Kim - Rudyard Kipling (czytaj książki za darmo txt) 📖
Kim to trzynastoletni chłopak, irlandzki sierota, który mieszka w Pakistanie. Utrzymuje się z żebrania i wykonywania drobnych prac, ale jest bardzo lubiany przez okoliczną ludność.
Pewnego dnia do miasta przybywa stary tybetański lama, odbywający podróż w poszukiwaniu legendarnej rzeki, której woda obmywa z win. Kim zgadza się, by dołączyć do niego w tej wyprawie, zostaje jego uczniem, ale również przyjmuje polecenie dostarczenia listu od pewnego szpiega. Lama i Kim wyruszają w drogę. Okazuje się jednak, że przyniesie ona o wiele intensywniejsze doświadczenia, niż te, których się początkowo spodziewali…
Kim to powieść autorstwa angielskiego pisarza Rudyarda Kiplinga, wydana w 1901 roku. Kipling zasłynął przede wszystkim jako autor Księgi dżungli, jego twórczość była kierowana głównie do młodzieży.
- Autor: Rudyard Kipling
- Epoka: Współczesność
- Rodzaj: Epika
Czytasz książkę online - «Kim - Rudyard Kipling (czytaj książki za darmo txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Rudyard Kipling
77. jeno — tylko. [przypis edytorski]
78. ino (gw.) — jedynie; tylko. [przypis edytorski]
79. samowtór (daw.) — sam z towarzyszem; we dwóch. [przypis edytorski]
80. ferashowie — przekręcone z ang. forager: furażer. [przypis tłumacza]
81. atoli (daw.) — jednakże. [przypis edytorski]
82. chynąć — zanurzyć się; por. dziś: wychynąć skądś. [przypis edytorski]
83. być pysznym „ptaszkiem” — w oryginale ang. lark, co oznacza skowronka lub psikusa. Celem zachowania gry słowa, w przekładzie użyłem pokrewnego wyrażenia, wziętego z gwary ulicznej (puścić komuś ptaka, tyle co: splatać figla). [przypis tłumacza]
84. Aj-riszti (...) irlandzki — po ang. Irish (czytaj: ajrisz). [przypis tłumacza]
85. kseres — białe wino hiszpańskie. [przypis edytorski]
86. apage (gr.) — idź precz; tu: urwana formuła egzorcystyczna apage, Satanas: precz, Szatanie. [przypis edytorski]
87. pukka (czyt. pakka) — tęgi, mocny, dobrze zbudowany. [przypis tłumacza]
88. Eurazjata — Eurazyjczykami nazywa się mieszańców krwi europejskiej z azjatycką. [przypis tłumacza]
89. kismet (...) równie dobrze mógłby mówić o Mezopotamii — kismeth właśc. gismat: fatum, przeznaczenie; jest to wyraz arabski, używany przez mahometan, zatem zgoła obcy teologicznym i językowym wiadomościom lamy. Było to dlań jakby „tureckie kazanie”. [przypis tłumacza]
90. pono (gw., daw.) — prawdopodobnie, zapewne. [przypis edytorski]
91. lusus naturae (łac.) — igraszką przyrody, cudownym dzieckiem. [przypis tłumacza]
92. Parsowie — (zwani pospolicie czcicielami ognia), sekta religii Zaratustry, która przed prześladowaniem ze strony mahometan uciekła w w. VII do Indii. [przypis tłumacza]
93. targowica — tu: targowisko; targ. [przypis edytorski]
94. skrybent — pisarz. [przypis edytorski]
95. pedają (gw.) — powiadają. [przypis edytorski]
96. hoondie — bank prywatny. [przypis redakcyjny]
97. imieniem — dziś: w imieniu. [przypis edytorski]
98. szyruty (tamil. szuruttu) — rodzaj cygar przyciętych na obu końcach. [przypis tłumacza]
99. wraży (daw.) — obcy, wrogi, zły. [przypis edytorski]
