Darmowe ebooki » Dramat romantyczny » Dziady - Adam Mickiewicz (biblioteczny txt) 📖

Czytasz książkę online - «Dziady - Adam Mickiewicz (biblioteczny txt) 📖».   Wszystkie książki tego autora 👉 Adam Mickiewicz



1 ... 15 16 17 18 19 20 21 22 23 ... 30
Idź do strony:
class="foreign-word">Est-ce vous, ma déesse! 
Que j’aime cette danse, une surprise? ah! dieux!237 
  KSIĘŻNA
Vous danserez, j’espère238. 
  SENATOR
Certes, et de mon mieux239. 
 
Muzyka gra menueta z «Don Juana» — z lewej strony stoją czynownicy, czyli urzędnicy i urzędniczki — z prawej kilku z młodzieży, kilku młodych oficerów rosyjskich, kilku starych ubranych po polsku i kilka młodych dam. — Na środku menuet. Senator tańczy z narzeczoną Bajkowa; Bajkow z Księżną BAL SCENA ŚPIEWANA Z PRAWEJ STRONY DAMA
Patrz, patrz starego, jak się wije, 
Jak sapie, oby skręcił szyję. 
 
do Senatora
Jak ślicznie, lekko tańczysz Pan! 
 
na stronę
Il crévera dans l’instant240. 
  MŁODY CZŁOWIEK
Patrz, jak on łasi się i liże, 
Wczora mordował, tańczy dziś; 
Patrz, patrz, jak on oczyma strzyże, 
Skacze jak w klatce ryś. 
  DAMA
Wczora mordował i katował, 
I tyle krwi niewinnej wylał; 
Patrz, dzisiaj on pazury schował 
I będzie się przymilał. 
  Z LEWEJ STRONY KOLLESKI REGESTRATOR
do Sowietnika241
Tańczy Senator, czy widzicie, 
Ej, Sowietniku, pódźmy w tan. 
  SOWIETNIK
Uważaj, czy to przyzwoicie, 
Byś ze mną tańczył Pan. 
  REGESTRATOR
Ale tu znajdziem kilka dam. 
  SOWIETNIK
A nie o to idzie rzecz; 
Ja sobie wolę tańczyć sam 
Niż z tobą — pódźże precz. 
  REGESTRATOR
Skądże to? 
  SOWIETNIK
Jestem sowietnikiem. 
  REGESTRATOR
Ja jestem oficerski syn. 
  SOWIETNIK
Mój Panie, ja nie tańczę z nikim, 
Kto ma tak niski czyn. 
 
do Pułkownika
Pódź, Pułkowniku, pódźże w taniec, 
Widzisz, że tańczy sam Senator. 
  PUŁKOWNIK
Jaki tam gadał oszarpaniec? 
 
pokazując Regestratora SOWIETNIK
Kolleski Regestrator! 
  PUŁKOWNIK
Ta szuja242, istne jakubiny! 
  DAMA
do Senatora
Jak ślicznie, lekko tańczysz Pan. 
  SOWIETNIK
z gniewem
Jak tu pomieszały się czyny! 
  DAMA
Il crévera dans l’instant. 
  LEWA STRONA
chórem DAMY
Ah! quelle beauté, quelle grâce!243 
  MĘŻCZYŹNI
Jaka to świetność, przepych jaki! 
  PRAWA STRONA
chórem MĘŻCZYŹNI
Ach, łotry, szelmy, ach, łajdaki! 
Żeby ich piorun trzasł. 
  SENATOR
tańcząc, do Gubernatorowej
Chcę zrobić znajomość Starosty, 
On piękną żonę, córkę ma; 
Ale zazdrosny — 
  GUBERNATOR
biegąc za Senatorem
To człek prosty; 
Niech Pan to na nas zda. 
 
