Malte - Rainer Maria Rilke (czy można czytać książki w internecie za darmo .TXT) 📖
Malte to powieść Rainera Marii Rilkego o charakterze autobiograficznym. Główny bohater, mieszkający od kilku tygodni w Paryżu, obserwuje rzeczywistość i snuje refleksje o charakterze egzystencjalnym.
Nadwrażliwy i niespokojny, przeżywający niemoc twórczą, ubogi, obserwuje niedolę ludzką, sięga pamięcią do lat dziecinnych i usilnie próbuje uchwycić, zatrzymać bezlitośnie uciekające życie.
Rainer Maria Rilke to austriacki poeta i prozaik, którego lata twórczości przypadają na koniec XIX i początek XX wieku. Uchodzi za jednego z prekursorów egzystencjalizmu w literaturze. Do jego autoryterów literackich należeli Schiller i Tołstoj, Rilke natomiast inspirował m.in. Stanisława Lema. Powieść Malte została wydana po raz pierwszy w 1912 roku, po jej wydaniu Rilke doświadczył dwunastoletniego kryzysu twórczego.
- Autor: Rainer Maria Rilke
- Epoka: Modernizm
- Rodzaj: Epika
Czytasz książkę online - «Malte - Rainer Maria Rilke (czy można czytać książki w internecie za darmo .TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Rainer Maria Rilke
A w jednej, do cna starej, nagle blado przebija poznanie.
Poznanie?
Naprawdę poznanie tylko? — Przebaczenie.
Przebaczenie czego?
Miłość.
Mój Boże: miłość.
On, którego poznano, on w swoim zapracowaniu wcale już o tym nie myślał: że ona może jeszcze być.
Zrozumieć łatwo, że z tego wszystkiego, co się stało teraz, tylko to jeszcze zachowało się w podaniu: jego gest, ten gest niesłychany, którego nigdy przedtem nie widziano. Ów gest błagania, z jakim runął do ich nóg, zaklinając, aby nie kochali.
Przestraszeni i chwiejni podnieśli go do siebie. Gwałtowność jego wyłożyli na swój sposób, przebaczając. Musiała to być dla niego ulga nieopisana, że wszyscy go źle rozumieli, mimo rozpaczliwą jednoznaczność jego postawy.
Prawdopodobnie mógł pozostać. Albowiem poznawał z dnia na dzień bardziej, że nie jego tyczyła się ta miłość, którą się tak pysznili i do której chyłkiem zachęcali się wzajemnie. Musiał uśmiechać się niemal, kiedy się wysilali — i stawało się rzeczą jasną, jak wcale jego nie mogli mieć na myśli. Cóż oni wiedzieli, kto on był!
Teraz bardzo trudno było go miłować, a on czuł, że Jeden tylko zdolny był do tego. Ten jednak nie chciał jeszcze.
KRS: 0000070056
Nazwa organizacji: Fundacja Nowoczesna Polska
Każda wpłacona kwota zostanie przeznaczona na rozwój Wolnych Lektur.
1. rue (fr.) — ulica. [przypis edytorski]
2. Maison d’Accouchement (fr.) — dom porodów. [przypis edytorski]
3. Hospital militaire (fr.) — szpital wojskowy. [przypis edytorski]
4. jodoform — żółta, krystaliczna substancja, jeden z pierwszych środków antyseptycznych. [przypis edytorski]
5. pommes frites (fr.) — frytki. [przypis edytorski]
6. Asyle de nuit (fr.) — schronienie nocne. [przypis edytorski]
7. Ah, tais-toi, je ne veux plus (fr.) — Ach, uspokój się, już nie chcę. [przypis edytorski]
8. brocanteuse (fr.) — handlarka starzyzną. [przypis edytorski]
9. konsjerżka (z fr.) — dozorczyni. [przypis edytorski]
10. taksa — stawka. [przypis edytorski]
11. Voilà votre mort, monsieur (fr.) — oto pańska śmierć, proszę pana. [przypis edytorski]
12. kędy (daw.) — gdzie. [przypis edytorski]
13. jąć (daw.) — zacząć. [przypis edytorski]
14. płochy (daw.) — lekkomyślny, niestały w uczuciach. [przypis edytorski]
15. żywot (daw.) — brzuch, łono. [przypis edytorski]
16. Tuilerie — dzielnica Paryża między Luwrem a Sekwaną, znana z ogrodów. [przypis edytorski]
17. rouge (fr.) — czerwony. [przypis edytorski]
18. Manet, Edouard (1832–1883) — malarz francuski, powiązany z ruchem impresjonistów. [przypis edytorski]
19. Carpaccio, Vittore (1465–1526) — malarz włoski, przedstawiciel szkoły weneckiej. [przypis edytorski]
20. viveur (fr.) — człowiek korzystający z życia. [przypis edytorski]
21. ogorzały — o cerze ściemniałej wskutek częstego przebywania na słońcu. [przypis edytorski]
22. snadź (daw.) — widocznie, prawdopodobnie. [przypis edytorski]
23. poczytywać (daw.) — uznawać. [przypis edytorski]
