Quo vadis - Henryk Sienkiewicz (czytanie dla przedszkolaków .TXT) 📖

Uwagi: 0

Słowa kluczowe:

Skarżyć się

Krótki opis książki:

Akcja powieści Quo Vadis ma miejsce w pierwszym wieku w Rzymie, za czasów panowania Nerona.

Marek Winicjusz, patrycjusz rzymski, poznaje Ligię, brankę wychowaną w domu Plaucjuszów, chrześcijankę. Kobieta nie chce zostać jego kochanką, więc Winicjusz podejmuje walkę, próbuje porwać Ligię z domu dla ubogich chrześcijan. Kiedy zostaje ranny, chrześcijanie troszczą się o niego i leczą, pomaga mu również Ligia. Daje to wiele do myślenia Winicjuszowi-poganinowi. Antagonizm między światem chrześcijańskim a pogańskim wpływa też na coraz bardziej bezwzględne decyzje Nerona…

Quo Vadis to powieść Henryka Sienkiewicza, która zaprowadziła go wprost po Nagrodę Nobla w 1905 roku. Sienkiewicz ukazuje w niej panoramę społeczeństwa Rzymu, porusza problem prześladowania chrześcijan i odchodzenia kultury antycznej. Powieść początkowo publikowana była w „Gazecie Polskiej” w odcinkach w latach 1895–1896, a także w „Czasie” i „Dzienniku Poznańskim”. Książkowa premiera miała miejsce w 1896 roku w Krakowie.

Przeczytaj książkę

Podziel się książką:

Autor: Henryk Sienkiewicz
Epoka: Pozytywizm
Rodzaj: Epika

Czytasz książkę online - «Quo vadis - Henryk Sienkiewicz (czytanie dla przedszkolaków .TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Henryk Sienkiewicz

Idź do strony:

— prorok, cudotwórca. [przypis edytorski]

389. Lucyfer — dosł. niosący światło, chodzi o planetę Wenus, gwiazdę poranną. [przypis edytorski]

390. sponsa (łac.) — przyszła małżonka, narzeczona. [przypis edytorski]

391. lazurowsze (daw.) — dziś: bardziej lazurowe. [przypis edytorski]

392. frymark (przestarz.) — handel, kupczenie. [przypis edytorski]

393. vivarium (łac.) — zwierzyniec. [przypis edytorski]

394. małżonek Wenery (mit. gr.) — chodzi o Hefajstosa. [przypis edytorski]

395. aeropag — w staroż. Atenach rada starszych, tu: grupa osób o dużych wpływach. [przypis edytorski]

396. Hekuba (mit. gr.) — żona Priama, króla Troi, ukamienowana po stracie dzieci zamieniła się w psa. [przypis edytorski]

397. empirejskie drzwi (mit. gr.) — drzwi do najwyższej sfery nieba. [przypis edytorski]

398. Troilus (mit. gr.) — syn Priama i Hekuby, legenda o jego miłości pojawiła się dopiero w średniowieczu. [przypis edytorski]

399. Euterpe (mit. gr.) — muza poezji lirycznej. [przypis edytorski]

400. sreżoga (przestarz.) — odblask powstały przez promienie słońca przedzierające się przez mgłę lub dym. [przypis edytorski]

401. batawscy niewolnicy — członkowie płn.-europ. plemienia Batawów, żołnierze pełniący funkcję straży przybocznej władców rzymskich. [przypis edytorski]

402. Bona Dea (mit. rzym.) — Dobra Bogini, patronka płodności i kobiet. [przypis edytorski]

403. przepomnieć (daw.) — dziś: zapomnieć. [przypis edytorski]

404. przyjść (daw.) — tu: dojść. [przypis edytorski]

405. kaganek — lampka oliwna w postaci małego naczynia z gliny lub metalu. [przypis edytorski]

406. krótki przeciąg czasu — dziś popr. krótki czas. [przypis edytorski]

407. koszula Nessusa (mit. gr.) — suknia, którą Dejanira dostała od umierającego centaura Nessosa, gdy założył ją Herkules, zaczęła się palić, powodując śmierć. [przypis edytorski]

408. gurda — pojemnik na wodę. [przypis edytorski]

409. imieniowi — dziś: imieniu. [przypis edytorski]

410. Midas (mit. gr.) — król Frygii, wszystko, czego się dotknął, zamieniało się w złoto. [przypis edytorski]

411. Wulkan (mit. rzym) — bóg ognia jako siły niszczącej. [przypis edytorski]

412. Ager Vaticanus — pole watykańskie; pagórkowaty obszar z Cyrkiem Watykańskim, miejscem śmierci św. Piotra; dziś znajduje się tam Bazylika św. Piotra. [przypis edytorski]

413. mało dziesięć razy — co najmniej dziesięć razy. [przypis edytorski]