100. targowica — tu: targowisko, targ. [przypis edytorski]
101. pono (gw., daw.) — prawdopodobnie, zapewne. [przypis edytorski]
102. klepał starca po (...) stopach — tak oddaje się w Indiach cześć rodzicom, starszym braciom, przełożonym i w ogóle ludziom starszym. [przypis tłumacza]
103. rêl — przekręcone z ang. railway: kolej. [przypis redakcyjny]
104. ciewy (gw.) — a to dopiero; też coś. [przypis edytorski]
105. Eblis — „Eblis albo Iblis, albo Garazael jest to Lucyfer u mahometanów”. (Objaśnienie Mickiewicza do Sonetów krymskich). [przypis redakcyjny]
106. bhang — rodzaj konopi rosnących w Indiach, a używanych jako narkotyk, do żucia lub palenia. [przypis tłumacza]
107. wyżeną (daw., gw.) — wygnają. [przypis edytorski]
108. dewanee — szaleństwo lub sprawa przed sądem cywilnym, dwuznacznika tego można używać obosiecznie. [przypis autorski]
109. jain — dżajnowie jest to sekta zbliżona do buddyzmu. [przypis tłumacza]
110. sunici — tradycjonaliści mahometańscy w przeciwieństwie do szyitów. [przypis tłumacza]
111. tonga a. tanga — lekka bidka, dwukolna dryndulka [tj. bryczka; red. WL] używana w Indiach. [przypis tłumacza]
112. riksza (z jap. dżin-riki-sza: wóz o sile ludzkiej) — lekki wózek dwukolny, zazwyczaj kryty, używany w Japonii, Chinach, Syberii wschodniej i Indiach. [przypis tłumacza]
113. fugas chrustas — przekręcone z łac. i pol.; żart.: ucieczka w krzaki. [przypis edytorski]
114. juści (gw.) — pewnie, oczywiście. [przypis edytorski]
115. spanoszony — zachowujący się jak pan sytuacji; po pańsku. [przypis edytorski]
116. pono (gw., daw.) — prawdopodobnie, zapewne. [przypis edytorski]
117. babu (hind.: pan) — nadaje się ten tytuł najczęściej Hindusom na pół zangliczałym. [przypis tłumacza]
118. tekka (ang. teak) — drzewo rosnące w Indiach, odznaczające się niezwykłą twardością i trwałością, używane zwłaszcza do budowy okrętów. [przypis tłumacza]
119. namitka — kobiece nakrycie głowy, chusta okrywająca całą głowę wraz z czołem i ramionami. [przypis edytorski]
120. ugodzić kogo do służby — przyjąć kogo do pracy (służby). [przypis edytorski]
121. juści (gw.) — oczywiście, pewnie. [przypis edytorski]
122. a ino (gw.) — no pewnie. [przypis edytorski]
123. vakil — dosłow. ambasador, dworzanin; tytuł ten nadaje się w Indiach adwokatom lub posłom-krajowcom. [przypis tłumacza]
124. Wycieczki Wordswortha — chodzi o dziewięcioczęściowy poemat ang. poety romantycznego, Williama Wordswortha (1770–1850) The Excursion z 1814, wydany pośmiertnie. [przypis edytorski]
125. ad interim (łac.) — tymczasem, póki co. [przypis edytorski]
126. betel — Piper Betle; roślina, której liście Hindusi palą albo też żują z orzechami areki (odmiana palmy); przez pomyłkę zwykło się i owe orzeszki nazywać betelowymi. Ową mieszaninę nazywa się powszechnie pan, nazwa ta często określa i sam betel. [przypis tłumacza]
127. pali a. bhasa — język używany w świętych księgach buddyjskich [przypis tłumacza]
128. zdolen — dziś: zdolny. [przypis edytorski]
129. Dżataka — w buddyzmie: pouczająca opowieść mająca cechy bajki, legendy i przypowieści. [przypis edytorski]
130. skowany — dziś: skuty. [przypis edytorski]
