Darmowe ebooki » Artykuł naukowy » Kobieta polska w nauce - Cecylia Walewska (książki czytanie txt) 📖

Czytasz książkę online - «Kobieta polska w nauce - Cecylia Walewska (książki czytanie txt) 📖».   Wszystkie książki tego autora 👉 Cecylia Walewska



1 2 3 4 5 6 7 8
Idź do strony:
również inicjatorką, jedną z założycielek i przewodniczącą zrzeszenia asystentów w Poznaniu.

Największą samoofiarność wszakże wykazywały zawsze i wykazują u nas kobiety-lekarki. Wszystkie bez wyjątku poświęcały naukową swoją pracę dla robót konkretnych a niezbędnych.

Dr Tomaszewicz-Dobrska organizuje i prowadzi bezpłatne przytułki położnicze, roztacza opiekę nad ubogimi matkami, walczy piórem i żywym słowem o sprawę równouprawnienia kobiet, urządza kongresy, wiece, zjazdy, przyczynia się do utworzenia Towarzystwa Kultury Polskiej, które odegrało rolę wybitną w umysłowo-społecznym życiu naszym. Staje się jedną z głównych sprężyn jego działalności i trwa do końca na stanowisku.

Dr Ciszkiewiczowa oddaje się bezpodzielnie pracy oświatowo-społecznej, stając w szeregach organizatorów tajnego nauczania za czasów niewoli rosyjskiej. W epoce Legionów wysuwa się na czoło tych, którzy popierali je z bezgranicznym poświęceniem, nieustraszonym męstwem, trudem i wiarą w cud polskiego oręża.

Dr Budzińska-Tylicka zasiada w Radzie Miejskiej, zawiązuje Klub Polityczny Kobiet Polskich, organizuje i prowadzi Koło Opieki nad Ochotniczą Legią Kobiet, w czasie najazdu bolszewickiego urządza szpital na froncie i staje na czele wszystkich doraźnych poczynań, związanych z naglącymi potrzebami chwili.

Dr W. Szczawińska zakłada „Kroplę Mleka”, pracuje niezmordowanie na niwie ochrony niemowląt.

Dr G. Majewska, lekarz sanitarny miejski, wkłada w pracę swoją zawodową wiele serca i poświęcenia. Dr Kasperowiczowa, Drzewiecka, i wiele innych spieszą na front. Powołane do świadczeń wojennych na równi z lekarzami, kobiety-lekarki oddają nadzwyczajne usługi w walce z epidemiami, padając często na stanowiskach, jak dr Maria Ratyńska, działaczka socjalistyczna, typ ideowego lekarza i społecznika, pełna bezgranicznego poświęcenia i ofiarności, zmarła na tyfus plamisty w czasie najścia bolszewików.

Niezmiernie żywiołową, energiczną i planową akcję społeczną rozwijają studentki polskie wszystkich uniwersytetów i wszystkich wydziałów. Szczególniejszą żywotność wykazały zwłaszcza w okresie najazdu bolszewickiego, gdy prawie cała młodzież akademicka wyruszyła na front, a na ich barki padła organizacja doraźnej pomocy dla żołnierza polskiego w ogóle, dla studenta-żołnierza w szczególności.

 

Poryw społeczny, ten najsilniejszy kamerton duszy kobiecej, od którego biorą barwę, moc, trwanie i pokrewność wszystkie jej dźwięki, idzie za nią jak biała kolumna przeznaczeń w każdą dziedzinę pracy.

*

Rozwój naukowości wśród kobiet uwarunkowany jest pomocą społeczną.

Zrozumiała to Ameryka. Popierając zwłaszcza przyrodnicze studia, ustanowiła stypendia kobiece przy różnych stacjach zoologicznych (np. w Neapolu), przy wielkich pracowniach, przy ogrodach botanicznych itp. Drogą składek publicznych albo własną samoofiarnością tworzą Amerykanki fundusze żelazne, których celem — pomoc naukowa rodaczkom.

U nas istnieje fundusz im. Kraszewskiego w Krakowie dla studentek polskich. Pomoc w pracach uczonych polskich płci obojga uwzględniają: Kasa im. Mianowskiego i Towarzystwo Naukowe w Warszawie oraz Akademia Umiejętności w Krakowie.

