Darmowe ebooki » Wiersz » Napój cienisty - Bolesław Leśmian (biblioteka .TXT) 📖

Czytasz książkę online - «Napój cienisty - Bolesław Leśmian (biblioteka .TXT) 📖».   Wszystkie książki tego autora 👉 Bolesław Leśmian



1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 ... 17
Idź do strony:
W lesie Strumień Zwierzyniec Ćmy Zwiewność Wspomnienie Sen Klęska Noc W czas zmartwychwstania W trwodze Wiedza Samotność (Po co tyle świec nade mną...) Na poddaszu Trupięgi Chałupa Niewiara Przechodzień Zły jar Modlitwa (Bóg mnie opuścił...) Do siostry W nicość śniąca się droga (cykl) Cmentarz Za grobem Ubóstwo Betleem Po śmierci W nicość śniąca się droga Słowa do pieśni bez słów Marsjanie Pan Błyszczyński Eliasz Dwaj Macieje Przypisy Wesprzyj Wolne Lektury Strona redakcyjna
Napój cienisty
Przyjaciele Wolnych Lektur otrzymują dostęp do prapremier wcześniej niż inni. Zadeklaruj stałą wpłatę i dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur: wolnelektury.pl/towarzystwo/
Powieść o rozumnej dziewczynie (cykl)
Powieść o rozumnej dziewczynie
I
Tak mówię do dziewczyny: Nie wwódź mnie w bór ciemny, 
Nie wołaj po imieniu, nie patrz oko w oko, — 
Bo nigdy nie wiadomo, co za stwór tajemny 
Z mroku na świat pod ludzką przychodzi powłoką. 
 
A nuż jestem odmienny, niźli tobie chce się, — 
Niż ten, którego tulisz w niemej pieszczot skardze. 
Poznasz mnie nad jeziorem — i w polu i w lesie — 
A nie poznasz na łożu, nie poznasz przy wardze. 
 
O, nie pytaj mnie o nic! Nie widuj mnie we śnie! 
Ufaj moim pieszczotom, wierzaj w me tumany. 
W ramion twoich zaciszu pragnę tak bezkreśnie 
Zasnąć choćby na chwilę — inny i nieznany. 
 
Nuć mi do snu cokolwiek, byle oczy zwierać. 
Niech twa pierś mnie kołysze, jak chce i jak umie — 
A gdy przyjdzie godzina, nie wzbraniaj umierać! 
Wszak rozumiesz? Nieprawdaż? 
Dziewczyna rozumie. 
 
II
I znów mówię: Gdy w nagłej stu zmierzchów żałobie 
Czekałaś na me przyjście, nim się Bóg nadarzy, — 
Mnie tylko, mnie jednego nie było przy tobie! 
Zapóźniłem się... Winna jakaś mgła bez twarzy... 
 
Nieraz w obcych mi cieniów biegnę rozwiewiska 
I zatracam ścieżynę do własnej rozpaczy. 
Czemuż jestem daleki? A ty — czemu bliska? 
I tak zawsze i zawsze i nigdy inaczej! 
 
Czemu wczoraj tę brzozę wśród słońca błyskotów 
Ozdobiłem, pląsając, w perły i korale? 
Dziś dla ciebie mi zbrakło strwonionych klejnotów, 
Puste są moje dłonie i czcze moje żale. 
 
Czasem bywają takie na uboczu święta, 
Dusza przez sen tak szumi, że w tym właśnie szumie 
O tych, których się kocha, najmniej się pamięta... 
Wszak rozumiesz? Nieprawdaż? 
Dziewczyna rozumie. 
 
III
I znów mówię: Nie było i nigdy nie będzie! 
Stać się miało gdziekolwiek i już się nie stanie! 
Chciałem chatę snom ciosać i biec na spotkanie 
I zamieszkać wraz z tobą w miłosnym obłędzie. 
 
Czemuż dusza w mrok dąży? Czemu losem zwie go? 
Nigdy razem! A wpobok1 czas pusty się wlecze. 
Czy jest we mnie ktoś inny, oprócz mnie samego, 
Co ulega tym smutkom, którym ja krwią przeczę? 
 
O, spojrzyj, jak ja teraz bezwolnie się trudzę, 
Szczęściu swemu dziwaczne gromadząc przeszkody! 
Jak swe żale uśpione o północy budzę 
I jak, idąc ku tobie, omijam ogrody! 
 
Mógłbym duszę po kwiatach dla ciebie roztrwonić, 
Mógłbym śmiercią oślepły znaleźć cię w gwiazd tłumie, 
Ale szczęścia własnego nie potrafię bronić! 
Wszak rozumiesz? Nieprawdaż? 
Dziewczyna rozumie. 
 
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 ... 17
Idź do strony:

Darmowe książki «Napój cienisty - Bolesław Leśmian (biblioteka .TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!
Dodaj komentarz