Małe niedole pożycia małżeńskiego - Honoré de Balzac (książki czytaj online txt) 📖
Krótki opis książki:
Małe niedole pożycia małżeńskiego to zbiór obrazków obyczajowych i porad dla małżeństw. Prawie serio. Narrator opisuje fikcyjne sytuacje, odzwierciedlające jednak prawdziwe problemy małżonków, na przykładzie mieszczańskiej pary — Adolfa i Karoliny.
Porusza wiele kwestii, m.in. emocjonalnych, ekonomicznych i wychowawczych, w zależności od problemu posługując się żartobliwym lub poważnym tonem.
Małe niedole pożycia małżeńskiego należą do cyklu Komedii Ludzkiej autorstwa Honoriusza Balzaka. Na monumentalny ten cykl składa się ponad 130 utworów, połączonych ze sobą dzięki postaciom niektórych bohaterów; ich losy oglądać możemy z odmiennych perspektyw. Autor ukazuje człowieka niemalże jako przedmiot swoich badań obserwowany w różnych środowiskach. Ważnymi tematami Komedii Ludzkiej są finanse, obyczaje oraz miłość.
Przeczytaj książkę
Podziel się książką:
- Autor: Honoré de Balzac
- Epoka: Romantyzm
- Rodzaj: Epika
Czytasz książkę online - «Małe niedole pożycia małżeńskiego - Honoré de Balzac (książki czytaj online txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Honoré de Balzac
jej wyrzuty z powodu swojej zazdrości. [przypis edytorski]
158. Filint — postać z dramatu Moliera Mizantrop; rzecznik zdrowego rozsądku oraz konformizmu pozwalającego uchronić się przed kłopotami. [przypis edytorski]
159. androgyna (z gr. androgynés; od: andrós: mężczyzna i gyné: kobieta) — osoba łącząca cechy męskie i kobiece, hermafrodyta; tu: przedstawienie sprawy małżeństwa z punktu widzenia zarówno mężczyzny, jak i kobiety. [przypis edytorski]
160. buduar (daw.) — pokój odpoczynkowy pani domu. [przypis edytorski]
161. muślin — lekka, przezroczysta tkanina o luźnym splocie, często jedwabna i jednobarwna, używana na firany do ozdoby okien. [przypis edytorski]
162. portiera — zasłona u drzwi lub okna z grubego, ciężkiego materiału. [przypis edytorski]
163. kontredans — figurowy taniec towarzyski popularny we Francji pod koniec XVIII w. [przypis edytorski]
164. palisander — bardzo ciężkie i twarde drewno, używane głównie do wykonywania mebli i przedmiotów artystycznych, instrumentów muzycznych. [przypis edytorski]
165. szyldwach (daw.) — żołnierz stojący na warcie. [przypis edytorski]
166. pomada — tłusty, pachnący środek kosmetyczny używany dawniej do smarowania włosów dla nadania im połysku i miękkości. [przypis edytorski]
167. niebieskie pończochy a. błękitne pończochy (ang. blue-stocking) — pot. określenie kobiet wykształconych i wyemancypowanych w Wielkiej Brytanii; we Francji częściej używano określenia sawantka. [przypis edytorski]
168. tedy (daw.) — więc. [przypis edytorski]
169. wist — gra pełną talią kart, w której uczestniczą dwie pary osób, grające przeciw sobie. [przypis edytorski]
170. sukcesja — spadek. [przypis edytorski]
171. mustyk (zool.) — drobny owad, którego samice żywią się krwią ssaków. [przypis edytorski]
172. bytność — tu: wizyta. [przypis edytorski]
173. foyer — sala lub korytarz obok sali koncertowej gromadząca publiczność podczas przerw. [przypis edytorski]
174. słuszny (daw.) — o człowieku: wysoki, postawny. [przypis edytorski]
175. domyślnik — zwrot aluzyjny, coś, czego trzeba się domyślać. [przypis edytorski]
176. skreślić — tu: napisać coś w pośpiechu, zwięźle. [przypis edytorski]
177. perkalik — gatunek parkalu, cienkiego płótna bawełnianego. [przypis edytorski]