Jest to bardzo nikłe zaspokojenie potrzeb ogółu ludzi pracujących na polu naukowym, ale prawidłowy rozwój państwa naszego wzmocni niewątpliwie wysiłki prywatne i społeczne w tym kierunku. Polska na wzór Ameryki nie omieszka udzielać poparcia swego wszystkim wybitnym jednostkom rwącym się do wiedzy.

Zrozumienie przez kobietę polską znaczenia nauki jako wielkiej dźwigni narodu tkwiło w niej już od dawna. Królowa Jadwiga oddaje wszystkie kosztowności swoje na ufundowanie pierwszej wszechnicy polskiej. Śladem jej i innych przodownic życia umysłowego idą późniejsze ofiarnice.

Na kilka lat przed wojną p. M. Tahanowska zakłada pracownię psychologiczną w Warszawie, a p. Kierbedziowa funduje piękny gmach Biblioteki Publicznej w stolicy Polski.

Tradycja więc została. Kobieta nasza szła zawsze z kagankiem oświaty poprzez dzieje narodu. Dziś — w odrodzonym państwie — tym silniej dążyć będzie do spełniania wszystkich ciążących na niej zadań obywatelskich, a więc — w pierwszym rzędzie — do krzewienia wiedzy, umacniania jej podstaw i szerzenia kultu dla niej.

Przekaż 1% podatku na Wolne Lektury.
KRS: 0000070056
Nazwa organizacji: Fundacja Nowoczesna Polska
Każda wpłacona kwota zostanie przeznaczona na rozwój Wolnych Lektur.
Wykaz liczby studentów i studentek na uniwersytetach polskich w 1920/21 roku
Wydział filologiczny 
 
— Lwów —  
Liczba studiujących: 930 
Mężczyzn: 330 (35,5%) 
Kobiet: 600 (64,5%) 
 
Ogółem na uniwersytetach polskich: 
Liczba studiujących: 930  
Mężczyzn: 330 (35,5%) 
Kobiet: 600 (64,5%) 
 
Wydziały filozoficzne 
 
— Kraków — 
Liczba studiujących: 1283 
Mężczyzn: 725 (56,5%) 
Kobiet: 558 (43,5%) 
 
— Lwów — 
Liczba studiujących: 936 
Mężczyzn: 333 (35,6%) 
Kobiet: 603 (64,4%) 
 
— Poznań — 
Liczba studiujących: 597 
Mężczyzn: 320 (54%) 
Kobiet: 277 (46%) 
 
— Warszawa: Uniwersytet — 
Liczba studiujących: 1826 
Mężczyzn: 618 (34%) 
Kobiet: 1208 (66%) 
 
Ogółem na uniwersytetach polskich: 
Liczba studiujących: 4642 
Mężczyzn: 1996 (53%) 
Kobiet: 2646 (57%) 
 
Wydziały humanistyczne 
 
— Lublin — 
Liczba studiujących: 330 
Mężczyzn: 74 (22,4%) 
Kobiet: 256 (77,6%) 
 
— Warszawa: Wolna Wszechnica — 
Liczba studiujących: 1165 
Mężczyzn: 649 (55,7%) 
Kobiet: 516 (44,3%) 
 
– Wilno — 
Liczba studiujących: 930 
Mężczyzn: 330 (35,5%) 
Kobiet: 600 64,5% 
 
Ogółem na uniwersytetach polskich: 
Liczba studiujących: 1647 
Mężczyzn: 763 (46%) 
Kobiet: 884 (54%) 
 
Wydziały lekarskie 
 
— Kraków — 
Liczba studiujących: 695  
Mężczyzn: 529 (76%) 
Kobiet: 166 (24%) 
 
— Lwów — 
Liczba studiujących: 762 
Mężczyzn: 531 (70%) 
Kobiet: 231 (30%) 
 
— Poznań — 
Liczba studiujących: 134 
Mężczyzn: 105 (78%) 
Kobiet: 29 (22%) 
 
— Warszawa: Uniwersytet — 
Liczba studiujących: 1454 
Mężczyzn: 1116 (77%) 
Kobiet: 338 (23%) 
 