24. zgoła (daw.) — całkiem. [przypis edytorski]
25. pono (daw.) — podobno. [przypis edytorski]
26. sou — drobna moneta francuska. [przypis edytorski]
27. konsjerżka (z fr.) — dozorczyni. [przypis edytorski]
28. Verlaine, Paul (1844–1896) — francuski poeta, zaliczany do tzw. poetów wyklętych, przedstawiciel impresjonizmu w literaturze. [przypis edytorski]
29. facjata — frontowa ściana kamienicy. [przypis edytorski]
30. Chou-fleur (fr.) — kalafior. [przypis edytorski]
31. crêmerie (fr.) — mleczarnia (tu w znaczeniu: mały zakład gastronomiczny). [przypis edytorski]
32. tête de moineau (fr.) — chaber. [przypis edytorski]
33. opatrzyć (daw.) — zaopatrzyć, przygotować. [przypis edytorski]
34. „Mécontent de tous...” — Niezadowolony z siebie i niezadowolony z wszystkich, pragnąłbym siebie odkupić i odzyskać nieco dumy w milczeniu i samotności nocy. Dusze tych, których miłowałem, dusze tych, których opiewałem, skrzepcie mnie, podtrzymajcie, oddalcie ode mnie kłamstwo i zatruwające wyziewy świata; i ty, Panie mój i Boże! użycz mi łaski zestawienia kilku pięknych wierszy, które by udowodniły mi, że nie jestem ostatnim z ludzi, że gorszy nie jestem od tych, którymi gardzę. (Charles Baudelaire, O pierwszej nad ranem, tłum. Stefan Napierski). [przypis edytorski]
35. Synowie głupich i podłych i na ziemi zgoła się nie ukazujący... — Jb 30, 8-31, w tłumaczeniu Jakuba Wujka. [przypis edytorski]
36. skwapliwie (daw.) — chętnie. [przypis edytorski]
37. chapeau à huit reflets (fr.) — rodzaj błyszczącego cylindra. [przypis edytorski]
38. chromy — kulawy, kaleki. [przypis edytorski]
39. Riez!... Mais riez, riez! (fr.) — ależ niech pan się śmieje. [przypis edytorski]
40. Dites nous le mot: avant (fr.) — proszę powiedzieć nam słowo: naprzód. [przypis edytorski]
41. On n’entend rien. Encore une fois (fr.) — nic nie słychać. Jeszcze raz. [przypis edytorski]
42. piecza — opieka a. dozór. [przypis edytorski]
43. Bibliothèque Nationale (fr.) — biblioteka narodowa. [przypis edytorski]
44. folgować — pozwalać na coś, nie ograniczać się. [przypis edytorski]
45. wcale (daw.) — całkiem. [przypis edytorski]
46. Baudelaire, Charles Pierre (1821–1867) — francuski poeta, krytyk sztuki, tłumacz Edgara Allana Poe, prekursor symbolizmu i poezji nowoczesnej, parnasista, dekadent. Uznawany za jednego z tzw. „poetów przeklętych”. Jego twórczość była kontrowersyjna, samego autora oskarżano o niemoralność ze względu na podejmowaną tematykę w swych utworach: dewiacje, rzekome popieranie satanizmu, prostytucja, życie marginesu społecznego itd. Najsłynniejszym dziełem Baudelaire’a są wydane w 1857 r. Kwiaty zła (Les fleurs du mal), znane również pod innym polskim tytułem — Kwiaty grzechu. [przypis edytorski]
47. Une charogne (fr.) — padlina. [przypis edytorski]
48. jeno (daw.) — tylko. [przypis edytorski]
49. Flaubert, Gustave (1821–1880) — francuski pisarz, wybitny realista, uważany też za jednego z pierwszych przedstawicieli naturalizmu. Dzieła: Pani Bovary (Madame Bovary, 1857), Salambo (Salammbô, 1862), Szkoła uczuć (L’Education sentimentale, 1869), Kuszenie św. Antoniego (La Tentation de Saint Antoine, 1874). [przypis edytorski]
50. mouleur (fr.) — odlewnik. [przypis edytorski]
51. hetera (z gr.) — kurtyzana. [przypis edytorski]
52. anachoreta — asceta, pustelnik. [przypis edytorski]
53. mantyla (daw.) — rodzaj krótkiej peleryny damskiej. [przypis edytorski]
54. gwoli (daw.) — ze względu na coś. [przypis edytorski]
55. kapilarność — dosł. włoskowatość, zjawisko podnoszenia się cieczy na różną wysokość w rurkach o niewielkiej średnicy. [przypis edytorski]
56. jąć (daw.) — zacząć. [przypis edytorski]
57. sekretarzyk — mebel przypominający biurko, z kompletem szufladek ustawionych na blacie. [przypis edytorski]
58. wnosić — tu: wnioskować. [przypis edytorski]
59. mademoiselle (fr.) — panna (tu jako grzecznościowy zwrot do nauczycielki domowej). [przypis edytorski]
60. członki (daw.) — kończyny. [przypis edytorski]
61. jąć (daw.) — zacząć. [przypis edytorski]
