Miarka za miarkę - William Shakespeare (Szekspir) (czytanie ksiazek online txt) 📖
Miarka za miarkę — komedia Williama Shakespeare'a z roku 1603.
Akcja osadzona jest w Wiedniu, którego książę deklaruje opuszczenie miasta (w rzeczywistości pozostając w nim w przebraniu zakonnika), a swoją władzę tymczasowo oddaje w ręce surowego sędziego Angela. Ten swoją pierwszą decyzją odnawia stare prawo karzące śmiercią za cudzołóstwo. Wkrótce jednak sam pragnie złamać to prawo, gdy przychodzi do niego Izabela, piękna siostra skazanego na śmierć Klaudia. Komplikacje fabularne rozwiązuje w końcu przebrany książę.
- Autor: William Shakespeare (Szekspir)
- Epoka: Renesans
- Rodzaj: Dramat
Czytasz książkę online - «Miarka za miarkę - William Shakespeare (Szekspir) (czytanie ksiazek online txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 William Shakespeare (Szekspir)
Jeśli książę z innymi książętami nie pogodzi się z królem węgierskim, to wszyscy książęta rzucą się na króla.
PIERWSZY SZLACHCICNiech nam da niebo swój pokój, ale nie pokój króla węgierskiego!
DRUGI SZLACHCICAmen.
LUCJOKończysz jak pobożny korsarz, który wypłynął na morze z dziesięcioma przykazaniami, ale wyskrobał jedno z tablicy.
DRUGI SZLACHCICNie kradnij?
LUCJOTo właśnie przykazanie wyskrobał.
PIERWSZY SZLACHCICBo to przykazanie nakazywało kapitanowi i jego ludziom wyrzec się własnego rzemiosła; boć, żeby kraść, wypłynęli. Nie ma między nami jednego żołnierza, który by odmawiając modlitwy przed obiadem, smakował w prośbie, która błaga o pokój.
DRUGI SZLACHCICNie słyszałem jednego żołnierza sarkającego na tę modlitwę.
LUCJOCoś mi się wszystko zdaje, że nie byłeś tam nigdy, gdzie odmawiają modlitwy.
DRUGI SZLACHCICNigdy? Przynajmniej tuzin razy.
PIERWSZY SZLACHCICA na jaką nutę śpiewanych?
LUCJONa jaką chcesz nutę i w jakim chcesz języku.
PIERWSZY SZLACHCICA ja bym jeszcze dodał: i w jakiej chcesz religii.
LUCJOA czemu nie? Modlitwa jest modlitwą na przekór wszystkim dysputom; jak na przykład: z ciebie łotr wierutny mimo wszelkich cnót.
PIERWSZY SZLACHCICPrzypuśćmy. Z jednej jesteśmy sztuki, jednymi wystrzyżeni nożycami.
LUCJOZgoda, toć krajka i aksamit jedną robią sztukę: ty jesteś krajką.
PIERWSZY SZLACHCICA ty aksamitem. To prawda, trzy razy postrzyżonym aksamitem. Ja też wolę być krajką angielskiego szaraczku niż jak ty strzyżonym na francuski aksamit1. Czy się jasno wytłumaczyłem?
LUCJOBardzo jasno. Z mowy twej widzę, że nie bez kosztów przyszedłeś do takiej nauki. Twoje własne zeznanie uczy mnie, jak pić twoje zdrowie: zawsze pierwszy, a nigdy po tobie i nigdy z twojej szklanki.
PIERWSZY SZLACHCICZdaje mi się, że sam sobie zaszkodziłem. Jak sądzisz?
DRUGI SZLACHCICNie ma wątpliwości, a to czyś zdrów, czy robaczywy.
LUCJOPatrzcie, patrzcie, zbliża się pani Uśmierznicka.
PIERWSZY SZLACHCICPod jej dachem tyle kupiłem chorób, że mi wypadają...
DRUGI SZLACHCICNa ile?
LUCJOZgadnij.
DRUGI SZLACHCICNa trzy tysiące talarów rocznie.
