogólnej Oko kotary Stancja w Siemianowicach Duszne rondo Bigos w klubach emigrantów Lekcje tańca dla zaawansowanych Z duchami O śmierci Forget-me-not Przypisy Wesprzyj Wolne Lektury Strona redakcyjna
Orinoko
Przyjaciele Wolnych Lektur otrzymują dostęp do prapremier wcześniej niż inni. Zadeklaruj stałą wpłatę i dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur: wolnelektury.pl/towarzystwo/
Okno
Kapłanka domowych śmieci przywołuje synów,
którzy na sankach szlifują betonowe podwórko.
Wieczorem bawił się w terrorystów na śmietniku.
Ich zakładnik szuka niedopałków starego świata.
W bramie różowe dziewczyny Made in China,
na przemarzniętych stopach ostatni krzyk mody.
Jej syn na parapecie zaklina śnieg: „padaj, padaj!”
Schodzi po węgiel do piwnicy, musi ratować ogień
w żelaznym gnomie, który jest tak złośliwy,
że potrafi zgasnąć podczas największych mrozów.
Przemiany
We mnie wyjałowione pola słoneczników,
plewione w czynie społecznym przez kobiety,
które w niedziele przywoził stary osinobus,
pestycydowe raje ptaków i umorusanych dzieci
bezczeszczone regularnie przez pijanego sąsiada,
który jak pokurczony hobbit z rozpiętym rozporkiem
spuszczał się na liście oblepione wiankami mszyc.
Co z tego wyrosło: mszycozaury? homomszyce?
Osiedla koślawych domów na łodygach asfaltu.
Ryba u Franciszkanów
Przygodna wolontariuszka nad kotłem grochówki,
w majerankowej mgle wyglądam przez okno,
jakbym chciała wyczarować na zewnątrz miasteczko
w Toskanii, a tu Kalwaria Pacławska, letnia susza,
uroczystości odpustowe i pątnicy spragnieni cudu,
który według meteorologów zdarzy się po południu.
Przed godzinkami zakonnicy w brązowych habitach
posypują piaskiem gardła drewnianych wychodków,
straganiarze ustawiają pod murem zakurzone kramy,
powietrze gęstnieje na dziedzińcu, w moich oczach
rosną białe płetwy, w ustach kamienne skrzela.
Lokatorki
Siostry wyrzuciły mnie z poddasza za uciekanie
w nocy przez ostrą bramę, tam gdzie świat
nie wlecze się monotonnie jak obłąkany pacierz.
Kto posprząta śmieci po pielgrzymach,
umyje ludwikiem gliniane twarze madonnom.
Skończy się zeskrobywanie gumy po wikarym,
który udzielał miętowych rozgrzeszeń i podkradał
z refektarza gulasz dla swoich lśniących piesków.
W pokoju, który jeszcze nie wywietrzał
zamieszkała zakonnica z przyjaciółką paprotką.
Podoba Ci się to, co robimy? Wesprzyj Wolne Lektury drobną wpłatą: wolnelektury.pl/towarzystwo/
Za górami
Kiedy wracaliśmy autobusem z Blatnicy,
wszystkie drogi prowadziły do strumieni.
Powietrze było podchmielone i góry
tak wielkie, że można się do nich modlić.
Koza przywiązana sznurkiem do sosny,
ledwo trzymała się stoku. Klęczała
przed listkami mniszków, jakby prosiła
o inne życie. Ja też obudziłam się inna
w cygańskiej dzielnicy, obok internatu
z niedoboru jodu zmieniłam się w kosmitkę,
plątałam sie po Martinie jak orawski przysmak.
Postój
Sierpniowa pielgrzymka na Jasną Górę,
kobiety podmywają się w bajorku za drzewami.
Ministrant, który niesie na plecach jako pokutę
zielony sztandar Parafii Świętego Antoniego,
uważa, że ich łona pachną świeżym chlebem.
Siedzę na drewnianym wozie z prowiantem,
w plecakach gotują się konserwy i pomidory,
pszczoły giną w uśpionych trąbkach strażaków.
Obraz nadchodzi
Matka bije dywany, podlewa szlauchem chodnik,
myjemy nawet listki kwiatów czule jak niemowlaka.
Wszystko lśni, gdy Obraz wchodzi z sanktuarium,
pobrudzone woskiem atlasy opierają się o próg,
tłum jak zagazowane muchy rozprasza się w sieni.
Niepojęta jest pieśń do pudła, z którego macki
madonny jak wymyte resztki pelargonii schodzą
pojedynczo na gumolit, niepojęty jest ten Obraz,
który mnie przemienia w przestraszone dziecko.
Diabeł Milocardin1
Pod zgniłym
Darmowe książki «Orinoko - Wioletta Grzegorzewska (biblioteka przez internet .TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie
Dodaj komentarz
Uwagi (0)