178. gynecea (z gr.) — część domu przeznaczona dla kobiet. [przypis edytorski]
179. zausznik (daw.) — powiernik potajemnie dostarczający informacji. [przypis edytorski]
180. prowadzić szpady — tu: posługiwać się szpadą, wymierzać ciosy a. podburzać do waśni i do walki. [przypis edytorski]
181. dependent (daw.) — pomocnik adwokata lub notariusza. [przypis edytorski]
182. castigat ridendo mores (łac.) — śmiejąc się, poprawia obyczaje; autor cytatu: J. Santeul, francuski poeta wczesnorenesansowy. [przypis edytorski]
183. pochlubić się — szczycić się, chwalić się czym; być z czego dumnym. [przypis edytorski]
184. materia (daw.) — materiał, tkanina. [przypis edytorski]
185. zrazu (daw.) — początkowo. [przypis edytorski]
186. tualeta — elegancki ubiór, kreacja. [przypis edytorski]
187. wist — gra pełną talią kart, w której uczestniczą dwie pary osób, grające przeciw sobie. [przypis edytorski]
188. możebny (daw.) — możliwy. [przypis edytorski]
189. niemożebny (daw.) — niemożliwy. [przypis edytorski]
190. tonik — tu zdr.: ton. [przypis edytorski]
191. feniks — mit. ptak, symbol Słońca i odradzania się życia. [przypis edytorski]
192. Tuillerie — dzielnica w Paryżu, między Luwrem, Placem Zgody i Sekwaną. [przypis edytorski]
193. płacz Magdaleny — nawiązanie do płaczu Marii Magdaleny przy opustoszałym grobie Jezusa po jego Zmartwychwstaniu. [przypis edytorski]
194. tualetowy — dziś: toaletowy, służący do czynności higienicznych i upiększających, takich jak mycie, czesanie, golenie się, ubieranie. [przypis edytorski]
195. wykrygowany — od czas. krygować się, oznaczającego nienaturalne zachowanie, wdzięczenie się, w przesadnym okazywaniu swojej skromności i dobrego wychowania. [przypis edytorski]
196. brykla (daw.) — stalowa lub fiszbinowa listewka w gorsecie. [przypis edytorski]
197. kibić (daw.) — talia. [przypis edytorski]
198. faworyt (daw.) — pasmo zarostu pozostawione na policzku. [przypis edytorski]
199. buduar (daw.) — pokój odpoczynkowy pani domu. [przypis edytorski]
200. cesarz — tu: Napoleon Bonaparte; Napoleon I (1769–1821). [przypis edytorski]
201. pan de Bourgarel — ten sam Ferdynand de Bourgarel, którego opłakuje Polityka, Sztuka i Miłość, według wyrażenia użytego w mowie pogrzebowej, wygłoszonej przez Adolfa nad jego grobem. [przypis autorski]
202. Restauracja — tu: przywrócenie do władzy obalonej przez Rewolucją Francuską dynastii Bourbonów (1814 po abdykacji Napoleona). [przypis edytorski]
203. buduar (daw.) — pokój odpoczynkowy pani domu. [przypis edytorski]
204. ongi (daw.) — kiedyś. [przypis edytorski]
205. tualeta — tu: czynności higieniczne i pielęgnacyjne: mycie, czesanie, golenie się, ubieranie. [przypis edytorski]
206. sukcesja — spadek, spuścizna. [przypis edytorski]
207. columbella (z łac.) — rodzaj małych ślimaków morskich. [przypis edytorski]
208. Prowansja — kraina w południowo-wschodniej Francji. [przypis edytorski]
209. Alzacja — region administracyjny i kraina hist. we wschodniej Francji. [przypis edytorski]
210. nimi — tu w zn.: jako kobiety. [przypis edytorski]
211. tonik — tu zdr.: ton. [przypis edytorski]
212. Celimena — postać z dramatu Moliera Mizantrop; kobieta pełna kokieterii. [przypis edytorski]
213. afiszować — tu: ostentacyjnie obnosić się, promować. [przypis edytorski]
214. szyldwach (daw.) — żołnierz stojący na warcie. [przypis edytorski]
215. Fénelon, François właśc. François Salignac de la Mothe (1651–1715) — francuski teolog, pedagog, pisarz i kaznodzieja; prekursor idei oświecenia; autor powieści Historia Telemaka. [przypis edytorski]