podchodzi do Starosty
A żona Pańska? 
  STAROSTA
W domu siedzi. 
  GUBERNATOR
A córki? 
  STAROSTA
Jedną tylko mam. 
  GUBERNATOROWA
I córka balu nie odwiedzi? 
  STAROSTA
Nie! 
  GUBERNATOROWA
Pan tu sam? 
  STAROSTA
Ja sam. 
  GUBERNATOR
I żona nie zna Senatora? 
  STAROSTA
Dla siebie tylko żonę mam. 
  GUBERNATOROWA
Chciałam wziąć córkę Pańską wczora. 
  STAROSTA
Usłużność Pani znam. 
  GUBERNATOR
Tu w menuecie para zbywa, 
Senator potrzebuje dam. 
  STAROSTA
Moja córka w parach nie bywa, 
Jej parę znajdę sam. 
  GUBERNATOROWA
Mówiono, że tańczy i grywa, 
Senator chciał zaprosić sam. 
  STAROSTA
Widzę, że pan Senator wzywa 
Na raz po kilka dam. 
  LEWA STRONA
chórem
Jaka muzyka, jaki śpiew. 
Jak pięknie meblowany dom. 
  PRAWA STRONA
chórem
Te szelmy z rana piją krew, 
A po obiedzie rom. 
  SOWIETNIK
pokazując Senatora
Drze ich, to prawda, lecz zaprasza, 
Takiemu dać się drzeć nie żal. 
  STAROSTA
Po turmach244 siedzi młodzież nasza, 
Nam każą iść na bal245. 
  OFICER ROSYJSKI
do Bestużewa
Nie dziw, że nas tu przeklinają, 
Wszak to już mija wiek, 
Jak z Moskwy w Polskę nasyłają 
Samych łajdaków stek. 
  STUDENT
do Oficera
Patrz, jak się Bajkow, Bajkow rucha, 
Co to za mina, co za ruch! 
Skacze jak po śmieciach ropucha, 
Patrz, patrz, jak nadął brzuch. 
Wyszczerzył zęby, nazbyt łyknął, 
Patrz, jak otwiera gębę on, 
Słuchaj, ach, słuchaj, Bajkow ryknął. 
 
Bajkow nuci
do Bajkowa
Mon Général, quelle chanson246! 
  BAJKOW
śpiewa pieśń Beranżera247
Quel honneur, quel bonheur! 
Ah! monsieur le sénateur! 
Je suis votre humble serviteur248, etc. etc. 
  STUDENT
Général, ce sont vos paroles? 
  BAJKOW
Oui. 
  STUDENT
Je vous en fais compliment. 
  JEDEN Z OFICERÓW
śmiejąc się
Ces couplets sont vraiment fort drôles, 
Quel ton satirique et plaisant! 
  MŁODY CZŁOWIEK
Pour votre muse sans rivale 
Je vous ferais académicien249. 
  BAJKOW
w ucho, — pokazując Księżną
Senator dziś będzie rogal. 
  SENATOR
w ucho, — pokazując narzeczoną Bajkowa
Va, va, je te coifferai bien250. 
  PANNA
tańcząc, do Matki
Nazbyt ohydni, nazbyt starzy. 
  MATKA
z prawej strony
Jeśli ci zbrzydnął, to go rzuć. 
  SOWIETNIKOWA
z prawej strony
Jak mojej córeczce do twarzy. 
  STAROSTA
Jak od nich rumem czuć. 
  SOWIETNIKOWA DRUGA
do córki stojącej obok
Tylko, Zosieńku, podnieś wzrok. 
Może Senator cię obaczy. 
  STAROSTA
Jeżeli o mnie się zahaczy, 
Dam rękojeścią 
 
biorąc za karabelą
— w bok 
  LEWA STRONA
chórem
Ach, jaka świetność, przepych jaki! 
Ah, quelle beauté, quelle grâce! 
  PRAWA STRONA
Ach, szelmy, łotry, ach, łajdaki! 
Żeby ich piorun trzasł. 
  Z PRAWEJ STRONY MIĘDZY MŁODZIEŻĄ JUSTYN POL
do Bestużewa, pokazując na Senatora
Chcę mu scyzoryk mój w brzuch wsadzić 
Lub zamalować w pysk. 
  BESTUŻEW
Cóż stąd, jednego łotra zgładzić 
Lub obić, co za zysk? 
Oni wyszukają przyczyny, 
By uniwersytety znieść, 
Krzyknąć, że ucznie jakubiny, 
I waszą młodzież zjeść. 
  JUSTYN POL
Lecz on zapłaci za męczarnie, 
Za tyle krwi i łez. 
  BESTUŻEW
Cesarz ma u nas liczne psiarnie, 
Cóż, że ten zdechnie pies. 
  POL
Nóż świerzbi w ręku, pozwól ubić. 
  BESTUŻEW
Ostrzegam jeszcze raz! 
  POL
Pozwól przynajmniej go wyczubić. 
  BESTUŻEW
A zgubić wszystkich was. 
  POL
Ach, szelmy, łotry, ach, zbrodniarze! 
  BESTUŻEW
Muszę ciebie wywieść za próg. 
  POL
Czyż go to za nas nikt nie skarze? 
Nikt się nie pomści? 
 
odchodzą ku drzwiom KS. PIOTR
— Bóg! 
 
