Paziowie króla Zygmunta - Antonina Domańska (gdzie można czytać książki online .TXT) 📖

Uwagi: 0

Słowa kluczowe:

Skarżyć się

Krótki opis książki:

Kilkunastoletni chłopcy, paziowie króla Zygmunta, muszą pamiętać o nienagannym zachowaniu, manierach i honorze, ze względu na pełnioną funkcję. Młodość jednak ma swoje prawa — chłopcy w wolnym czasie nie stronią od żartów i figli.

Ich psoty przyjmowane są różnie — niektórych bawią, innych — zwłaszcza damy — oburzają i przerażają. Czy jednak młodzieńcy zdolni są tylko do naigrywania się z innych? Ich historia nie tylko bawi, lecz także ukazuje dworskie obyczaje i oblicza przyjaźni.

Paziowie króla Zygmunta to jedna z powieści historycznych dla dzieci autorstwa Antoniny Domańskiej, tworzącej na początku I połowy XX wieku. Utwór powstał w 1910 roku, a w 1989 powstał kilkuodcinkowy serial telewizyjny dla dzieci na jego podstawie. Pisarka zasłynęła jako autorka tego typu utworów prozatorskich, w których przystępną fabułę, bliską dziecięcej rzeczywistości, łączyła z faktami historycznymi.

Przeczytaj książkę

Podziel się książką:

Czytasz książkę online - «Paziowie króla Zygmunta - Antonina Domańska (gdzie można czytać książki online .TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Antonina Domańska

Idź do strony:

id="annotation-221">221. kaleta (daw.) — sakiewka, woreczek na pieniądze. [przypis edytorski]

222. gniadoszka — klacz o jasnobrązowej sierści. [przypis edytorski]

223. tryptyk — obraz składający się z trzech części. [przypis edytorski]

224. Król Zygmunt tak był do tego ołtarza przywiązany, że [...] zawsze go z sobą zabierał — ołtarz ten znajduje się na Wawelu w kaplicy Zygmuntowskiej. [przypis autorski]

225. ornamenta — dziś popr. forma: ornamenty. [przypis edytorski]

226. zapóźnić się (daw.) — spóźnić się. [przypis edytorski]

227. on (tu daw.) — ten. [przypis edytorski]

228. psować (daw.) — psuć. [przypis edytorski]

229. przez (tu gw.) — bez. [przypis edytorski]

230. bez (tu gw.) — przez. [przypis edytorski]

231. zaranek (daw.) — tu: poranek, początek. [przypis edytorski]

232. bez (tu gw.) — przez. [przypis edytorski]

233. fundamenta — dziś popr. forma: fundamenty. [przypis edytorski]

234. miętki — dziś popr.: miękki. [przypis edytorski]

235. bez (tu gw.) — przez. [przypis edytorski]

236. podworzec (daw.) — okazałe podwórze, dziedziniec. [przypis edytorski]

237. zgrzypnąć (daw.) — skrzypnąć. [przypis edytorski]

238. leguteńko (daw.) — bardzo lekko. [przypis edytorski]

239. Świtezianka — nimfa wodna żyjąca w jeziorze Świteź. [przypis edytorski]

240. przecz (daw.) — dlaczego, z jakiej przyczyny. [przypis edytorski]

241. miasto a. miast (daw.) — zamiast. [przypis edytorski]

242. wolejbym (daw.) — chętniej bym. [przypis edytorski]

243. sztywnie — dziś popr.: sztywno. [przypis edytorski]

244. poddane i kupce moje — dziś popr. forma B. lm. r. m.: poddanych i kupców moich. [przypis edytorski]

245. z wojski — dziś popr. forma: z wojskami. [przypis edytorski]

246. żałować się (tu daw.) — skarżyć się. [przypis edytorski]

247. zdziewać (daw.) — zdejmować. [przypis edytorski]

248. siostrzan (daw.) — siostrzeniec. [przypis edytorski]

249. między ludy — dziś popr. forma Msc. lm.: między ludami. [przypis edytorski]

250. przepomnieć (daw.) — zapomnieć. [przypis edytorski]

251. dworzec (daw.) — dwór. [przypis edytorski]

252. apostata (z gr.) — odstępca. [przypis edytorski]

253. Krist mein Gott (niem.) — Chryste, mój Boże. [przypis edytorski]

254. pohaniec (daw.) — poganin; z pohańcy — dziś popr. forma Msc. lm.: z pohańcami. [przypis edytorski]

255. posądek (daw.) — czyn, postępek. [przypis edytorski]

256. on (tu daw.) — ten. [przypis edytorski]

257. bez one potępieńce (daw.) — przez tych potępieńców. [przypis edytorski]

258. masztalerz — urzędnik odpowiedzialny za konie we dworze. [przypis edytorski]

259. miasto a. miast (daw.) — zamiast. [przypis edytorski]

260. Obidius — właśc. Ovidius, pol. Owidiusz (43 p.n.e. – 17 lub 18 n.e.), poeta rzymski. [przypis edytorski]

261. Mox etiam lemures animas dixere silentum (łac.) — wkrótce też ciche dusze zmarłych nazwano lemurami. [Cytat z Kalendarza (Fastes) Owidiusza, opisujący pochodzenie rzymskiego kultu zmarłych. Red. WL]. [przypis autorski]