131. sowitaż — konstrukcja z partykułą -ż; tu: w funkcji wzmacniającej; sowity: obfity, wielki. [przypis edytorski]
132. se (gw.) — sobie. [przypis edytorski]
133. kiejś (gw.) — gdzieś. [przypis edytorski]
134. dyć (gw.) — przecież. [przypis edytorski]
135. kopa (daw.) — sześćdziesiąt sztuk; przen.: mnóstwo. [przypis edytorski]
136. nimeśmy go pojmali — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika: nim go pojmaliśmy. [przypis edytorski]
137. wierę (daw.) — zaprawdę, zaiste. [przypis edytorski]
138. bych go posiadał (daw.) — gdybym go posiadał. [przypis edytorski]
139. miasto (daw.) — zamiast. [przypis edytorski]
140. puściłbych (daw.) — puściłbym. [przypis edytorski]
141. dhow a. dow — arabski statek jednomasztowy, używany zwłaszcza przez handlarzy niewolnikami. [przypis tłumacza]
142. luka — otwór w pokładzie. [przypis tłumacza]
143. monsuny — wiatry wiejące latem z południowego zachodu, a zimą z północnego wschodu; „porą monsunową” nazywa się porę deszczową. [przypis tłumacza]
144. lakh (sanskr. lakhsza) — sto tysięcy; krocie. [przypis tłumacza]
145. naści (daw., gw.) — masz, weź. [przypis edytorski]
146. kal. — kaliber. [przypis edytorski]
147. F. R. S. — Fellow of Royal Society; członek Królewskiego Tow. Naukowego, założonego w r. 1622 celem popierania nauk, zwł. przyrodniczych. [przypis tłumacza]
148. pukka — dosł. mocny, pewny, stały; tu: „etatowy”. [przypis tłumacza]
149. pódzi (gw.) — pójdź. [przypis edytorski]
150. dżinny (arab.) — według wierzeń mahometańskich, są to duchy mogące przybierać postać ludzką lub zwierzęcą. [przypis tłumacza]
151. zawrzasła — dziś: zawrzasnęła. [przypis edytorski]
152. wśród pantofli wiernego pospólstwa — wiadomo, że do meczetów nie wolno wchodzić w obuwiu. [przypis tłumacza]
153. kar a. kaffir (arab.) — niewierny, to samo co giafir lub giaur; nb. pierwsze dwie nazwy często stosowane i do Murzynów bantuańskich określanych jako Kafrowie. [przypis tłumacza]
154. przódziej — wcześniej; por. daw. wprzódy. [przypis edytorski]
155. All raight — przekręcone z [ang.] all right [tj. dobrze; red. WL]. [przypis tłumacza]
156. Samadż — oznacza kongregację, kościół lub sektę religijną w Indiach. [przypis tłumacza]
157. Tantra (sanskr.) — późno sanskryckie dzieła religijne, zajmujące się przeważnie gusłami. [przypis tłumacza]
158. wnętrzny — dziś: wewnętrzny. [przypis edytorski]
159. ongi (daw., gw.) — dawniej, niegdyś. [przypis edytorski]
160. dyć (gw.) — przecież. [przypis edytorski]
161. a ino (gw.) — oczywiście; no pewnie. [przypis edytorski]
162. Sakyamuni — twórca buddyzmu (V w. przed Chr.); nadano mu tytuł Budda, tj. oświecony, rozjaśniony. [przypis tłumacza]
163. ciewy (gw.) — a niech to. [przypis edytorski]
164. maża — wóz, zwykle zaprzężony w woły. [przypis edytorski]
165. karri — indyjska potrawa z mięsa i jarzyn, zaprawna korzeniami; coś w rodzaju naszego bigosu. [przypis tłumacza]
166. chybaj (gw.) — idź. [przypis edytorski]
167. ino (gw.) — tylko. [przypis edytorski]
168. pódźcież ino (gw.) — chodźcie tylko. [przypis edytorski]
169. hing — hing-dyfeldrek, czarcie-łajno, asafetyda. [przypis tłumacza]
170. kędy (gw., daw.) — gdzie. [przypis edytorski]
