Wyprawa wileńska w kwietniu 1919, Aleksander Smoliński (dostęp do książek online .pdf) 📖

Tym samym obok zagonu na Koziatyn z kwietnia 1920 r. oraz zagonu na Korosteń z października tego roku był to jeden z najważniejszych elementów chwały i etosu kawalerii Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej. Poza tym wszystkie one miały istotny wpływ na zwycięski dla strony polskiej przebieg walk polsko-sowieckich.

Analizując i oceniając rajd – zagon – 1 Brygady Jazdy na Wilno z kwietnia 1919 r., nie należy zapominać, że był on elementem szerszej akcji ofensywnej Wojska Polskiego, która w tym czasie miała miejsce na litewsko-białoruskim kierunku operacyjnym. Trzeba bowiem pamiętać o polskim uderzeniu na Lidę, które miało osłonić marsz jazdy na Wilno, a także o natarciu w celu zajęcia Baranowicz i Nowogródka. Poza tym od strony Grodna siły polskie musiały być też osłonięte przed ewentual- nym wrogim wystąpieniem wojsk niemieckich. W związku z tym Wódz Naczelny w celu zapewnienia sukcesu całej polskiej ofensywie, poza wspo- mnianą wcześniej 1 Brygadą Jazdy podpułkownika Beliny-Prażmowskiego, użył większości wojsk Grupy generała Szeptyckiego, którą zasilono częścią sił Grupy Poleskiej generała podporucznika Antoniego Listowskiego oraz przybyłymi z kraju oddziałami 1 i 2 Dywizji Piechoty Legionów.