Pan Wołodyjowski - Henryk Sienkiewicz (gdzie czytac ksiazki .TXT) 📖
Krótki opis książki:
Pan Wołodyjowski to trzecia część pisanej ku pokrzepieniu serc Trylogii Henryka Sienkiewicza.
Autor przenosi czytelnika w lata 1668–1673. W Polsce panuje Michał Wiśniowiecki, ale Rzeczpospolita musi się mierzyć z kolejnymi konfliktami. Tym razem Sienkiewicz opowiada o walkach z Turkami — obronie Kamieńcka Podolskiego i zwycięskiej bitwie chocimskiej. Tytułowy bohater, Wołodyjowski, pozostający w żałobie po śmierci ukochanej, wstępuje do klasztoru. Dzięki interwencji przyjaciół dołącza jednak do walk w obronie Ojczyzny. Michał Wołodyjowski to postać wzorowana na autentycznym rycerzu, Jerzym Wołodyjowskim, który zasłynął w walkach.
Pan Wołodyjowski ukazywał się w odcinkach w „Czasie”, „Słowie” i „Kurierze Poznańskim” w latach 1887–1888. W wersji książkowej wydane po raz pierwszy w tych samych latach w Warszawie.
Przeczytaj książkę
Podziel się książką:
- Autor: Henryk Sienkiewicz
- Epoka: Pozytywizm
- Rodzaj: Epika
Czytasz książkę online - «Pan Wołodyjowski - Henryk Sienkiewicz (gdzie czytac ksiazki .TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Henryk Sienkiewicz
nić ludzkiego życia. [przypis edytorski]
293. wywiuczyć (z tur., przestarz.) — rozładować, zdjąć bagaż z grzbietu zwierzęcia. [przypis edytorski]
294. semen (z ukr.) — nadworny kozak z Rusi. [przypis edytorski]
295. dragan (z fr.) — żołnierz lekkiej jazdy. [przypis edytorski]
296. ciura (daw.) — pachołek. [przypis edytorski]
297. potencja (z łac.) — siła, potęga. [przypis edytorski]
298. praemium (łac.) — nagroda, zapłata. [przypis edytorski]
299. deliberacja (z łac.) — rozmyślanie, rozważanie. [przypis edytorski]
300. pauper (z łac.) — biedak, ubogi chłopiec utrzymujący się z jałmużny, ulicznik. [przypis edytorski]
301. silentium (łac.) — cisza. [przypis edytorski]
302. dufać (daw.) — dziś: ufać. [przypis edytorski]
303. monstrum (łac.) — potwór. [przypis edytorski]
304. praesidium (łac.) — obrona. [przypis edytorski]
305. kosztur (daw.) — narzędzie do sadzenia drzewek, por. kostur. [przypis edytorski]
306. assentior (łac.) — zgadzam się. [przypis edytorski]
307. fortalicja (z łac.) — budowla obronna lub umocniony dwór szlachecki. [przypis edytorski]
308. grzeczny (daw.) — do rzeczy (od: k” rzeczy), porządny. [przypis edytorski]
309. bene natus (łac.) — dobrze urodzony, szlachcic. [przypis edytorski]
310. posesjonat (z łac.) — posiadacz ziemski. [przypis edytorski]
311. imparitatem (łac.) — nierówność; tu: o zarzucie niższości stanu. [przypis edytorski]
312. mechera (gw., przestarz.) — pęcherz wieprzowy. [przypis edytorski]
313. kopa (daw.) — sześćdziesiąt sztuk. [przypis edytorski]
314. personat (z łac.) — osobistość. [przypis edytorski]
315. ex quo (łac.) — z których, od których. [przypis edytorski]
316. mir (daw.) — posłuch, szacunek. [przypis edytorski]
317. marcypan — dziś popr. marcepan. [przypis edytorski]
318. czwanić — popisywać się. [przypis edytorski]
319. zagończyk (hist.) — żołnierz doświadczony w walce na tyłach wroga, zwł. oddziałów tatarskich. [przypis edytorski]