171. dyć (gw.) — przecież. [przypis edytorski]
172. Mahratta a. Marhatta — wojownicze plemię w Dekanie. [przypis tłumacza]
173. wasąg — prosty, czterokołowy powóz odkryty używany przez chłopów; bez resorów lub na półresorach poprzecznych, z nadwoziem drabinkowym opartym bezpośrednio na osiach. [przypis edytorski]
174. uwadzić — tu: zawadzić. [przypis edytorski]
175. kurkuma — żółcień (ang. turmeric, fr. terre-mérite); odmiana indyjskiego imbiru, używana jako barwnik lub przyprawa. [przypis tłumacza]
176. Saddhu — pokutnicy bramińscy noszą na biodrach kunsztowny fartuszek, zazwyczaj z wyszytą torebką, zresztą całe ciało mają nagie. Na czole mają znamię malowane zwykle mułem Gangesu. [przypis tłumacza]
177. sąsiek — pomieszczenie do przechowywania zboża. [przypis edytorski]
178. niewód — rodzaj sieci. [przypis edytorski]
179. lżyciel — ten, który lży; rzuca obelgi. [przypis edytorski]
180. niewiadomość — tu: nieświadomość. [przypis edytorski]
181. bougainvillia — roślina podzwrotnikowa, nazwana na czcić Bougainville’a, podróżnika francuskiego XVIII w. [przypis tłumacza]
182. być nie od czegoś — nie mieć nic przeciwko czemuś. [przypis edytorski]
183. salep kabulski — odżywka wyrabiana z kłączy roślin storczykowatych. [przypis tłumacza]
184. infant — następca tronu; dziecko, potomek. [przypis edytorski]
185. F.A — First Arts; dyplom wykształcenia niższego. [przypis edytorski]
186. księżyca (...) na młodziku — tzn. w nowiu. [przypis edytorski]
187. jąć — zacząć. [przypis edytorski]
188. cui bono (łac.) — dosł. na czyją korzyść; tu: konsekwencje. [przypis edytorski]
189. There is no hurry for Hurree (ang.) — Hurree nie potrzebuje się spieszyć. Kalamburu tego po polsku oddać nie podobna, więc zostawiłem go w brzmieniu oryginalnym. [przypis tłumacza]
190. modry — niebieski. [przypis edytorski]
191. krzyw — nieprzychylny, nieżyczliwy, nieprzyjazny. [przypis edytorski]
192. nikiej (gw.) — niczym, niby; tak jak. [przypis edytorski]
193. namitka — kobiece nakrycie głowy, chusta okrywająca całą głowę wraz z czołem i ramionami. [przypis edytorski]
194. wierch — szczyt, wierzchołek. [przypis edytorski]
195. se (gw.) — sobie. [przypis edytorski]
196. ino (gw.) — tylko. [przypis edytorski]
197. bukszpryt — inaczej: dziobak; drzewce wystające poziomo a. lekko wznosząco do przodu z dziobu żaglowca. [przypis edytorski]
198. paść — przepaść a. pułapka. [przypis edytorski]
199. wżdy (daw.) — przecież, jednak; w końcu. [przypis edytorski]
200. wystrzyganka — wycinanka. [przypis edytorski]
201. króle — dziś popr. forma M.lm: królowie. [przypis edytorski]
202. pustać — pustkowie. [przypis edytorski]
203. hruby — gruby, bogaty; tu: wspaniały, potężny. [przypis edytorski]
204. gunia — męskie odzienie wierzchnie górali karpackich; płaszcz o kroju poncza z szerokimi rękawami, wykonany z grubego, spilśnionego sukna. [przypis edytorski]
205. piarg — rumowisko skalne; okruchy skalne nagromadzone u wylotu żlebu u podnóża stromych, skalistych stoków. [przypis edytorski]
206. snadnie (daw.) — łatwo. [przypis edytorski]
207. gronik — szczyt, wzgórze. [przypis edytorski]
Uwagi (0)