Próby - Michel de Montaigne (warto czytać .txt) 📖
Krótki opis książki:
Próby to trzytomowy zbiór esejów autora Michaela de Montaigne'a, francuskiego pisarza i filozofa epoki renesansu.
To rozważania o charakterze filozoficznym, moralnym i społecznym, podszyte ideałem harmonii i wynikającej z niej mądrości. W pismach zawarta jest bogata refleksja filozoficzna nad możliwościami poznawczymi umysłu ludzkiego, a także próba pogodzenia wielu sprzeczności.
Montaigne uważany był za mistrza filozofii stoickiej, przez jednych również jako autorytet chrześcijańskiej moralności — przez innych właście na tej płaszczyźnie mocno krytykowany. Jego dzieło, wydane w 1580 roku, w 1646 trafiło do indeksu ksiąg zakazanych. Montaigne'a uważa się za twórcę nowego gatunku literackiego — eseju.
Przeczytaj książkę
Podziel się książką:
- Autor: Michel de Montaigne
- Epoka: Renesans
- Rodzaj: Epika
Czytasz książkę online - «Próby - Michel de Montaigne (warto czytać .txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Michel de Montaigne
in Romains, 7. [przypis tłumacza]
1753. Nawet skończeni niegodziwcy, wyciągnąwszy korzyść ze szpetnego czynu (...) — słynny rys z życia Cezara Borgii, opisany w VII rozdz. Księcia, Machiwela. [przypis tłumacza]
1754. Witold, książę litewski, ustanowił w tym narodzie prawo (...) — Kremer, de Rebus Poloniae, XVI. [przypis tłumacza]
1755. mężobójstwo (daw.) — zabójstwo. [przypis edytorski]
1756. sed (...) periurio — Cicero, De officiis III, 29. [przypis tłumacza]
1757. Tymoleon (...) usprawiedliwieniu — por. Diodor Sycylijski, Biblioteka historyczna, XVI, 19. [przypis tłumacza]
1758. pewne miasta wykupiły się (...) z rąk Sylli (...) — por. Cyceron, O powinnościach, III, 22. [przypis tłumacza]
1759. mutacja — tu: przemiana. [przypis edytorski]
1760. Quasi (...) adhiberi — Cicero, De officiis, III, 30. [przypis tłumacza]
1761. chyba — tu: uchybienie; niedotrzymanie. [przypis edytorski]
1762. gdzie jeden mówi Mamertynomi, iż prawa nie mają głosu wobec wojsk (...) — Plutarch, Pompejusz, 10 [w:] Żywoty sławnych mężów. [przypis edytorski]
1763. drugi odpowiada trybunowi ludu, iż „pora sprawiedliwości a wojny są różne” — Plutarch, Cezar, 35 [w:] Żywoty sławnych mężów. [przypis edytorski]
1764. trzeci, iż „szczęk oręża nie dozwalał mu słyszeć głosu praw” — Plutarch, Mariusz, 28 [w:] Żywoty sławnych mężów. [przypis edytorski]
1765. manente (...) iuris — Livius Titus, Ab Urbe condita 25, 13. [przypis tłumacza]
1766. Et nulla (...) habet — Ovidius, Ex ponto I, 7, 37. [przypis tłumacza]
1767. non enim (...) parentes — Cicero, De officiis III, 23. [przypis tłumacza]
1768. Dum (...) verendos — Słowa Cezara w: Lucanus, Pharsalia VII, 320. [przypis tłumacza]
1769. Omnis (...) apta — Propertius, Elegiae III, 9, 7. [przypis tłumacza]
1770. cale (daw.) — zupełnie, całkowicie. [przypis edytorski]
1771. nie chybiać komuś — tu: nie zawodzić kogoś. [przypis edytorski]
1772. Quae (...) sunt — Seneca, Epistulae, XXXIX. [przypis tłumacza]
