Darmowe ebooki » Wiersz » Kolumny Samsona - Kazimierz Przerwa-Tetmajer (biblioteki internetowe darmowe .TXT) 📖

Czytasz książkę online - «Kolumny Samsona - Kazimierz Przerwa-Tetmajer (biblioteki internetowe darmowe .TXT) 📖».   Wszystkie książki tego autora 👉 Kazimierz Przerwa-Tetmajer



1 2
Idź do strony:
Kazimierz Przerwa-Tetmajer Kolumny Samsona

 

Ta lektura, podobnie jak tysiące innych, jest dostępna on-line na stronie wolnelektury.pl.

Utwór opracowany został w ramach projektu Wolne Lektury przez fundację Nowoczesna Polska.

Kolumny Samsona Strona tytułowa Spis treści Początek utworu Przypisy Wesprzyj Wolne Lektury Strona redakcyjna
Kolumny Samsona1

25. I stało się, gdy byli dobrej myśli, że rzekli: Zawołajcie Samsona, aby błaznował przed nami.

Księga Sędziów
Przyprowadzono go popod2 kolumny, 
aby błaznował. 
Lud zgarnął się tłumny, 
a wielka radość była weń rzucona, 
bowiem Pan podał im w ręce Samsona 
i we więziennym domu go zamknięto; 
więc wielkie było w Filistynach święto 
i wielkich ofiar bił dym dla Dagona3.  
 
Wyprowadzono go z domu więzienia, 
aby błaznował i poił weselem 
tych, których kruszył grzmot jego imienia 
i co na odgrom jego kroków drżeli, 
a którzy teraz, spokojni i śmieli, 
mogli się pastwić nad nieprzyjacielem... 
Był ślepy, siły pozbawiony, w pętach... 
Ów straszny Samson, który, o sromoto4! 
sam tysiąc mężów zabił kością: oto 
trwogi nie budzi nawet w pacholętach, 
i nędzne chłopię prowadzi olbrzyma 
z wyłupionymi, krwawymi oczyma. 
 