62. toaleta — elegancka suknia. [przypis edytorski]
63. domino — rodzaj płaszcza z kapturem. [przypis edytorski]
64. pierrot — postać z francuskiej pantomimy, w białym stroju i z pobieloną twarzą. [przypis edytorski]
65. A zresztą... dawno nie żyła. — w rękopisie jest to dopisek na marginesie. [przypis edytorski]
66. harcap — warkocz przy peruce. [przypis edytorski]
67. stępak — koń idący stępa, tj. najwolniejszym końskim chodem, bądź przystosowany do takiego tempa. [przypis edytorski]
68. comte de l’empire (fr.) — tytuł szlachecki nadawany przez cesarza. [przypis edytorski]
69. powetować (daw.) — wynagrodzić sobie straty a. krzywdy. [przypis edytorski]
70. heliotrop — roslina mająca drobne a silnie pachnące kwiaty. [przypis edytorski]
71. dame de compagnie (fr.) — dama do towarzystwa. [przypis edytorski]
72. jąć (daw.) — zacząć. [przypis edytorski]
73. jodoform — żółta, krystaliczna substancja, jeden z pierwszych środków antyseptycznych. [przypis edytorski]
74. mantyla (daw.) — rodzaj krótkiej peleryny damskiej. [przypis edytorski]
75. gdyby — tu: jakby. [przypis edytorski]
76. Á mon seul désir (fr.) — dla mojego jedynego pragnienia. [przypis edytorski]
77. á la — wykonany w sposób przypominający coś innego. [przypis edytorski]
78. mimo (daw.) — obok. [przypis edytorski]
79. sztuczny — tu: wyrafinowany. [przypis edytorski]
80. pnącze — dziś popr. forma M.lm: pnącza. [przypis edytorski]
81. binche — rodzaj koronki. [przypis edytorski]
82. marchese (wł.) — markiz. [przypis edytorski]
83. imaginować (daw.) — wyobrażać. [przypis edytorski]
84. landgraf — niemiecki tytuł feudalny. [przypis edytorski]
85. adieu, madame (fr.) — do widzenia pani. [przypis edytorski]
86. figuerie (fr.) — plantacja fig. [przypis edytorski]
87. stygmaty — rany a. zmiany skórne naśladujące rany Chrystusa. [przypis edytorski]
88. promenować (daw.) — przechadzać się. [przypis edytorski]
89. łacno (daw.) — łatwo. [przypis edytorski]
90. jąć (daw.) — zacząć. [przypis edytorski]
91. pewno — dziś popr.: pewnie. [przypis edytorski]
92. Döden (duń.) — śmierć. [przypis edytorski]
93. newralgia — ból powodowany przez nerwy. [przypis edytorski]
94. womitować — wymiotować. [przypis edytorski]
95. buńczuk — drzewce zakończone pękiem końskiego włosia, kozacki a. tatarski symbol władzy wojskowej. [przypis edytorski]
96. Otrepjow, Grisza (1581–1606) — pierwszy z Dymitrów Samozwańców, podających się za zmarłego cara i z pomocą Polski usiłujących przejąć władzę w Rosji. [przypis edytorski]
97. Karol Śmiały (1432–1477) — książę Burgundii, pretendent do korony francuskiej, zginął w bitwie pod Nancy. [przypis edytorski]
98. To jest ostatecznie siłą wszystkich młodzieńców, którzy odeszli. — w rękopisie jest to dopisek na marginesie. [przypis edytorski]
99. Mniszech, Maryna (1588–1615) — żona i współregentka Dymitra Samozwańca I, współpracowała też z jego następcą. [przypis edytorski]
100. czyli — czy z partykułą pytajną -li. [przypis edytorski]
101. flandryjski — pochodzący z krainy historycznej położonej na terenie dzisiejszej Belgii, Francji i Holandii. [przypis edytorski]
102. monseigneur (fr.) — mój panie. [przypis edytorski]
103. Błazen książęcy wszedł także pierwszy itd. — w rękopisie cały fragment znajduje się na marginesie. [przypis edytorski]
104. von Arnim, Bettina (1785–1859) — pisarka niemiecka, autorka m.in. fikcyjnej korespondencji z J. W. Goethem. [przypis edytorski]
105. spiec raka (daw.) — zaczerwienić się. [przypis edytorski]
106. dla (daw.) — z powodu. [przypis edytorski]
107. surdut — rodzaj ciemnej, dwurzędowej marynarki, popularnej na przełomie XIX i XX w. [przypis edytorski]
108. Ja przecież nie wiem nawet, jak to być może itd. — w rękopisie fragment został zapisany na marginesie. [przypis edytorski]
109. barchan — rodzaj grubej tkaniny bawełnianej. [przypis edytorski]
110. parva regina (łac.) — mała królowa. [przypis edytorski]
111. frasunek (daw.) — zmartwienie. [przypis edytorski]
112. misterium — tu: odgrywane w kościele przedstawienie teatralne o tematyce religijnej.
Uwagi (0)