1773. Tuo (...) omnia — Cicero, Tusculanae quaestiones [wyd. też pod tytułem: Tusculanae disputationes] I, 25; Cicero, De naturae deorum III, 35. [przypis tłumacza]
1774. Quae (...) genae — Horatius, Odae IV, 10, 7. [przypis tłumacza]
1775. Bias malując doskonały obraz rodziny (...) — Plutarch, Uczta siedmiu mędrców, 14. [przypis tłumacza]
1776. Prywatni ludzie, powiada Arystoteles (...) — Arystoteles, Etyka nikomachejska, X, 8. [przypis tłumacza]
1777. Sic ubi (...) magistro — Lucanus, Pharsalia, IV, 237. [przypis tłumacza]
1778. nec (...) invenia sit — Quintilianus, Institutio oratoria, V, 5. [przypis tłumacza]
1779. Huic (...) ageret — Livius Titus, Ab Urbe condita, XXXIX, 40. [przypis tłumacza]
1780. Vita (...) sunt — Seneca, Epistulae, LVI. [przypis tłumacza]
1781. quibus (...) cogitare — Cicero, Tusculanae quaestiones [wyd. też pod tytułem: Tusculanae disputationes] V, 39. [przypis tłumacza]
1782. Rozmyślanie (...) to rozrywka bogów, powiada Arystoteles — Arystoteles, Etyka nikomachejska, X, 8. [przypis tłumacza]
1783. nie lża a. nie lza (daw.) — nie trzeba. [przypis edytorski]
1784. Wedle sił swoich (...) porzekadło Sokratesa — Ksenofont, Wspomnienia o Sokratesie, I, 3, 3. [przypis tłumacza]
1785. snadno a. snadnie — łatwo. [przypis edytorski]
1786. przyjaźń, jest to zwierzę żyjące parami, ale nie całym stadem — Plutarch, O mnogości przyjaciół (De amicorum multitudine), 2. [przypis tłumacza]
1787. rada Platona, aby do swoich sług mówić zawsze tonem pańskim (...) — Platon, Prawa, VI. [przypis tłumacza]
1788. Narras (...) taces — Horatius, Odae III, 19, 3. [przypis tłumacza]
1789. favellar in punta di forchetta — rozprawiać na ostrzu noża (włoskie wyrażenie na określenie wyszukanej rozmowy). [przypis tłumacza]
1790. Hoc sermone (...) docte — Iuvenalis, Satirae VI, 189. [przypis tłumacza]
1791. snać a. snadź (daw.) — widocznie, prawdopodobnie. [przypis edytorski]
1792. k’temu (daw.) — do tego. [przypis edytorski]
1793. Hippomach powiadał, iż poznaje dobrych zapaśników (...) — Plutarch, Dion, 1 [w:] Żywoty sławnych mężów. [przypis tłumacza]
1794. nam (...) habemus — Cicero, Paradoxa stoicorum, V, 2. [przypis tłumacza]
1795. Quicumque (...) aquis — Ovidius, Tristia I, 1, 83. [przypis tłumacza]
1796. neque (...) obnoxiae — Tacitus, Annales, XIII, 45. [przypis tłumacza]
1797. magna (...) fortuna — Seneca, De consolatione. Ad Polybium, 26. [przypis tłumacza]
1798. Uberibus (...) modo — Iuvenalis, Satirae, VI, 272. [przypis tłumacza]
1799. to, czego się żałuje (...) — przykłady zaczerpnięte z Cycerona: Cyceron, Rozmowy tuskulańskie, III, 34. [przypis tłumacza]
1800. Obstupuit (...) tollit — Ovidius, Metamorphoses, X, 666. [przypis tłumacza]
1801. abducendus (...) currandus est — Cicero, Tusculanae quaestiones [wyd. też pod tytułem: Tusculanae disputationes] VI, 35. [przypis tłumacza]
1802. Uczniowie Hegezjasza (...) uśmiercają się głodem — Cyceron, Rozmowy tuskulańskie, III, 34 oraz Valerius Maximus, Factorum et dictorum memorabilium, VIII, 9. [przypis tłumacza]
1803. Subriusz Flawiusz, skazany z rozkazu Nerona na śmierć (...) — Tacyt, Roczniki, XV, 67. [przypis tłumacza]
