Golem - Gustav Meyrink (pedagogiczna biblioteka .txt) 📖
Krótki opis książki:
Praga, przełom XIX i XX wieku. Podczas zwiedzania zamku królewskiego mężczyzna znajduje kapelusz i zabiera go, by zwrócić właścicielowi, Atanazemu Pernatowi, podpisanemu na metce. Kolejny poranek to już początek historii Pernata.
Mężczyznę, mieszkańca praskiego getta, odwiedza tajemniczy przybysz, staromodnie ubrany, o twarzy, której nie sposób zapamiętać. Daje mu do naprawienia Księgę Ibbur, którą Pernat zaczyna czytać. Wkrótce doświadcza wizji i zaczyna gubić poczucie własnej tożsamości…
Golem Gustava Meyrinka nawiązuje do żydowskiej legendy o golemie, czyli glinianej — ale możliwej do ożywienia — istocie ulepionej na kształt człowieka. Powieść wydana została w 1915 roku. To utwór często porównywany z Procesem Kafki, egzystencjalistyczny, mroczny i mistyczny.
Przeczytaj książkę
Podziel się książką:
- Autor: Gustav Meyrink
- Epoka: Modernizm
- Rodzaj: Epika
Czytasz książkę online - «Golem - Gustav Meyrink (pedagogiczna biblioteka .txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Gustav Meyrink
lalkarz. [przypis edytorski]
123. krępy — niski a mocno zbudowany. [przypis edytorski]
124. dziobaty — o twarzy noszącej ślady ospy. [przypis edytorski]
125. subiekt (daw.) — sprzedawca. [przypis edytorski]
126. myca — właśc. mycka: miękka, okrągła czapka. [przypis edytorski]
127. powała (daw.) — sufit. [przypis edytorski]
128. kitajka — tkanina pochodzenia wschodniego a. ubiór z niej. [przypis edytorski]
129. Szabbes Hagodel — właśc. Szabat hagadol, sobota poprzedzająca żydowskie święto Paschy, tzw. Wielki Szabat. [przypis edytorski]
130. kadryl — taniec salonowy z XVIII w. [przypis edytorski]
131. lupanar — dom publiczny, od łac. lupa — prostytutka. [przypis edytorski]
132. monokl — szkło korekcyjne noszone w jednym oku, zazwyczaj przymocowywane łańcuszkiem do kieszeni fraka. [przypis edytorski]
133. muskuł — mięsień. [przypis edytorski]
134. jurysta (daw.) — prawnik. [przypis edytorski]
135. Pandekta — dział kodeksu Justyniana, spisującego prawo rzymskie. [przypis edytorski]
136. Rector magnificus (łac.) — najwspanialszy rektor. [przypis edytorski]
137. szczęty (daw.) — szczątki, kawałki. [przypis edytorski]
138. obojga praw — prawa kościelnego (kanonicznego) i świeckiego. [przypis edytorski]
139. halerz — drobna moneta używana na terenie Austro-Węgier. [przypis edytorski]
140. są twardzi do płakania — sens: rzadko i niechętnie płaczą. [przypis edytorski]
141. pedel (daw.) — woźny. [przypis edytorski]
142. legat — zapis testamentowy dla osoby niebędącej spadkobiercą. [przypis edytorski]
143. szpryca — duże narzędzie podobne do strzykawki. [przypis edytorski]
144. letarg — stan śmierci pozornej. [przypis edytorski]
145. wsiąka — dziś powiedzianoby tu: wciąga. [przypis edytorski]
146. jąć (daw.) — zacząć. [przypis edytorski]
147. dragoński — przymiotnik od rzeczownika dragon, oznaczającego żołnierza formacji poruszającej się konno, a walczącej z reguły pieszo. [przypis edytorski]
148. szamerunek — ozdoba ubioru w postaci pętli grubej nici a. sznurka naszytych z przodu. [przypis edytorski]
149. wchodowy — dziś popr.: wejściowy. [przypis edytorski]
150. szpelunka — właśc. spelunka, podejrzany lokal, od łac. spelunca: jaskinia. [przypis edytorski]