— Wilno — 
Liczba studiujących: 179 
Mężczyzn: 119 (66%) 
Kobiet: 60 (34%) 
 
Ogółem na uniwersytetach polskich: 
Liczba studiujących: 3224 
Mężczyzn: 2400 (74%) 
Kobiet: 824 (26%) 
 
Wydziały matematyczno-przyrodnicze 
 
— Warszawa: Wolna Wszechnica — 
Liczba studiujących: 477 
Mężczyzn: 298 (62,5%) 
Kobiet: 37,5% 
 
— Wilno — 
Liczba studiujących: 147 
Mężczyzn: 119 (80,5%) 
Kobiet: 28 (19,5%) 
 
Ogółem na uniwersytetach polskich: 
Liczba studiujących: 624  
Mężczyzn: 417 (67%) 
Kobiet: 207 (33%) 
 
Wydziały pedagogiczne 
 
— Warszawa: Wolna Wszechnica — 
Liczba studiujących: 354 
Mężczyzn: 200 (56,5%) 
Kobiet: 154 (43,5%) 
 
Ogółem na uniwersytetach polskich: 
Liczba studiujących: 354 
Mężczyzn: 200 (56,5%) 
Kobiet: 154 (43,5%) 
 
Wydziały polityczne i społeczne 
 
— Warszawa: Wolna Wszechnica — 
Liczba studiujących: 534 
Mężczyzn: 439 (82%) 
Kobiet: 95 (18%) 
 
Ogółem na uniwersytetach polskich: 
Liczba studiujących: 534 
Mężczyzn: 439 (82%) 
Kobiet: 95 (18%) 
 
Wydziały prawne 
 
— Kraków — 
Liczba studiujących: 1878 
Mężczyzn: 1753 (93%) 
Kobiet: 125 (7%) 
 
— Lublin — 
Liczba studiujących: 533 
Mężczyzn: 450 (84,5%) 
Kobiet: 83 (15,5%) 
 
— Lwów — 
Liczba studiujących: 1633 
Mężczyzn: 1573 (96%) 
Kobiet: 60 (4%) 
 
— Poznań — 
Liczba studiujących: 1149  
Mężczyzn: 1062 (92%) 
Kobiet: 87 (8%) 
 
— Warszawa: Uniwersytet — 
Liczba studiujących: 2667 
Mężczyzn: 2170 (81%) 
Kobiet: 497 (19%) 
 
— Wilno — 
Liczba studiujących: 225 
Mężczyzn: 181 (80%) 
Kobiet: 44 (20%) 
 
Ogółem na uniwersytetach polskich: 
Liczba studiujących: 8085 
Mężczyzn: 7189 (89%) 
Kobiet: 896 (11%) 
 
Wydziały rolne 
 
— Kraków — 
Liczba studiujących: 210 
Mężczyzn: 181 (86%) 
Kobiet: 29 (14%) 
 
— Poznań — 
Liczba studiujących: 479 
Mężczyzn: 462 (97%) 
Kobiet: 17 (3%) 
 
Ogółem na uniwersytetach polskich: 
Liczba studiujących: 689 
Mężczyzn: 643 (93%) 
Kobiet: 46 (7%) 
 
Wydziały teologiczne 
 
— Kraków — 
Liczba studiujących: 70 
Mężczyzn: 70 (100%) 
 
— Wilno — 
Liczba studiujących: 12 
Mężczyzn: 12 (100%) 
 
Ogółem na uniwersytetach polskich: 
Liczba studiujących: 82 
Mężczyzn: 82 (100%) 
 
Wydziały sztuk pięknych 
 
— Wilno — 
Liczba studiujących: 34 
Mężczyzn: 20 (59%) 
Kobiet: 14 (41%) 
 
Ogółem na uniwersytetach polskich: 
Liczba studiujących: 34 
Mężczyzn: 20 (59%) 
Kobiet: 14 (41%) 
 
Wydziały farmaceutyczne 
 
— Warszawa: Uniwersytet — 
Liczba studiujących: 204 
Mężczyzn: 163 (80%) 
Kobiet: 41 (20%) 
 
— Wilno — 
Liczba studiujących: 39  
Mężczyzn: 37 (95%) 
Kobiet: 2 (5%) 
 
