Gatunek "Opowiadanie" na darmoweebooki.pl. Jesteś na tej stronie - 13
„Ludzie są dobrzy” to opublikowana w 1938 przejmująca historia emigracji opowiedziana z perspektywy małej dziewczynki. Po śmierci ojca, prawdopodobnie działacza syjonistycznego, osierocona narratorka przez pewien czas tuła się po rodzinie, by wreszcie razem z matką opuścić kraj (którego nazwy nie poznajemy) i popłynąć do Palestyny. W swoim opowiadaniu Korczak w fenomenalny sposób pokazuje świat widziany oczami dziecka, które nie ma nad własnym życiem kontroli i nie zna przesłanek stojących za
Józki, Jaśki i Franki to (chrześcijańscy) chłopcy z Warszawy, którzy dzięki staraniom Towarzystwa Kolonii Letnich przyjechali na wypoczynek do Wilhelmówki. Korczak opisuje ich przygody z iście kronikarskim zacięciem. Nie ma tu jednego bohatera, za to niemal każdy ma swoje pięć minut — zapisuje się na kartach kolonijnej historii wybitnym dokonaniem, szczególną cechą lub… typowością. Jeden chłopiec ma ciekawe przezwisko, drugi wciąż się spóźnia, inny wyjątkowo dba o poprawność językową, jeszcze
Feralny tydzień (1927) to zbiór trzech opowiadań Korczaka o nieszczęśliwym losie dzieci. W jego skład wchodzą: 1) Tytułowy Feralny tydzień, czyli opowieść o tym, jakim koszmarem jest szkoła. Mały Stasio, wytrawny czytelnik (zachwyca się Ojcem zadżumionych!) i marzyciel, nie potrafi odnaleźć się w nastawionej na pamięciowe wkuwanie rosyjskiej szkole powszechnej, boi się o swoją przyszłość i obarcza winą za nieudane życie dorosłych (rodziców). To opowiadanie było drukowane w odcinkach w
Bobo Janusza Korczaka to książka złożona z trzech utworów: Bobo, Feralny tydzień i Spowiedź motyla. Każdy z nich opowiada o innym etapie rozwojowym: niemowlęctwie, dzieciństwie i wczesnej młodości. Trudno odnaleźć w Bobo wizję beztroskiego dzieciństwa, każdy z tych etapów jest naznaczony trudem, niepokojem, nawet cierpieniem. Uderzający jest również opis samotności dziecka i młodzieńca, najczęściej niezrozumianego przez otoczenie, zmagającego się z problemami, które przeważnie go przerastają.
Głód życia to zbiór dziewięciu opowiadań Eleonory Kalkowskiej, wydany w 1904 roku pod pseudonimem „Ire ad Sol”. Utrzymany w młodopolskiej estetyce cykl podejmuje tematy życia, śmierci i sztuki, pozostając blisko nietzscheańskiej i bergsonowskiej filozofii.Kalkowska porusza w swojej prozie problemy społeczno-obyczajowe — bohaterowie i bohaterki opowiadań cierpią na nieuleczalne choroby, doświadczają nędzy i nierówności społecznych, a jednocześnie nieustannie walczą o życie, które stanowi dla
Stare Miasto to wyjątkowo klimatyczny i oddziaływający na wyobraźnię obraz warszawskiej starówki sprzed czasów wojny. To specyficzne miejsce, w którym atmosfera jest zupełnie inna niż w pozostałych dzielnicach Warszawy. Tu żyją obok siebie i Żydzi, i Polacy, a łączy ich jedno — bieda. Sprawia to, że są sobie bliżsi niż gdziekolwiek indziej w tym mieście. Na warszawskiej starówce spotyka się dwóch mężczyzn — Izrael i Szajke, by podzielić się swoimi troskami związanymi z pracą i codziennymi
Przez to, że żona Leona Brojnera, Basia, otrzymała liścik miłosny, mężczyzna opuścił dom rodzinny i zupełnie zwątpił w moralność ludzką. Brojner był pisarzem i do tej pory znał ludzkie nieszczęścia tylko z historii, które czytał lub sam wymyślał. Gdy zetknął się z osobistą tragedią, mimo że jej nie przeanalizował — nie wiedział nawet, kim był autor liściku i czy rzeczywiście żona go zdradziła — doświadczył załamania. Remedium dla literatów to rozdział powieści Silni i słabi, utworu autorstwa
Tytułowy Dziwny Żyd to Berl Podlaski, gospodarz i właściciel ziemski. Poznajemy go w momencie, gdy wyciąga z wody dwa niedźwiedzie, które sam wyhodował. Chwilę później ratuje krowę dławiącą się ziemniakiem. Mężczyzna, który poskramia niedźwiedzie, potrafi sobie poradzić w każdej sytuacji, a do tego mimo że jest Żydem, trudni się uprawą roli. Dziwny Żyd to rozdział z powieści Silni i słabi, utworu autorstwa Altera Kacyzne, polskiego pisarza, publicysty i fotografa o pochodzeniu żydowskim,