Sen srebrny Salomei - Juliusz Słowacki (biblioteka komiksowo .txt) 📖
Dramat autorstwa Juliusza Słowackiego, dla którego kanwą jest sytuacja na Ukrainie po Konfederacji barskiej, koliszczyzna — bunt chłopów i Kozaków.
Utwór opowiada historię Leona i Salomei, pary zakochanych, na których drodze do szczęścia stoi przede wszystkim ojciec młodzieńca i jego plany dotyczące ożenienia syna z księżniczką Wiśniowiecką. Koliszczyzna tylko zaostrza sytuację, a bohaterowie doświadczają wizji i snów o przyszłości. Czy te przepowiednie się zrealizują?
W Śnie srebrnym Salomei bardzo ważną rolę odgrywa światopogląd Andrzeja Towiańskiego i główna myśl związana z towianizmem — silne przeświadczenie o tym, że do zbawienia najprostsza droga wiedzie przez przyjęcie boskiego przeznaczenia i postępowanie zgodnie z nim. Z przyjęciem bądź odrzuceniem losu wiążą się losy bohaterów dramatu.
- Autor: Juliusz Słowacki
- Epoka: Romantyzm
- Rodzaj: Dramat
Czytasz książkę online - «Sen srebrny Salomei - Juliusz Słowacki (biblioteka komiksowo .txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Juliusz Słowacki
411. ambaras — kłopot. [przypis edytorski]
412. znałem cię za — tu: miałem cię za. [przypis edytorski]
413. Pawołocz — wieś na Ukrainie. [przypis edytorski]
414. sicz — rodzaj obozu kozackiego zakładanego nad Dnieprem; tu: Sicz Zaporoska, Zaporoże; wolne osady Kozaków nad dolnym Dnieprem. [przypis edytorski]
415. tabuńczyk — człowiek strzegący stada koni. [przypis edytorski]
416. majdan — tu: plac. [przypis edytorski]
417. cherubin — potężny anioł. [przypis edytorski]
418. kir — czarny materiał zakładany jako symbol żałoby. [przypis edytorski]
419. świéca — daw. forma z é (tzw. e pochylonym), tu: wymawianym jak i. [przypis edytorski]
420. zadawalniać (daw.) — zadowalać. [przypis edytorski]
421. istynni — istotni, rzeczywiści. [przypis edytorski]
422. zabójce — dziś popr. forma M.lm: zabójcy. [przypis edytorski]
423. szruba — śruba. [przypis edytorski]
424. delinkwent (daw.) — dziś popr.: delikwent; osoba, której los jest od kogoś zależny a. przestępca oczekujący na wyrok. [przypis edytorski]
425. szlachetniéj — daw. forma z é (tzw. e pochylonym), tu: wymawianym jak i. [przypis edytorski]
426. kum (pot.) — kolega a. powinowaty. [przypis edytorski]
427. butny — pewny siebie. [przypis edytorski]
428. świadki — dziś popr. forma B.lm: świadków. [przypis edytorski]
429. niéj — daw. forma z é (tzw. e pochylonym), tu: wymawianym jak i. [przypis edytorski]
430. rekuza — odmowna odpowiedź na oświadczyny. [przypis edytorski]
431. odezwała’ś — tu: odezwała się. [przypis edytorski]
432. zasmętnić — zasmucić. [przypis edytorski]
433. Wże ja teraz ne zahraju, Pany (z ukr.) — już teraz nie zagram, panowie! [przypis edytorski]
434. chyży — szybki. [przypis edytorski]
435. posążnica — pieśń ludowa, dumka. [przypis edytorski]
436. jaśniéj — daw. forma z é (tzw. e pochylonym), tu: wymawianym jak i. [przypis edytorski]
437. Teraz, pane, Boh ze mnoju (z ukr.) — Teraz, panie, Bóg ze mną. [przypis edytorski]
438. duchom, szczo was proklinaje — duchem, który was przeklina. [przypis edytorski]
439. Szczo? Ja, bat’ku? (z ukr.) — Co? Ja, ojcze? [przypis edytorski]
440. poswetył (ukr.) — poświecił; poprowadził. [przypis edytorski]
441. Szczo heto za Anhełyca? (z ukr.) — co to za anielica. [przypis edytorski]
442. świéca — daw. forma z é (tzw. e pochylonym), tu: wymawianym jak i. [przypis edytorski]
443. daléj — daw. forma z é (tzw. e pochylonym), tu: wymawianym jak i. [przypis edytorski]
444. gromnica — duża świeca zapalana podczas ważnych uroczystości religijnych, w tym pogrzebowych. [przypis edytorski]