1804. Wiele dobrego wyświadczył L. Silanusowi (...) — Tacyt, Roczniki, XVI, 7. [przypis tłumacza]
1805. Spero (...) imos — Vergilius, Aeneida IV, 382, 387. [przypis tłumacza]
1806. Ksenofon, przystrojony w wieniec, składał właśnie ofiarę (...) — Valerius Maximus, Factorum et dictorum memorabilium, V, 10. [przypis tłumacza]
1807. Epikur pociesza się na schyłku myślą o wiecznym trwaniu (...) — Cyceron, O granicach dobra i zła, II, 30 oraz Diogenes Laertios, Epikur [w:] Żywoty i poglądy słynnych filozofów, X, 17n. [przypis tłumacza]
1808. omnes (...) tolerabiles — Cicero, Tusculanae quaestiones [wyd. też pod tytułem: Tusculanae disputationes] II, 24. [przypis tłumacza]
1809. Epaminondas przyjął śmierć (...) — Korneliusz Nepos, Epaminodas, 9 [w:] Żywoty wybitnych mężów; Cyceron, Rozmowy tuskulańskie, II, 24. [przypis tłumacza]
1810. haec sunt (...) dolorum — Cicero, Tusculanae quaestiones [wyd. też pod tytułem: Tusculanae disputationes], II, 24. [przypis tłumacza]
1811. Najcelniejszy człowiek najcelniejszej szkoły filozoficznej (...) Zenon, powiada (...) — Seneka, Listy moralne do Lucyliusza, LXXXII i LXXXIII. [przypis tłumacza]
1812. traiczny (daw.) — tragiczny. [przypis edytorski]
1813. Cum morosa (...) vena — Aulus Persius Flaccus, Satirae, VI, 73. [przypis tłumacza]
1814. Coniicito (...) quaegue — Lucretius, De rerum natura IV, 1062. [przypis tłumacza]
1815. Si non prima (...) cures — Lucretius, De rerum natura IV, 1067. [przypis tłumacza]
1816. Aby odwrócić kierunek powszechnej uwagi, Alcybiades (...) — Plutarch, Alkibiades, 4 [w:] Żywoty sławnych mężów. [przypis tłumacza]
1817. Folliculos (...) Linquunt — Lucretius, De rerum natura V, 801. [przypis tłumacza]
1818. Hic (...) lacessit — Lucretius, De rerum natura II, 42. [przypis tłumacza]
1819. cesarz, który kazał skazańcom podwiązywać członek, aby ich uśmiercać niemożnością oddania uryny (...) — cesarz Tyberiusz, por. Swetoniusz, Tyberiusz, 62 [w:] Żywoty cezarów. [przypis tłumacza]
1820. opowiadają o Polemonie (...) — Diogenes Laertios, Polemon z Aten [w:] Żywoty i poglądy słynnych filozofów, IV, 17. [przypis tłumacza]
1821. Mówca, powiada retoryka (...) — Kwintylian, Kształcenie mówcy, VI, 2. [przypis tłumacza]
1822. Kambizes (...) we śnie, że brat jego ma zostać królem Persji (...) — Herodot, Dzieje, III, 30. [przypis tłumacza]
1823. Arystodemus, król Messeńczyków zabił się dla urojenia, które wziął za złą wróżbę (...) — Plutarch, O zabobonności, 9. [przypis tłumacza]
1824. król Midas toż samo, przerażony i obłądzony jakowymś snem — Plutarch, O zabobonności, 9. [przypis tłumacza]
1825. Recta (...) Prometheo — Propertius, Elegiae, III, 5, 7. [przypis tłumacza]
1826. Owo (daw.) — tak; i tak; tak więc (użyte na początku zdania). [przypis edytorski]
1827. Mens (...) malis — Ovidius, Tristia, IV, 1, 4. [przypis tłumacza]
1828. cale (daw.) — całkiem, zupełnie. [przypis edytorski]
1829. gwoli (daw.) — dla, w celu. [przypis edytorski]
1830. Animus (...) versat — Petronius, Satirae 128. [przypis tłumacza]