PIERWSZY SZLACHCICI trochę więcej.
LUCJOFrancuską koronę w dodatku.
PIERWSZY SZLACHCICTylko choroby we mnie widzisz, ale się mylisz, jam czerstwy jak rydz.
LUCJONie przeczę; ale twoje: czerstwy, nie znaczy: zdrowy, ale wyschły. Kości twoje wyschły; bezbożność ucztowała na tobie.
Witamy! W którym dziś biodrze głębsza scyjatyka?
RAJFURKADobrze, dobrze, tylko że nie pora teraz żartować; aresztowano tam i poprowadzono do więzienia człowieka, który wart takich jak wy wszyscy pięć tysięcy.
PIERWSZY SZLACHCICKogo? Powiedz, proszę.
RAJFURKAKogoż, jeśli nie Klaudia, sinior Klaudia.
PIERWSZY SZLACHCICKlaudio w więzieniu? To być nie może!
RAJFURKAA ja wiem, że to jest. Widziałam sama, jak go aresztowano, jak go poprowadzono; ale co gorsza, za trzy dni utną mu głowę.
LUCJOMimo naszych żartów nie chciałbym, żeby go to spotkało. Czy jesteś tego pewna?
RAJFURKAZbyt tylko pewna; a za to jedynie, że pani Julii zrobił dziecko.
LUCJOZaczynam wierzyć, że to być może; dwie już godziny minęły, jak miał przyjść do mnie, a on zawsze był słowny.
DRUGI SZLACHCICPrócz tego, zgadza się to, jak wiesz, z tym, cośmy przed chwilą mówili.
PIERWSZY SZLACHCICA przede wszystkim zgadza się to z ostatnią proklamacją.
LUCJOSpieszmy wywiedzieć się o prawdzie.
Tak więc trochę przez wojnę, trochę przez potnicę2, trochę przez szubienicę, a trochę przez ubóstwo, dość, że straciłam całą klientelę. Wchodzi Pompej. A ty tu po co? Co za nowiny przynosisz?
POMPEJProwadzą tam człowieka do więzienia.
RAJFURKACo on zrobił?
POMPEJPanią...
RAJFURKAAle jakie jego przewinienie?
POMPEJŁowił pstrągi nie w swej rzece.
RAJFURKACo? Czy jakiej pannie zrobił dziecko?
POMPEJNie, ale z panny zrobił panią. Jak to, czy nie słyszałaś o proklamacji?
RAJFURKAO jakiej proklamacji, człowieku?
POMPEJŻe wszystkie domy3 na przedmieściach Wiednia będą zburzone?
RAJFURKAA co zrobią z domami w samym mieście?
POMPEJZostawią je na zasiew; a i one także ten sam los byłby spotkał, gdyby nie jeden mądry obywatel, który się wstawił za nimi.
RAJFURKAJak to, wszystkie nasze domy schadzek na przedmieściach mają być zburzone?
POMPEJZ ziemią zrównane.
RAJFURKAA to mi zmiana w rzeczypospolitej! A ze mną co się stanie?
POMPEJBa, ba, nie lękaj się niczego. Dobremu konsyliarzowi nie braknie nigdy na klientach. Zmieniając mieszkanie, nie potrzebujesz zmieniać rzemiosła, a ja zawsze twoim będę pomocnikiem. Nie trać serca, zmiłują się nad tobą ludzie; ty, co prawie straciłaś oczy na publicznej służbie, znajdziesz u ludzi poważanie.
RAJFURKACo nam tu wypadnie robić, chłopcze mój, Tomaszu? Idźmy do domu.
POMPEJWłaśnie nadchodzi sinior Klaudio pod strażą dozorcy więzienia, a z tamtej strony zbliża się, widzę, pani Julia.
Daj Boże, aby się jej to udało tak dla pociechy podobnych tobie, którzy inaczej pod surowym staliby prawem, jak dla uratowania twojego życia, które bym widział z żalem tak głupio przegrane w jednej partii mariasza.
KLAUDIO