Gatunek "Różne" na darmoweebooki.pl. Jesteś na tej stronie - 7
Do końca 1952 r. komisja przeprowadziła drobiazgowe śledztwo, gromadząc dowody rzeczowe oraz przesłuchując przeszło stu świadków – w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Niemczech i Włoszech. Przed komisją zeznawali: Amerykanie, Niemcy, Polacy, Rosjanie, Węgier, Chorwat, Włoch, Szwajcar, Duńczyk i Szwed. Dochodzenie zaowocowało przyjęciem przez Izbę Reprezentantów raportu końcowego, stwierdzającego, że Związek Sowiecki ponosi odpowiedzialność za mord popełniony na Polakach w Katyniu w
Cezura czasowa pracy to lata 1980–1990. W tym okresie na czele partii stało czterech I sekretarzy KC, którzy prowadzili odrębną politykę wewnętrzną. Tendencja zachowawcza cieszyła się wśród członków partii największą popularnością na początku lat osiemdziesiątych, gdyż w momencie politycznego przesilenia władze nie były w stanie zapobiec żywiołowemu tworzeniu nieformalnych grup partyjnych. Pacyfikacja zorganizowanych form dogmatyzmu, przeprowadzona przez gen. Jaruzelskiego w latach 1982–1983,
Od maja 1943 r. był kapelanem w Podobwodzie AK Sandomierz. Służbę kontynuował podczas akcji „Burza”. W lipcu 1944 r. został duchowym opiekunem żołnierzy batalionu dowodzonego przez kpt. Ignacego Zarobkiewicza „Swojaka”. Uczestniczył w bitwie pod Pielaszowem (30 lipca 1944 r.). Był świadkiem rozbicia oddziału, znał skalę zbrodni popełnionej wówczas przez Niemców. Po wojnie o. Wojciech został zakonnikiem w opactwie benedyktynów w Tyńcu. Do Sandomierza regularnie powracał w latach 80. XX wieku.
14 października 1950 r. ludzie przebrani w mundury oficerów polskich, mianowani przez władzę sowiecką nad Polską sędziami, i w imieniu tej władzy, skazali Łukasza Cieplińskiego na pięciokrotną karę śmierci. Czekając na nią, pisał do bliskich, ukochanej żony i wymodlonego syna, grypsy. Te zapisy są być może jeszcze bardziej aktualne dzisiaj. Od aresztowania przez komunistyczną policję polityczną w listopadzie 1947 r. do wyroku, Prezes IV Zarządu Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” (WiN) spędził
W tym kontinuum pamięci istnieje jednak luka obejmująca przede wszystkim okres intensywnej sowietyzacji systemu politycznego, społecznego i ekonomicznego – lata 1948–1953. Gros osób przyjęło bowiem, że wraz z rozbiciem ogólnopolskich struktur podziemia niepodległościowego oraz likwidacją legalnej opozycji politycznej przestał istnieć zorganizowany opór. W różnych regionach państwa pozostało jedynie kilka tzw. grup przetrwania oraz ukrywali się pojedynczy żołnierze. Większość społeczeństwa,
Autorami artykułów, drukowanych pierwotnie na łamach „Gazety Krakowskiej” przez cały rok 2018, są pracownicy krakowskiego oddziału IPN. Nasi bohaterowie to: Marian Bomba, Antoni Gryzina-Lasek, Józef Herzog, Władysław Leopold Jaworski, Alojzy Kaczmarczyk, Juliusz Leo, ks. Ferdynand Machay, Olga Małkowska, Józef Ostafin, Antoni Stawarz, Henryk Wereszycki, Zofia Zawiszanka. Każda z przedstawionych osób wybrała nieco inną drogę do niepodległości. Każda zapewne nosiła w sercu własny obraz tej
Książka ukazała się w ramach centralnego projektu badawczego IPN „Władze wobec Kościołów i związków wyznaniowych w Polsce 1944–1989” i ukazuje proces stopniowego eliminowania religii ze szkół i działania Kościoła katolickiego na rzecz sprzeciwu wobec zamierzeń ówczesnych władz. Jest ona poszukiwaniem odpowiedzi na konkretne pytania: Jakie akty normatywne regulowały nauczanie religii w szkołach po zakończeniu wojny? W jaki sposób, przy zastosowaniu jakich metod, władze partyjno-rządowe
Problematyka związana z wyborami i referendami w PRL nie była do tej pory prezentowana w literaturze w sposób całościowy. Prezentowany tom studiów zmienia ten stan rzeczy. Zgodnie z intencją redaktorów może być traktowany jako szerokie rozpoznanie pola badawczego i stanowić zachętę do dalszych badań. Fragment recenzji prof. dr. hab. Antoniego Dudka: Problematykawyborów w powojennej Polsce była dotąd przedmiotem zainteresowania badaczyprzede wszystkim w odniesieniu do referendum ludowego z 1946