Nagle muzyka się zmienia i gra arią Komandora TAŃCZĄCY
Co to jest? — co to? 
  GOŚCIE
Jaka muzyka ponura! 
  JEDEN
patrząc w okna
Jak ciemno, patrz no, jaka zebrała się chmura. 
 
zamyka okno — słychać z dala grzmot SENATOR
Cóż to? Czemu nie grają? 
  DYREKTOR MUZYKI
Zmylili się. 
  SENATOR
Pałki! 
  DYREKTOR
Bo to miano grać różne z opery kawałki, 
Oni nie zrozumieli, i stąd zamieszanie. 
  SENATOR
No, no, no — arrangez donc251 — no, panowie — panie. 
 
Słychać krzyk wielki za drzwiami PANI ROLLISON
za drzwiami, okropnym głosem
Puszczaj mię! Puszczaj. 
  SEKRETARZ
Ślepa! 
  LOKAJ
strwożony
Widzi — patrz, jak sadzi 
Po schodach, zatrzymajcie! 
  DRUDZY LOKAJE
Kto jej co poradzi! 
  PANI ROLLISON
Ja go znajdę tu, tego pijaka, tyrana! 
  LOKAJ
chce zatrzymać — ona obala jednego z nich
A! patrz, jak obaliła — a! a! opętana. 
 
uciekają PANI ROLLISON
Gdzie ty! — znajdę cię, mozgi252 na bruku rozbiję — 
Jak mój syn! Ha, tyranie! syn mój, syn nie żyje! 
Wyrzucili go oknem — czy ty masz sumnienie? 
Syna mego tam z góry, na bruk, na kamienie. 
Ha, ty pijaku stary, zbryzgany krwią tylu 
Niewiniątek, pódź! — gdzie ty, gdzie ty, krokodylu? 
Ja ciebie tu rozedrę, jak mój Jaś, na sztuki. — 
Syn! wyrzucili z okna, z klasztoru, na bruki. 
Me dziecię, mój jedynak! mój ojciec-żywiciel — 
A ten żyje, i Pan Bóg jest, i jest Zbawiciel! 
  KS. PIOTR
Nie bluźń, kobieto; syn twój zraniony, lecz żyje. 
  PANI ROLLISON
Żyje? syn żyje? czyje to są słowa, czyje? 
Czy to prawda, mój księże? — Ja zaraz pobiegłam — 
«Spadł» krzyczą, — biegę — wzięli — i zwłok nie dostrzegłam: 
Zwłok mego jedynaka. — Ja biedna sierota! 
Zwłok syna nie widziałam. Widzisz — ta ślepota! 
Lecz krew na bruku czułam — przez Boga żywego 
Tu czuję — krew tę samą, tu krew syna mego, 
Tu jest ktoś krwią zbryzgany — tu, tu jest kat jego! 
 
Idzie prosto do Senatora — Senator umyka się — Pani Rollison pada zemdlona na ziemię — Ks. Piotr podchodzi do niej ze Starostą — słychać uderzenie piorunu WSZYSCY
zlęknieni
Słowo stało się ciałem! — To tu! 
  INNI
Tu! Tu! 
  KS. PIOTR
Nie tu. 
  JEDEN
patrząc w okno
Jak blisko — w sam róg domu uniwersytetu. 
  SENATOR
podchodzi do okna
Okna Doktora! 
  KTOŚ Z WIDZÓW
Słyszysz w domu krzyk kobiéty? 
  KTOŚ NA ULICY
śmiejąc się
Cha — cha — cha — diabli wzięli. 
 
Pelikan wbiega zmieszany SENATOR
Nasz Doktor? 
  PELIKAN
Zabity 
Od piorunu. Fenomen ten godzien rozbiorów: 
Około domu stało dziesięć konduktorów253, 
A piorun go w ostatnim pokoju wytropił, 
Nic nie zepsuł i tylko ruble srebrne stopił, 
Srebro leżało w biurku, tuż u głów Doktora, 
I zapewne służyło dziś za konduktora. 
  STAROSTA
Ruble rosyjskie, widzę, bardzo niebezpieczne. 
  SENATOR
do Dam
Panie zmieszały taniec — jak Panie niegrzeczne. 
 
widząc, te ratują Panią Rollison
Wynieście ją, wynieście — pomóc tej kobiecie. 
Wynieście ją. 
  KS. PIOTR
Do syna? 
  SENATOR
Wynieście, gdzie chcecie. 
  KS. PIOTR
Syn jej jeszcze nie umarł, on jeszcze oddycha, 
Pozwól mnie iść do niego. 
  SENATOR
Idź, gdzie chcesz, do
1 ... 15 16 17 18 19 20 21 22 23 ... 30
Idź do strony:

Darmowe książki «Dziady - Adam Mickiewicz (biblioteczny txt) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!
Dodaj komentarz