1831. Hoc est (...) frui — Martialis, Epigrammata, X, 23, 7. [przypis tłumacza]
1832. wierę (daw.) — zaiste. [przypis edytorski]
1833. A natura (...) auctori — Seneca, Epistulae morales ad Lucilium, 99. [przypis tłumacza]
1834. Non ponebat (...) salutem — Enniusz u Cycerona: Cicero, De officiis, I, 24. [przypis tłumacza]
1835. Sibi (...) tesseras — Cicero, Cato Maior de Senectute, 16. [przypis tłumacza]
1836. Misce (...) brevem — Horatius, Odae, IV, 12, 27. [przypis tłumacza]
1837. In fragili corpore, odiosa omnis offensio est — Cicero, Cato Maior de Senectute 18. [przypis edytorski]
1838. Mensque (...) nihil — Ovidius, Ex ponto II, 18. [przypis tłumacza]
1839. (...) — Ovidius, Tristia III, 11, 22. [przypis tłumacza]
1840. gwiźnie — dziś popr.: gwizdnie. [przypis edytorski]
1841. Ad nullum (...) languet — Maximianus Pseudo-Gallus, Elegiae I, 125. [przypis tłumacza]
1842. Dum (...) senectus — Horatius, Epodes, XIII, 7. [przypis tłumacza]
1843. tetrica (...) iocularibus — Sidonius Apollinaris, Epistulae I, 9. [przypis tłumacza]
1844. Tristemque vultus tetrici arrogantiam — autor nieznany. [przypis tłumacza]
1845. Et habet (...) cinaedos — Martialis, Epigrammata, VII, 58, 9. [przypis tłumacza]
1846. snadnie (daw.) — łatwo. [przypis edytorski]
1847. quare (...) vigilantis est — Seneca, Epistulae morales ad Lucilium, 53. [przypis tłumacza]
1848. Tales (...) kazał mu zaprzeć się i zakląć przysięgą, aby większe zło odwrócić mniejszym — Montaigne zaczerpnął tę odpowiedź Talesa z Diogenesa Laercjusza, ale zrozumiał ją i wyłożył zupełnie opacznie. [red. WL: według niektórych tłumaczeń Tales odpowiedział, że krzywoprzysięstwo nie jest gorsze od cudzołóstwa, według innych zapytał retorycznie, czyż krzywoprzysięstwo nie jest jeszcze gorszym występkiem? (Tales z Miletu, [w:] Żywoty i poglądy słynnych filozofów, I, 39)]. [przypis tłumacza]
1849. Powiadał Aryston, iż ludzie najwięcej lękają się tego wiatru, który ich odsłania (...) — por. Plutarch, O wścibstwie, 3. [przypis tłumacza]
1850. Kiedy Archelaus, król Macedoński, przechodził ulicą (...) — por. Plutarch, Powiedzenia królów i wodzów. [przypis tłumacza]
1851. Sokrates odparł (...) nie ma bowiem we mnie nic z tego co powiadają — por. Diogenes Laertios, Sokrates [w:] Żywoty i poglądy słynnych filozofów, II, 36. [przypis tłumacza]
1852. zdanie Arystotelesa (...) starości wyrzutem — por. Arystoteles, Etyka nikomachejska, IV, 9. [przypis tłumacza]
1853. Kto uciechom (...) nadto je goni — dwuwiersz ten, w oryginale, zaczerpnięty jest z francuskiego przekładu Plutarcha (Cum principibus philosophandum esse), pióra Amyota. [przypis tłumacza]
1854. Tu (...) quicquam — Lucretius, De rerum natura, I, 22. [przypis tłumacza]
1855. Agnosco (...) flammae — Vergilius, Aeneida, IV, 23. [przypis tłumacza]
1856. Nec (...) annis — por. Joannes Secundus (właśc. Jan Niclas Everaerts, 1511–1536), Elegiae I, 3, 29. [przypis tłumacza]
1857.
Darmowe książki «Próby - Michel de Montaigne (warto czytać .txt) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie
Dodaj komentarz
Uwagi (0)