216. bas-bleu (fr.) — dosł. niebieska pończocha; kobieta wykształcona i wyemancypowana, sawantka; też iron.: pedantka, literatka. [przypis edytorski]
217. paroksyzm — gwałtowne wystąpienie a. nasilenie się objawów chorobowych, emocjonalnych itp. [przypis edytorski]
218. materia (daw.) — materiał, tkanina. [przypis edytorski]
219. Ville-Parisis — dziś: Villeparisis; miejscowość i gmina we Francji, region Île-de-France. [przypis edytorski]
220. ekwipaż (daw.) — lekki, ekskluzywny pojazd konny; tu ogólnie: powóz. [przypis edytorski]
221. ciągniony — dziś: ciągnięty. [przypis edytorski]
222. tyczący (daw.) — dziś: tyczący się, dotyczący. [przypis edytorski]
223. etap (daw.) — miejsce postoju w czasie podróży. [przypis edytorski]
224. talar — duża moneta srebrna, bita w Europie od XV w. [przypis edytorski]
225. Fizjologia małżeństwa — pierwszy utwór cyklu Komedia ludzka Honoré de Balzaca z 1829 r. [przypis edytorski]
226. Duprez, Gilbert (1806–1896) — sławny tenor opery fr., nauczyciel śpiewu w Paryżu, założył własną szkołę, komponował opery. [przypis edytorski]
227. Nourrit, Adolphe (1802–1839) a. Nourrit, Louis (1780–1832) — francuscy tenorzy; Adolphe: syn, Louis: ojciec. [przypis edytorski]
228. tedy (daw.) — zatem, więc. [przypis edytorski]
229. paroksyzm — gwałtowne wystąpienie a. nasilenie się objawów chorobowych, emocjonalnych itp. [przypis edytorski]
230. tualetowy — dziś: toaletowy; dotyczący higieny i pielęgnacji. [przypis edytorski]
231. gotowalnia (daw.) — pomieszczenie przeznaczone do ubierania się. [przypis edytorski]
232. berżerka — zdr. od berżera (fr. bergere); wygodny, wyściełany fotel z pełnym, cofniętym oparciem i luźno położoną poduszką na niskim, szerokim siedzeniu. [przypis edytorski]
233. obrąbka (daw.) — dziś popr.: obrąbek a. obrębek; obrębienie, wykończenie brzegów tkaniny zabezpieczające przed strzępieniem. [przypis edytorski]
234. wyprawa (daw.) — bielizna, pościel, sprzęty itp., otrzymywane przez dziewczynę wychodzącą za mąż od rodziców. [przypis edytorski]
235. walencjanki — tu: połączenia ozdobnych wykończeń z główną tkaniną ubioru. [przypis edytorski]
236. fil d’Ecosse (fr.) — miękkie, lśniące nici bawełniane przeznaczane na wyrób pończoch. [przypis edytorski]
237. prunela — mocna, cienka tkanina jedwabna. [przypis edytorski]
238. trzewiczki na korkach — trzewiki mające obcas lub całą podeszwę z masy korkowej. [przypis edytorski]
239. czepeczek (daw.) — zdr. czepek; kobiece nakrycie głowy noszone dawniej przez mężatki i wdowy, dzisiaj zachowane w niektórych strojach ludowych. [przypis edytorski]
240. materie (daw.) — materiały, tkaniny. [przypis edytorski]
241. tualeta — elegancki ubiór, kreacja. [przypis edytorski]
242. Pieśń nad Pieśniami — hebrajski poemat miłosny z IV–III w. p.n.e., zaliczany do ksiąg dydaktycznych Starego Testamentu. [przypis edytorski]
243. tualetowy — dziś: toaletowy; odnoszący się do higieny i pielęgnacji. [przypis edytorski]
244. żółciowy — tu: przepełniony goryczą, złością. [przypis edytorski]
245. brewiarz — książka zawierająca zbiór obowiązkowych modlitw dla duchownych katolickich. [przypis edytorski]
246. stangret — służący powożący końmi w bryczce, karecie. [przypis edytorski]
247. à la millanaise (fr.) — po mediolańsku. [przypis edytorski]
248. fungi trifolati (wł.) — grzyby smażone w oliwie z dodatkiem czosnku i pietruszki. [przypis edytorski]