320. rarytet — rzadkość, osobliwość; dziś popr. rarytas. [przypis edytorski]
321. inkursja (daw.) — napad. [przypis edytorski]
322. agricola (łac.) — rolnik; tu w M lm. [przypis edytorski]
323. krynica — źródło. [przypis edytorski]
324. mdły (daw.) — słaby. [przypis edytorski]
325. mizerykordia (z łac.) — tu: litość. [przypis edytorski]
326. tuzłuczek wyporkami podbity — okrycie podszyte futrem karakułowym. [przypis edytorski]
327. vivat (łac.) — niech żyje. [przypis edytorski]
328. majdan (ukr.) — plac, rynek. [przypis edytorski]
329. częstokół — ogrodzenie z bali. [przypis edytorski]
330. krzywuła — drewniany instrument dęty o zakrzywionej rurze. [przypis edytorski]
331. litaur — rodzaj bębna. [przypis edytorski]
332. crescite (...) multiplicamini (łac.) — rośnijcie (i) rozmnażajcie się; cytat z łac. tłumaczenia Biblii. [przypis edytorski]
333. palanka — gatunek wódki. [przypis edytorski]
334. ranny — tu: wczesny. [przypis edytorski]
335. minaret (z tur.) — wieża przy meczecie. [przypis edytorski]
336. paragon (przestarz.) — współzawodnictwo, rywalizacja. [przypis edytorski]
337. casus cognoscere meos (łac.) — poznać mój przypadek, moją historię. [przypis edytorski]
338. abominacja (z łac. abominatio) — wstręt, odraza, obrzydzenie. [przypis edytorski]
339. odium (łac.) — nienawiść. [przypis edytorski]
340. clamor (łac.) — krzyk. [przypis edytorski]
341. Nec Hercules contra plures (łac.) — dosł. I Herkules nie poradzi przeciw wielu. [przypis edytorski]
342. potencja — tu: siła. [przypis edytorski]
343. orbis terrarum (łac. tu w D. lp) — krąg ziemski. [przypis edytorski]
344. in pugna navali (łac.) — w bitwie morskiej. [przypis edytorski]
345. in tenebris (łac.) — w strachu. [przypis edytorski]
346. insula (łac.) — wyspa. [przypis edytorski]
347. dywersja — niszczące działanie na tyłach wroga. [przypis edytorski]
348. semina (łac.) — ziarna. [przypis edytorski]
349. frukta (z łac.) — owoce. [przypis edytorski]
350. tenor — tu: głos. [przypis edytorski]
351. inkwizycja (z łac.) — badanie, dochodzenie. [przypis edytorski]
352. canis fidelis (łac.) — wierny pies. [przypis edytorski]
353. krymka — tatarska czapeczka bez daszka. [przypis edytorski]
354. praemium (łac.) — nagroda. [przypis edytorski]
355. dywulgować (z łac.) — ujawniać. [przypis edytorski]
356. finis coronat opus (łac.) — koniec wieńczy dzieło. [przypis edytorski]
357. Mulier insidiosa est! (łac.) — kobieta jest przebiegła! [przypis edytorski]
358. effendi (z tur.) — pan, władca; tu w formie W. lp [przypis edytorski]
359. perkułab — urzędnik. [przypis edytorski]
360. eiusdem matris (łac.) — tej samej matki. [przypis edytorski]
361. rebelizant (przestarz.) — buntownik. [przypis edytorski]
362. przecz (przestarz.) — dlaczego. [przypis edytorski]
363. indygenat (z łac.) — nadanie cudzoziemcowi polskiego szlachectwa. [przypis edytorski]
364. dyzgust (przestarz.) — niechęć, niezadowolenie. [przypis edytorski]
365. inkursja (z łac.) — najazd. [przypis edytorski]
366. czajka — szybka i zwrotna łódź kozacka. [przypis edytorski]