151. naraz — nagle. [przypis edytorski]
152. powolnie — dziś popr.: powoli. [przypis edytorski]
153. rotmistrz — stopień wojskowy w kawalerii, odpowiednik kapitana. [przypis edytorski]
154. wyziewać — tu: wydmuchiwać. [przypis edytorski]
155. andrus (daw.) — łobuz. [przypis edytorski]
156. czworograniasty — czworoboczny. [przypis edytorski]
157. dać drapaka — uciec. [przypis edytorski]
158. gawiedź — tu: tłum. [przypis edytorski]
159. tymi słowy — dziś popr. forma N. lm: tymi słowami. [przypis edytorski]
160. wcale (daw.) — całkiem. [przypis edytorski]
161. arfa — dziś popr.: harfa. [przypis edytorski]
162. ibbur — w pewnych odłamach mistyki żydowskiej słowo to oznacza w uproszczeniu wzmocnienie duszy żyjącego człowieka przez tymczasowo łączącą się z nią inną sprawiedliwą duszę przebywającą poza ciałem. Zwykle wynika to z potrzeby spełnienia przez duszę bezcielesną jakiejś misji. [przypis edytorski]
163. nary (daw.) — prycza, legowisko, być może przenośne. [przypis edytorski]
164. członki (daw.) — kończyny. [przypis edytorski]
165. nary (daw.) — prycza, legowisko, także przenośne. [przypis edytorski]
166. z żydowskim siedmiopłomiennym świecznikiem sobotnim — siedmioramienny świecznik (menora) stanowi podstawowy symbol judaizmu. [przypis edytorski]
167. swoim świecznikiem zapalał drugi, również siedmioramienny — siedmioramienny świecznik (menora) stanowi podstawowy symbol judaizmu. [przypis edytorski]
168. w głowach — od tej strony łóżka, gdzie znajduje się głowa leżącego człowieka. [przypis edytorski]
169. letarg — stan śmierci pozornej. [przypis edytorski]
170. kiszuf (hebr.) — czary. [przypis edytorski]
171. włosiennica — ubranie z gryzącej wełny, używane przez pokutników. [przypis edytorski]
172. liszuo secho kiwisi adoszem (hebr.) — pomocy Twojej oczekuję, Panie. [przypis edytorski]
173. Oni płyną niby potok (...) — parafraza bądź tłumaczenie Psalmu 90(89). [przypis edytorski]
174. ibbur — w pewnych odłamach mistyki żydowskiej słowo to oznacza w uproszczeniu wzmocnienie duszy żyjącego człowieka przez tymczasowo łączącą się z nią inną sprawiedliwą duszę przebywającą poza ciałem. Zwykle wynika to z potrzeby spełnienia przez duszę bezcielesną jakiejś misji. [przypis edytorski]
175. golem — w legendach żydowskich istota stworzona na podobieństwo człowieka, zazwyczaj z gliny, żywa lecz pozbawiona duszy i dlatego posłuszna poleceniom człowieka, który ją stworzył. Stworzenie golema wiązało się z powtórzeniem Boskiego procesu kreacji. [przypis edytorski]
176. jeno (daw.) — tylko. [przypis edytorski]
177. Talmud — w judaizmie księga zawierająca komentarz do Tory (pierwszych pięciu ksiąg Biblii). [przypis edytorski]
178. rabin — (z hebr. rabbi, czyli nauczyciel), funkcja religijna w judaizmie. [przypis edytorski]
179. naraz (daw.) — nagle. [przypis edytorski]
180. gemma — kamień półszlachetny lub szlachetny o owalnym kształcie, ozdobiony reliefem. [przypis edytorski]
181. awenturyn — minerał: rzadka, czerwona lub zielona odmiana kwarcu. [przypis edytorski]
182. wprzódy (daw.) — najpierw. [przypis edytorski]
183. igraszka — tu: zabawa. [przypis edytorski]
184. problematy — zagadnienia. [przypis edytorski]
185. fibra (daw., z łac.) — włókno. [przypis edytorski]