Ogółem na uniwersytetach polskich: 
Liczba studiujących: 243 
Mężczyzn: 200 (82%) 
Kobiet: 43 (18%) 
 
Wydziały weterynaryjne 
 
— Warszawa: Uniwersytet — 
Liczba studiujących: 23 
Mężczyzn: 22 (96%) 
Kobiet: 1 (4%) 
 
Ogółem na uniwersytetach polskich: 
Liczba studiujących: 23 
Mężczyzn: 22 (96%) 
Kobiet: 1 (4%) 
 
RAZEM 
 
— Kraków — 
Liczba studiujących: 4136 
Mężczyzn: 3258 (79%) 
Kobiet: 878 (21%) 
 
— Lublin — 
Liczba studiujących: 863 
Mężczyzn: 524 (60,7%) 
Kobiet: 339 (39,3%) 
 
— Lwów — 
Liczba studiujących: 4261 
Mężczyzn: 2767 (65%) 
Kobiet: 1494 (35%) 
 
— Poznań — 
Liczba studiujących: 2359 
Mężczyzn: 1949 (83%) 
Kobiet: 310 (17%) 
 
— Warszawa: Uniwersytet — 
Liczba studiujących: 6174 
Mężczyzn: 4089 (66%) 
Kobiet: 2085 (34%) 
 
— Warszawa: Wolna Wszechnica — 
Liczba studiujących: 2530 
Mężczyzn: 1586 (63%) 
Kobiet: 944 (37%) 
 
— Wilno — 
Liczba studiujących: 788 
Mężczyzn: 528 (67%) 
Kobiet: 260 (33%) 
 
Ogółem na uniwersytetach polskich: 
Liczba studiujących: 21111 
Mężczyzn: 14701 (70%) 
Kobiet: 6410 (30%) 
 
Przypisy:

1. zapoznany — dosł. pozostający poza poznaniem; zapomniany. [przypis edytorski]

2. Gratry, Auguste Joseph Alphonse (1805–1872) — francuski autor i teolog, ksiądz katolicki, przeciwnik pozytywizmu (tj. filozofii Comte’a; odpowiedział także Renanowi na jego dzieło zeświecczające osobę Jezusa z Nazaretu), występował też przeciw dogmatowi o nieomylności papieża (przedstawił swoje argumenty zarówno w osobnej publikacji, jak bezpośrednio na Pierwszym Soborze Trydenckim). [przypis edytorski]

3. Andrzej Glaber z Kobylina (ok. 1500–1555) — ksiądz katolicki, lekarz, pisarz, profesor Akademii Krakowskiej, humanista, astrolog, tłumacz, wydawca i popularyzator wiedzy; za niepewne uważa się jego autorstwo dzieła pt. Senatulus, to jest sjem niewieści, który niegdy w Rzymie dzierżan był od trzech stanów ich, od małżonek, wdów i panien (Kraków 1543, wyd. w drukarni wdowy po F. Unglerze). [przypis edytorski]

4. Łukasz Górnicki (1527–1603) — renesansowy poeta, pisarz polit., tłumacz, humanista; sekretarz i bibliotekarz króla Zygmunta Augusta; autor m.in. Dworzanina polskiego (1565), dostosowanej do realiów polskich adaptacji sławnego wówczas dzieła Il Cortegiano Baldassare Castiglione. [przypis edytorski]

5. entuzjastki — pierwsza polska grupa feministyczna, działająca w Warszawie w latach 40. XIX w., skupiona wokół Narcyzy Żmichowskiej. Entuzjastki dążyły do prawnego, społecznego i obyczajowego równouprawnienia kobiet, prowadziły także działalność konspiracyjną, postulując demokratyczne zmiany społeczne. [przypis edytorski]