367. komputowe wojsko — stałe wojsko zaciężne w XVIIw. [przypis edytorski]
368. handżar (z arab.) — rodzaj sztyletu. [przypis edytorski]
369. jatagan (z tur.) — broń sieczna o wygiętej głowni. [przypis edytorski]
370. kiścień — broń w postaci drewnianego trzonka z przyczepionym na rzemieniu ołowiem. [przypis edytorski]
371. rohatyna (z ukr.) — włócznia zakończona hakiem. [przypis edytorski]
372. samopał — ręczna broń palna, rodzaj rusznicy. [przypis edytorski]
373. rapeć — rzemień lub taśma podtrzymująca szablę. [przypis edytorski]
374. olstro (z niem.) — skórzany futerał na pistolety przy siodle. [przypis edytorski]
375. cisawy — czerwonobrunatna maść konia. [przypis edytorski]
376. chmyz (przestarz., pot.) — smarkacz. [przypis edytorski]
377. sagacitas narium (łac.) — wyczuwanie węchem. [przypis edytorski]
378. wraży — dziś: wrogi. [przypis edytorski]
379. flegmatyk (z gr.) — człowiek powolny, spokojny. [przypis edytorski]
380. dać (...) folgę — pozwolić sobie. [przypis edytorski]
381. kulbaka (z wł.) — siodło, dawniej drewniane, używane przez Tatarów. [przypis edytorski]
382. hurma (przestarz.) — tłum, gromada. [przypis edytorski]
383. komysz (przestarz.) — podmokłe zarośla. [przypis edytorski]
384. personaliter (łac.) — osobiście. [przypis edytorski]
385. nie móc przenieść czego na sobie (przestarz.) — nie móc czego znieść. [przypis edytorski]
386. obiecnij — obiecaj. [przypis edytorski]
387. ponoś — ponoć, podobno. [przypis edytorski]
388. etc. (łac.) — i tak dalej (skrót od et cetera). [przypis edytorski]
389. szczegółowie — szczegółowo [przypis edytorski]
390. komitywa (z łac.) — zażyłość, poufałość. [przypis edytorski]
391. amicyja (z łac.) — przyjaźń. [przypis edytorski]
392. chmyz (z ukr.) — mały, niepozorny okaz zwierzęcia, zwł.: mały, niepozorny koń; przen. lekceważąco o małym, niepozornym człowieku; malec, smarkacz. [przypis edytorski]
393. justycja (z łac.) — sprawiedliwość. [przypis edytorski]
394. juramenty (z łac.) — prawa, zasady. [przypis edytorski]
395. glejt — zezwolenie na przejazd. [przypis edytorski]
396. dwudziestu piąciu — dwudziestu pięciu. [przypis edytorski]
397. muc — lichy koń. [przypis edytorski]
398. klemencja (z łac.) — lament. [przypis edytorski]
399. pro memoria (łac.) — dosł. ku pamięci; tu przen. kara. [przypis edytorski]
400. audiatur et altera pars! (łac.) — wysłuchaj też drugiej strony; zasada z prawa rzymskiego. [przypis edytorski]
401. puha — rodzaj bicza. [przypis edytorski]
402. kontempt (z łac.) — pogarda. [przypis edytorski]
403. junak — zuch, śmiałek. [przypis edytorski]
404. jagody (daw.) — policzki. [przypis edytorski]
405. lamus (z niem.) — budynek, potem pomieszczenie, do przechowywania cennych przedmiotów. [przypis edytorski]
406. obuch — rodzaj broni, tu zdrob.: obuszek. [przypis edytorski]
407. kusztyk — rodzaj kielicha; tu zdrob.: kusztyczek. [przypis edytorski]
408. półkwaterek (daw.) — naczynie o pojemności 1/8l. [przypis edytorski]
409. jagły — kasza jaglana. [przypis edytorski]
410. Kasandra (mit. gr.) — córka Priama, króla Troi, przepowiedziała klęskę Troi; przen. zwiastunka nieszczęścia. [przypis edytorski]
