Senne dzieje - Władysław Reymont (czytać książki online .TXT) 📖

– Ona wróci, wróci już na zawsze!

Wiem, a pożera mnie straszna, nieukojona tęsknota! I dni oczekiwań są takim martwym i nienawistnym snem!

Wczoraj, kiedy siedziałem w ganku, szepnęła mi zakonnica:

– Wiesz, w studni nie ma nikogo!

– Nieprawda! Leży pod gałęziami, zabity na śmierć, na śmierć!

– Podobno już szukają mordercy! – straszyła mnie.

Nie boję się już niczego – cóż może przemóc moją miłość!

Tłusta sąsiadka siedzi w oknie, w koszuli jest tylko, śmieje się...

Zapuściłem rolety!

Tak wolno płyną godziny, tak wolno zbliża się wyzwolenie, tak wolno zbliża się szczęście...

Sen mnie ogarnia...

... czuję już zapach jabłoni...

... Idę...

... może już na zawsze...