445. Franciszkan — dziś popr.: franciszkanin. [przypis edytorski]
446. szczéra — daw. forma z é (tzw. e pochylonym), tu: wymawianym jak y. [przypis edytorski]
447. wszystkiem — dziś popr.: wszystkim. [przypis edytorski]
448. rubinowem — daw. forma dla r.ż. i r.n.; dziś tożsama z r.m.: rubinowym. [przypis edytorski]
449. skra — iskra. [przypis edytorski]
450. czaprak — podkładka pod siodło. [przypis edytorski]
451. pryde — przyjdę. [przypis edytorski]
452. sorokówka — czterdziestka; pieniądz. [przypis edytorski]
453. Taj słuchajte, gdy z was panów budut’ trupy, budut’ hłazy (z ukr.) — więc posłuchajcie, gdy z was panów będą trupy, będą głazy. [przypis edytorski]
454. spaty budu (z ukr.) — spać będę. [przypis edytorski]
455. harap — bicz o długim rzemieniu. [przypis edytorski]
456. krasić — ozdabiać, upiększać. [przypis edytorski]
457. jarzęce — jarzące. [przypis edytorski]
458. prześwięte Y Jezusowe — taki kształt przybrało ciało Jezusa przybite do krzyża. [przypis edytorski]
459. siłęm uronił — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika: siłę uroniłem; straciłem siłę. [przypis edytorski]
460. tonsura — charakterystyczne dla mnichów kółko wygolone na czubku głowy. [przypis edytorski]
461. by — tu: niby, jak. [przypis edytorski]
462. nagoście — dziś popr. forma B.lm: nagości. [przypis edytorski]
463. usiędą — dziś popr.: usiądą. [przypis edytorski]
464. katownie — tu: katusze. [przypis edytorski]
465. świécą — daw. forma z é (tzw. e pochylonym), tu: wymawianym jak i. [przypis edytorski]
466. zżymać się — tu: niecierpliwie się poruszać, wzdragać się gniewnie. [przypis edytorski]
467. szczob tebe o brata Semenku prosyły (z ukr.) — żeby poprosić cię o brata Semenkę. [przypis edytorski]
468. witże — tu: więc. [przypis edytorski]
469. Bud’ szczasływ... (z ukr.) — bądź szczęśliwy. [przypis edytorski]
470. weseléj — daw. forma z é (tzw. e pochylonym), tu: wymawianym jak i. [przypis edytorski]
471. dziatki (daw.) — dzieci. [przypis edytorski]
472. nowenna — nabożeństwo poprzedzające ważne święta, zawsze rozłożone na dziewięć dni (rzadziej dziewięć tygodni). [przypis edytorski]
Wolne Lektury to projekt fundacji Nowoczesna Polska – organizacji pożytku publicznego działającej na rzecz wolności korzystania z dóbr kultury.
Co roku do domeny publicznej przechodzi twórczość kolejnych autorów. Dzięki Twojemu wsparciu będziemy je mogli udostępnić wszystkim bezpłatnie.
Jak możesz pomóc?
Przekaż 1% podatku na rozwój Wolnych Lektur:
Fundacja Nowoczesna Polska
KRS 0000070056
Dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur i pomóż nam rozwijać bibliotekę.
Przekaż darowiznę na konto: szczegóły na stronie Fundacji.
Ten utwór nie jest objęty majątkowym prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać. Jeśli utwór opatrzony jest dodatkowymi materiałami (przypisy, motywy literackie etc.), które podlegają prawu autorskiemu, to te dodatkowe materiały udostępnione są na licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa – Na Tych Samych Warunkach 3.0 PL.
Źródło: http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/slowacki-sen-srebrny-salomei
Tekst opracowany na podstawie: Juliusz Słowacki, Pisma Juliusza Słowackiego, Tom IV, nakł. ksiegarni Gubrynowicza i Schmidta, Lwów 1880
Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Opracowanie redakcyjne i przypisy: Paulina Choromańska, Dagmara Deska, Marta Niedziałkowska, Aleksandra Sekuła.
Okładka na podstawie: origami joel@Flickr, CC BY-SA 2.0
ISBN 978-83-288-3938-0
Plik wygenerowany dnia 2021-07-08.
Uwagi (0)