414. synagoga — świątynia żydowska. [przypis edytorski]

415. Babilon — stolica Babilonii, przen. miejsce pogańskie, grzeszne. [przypis edytorski]

416. glosa — tu: niezrozumiałe słowo, zdanie. [przypis edytorski]

417. syrma — szata noszona przez aktorów w tragedii. [przypis edytorski]

418. Niobidzi — chodzi o dzieci Niobe. [przypis edytorski]

419. kohorta — oddział wojska, dziesiąta część legionu. [przypis edytorski]

420. Panem et circenses! (łac.) — zawołanie ludu o chleb i igrzyska. [przypis edytorski]

421. epilimma ( z gr.) — pachnidła, wonności. [przypis edytorski]

422. w pobok (daw.) — z boku, po bokach. [przypis edytorski]

423. Pax vobiscum (łac.) — pokój z wami. [przypis edytorski]

424. proskrypcja (z łac.) — wyrok śmierci bez sądu. [przypis edytorski]

425. Klio (mit. gr.) — muza historii. [przypis edytorski]

426. Libertydy (mit. gr.) — muzy. [przypis edytorski]

427. Anakreont (VIw. p.n.e.) — poeta grecki, autor pieśni biesiadnych. [przypis edytorski]

428. Chronos (mit. gr.) — bóg czasu, utożsamiany z Kronosem, ojcem Zeusa; połykał własne dzieci, by uniknąć śmierci z rąk syna. [przypis edytorski]

429. Trymalchion — tytułowy bohater utworu przypisywanego Petroniuszowi; wyzwoleniec, bogacz, pretensjonalny nieuk. [przypis edytorski]

430. Tullianum — najniższa część więzienia, leżąca pod ziemią, z jedynym otworem w pułapie. Tam umarł z głodu Jugurta. [przypis redakcyjny]

431. Księgi Sybilijskie — spisane przepowiednie wieszczki Sybilli. [przypis edytorski]

432. uczty przygotowywane bogom — uczty takie, będące zarazem uroczystościami religijnymi zwano sellisternia a. lectisternia. [przypis edytorski]

433. wytykać (daw.) — dziś: wytyczać. [przypis edytorski]

434. ludus matutinus (łac.) — widowisko poranne. [przypis edytorski]

435. lilie Hebronu — starotestament. określenie piękna i niewinności. [przypis edytorski]

436. Syjon — wzgórze w Jerozolimie ze świątynią z Arką Przymierza, potem: każde święte miejsce. [przypis edytorski]

437. Hosanna! (hebr.) — dosł. zbawże; potem okrzyk na cześć Boga i Chrystusa. [przypis edytorski]

438. Pro Christo! (łac.) — za Chrystusa! [przypis edytorski]

439. pileous (łac.) — rodzaj nakrycia głowy. [przypis edytorski]

440. spoliarium (łac.) — miejsce na zapleczu amfiteatru służące do składania zwłok. [przypis edytorski]

441. virgo magna (łac.) — dosł. wielka dziewica, westalka, która mogła darować życie idącemu obok niej skazańcowi. [przypis edytorski]

442. wypadkiem — tu: przypadkiem. [przypis edytorski]

443. pretor (z łac.) — urzędnik sądowy. [przypis edytorski]

444. edyl (z łac.) — urzędnik nadzorujący porządek i bezpieczeństwo miasta. [przypis edytorski]

445. liktor (z łac.) — woźny towarzyszący wyższemu urzędnikowi. [przypis edytorski]

446. zausznice — tu: kolczyki. [przypis edytorski]

447. bramowany — tu: obramowany, obszyty. [przypis edytorski]

448. dokonano — łac. zwrot: peractum est! [przypis redakcyjny]

449. Ave (...) salutant! (łac.) — Witaj, cezarze, władco! Idący na śmierć pozdrawiają cię! — zwyczajowy zwrot, którym gladiatorzy witali cesarza. [przypis edytorski]

450. Nie chcę ciebie (...) Galu — po łac.: Non te neto piscem peto, Quid me fugis, Galle? [przypis redakcyjny]

451. sylwan (mit. rzym.) — bożek leśny w postaci pół-człowieka, pół-zwierzęcia. [przypis edytorski]

452. Christus regnat! (łac.) — Chrystus króluje! [przypis edytorski]

453. bełt — strzała, grot. [przypis edytorski]

454. O promienisty (...) był — parafraza modlitwy Chryzesa z Iliady Homera. [przypis edytorski]

455. kapitolińskie gęsi — legendarne gęsi z Kapitolu, które głośnym krzykiem ocaliły miasto przed najazdem Galów. [przypis edytorski]

456. sine armis et sine arte (łac.) — bez broni i bez sztuki. [przypis edytorski]

457. gotówem (daw.) — dziś: gotów jestem. [przypis edytorski]