262. cytata — dziś popr.: cytat (r. m.). [przypis edytorski]

263. suponować (daw., z łac.) — przypuszczać; sugerować. [przypis edytorski]

264. przez (tu gw.) — bez. [przypis edytorski]

265. rozhowor (ukr.) — rozmowa, gadanie. [przypis edytorski]

266. zawżdy (daw.) — zawsze. [przypis edytorski]

267. zahojdać (z ukr.) — rozkołysać. [przypis edytorski]

268. zawiasa — dziś popr.: zawias (r. m.). [przypis edytorski]

269. mensa (łac.: stół) — blat ołtarza. [przypis edytorski]

270. królowę — dziś popr. forma B. lp.: królową. [przypis edytorski]

271. zesiąść (daw.) — dziś popr.: zsiąść. [przypis edytorski]

272. przypatrować się (daw.) — dziś popr.: przypatrywać się. [przypis edytorski]

273. dawać pozór (daw.) — dziś: uważać, być ostrożnym, pilnować. [przypis edytorski]

274. uwidzieć (daw.) — zobaczyć. [przypis edytorski]

275. lubownik (daw.) — wielbiciel. [przypis edytorski]

276. zoczyć (daw.) — zobaczyć, spostrzec. [przypis edytorski]

277. nieradny (daw.) — niechętny. [przypis edytorski]

278. wierzchowiec Bony, z natury bardzo drażliwy, nie dał się paziom utrzymać [...] niedźwiedź był tuż, lecz nadbiegli chłopi i dobili go oszczepami — J. Bielski: Kronika polska. [przypis autorski]

279. rzekł Stańczyk cierpko, że większym jest błaznem ten, co mając niedźwiedzia w skrzyni, sam go wypuszcza na własną szkodę? — J. Bielski, Kronika polska. [przypis autorski]

280. trumna — tu: skrzynia, podest. [przypis edytorski]

281. postaw — daw. miara tkanin, liczył od 30 do 60 łokci, tj. ok. 18–36 m bieżących. [przypis edytorski]

282. rusznica — ręczna broń palna o długiej lufie. [przypis edytorski]

283. berdysz — szeroki topór używany przez piechotę. [przypis edytorski]

284. zbroica (daw.) — zbroja. [przypis edytorski]

285. Oto w zacnym ubierze i w złotej koronie [...] Niewinnemu na sercu nie uczyni trwogi. — J. Kochanowski, Proporzec albo hołd pruski. [przypis autorski]

286. wyskakować (daw.) — skakać. [przypis edytorski]

287. Sigismundus (łac.) — Zygmunt. [przypis edytorski]

288. Nie pomnąc dobrodziejstwa [...] stado zwierzone drapają. — J. Kochanowski, Proporzec albo hołd pruski. [przypis autorski]

Wesprzyj Wolne Lektury!

Wolne Lektury to projekt fundacji Nowoczesna Polska – organizacji pożytku publicznego działającej na rzecz wolności korzystania z dóbr kultury.

Co roku do domeny publicznej przechodzi twórczość kolejnych autorów. Dzięki Twojemu wsparciu będziemy je mogli udostępnić wszystkim bezpłatnie.

Jak możesz pomóc?

Przekaż 1% podatku na rozwój Wolnych Lektur:
Fundacja Nowoczesna Polska
KRS 0000070056

Dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur i pomóż nam rozwijać bibliotekę.

Przekaż darowiznę na konto: szczegóły na stronie Fundacji.

Wszystkie zasoby Wolnych Lektur możesz swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać pod warunkiem zachowania warunków licencji i zgodnie z Zasadami wykorzystania Wolnych Lektur.
Ten utwór jest w domenie publicznej.
Wszystkie materiały dodatkowe (przypisy, motywy literackie) są udostępnione na Licencji Wolnej Sztuki 1.3.
Fundacja Nowoczesna Polska zastrzega sobie prawa do wydania krytycznego zgodnie z art. Art.99(2) Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Wykorzystując zasoby z Wolnych Lektur, należy pamiętać o zapisach licencji oraz zasadach, które spisaliśmy w Zasadach wykorzystania Wolnych Lektur. Zapoznaj się z nimi, zanim udostępnisz dalej nasze książki.

E-book można pobrać ze strony: http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/paziowie-krola-zygmunta

Tekst opracowany na podstawie: Antonina Domańska, Paziowie króla Zygmunta, Beskidzka Oficyna Wydawnicza, Bielsko-Biała 1993

Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska

Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Fundację Nowoczesna Polska.

Opracowanie redakcyjne i przypisy: Paulina Choromańska, Dorota Kowalska, Marta Niedziałkowska, Emilia Radlak.

Okładka na podstawie: Zawieszenie dzwonu Zygmunta na wieży katedry w Krakowie w 1521 roku (fragment), Jan Matejko (1838-1893), domena publiczna

ISBN 978-83-288-3197-1

Plik wygenerowany dnia 2022-03-22.

Idź do strony:

Darmowe książki «Paziowie króla Zygmunta - Antonina Domańska (gdzie można czytać książki online .TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!

Dodaj komentarz