249. nomenklatura — ogół terminów używanych w jakiejś dziedzinie nauki, sztuki itp. [przypis edytorski]
250. à la bordelaise (fr.) — wg przepisu z Bordeaux. [przypis edytorski]
251. Ab uno disce omnes (łac.) — dosł.: po tym jednym (przykładzie) sądź wszystkich; cytat z Eneidy Wergiliusza; słowa Eneasza, opowiadającego Dydonie o koniu trojańskim Greków. [przypis edytorski]
252. zaranie — wschód słońca, jutrzenka; przen.: pierwszy okres. [przypis edytorski]
253. megiera (pot.) — kobieta kłótliwa i złośliwa. [przypis edytorski]
254. kasetka — tu: zamykane pudełko do przechowywania pieniędzy, kosztowności lub dokumentów. [przypis edytorski]
255. tualetka — tu: toaletka; stolik z lustrem, z szufladami na przybory do higieny i pielęgnacji. [przypis edytorski]
256. paroksyzm — gwałtowne wystąpienie a. nasilenie się objawów chorobowych, emocjonalych itp. [przypis edytorski]
257. kolegium (z łac. collegium) — tu: szkoła dla młodzieży, najczęściej z domów szlacheckich, połączona z internatem (bursą, konwiktem). [przypis edytorski]
258. gryzetka (daw.) — we Francji dziewczyna pracująca jako ekspedientka, szwaczka lub modystka. [przypis edytorski]
259. Salpêtrière — szpital w Paryżu; w 1656 r. został przekształcony w przytułek dla ubogich; służył także jako więzienie dla przestępców, prostytutek, chorych psychicznie i epileptyków. [przypis edytorski]
260. gaża — wynagrodzenie za pracę, pensja; dziś: głównie w odniesieniu do zawodu aktora, artysty scenicznego. [przypis edytorski]
261. obrywka a. obrywek (daw.) — dodatkowa korzyść, dochód z czegoś. [przypis edytorski]
262. Aria della Calumnia (z łac. calumnia a. wł. calunnia) — dosł. solowa pieśń operowa (aria) oszczerstw; aria o plotce. [przypis edytorski]
263. don Basilio — postać opery buffa Gioacchina Rossiniego (1792–1868) Cyrulik sewilski (wł. Il Barbiere di Siviglia); rola nauczyciela muzyki przy użyciu głosu basowego; aktorem w premierze z 20 lutego 1816 r. był Zenobio Vitarelli; la calunnia (aria o plotce) to jedna ze składowych arii tej opery. [przypis edytorski]
264. kulfon (pot.) — o literze, znaku, napisanym niestarannie, krzywo. [przypis edytorski]
265. ortopedia (z gr. orthos: prosty, prawidłowy; paideía: wychowanie, wykształcenie) — dział medycyny zajmujący się diagnostyką i leczeniem chorób i urazów narządów ruchu; tu: metodyczne prostowanie. [przypis edytorski]
266. uważcie — dziś: zauważcie; zwróćcie uwagę. [przypis edytorski]
267. tualeta — ubiór; pielęgnacja. [przypis edytorski]
268. syndyk — przedstawiciel urzędu lub instytucji mający pełnomocnictwo do prowadzenia spraw przed sądem; też: radca prawny; we Włoszech: burmistrz. [przypis edytorski]
269. materia (daw.) — materiał, tkanina. [przypis edytorski]
270. enfant terrible (fr.) — dosł.: okropne dziecko; osoba nietaktowna, niedyskretna. [przypis edytorski]
271. stadło (daw., pot.) — para małżeńska. [przypis edytorski]
272. Minotaur — postać z mit. gr.; pół byk, pół człowiek trzymany w labiryncie i żywiony ludzkim mięsem; zrodzony ze związku Pazyfae, żony Minosa, i byka zesłanego przez Posejdona; Minos obiecał złożyć zwierzę w ofierze, ale nie dotrzymał obietnicy; Posejdon zemścił się sprawiając, że Pazyfae zapałała do byka miłością; mit ten symbolizuje oddanie, podporządkowanie poprzez złożenie w ofierze młodej kobiety i młodego mężczyzny. [przypis edytorski]
Darmowe książki «Małe niedole pożycia małżeńskiego - Honoré de Balzac (książki czytaj online txt) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie
Dodaj komentarz
Uwagi (0)