458. Przedstawiano śmierć Dedala — Dedal, który wedle innych podań zdołał zalecieć z Krety do Sycylii, a amfiteatrach rzymskich ginął takąż samą śmiercią jak Ikar. [przypis redakcyjny]

459. innoxia corpora (łac.) — niewinne ciała. [przypis edytorski]

460. bedłka — gat. grzyba. [przypis edytorski]

461. sarmenticii i semaxii (łac.) — tu: żywe pochodnie. [przypis edytorski]

462. Hic abdera! — wyrażenie przysłowiowe, znaczy: oto najgłupszy z głupich. [przypis redakcyjny]

463. Tanatos (mit. gr.) — geniusz śmierci. [przypis redakcyjny]

464. nawa — tu: statek. [przypis edytorski]

465. powodować (daw.) — dziś: powozić. [przypis edytorski]

466. nasadzić — tu: nasłać. [przypis edytorski]

467. Thabita — postać z biblijnych Dziejów Apostolskich, którą wskrzesił z martwych św. Piotr. [przypis edytorski]

468. Sic te (...) pater — Niech cię prowadzi potężna bogini Cypru i bracia Heleny, gwiazdy świetne, i ojciec wichrów — początek pieśni Horacego (ks. I, III). [przypis edytorski]

469. łęk — przednia część siodła, wygięta do góry. [przypis edytorski]

470. Eol (mit. gr.) — władca wiatrów. [przypis edytorski]

471. li — partykuła pytająca; czyż. [przypis edytorski]

472. zżec (daw.) — spalić. [przypis edytorski]

473. postoły — drewniane buty, chodaki. [przypis edytorski]

474. Quo vadis, Domine? (łac.) — Dokąd idziesz, Panie? [przypis edytorski]

475. więcem go pobił — więc go pobiłem. [przypis edytorski]

476. most Tryumfalny — Pons Triumphalis. [przypis redakcyjny]

477. urbi et orbi! (łac.) — miastu i światu (dziś formuła błogosławieństwa papieskiego). [przypis edytorski]

478. nadziewać się (daw.) — dziś: mieć nadzieję. [przypis edytorski]

479. Okeanos (mit. gr.) — jeden z tytanów, uosabiający strumień, który opływa ziemię. [przypis edytorski]

480. symposion (gr.) — uczta, biesiada. [przypis edytorski]

481. chorowod — dyrygent. [przypis edytorski]

482. dorada — gat. ryby. [przypis edytorski]

483. epinicium (łac.) — pieśń pochwalna ku czci zwycięzcy. [przypis edytorski]

484. parricida (łac.) — morderca, zbrodniarz. [przypis edytorski]

Wesprzyj Wolne Lektury!

Wolne Lektury to projekt fundacji Nowoczesna Polska – organizacji pożytku publicznego działającej na rzecz wolności korzystania z dóbr kultury.

Co roku do domeny publicznej przechodzi twórczość kolejnych autorów. Dzięki Twojemu wsparciu będziemy je mogli udostępnić wszystkim bezpłatnie.

Jak możesz pomóc?

Przekaż 1% podatku na rozwój Wolnych Lektur:
Fundacja Nowoczesna Polska
KRS 0000070056

Dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur i pomóż nam rozwijać bibliotekę.

Przekaż darowiznę na konto: szczegóły na stronie Fundacji.

Wszystkie zasoby Wolnych Lektur możesz swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać pod warunkiem zachowania warunków licencji i zgodnie z Zasadami wykorzystania Wolnych Lektur.
Ten utwór jest w domenie publicznej.
Wszystkie materiały dodatkowe (przypisy, motywy literackie) są udostępnione na Licencji Wolnej Sztuki 1.3.
Fundacja Nowoczesna Polska zastrzega sobie prawa do wydania krytycznego zgodnie z art. Art.99(2) Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Wykorzystując zasoby z Wolnych Lektur, należy pamiętać o zapisach licencji oraz zasadach, które spisaliśmy w Zasadach wykorzystania Wolnych Lektur. Zapoznaj się z nimi, zanim udostępnisz dalej nasze książki.

E-book można pobrać ze strony: http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/quo-vadis

Tekst opracowany na podstawie: Henryk Sienkiewicz, Quo vadis, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1976

Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska

Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.

Opracowanie redakcyjne i przypisy: Katarzyna Kwiatkowska, Marta Niedziałkowska, Aleksandra Sekuła, Olga Sutkowska.

Okładka na podstawie: Dirce chrześcijańska (fragment), Henryk Siemiradzki (1843 - 1902), domena publiczna

ISBN 978-83-288-3904-5

Plik wygenerowany dnia 2022-03-16.

Idź do strony:

Darmowe książki «Quo vadis - Henryk Sienkiewicz (czytanie dla przedszkolaków .TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!

Dodaj komentarz