Sonety odeskie - Adam Mickiewicz (jak czytać książki przez internet za darmo .TXT) 📖
Krótki opis książki:
Sonety odeskie to cykl 22 sonetów Adama Mickiewicza napisanych w latach 1825–1826 razem z Sonetami krymskimi pod wspólną nazwą Sonety. Cykl porusza tematykę miłości w różnych jej aspektach, od miłości idealnej i romantycznej, po miłość fizyczną.
Adam Mickiewicz był poetą, filozofem, wykładowcą akademickim, tłumaczem, działaczem politycznym i religijnym, dowódcą wojskowym. Jeden z trzech największych poetów zarówno polskiego romantyzmu, jak i literatury polskiej i jeden z twórców dramatu romantycznego, autor ballad, powieści poetyckich, dramatów. Napisał m.in epopeję narodową Pan Tadeusz oraz dramat Dziady. Jest uznawany za narodowego poetę w trzech krajach — w Polsce, na Litwie i Białorusi.
Przeczytaj książkę
Podziel się książką:
- Autor: Adam Mickiewicz
- Epoka: Romantyzm
- Rodzaj: Liryka
Czytasz książkę online - «Sonety odeskie - Adam Mickiewicz (jak czytać książki przez internet za darmo .TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Adam Mickiewicz
Adam Mickiewicz
Sonety odeskie
Ta lektura, podobnie jak tysiące innych, jest dostępna on-line na stronie wolnelektury.pl.
Utwór opracowany został w ramach projektu Wolne Lektury przez fundację Nowoczesna Polska.
ISBN 978-83-288-3540-5
Sonety odeskie Strona tytułowa Spis treści Początek utworu [Sonety odeskie - Motto] Błogosławieństwo (z Petrarki) Danaidy Do *** (Patrzysz mi w oczy) Do D. D. Elegia Dobranoc Dobry wieczór Do M*** Do Marii P... Do matki Polki Do Niemna Do D. D. (Wizyta) Do Laury Do wizytujących Dzień dobry Ekskuza Luba! ja wzdycham... Mówię z sobą... Nieuczona twa postać... Niepewność Pierwszy raz jam niewolnik... Potępi nas świętoszek... Pożegnanie (Do D. D.) Ranek i wieczór Rezygnacja Strzelec W imionniku C. S. Widzenie się w gaju Z Petrarki Zima miejska Żeglarz Przypisy Wesprzyj Wolne Lektury Strona redakcyjna
Sonety odeskie
Przyjaciele Wolnych Lektur otrzymują dostęp do prapremier wcześniej niż inni. Zadeklaruj stałą wpłatę i dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur: wolnelektury.pl/towarzystwo/
[Motto]
Quand’era in parte altr’uom da quel ch’io sono.1
Petrarca
Błogosławieństwo
(z Petrarki)
Błogosławiony rok ów, miesiąc, i niedziela,
I dzień ów, i dnia cząstka, i owa godzina,
I chwila, i to miejsce, gdzie moja dziewczyna
Uczucia mi natchnęła, choć ich nie podziela.
Błogosławione oczki blasku i wesela,
Skąd amorek wygląda i łuczek napina,
Błogosławiony łuczek, strzałki i chłopczyna,
Co do mnie wówczas strzelił2, ach! i dotąd strzela.
Błogosławię ci pierwsza piosnko nieuczona,
Którą odbiły lasy domowe i rzeki,
Którą potem ojczysta powtarzała strona.
Błogosławię ci pióro, którym w czas daleki
Wsławiłem Ją, i moja pierś błogosławiona,
W której Laura mieszkała i mieszka na wieki!
Danaidy
Płci piękna! gdzie wiek złoty, gdy za polne kwiaty,
Za haftowane kłosem majowe sukienki,
Kupowano panieńskie serduszka i wdzięki,
Gdy do lubej gołębia posyłano w swaty?
Dzisiaj wieki są tańsze a droższe zapłaty.
Ta, której złoto daję, prosi o piosenki;
Ta, której serce daję, żądała mej ręki;
Ta, którą opiewałem, pyta, czym bogaty.