411. comparatio (łac.) — porównanie. [przypis edytorski]
412. congressus (łac.) — spotkanie. [przypis edytorski]
413. kondycja (z łac.) — tu: warunek. [przypis edytorski]
414. absolutum dominium (łac.) — władza absolutna. [przypis edytorski]
415. bojarzyn putny — chłop zatrudniony przez możnego pana jako goniec lub poborca podatkowy. [przypis edytorski]
416. Ja toho skazaty ne umiju (rus.) — ja tego powiedzieć nie umiem. [przypis edytorski]
417. baskak — urzędnik podatkowy. [przypis edytorski]
418. rugować (z niem.) — wysiedlać. [przypis edytorski]
419. buńczuk — azjatycki znak wojskowy; ogon konia owinięty plecionką na drzewcu. [przypis edytorski]
420. korab — rodzaj okrętu. [przypis edytorski]
421. podwika — kobieta; od chusty, potem pasa pod brodą, noszonego przez kobiety. [przypis edytorski]
422. przepomnieć (daw.) — zapomnieć. [przypis edytorski]
423. padyszach — tytuł władców tureckich. [przypis edytorski]
424. czaban (z tur.) — pasterz owiec. [przypis edytorski]
425. pytki (daw.) — śledztwo, przesłuchanie. [przypis edytorski]
426. obces (daw.) — natarczywość, gwałtowność. [przypis edytorski]
427. osełedec (ukr.) — fryzura kozacka, warkoczyk na czubku ogolonej głowy. [przypis edytorski]
428. kosz (hist.) — tatarski lub kozacki obóz; oddział wojska. [przypis edytorski]
429. kawon — arbuz. [przypis edytorski]
430. rab (przestarz.) — sługa, niewolnik. [przypis edytorski]
431. kęsim (z tur.) — ucięcie głowy. [przypis edytorski]
432. luty (daw.) — srogi. [przypis edytorski]
433. okiść — ciężki śnieg na gałęziach drzew. [przypis edytorski]
434. rubieże — granice, kresy. [przypis edytorski]
435. paszalik — jednostka administracyjna w Turcji. [przypis edytorski]
436. nawet-em nie wstępował (przestarz.) — nawet żem nie wstępował; nawet nie wstępowałem. [przypis edytorski]
437. certum quantum (łac.) — pewna liczba. [przypis edytorski]
438. Godfryd de Bouillon — jeden z przywódców I wyprawy krzyżowej, w 1099 r. zdobył Jerozolimę. [przypis edytorski]
439. mea culpa, mea maxima culpa (łac.) — moja wina, moja bardzo wielka wina. [przypis edytorski]
440. pretor (z łac.) — wyższy urzędnik. [przypis edytorski]
441. permisja (z łac.) — pozwolenie. [przypis edytorski]
442. kontent (z łac.) — zadowolony. [przypis edytorski]
443. jucha — tu: drań, szelma. [przypis edytorski]
444. incomparabilis (łac.) — niezrównany. [przypis edytorski]
445. oskoma (przestarz.) — apetyt, chęć. [przypis edytorski]
446. gładysz (przestarz.) — człowiek urodziwy, układny. [przypis edytorski]
447. szczuka (daw.) — szczupak. [przypis edytorski]
448. kleń — ryba z rodziny karpiowatych. [przypis edytorski]
449. nequam (łac.) — nicpoń, ladaco. [przypis edytorski]
450. leciech — dziś: latach. [przypis edytorski]
451. gorzeć (daw.) — płonąć, tu: jaśnieć. [przypis edytorski]
452. dyg — ukłon. [przypis edytorski]
453. hurysa (z arab.) — wiecznie młoda dziewica, jedna z wielu, czekających
Darmowe książki «Pan Wołodyjowski - Henryk Sienkiewicz (gdzie czytac ksiazki .TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie
Dodaj komentarz
Uwagi (0)