186. zakleksać — w oryginale beklecksen: upaprać, zasmolić; prawdop. winno tu być: przylepić. [przypis edytorski]
187. maszkara (daw.) — maska. [przypis edytorski]
188. ożóg — kij służący za pogrzebacz. [przypis edytorski]
189. snycerz — tu w znaczeniu ogólnym: rzeźbiarz. [przypis edytorski]
190. kamea — wypukła rzeźba w szlachetnym lub półszlachetnym kamieniu. [przypis edytorski]
191. dać czemuś pokój — zrezygnować z czegoś. [przypis edytorski]
192. naraz (daw.) — nagle. [przypis edytorski]
193. wyrozumieć — dziś popr.: zrozumieć. [przypis edytorski]
194. raszpla — pilnik charakteryzujący się grubymi nacięciami. [przypis edytorski]
195. Herkules — mitologiczny heros, jednym z jego czynów było tymczasowe zastąpienie Atlasa w podtrzymywaniu sklepienia niebieskiego. [przypis edytorski]
196. jeno (daw.) — tylko. [przypis edytorski]
197. szpagat — rodzaj cienkiego, mocnego sznurka. [przypis edytorski]
198. naraz (daw.) — nagle. [przypis edytorski]
199. spiż — stop miedzi, cynku i cyny. [przypis edytorski]
200. hermafrodyta — (od imion bogów gr. Hermesa i Afrodyty) istota dwupłciowa. [przypis edytorski]
201. Hradczyn — dziś Hradczany, dzielnica Pragi, w której znajduje się zamek królewski. [przypis edytorski]
202. od robaków (daw.) — przez robaki. [przypis edytorski]
203. stoczony — przeżarty przez korniki bądź inne robactwo. [przypis edytorski]
204. tarok a. tarot — dawna gra karciana bądź talia do niej, używana również do wróżenia. [przypis edytorski]
205. krynica — źródło. [przypis edytorski]
206. dziś jeszcze będziesz ze mną w raju — por. Łk 23, 43. [przypis edytorski]
207. czyżem przemarzył czas — sens: czy marząc, zapomniałem o terminie spotkania. [przypis edytorski]
208. arkada — łuk wsparty na dwóch kolumnach. [przypis edytorski]
209. ciosowy kamień — „cios” to duży blok kamienny, dekoracyjnie obrobiony z jednej strony. [przypis edytorski]
210. św. Jan Nepomucen (ok. 1350–1393) — kapłan i męczennik, spowiednik Zofii Bawarskiej, zrzucony z mostu do Wełtawy z rozkazu króla czeskiego Wacława. [przypis edytorski]
211. przez pół (daw.) — w połowie. [przypis edytorski]
212. członki (daw.) — kończyny. [przypis edytorski]
213. snycerska robota — snycerstwo, rzeźbienie w drewnie. [przypis edytorski]
214. olbrzymiego niedźwiedzia spod bieguna lodowatego — w oryginale mowa po prostu o dzikim niedźwiedziu polarnym. [przypis edytorski]
215. Hradczyn — dziś Hradczany, dzielnica Pragi, w której znajduje się zamek królewski. [przypis edytorski]
216. ze swymi dachy i szczyty — dziś popr. forma N. lm: ze swymi dachami i szczytami. [przypis edytorski]
217. harmonika — instrument muzyczny złożony z obracających się szklanych kręgów różnej wielkości, wprawianych w drgania przez pocieranie wilgotnym opuszkiem palca. [przypis edytorski]
218. śród — dziś popr.: pośród. [przypis edytorski]
219. poducha — chodzi o obicie, stanowiące izolację cieplną. [przypis edytorski]
220. skrzenie — iskrzenie, błyski. [przypis edytorski]
221. ampla — z niem. die Ampel, światło, źródło światła (obecnie przede wszystkim: sygnalizacja świetlna). [przypis edytorski]
222. jak — dziś popr.: niż. [przypis edytorski]
223. śród — dziś popr.: pośród. [przypis edytorski]
224. nie masz (daw.) — nie ma (forma bezosobowa). [przypis edytorski]