6. Żmichowska, Narcyza (1819–1876) — nauczycielka, powieściopisarka i poetka publikująca pod pseudonimem Gabriella (wg daw. pisowni: Gabryella), emancypantka, twórczyni grupy tzw. entuzjastek, jedna z prekursorek polskiego feminizmu; ukończyła Instytut Guwernantek, ucząc się m.in. pod kierunkiem Klementyny z Tańskich Hoffmanowej, w 1837 r. podjęła pracę jako nauczycielka domowa dzieci Władysława Zamoyskiego i w tym charakterze wyjechała w 1838 r. do Paryża, gdzie pod kierunkiem swego brata, emigranta polistopadowego podjęła gruntowne studia w Biblioteque Nationale oraz zaczęła uczęszczać na posiedzenia naukowe Akademii Francuskiej (niedostępnej wówczas dla kobiet), straciła posadę i w 1839 r. wróciła do Warszawy; publikowała w „Pielgrzymie” pod red. Eleonory Ziemięckiej i „Przeglądzie naukowym” pod red. Edwarda Dębowskiego. Była zaangażowana w nieudane, tragiczne w dalszych skutkach powstanie 1846 roku i „przedburzę” Wiosny Ludów (emisariuszka TDP, kontakty z Karolem Libeltem); za swe zaangażowanie polit. skazana na 2,5 roku więzienia, a następnie na dozór policyjny i osiedlenie w Lublinie; autorka m.in. powieści Poganka. [przypis edytorski]

7. samorzutnie — tu: samodzielnie. [przypis edytorski]

8. Dokonawszy samorzutnie odkrycia polonu i aktynu — aktyn nie został odkryty przez Marię Skłodowską-Curie, lecz przez przyjaciela i współpracownika Marii i Pierre’a Curie, André-Louis Debierne, który w 1899 wykrył go w otrzymanych od nich w przesączach. [przypis edytorski]

9. radium (łac.) — rad, promieniotwórczy pierwiastek chemiczny, odkryty przez Marię Skłodowską-Curie i jej męża Pierre’a Curie w 1898. [przypis edytorski]

10. samo ciało radium otrzymało nazwę „Curie” — w roku 1910 nazwę „curie” (pol. „kiur”) nadano jednostce miary radioaktywności, odpowiadającej aktywności 1 g czystego izotopu radu o liczbie masowej 226. Jednostka ta została w 1975 w układzie SI zastąpiona w bekerelem (Bq), od nazwiska Henriego Becquerela, który razem z małżeństwem Curie otrzymał w 1903 Nagrodę Nobla za odkrycie i badanie promieniotwórczości. [przypis edytorski]

11. Joteyko, Józefa Franciszka (1866–1928) — polska psycholog, pedagog, fizjolog, współorganizatorka pedagogiki specjalnej (z Marią Grzegorzewską) w Warszawie; przewodnicząca belgijskiego Towarzystwa Neurologicznego, wielokrotna laureatką paryskiej Akademii Nauk. [przypis edytorski]

12. Międzynarodowy Instytut Solvaya (International Solvay Institutes for Physics and Chemistry) — instytut w Brukseli, założony przez belgijskiego przemysłowca Ernesta Solvaya w 1912, zajmujący się organizacją konferencji, warsztatów i seminariów naukowych. [przypis edytorski]

13. Lugdunum — starożytna, rzymska nazwa miasta Lyon we Francji. [przypis edytorski]

14. Stefanowska, Michalina (1855–1942) — polska neurofizjolog i biolog; studiowała przyrodę (zoologię) na Uniwersytecie Genewskim (1863–1883), tam też uzyskała doktorat w zakresie nauk przyrodniczych (1889) i habilitację z fizjologii ogólnej (1903), zostając pierwszą kobietą-docentem; następnie wykładała fizjologię na tym uniwersytecie; w l. 1891–1897 studiowała w Paryżu przyrodę i psychologię. Prowadziła wykłady z fizjologii układu nerwowego i zmysłów na Wydziale Humanistycznym Wyższych Kursów Naukowych w Warszawie w l. 1908–1912; w l. 1917–1921 pracowała jako profesor w Wolnej Wszechnicy Polskiej; habilitowała się z fizjologii układu nerwowego i zmysłów na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego (1922), tam też pozostawała profesorem nadzwyczajnym do 1939 r. W 1917 r. na zlecenie władz edukacyjnych Warszawy utworzyła pierwsze klasy specjalne dla dzieci upośledzonych umysłowo, w 1919 r. zorganizowała

1 2 3 4 5 6 7 8
Idź do strony:

Darmowe książki «Kobieta polska w nauce - Cecylia Walewska (książki czytanie txt) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!
Dodaj komentarz