Danaidy3! rzucałem w bezdeń waszej chęci
Dary, pieśni i we łzach roztopioną duszę;
Dziś z hojnego jam skąpy, z czułego szyderca.
A choć mię dotąd jeszcze nadobna twarz nęci,
Choć jeszcze was opiewać i obdarzać muszę:
Lecz dawniej wszystko dałbym, dziś wszystko — prócz serca.
Do...
Patrzysz mi w oczy, wzdychasz — zgubna twa prostota;
Lękaj się jadu, który w oczach żmii płonie,
Uciekaj nim cię oddech zatruty owionie,
Jeśli nie chcesz kląć reszty twojego żywota.
Szczerość, jeszcze mi jedna pozostała cnota;
Wiedz, że niegodny ogień zapalasz w mym łonie;
Lecz umiem żyć samotny — i po cóż przy zgonie
Ma się wikłać w me losy niewinna istota?
Lubię rozkosz, lecz zwodzić nadto jestem dumny,
Tyś dziecko — mnie namiętne przepaliły bole;
Tyś szczęśliwa, twe miejsce w biesiadników kole —
Moje, gdzie są przeszłości cmentarze i trumny.
Młody bluszczu! zielone obwijaj topole,
Zostaw cierniom grobowe otaczać kolumny.
Podoba Ci się to, co robimy? Wesprzyj Wolne Lektury drobną wpłatą: wolnelektury.pl/towarzystwo/
Do D. D.
Elegia4
Gdybyś ty na dzień jeden była w mojej duszy...
Na dzień cały? Nie — takiej nie życzę katuszy.
Gdyby godzinę tylko... szczęśliwe stworzenie,
Poznałabyś natenczas, co to jest cierpienie!
Myśli me na torturach, w uczuciach mych burza:
To mi gniew serce miota i czoło zachmurza,
To mię smutek w ponure zadumanie wtrąca,
To nagle oczy zaćmi żalu łza gorąca.
Ty albo od mych gniewów uciekasz ze wstrętem,
Albo lękasz się nudy z żałośnym natrętem.
Ty mię nie znasz, namiętność zaćmiła me lice:
Ale spojrzyj w głąb duszy! Tam znajdziesz skarbnice
Czułości, poświęcenia, łagodnej dobroci
I wyobraźni, która ziemską dolę złoci.
Dziś ich nie możesz dojrzeć. — Wszak i na dnie fali,
Kiedy ją wicher zmięsza5, kiedy piorun pali:
Czyż widać kraśne6 konchy7, perłowe jagody?
Nim mię osądzisz, czekaj słońca i pogody!
O, gdybym zyskał pewność, że jestem kochany,
Gdybym z serca na chwilę wygnał bojaźń zmiany,
Którą mię straszy nieraz doświadczana zdrada!
O, niech będę szczęśliwym, będziesz ze mnie rada!
Jak duch, przez dzielnej wróżki zaklęty wyrazy,
Żyłbym twoje wypełniać, zgadywać rozkazy;
A jeżeliby czasem duma rozdąsana
Kazała poddanemu udać humor pana:
Śmiej się luba! Choć duma przyznać się zabrania,
Sługą będę; cóż miałbym do rozkazywania?
Abyś raczyła chwilą dłużej8 ze mną bawić,
Podług mej woli suknię i włosy poprawić;
Abyś drobnych zatrudnień odbiegła domowych
Słuchać starych oświadczeń i piosenek nowych:
Wszystko byś niewielkimi dokazała trudy,
Godziną cierpliwości, półgodziną nudy,
Albo chwilką udania. Kiedy będę mniemać,
Że słuchasz rymów moich, ty mogłabyś drzemać;
Choć oczy twoje będą co innego znaczyć9,
Ja chcę w nich dobro czytać, na lepsze tłumaczyć.
W
Darmowe książki «Sonety odeskie - Adam Mickiewicz (jak czytać książki przez internet za darmo .TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie
Dodaj komentarz
Uwagi (0)