225. tym bardziej dręczy mnie trwoga po nocy: kiedy poczuję jego pętlę na szyi — sens: tym bardziej obawiam się, że kiedyś on mnie zaatakuje. [przypis edytorski]
226. tandeciarz — handlarz tandetą, tj. tanimi, byle jakimi towarami z drugiej ręki. [przypis edytorski]
227. fibra (daw., z łac.) — włókno. [przypis edytorski]
228. delirium — stan zaburzenia świadomości, w którym występują halucynacje. [przypis edytorski]
229. razem (daw.) — jednocześnie. [przypis edytorski]
230. suchotniczy — charakterystyczny dla suchotnika, tj. chorego na gruźlicę. [przypis edytorski]
231. Poliszynel — (wł. Pulcinella, czyli kogucik), postać z komedii dell’arte, zwykle występująca z kogucim piórem, charakteryzująca się złośliwością, nieuprzejmością i egoizmem. [przypis edytorski]
232. Oskar Wiener — poeta praski, aktywny na początku XX w. [przypis edytorski]
233. floren — złota moneta z Florencji, często naśladowana przez mennice innych krajów. [przypis edytorski]
234. jasełkarz — lalkarz. [przypis edytorski]
235. zaprzątać — zajmować kogoś jakimiś sprawami. [przypis edytorski]
236. jeno (daw.) — tylko. [przypis edytorski]
237. za kolana go obłapić — obejmowanie pod kolana było gestem błagania i zarazem uznania czyjejś wyższości. [przypis edytorski]
238. śród — dziś popr.: pośród. [przypis edytorski]
239. bacznie — uważnie. [przypis edytorski]
240. wrażliwość — tu raczej: drażliwość. [przypis edytorski]
241. zrobiliśmy postanowienie — dziś popr.: postanowiliśmy. [przypis edytorski]
242. fibra (daw., z łac.) — włókno. [przypis edytorski]
243. macie oczy, a nie widzicie; macie uszy, a nie słyszycie — Mk 8, 18. [przypis edytorski]
244. framuga — miejsce, w którym osadza się okno lub drzwi. [przypis edytorski]
245. znacznie — bardzo. [przypis edytorski]
246. ośm — dziś popr.: osiem. [przypis edytorski]
247. synagoga — żydowski dom modlitw, niekiedy również siedziba instytucji takich jak sąd rabinacki. [przypis edytorski]
248. stopa — dawna miara długości, nieco ponad 30 cm. [przypis edytorski]
249. Pagad — Żongler bądź Magik, pierwsza karta w talii tarota, w niniejszej powieści identyfikowana z Głupcem. [przypis edytorski]
250. tarok a. tarot — dawna gra karciana bądź talia do niej, używana również do wróżenia. [przypis edytorski]
251. przedstawiała hebrajską literę Alef — symbolicznym kartom z talii tarota przypisywano kolejne litery hebrajskiego alfabetu. [przypis edytorski]
252. stronić od czegoś — unikać czegoś. [przypis edytorski]
253. golem — w legendach żydowskich istota stworzona na podobieństwo człowieka, zazwyczaj z gliny, żywa lecz pozbawiona duszy i dlatego posłuszna poleceniom człowieka, który ją stworzył. Stworzenie golema wiązało się z powtórzeniem Boskiego procesu kreacji. [przypis edytorski]
254. zmóc (daw.) — pokonać, przewalczyć. [przypis edytorski]
255. suknie (daw.) — strój, ubiór. [przypis edytorski]
256. płowy — żółto-szary. [przypis edytorski]
257. mdły (daw.) — słaby. [przypis edytorski]
258. wisielec — karta tarota, przedstawiająca człowieka powieszonego głową do dołu, ze skrzyżowanymi nogami. [przypis edytorski]
259. jąć (daw.) — zacząć. [przypis edytorski]
260. kajet (daw., z fr.) — zeszyt. [przypis edytorski]
Darmowe książki «Golem - Gustav Meyrink (pedagogiczna biblioteka .txt) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie
Dodaj komentarz
Uwagi (0)