Samsonie! błaznuj! Błaznuj nam, Samsonie! — 
woła lud gwarny, jak fale ryczące, 
a co przedniejszych z ludu trzy tysiące 
siadło wśród niewiast na płaszczyźnie pował5, 
by patrzeć z dachu, jak będzie błaznował. 
Tłum szalał śmiechem — ten mocny, ten krwawy, 
ten wróg szyderca, skrępowany w liny, 
jest dziś zabawą, skacze dla zabawy, 
trzymany ręką nieletniej dzieciny! 
I można plwać nań i w oślepłe oczy 
miotać mu piasek, aż je krew ubroczy, 
i można rzucać mu na zgiętą głowę 
klątwy i gorsze klątew6 urąganie: 
Samsonie! Wzywaj strasznego Jehowę7! 
Niech zejdzie z niebios i przed tobą stanie! 
On wszakże wywiódł z Egiptu Mojżesza 
i Jozuemu8 przygwoździł krąg słońca, 
i morze rozdarł od końca do końca — 
niech cię wybawi!... 
Urąga mu rzesza, 
a on, pośrodku stojąc, czuł, jak wzbiera 
w nim tak nienawiść, iż brzmieją mu żyły 
i dech się w piersiach rozdętych zapiera, 
i wszystka krew w nim i wszystkie w nim siły 
i wszystka myśl w nim i czucie i ciało: 
wszystko się jedną nienawiścią stało!... 
Ha, tłum piekielny!... Ha! Jak tego wroga 
on nienawidzi!... To padalcze plemnie, 
którego wałem raz zawalił ziemię, 
zdradą go wzięło, szydzi zeń i z Boga!... 
I tak się modlił w duchu: Panie Boże! 
przez oto wszystko, co tutaj ponoszę, 
przez hańbę moją, bicz i te obroże: 
ten raz mnie tylko jeden wzmocnij, proszę, 
abym za moje wyłupione oczy 
i wieczną mękę w ciemnościach ponurych 
i wieczną śmierć mą: zmiażdżył ten łeb smoczy!... 
I kazał wieść się pod słupy, na których 
był dach stawiony, i oparł się o nie, 
a lud wył nad nim: Błaznuj nam, Samsonie!.. 
I oto uczuł pod słupami temi9, 
jak łaska Pańska zstępuje nań z góry, 
bo mu się ugiął pod stopą bok ziemi 
i głaz zadźwięczał, gdy wstąpił pod mury. 
I rozparł ramię na lewo i prawo, 
jak krzyż, a krew mu biła w piersiach lawą. 
Rozprężył ręce — o rozkosz! z kamienia 
wypełzł strach blady i zadrgał mu w rękach! 
O Boże! Zda się, światło przepromienia 
wydarte oczy! O Panie w niebiosach! 
Dzięki Ci, dzięki! Bo oto we włosach 
ogień, żar żywy krąży; w włosów pękach 
sto gromów biega... 
Sto śmierci daj, Panie, 
daj lęk okropny i wolne skonanie, daj taką boleść i takie męczarnie, 
których myśl ludzka cała nie ogarnie, 
których przeczuciem krew się w żyłach ścina, 
lecz daj w tej śmierci śmierć dla Filistyna! 
Panie! Daj w łasce Swojej, niech się ziści 
ogrom Twych sądów i tej nienawiści... 
I jako niegdyś, hen, w gazejskiej bramie: 
wciągnął w pierś wicher i wyprężył ramię... 
Zgięły się słupy — a potem odrazu 
pękły, upadły, i lawina głazu 
runęła z trzaskiem... Ziemia wskroś zadrżała, 
walą się mury, krzyk grozy w motłochu, 
wyjąc, spadają z dachu krwawe ciała — 
huk, łomot, piekło.. 
Wzdęta chmura prochu 
zakryła słońce... 
Rozpierzchnięta tłuszcza 
patrzy z daleka, zgrozą oniemiała, 
jako bawolic stado, gdy z bawołem 
lew się w kurz zarył, padłszy z nim pospołem. 
Czarny kłąb prochu wzroku nie przepuszcza — 
wreszcie przejrzeli... O piekielne dzieło! 
Pośród strzaskanych, krwią oblanych słupów: 
strasznych, zmiażdżonych trzy tysiące trupów! 
Ciał trzy tysiące!... Już nie słychać jęków, 
pod hurmą10 gruzów wszystko już zginęło — 
milczenie śmierci, straszniejsze od szczęków 
wojennej wrzawy i topielców wycia, 
weszło na zwały... 
A on tam, bez życia, 
ostatkiem swojej zgruchotanej twarzy 
niebu się śmieje, błogosławi Pana! 
Och! Najstraszliwszy z śmiertelnych grabarzy, 
straszny jak pomór!... Zemsta dokonana... 
Samsonie! Zemsty dokonane dzieło! 
Niech wielbi Boga twa krew, co się niebu 
z śród gruzów jeszcze dymi jak ofiara. 
O, dym dziękczynny! Takiego pogrzebu 
nikt jeszcze nie miał — ani taka kara 
była słyszaną...  
 
Przyjaciele Wolnych Lektur otrzymują dostęp do prapremier wcześniej niż inni. Zadeklaruj stałą wpłatę i dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur: wolnelektury.pl/towarzystwo/
Podoba Ci się to, co robimy? Wesprzyj Wolne Lektury drobną wpłatą: wolnelektury.pl/towarzystwo/
Informacje o nowościach w naszej bibliotece w Twojej skrzynce mailowej? Nic prostszego, zapisz się do newslettera. Kliknij, by pozostawić swój adres e-mail: wolnelektury.pl/newsletter/zapisz-sie/
Przekaż 1% podatku na Wolne Lektury.
KRS: 0000070056
Nazwa organizacji: Fundacja Nowoczesna Polska
Każda wpłacona kwota zostanie przeznaczona na rozwój Wolnych Lektur.
Przypisy:

1. Samson — postać biblijna; legendarny bohater wojen Izraelitów z Filistynami; obdarzony nadludzką siłą, którą stracił po ścięciu mu włosów przez kochankę, Dalilę. [przypis edytorski]

2. popod (daw.) — pod. [przypis edytorski]

3. Dagon — starosemickie bóstwo. [przypis edytorski]

4. sromota (daw.) — hańba, wstyd. [przypis edytorski]

5. powała — tu: dach. [przypis edytorski]

6. gorsze klątew — gorsze od klątw. [przypis edytorski]

7. Jehowa — Jahwe, wymowa hebrajskiego imienia Boga. [przypis edytorski]

8. Jozue — następca Mojżesza. [przypis edytorski]

9. temi — dziś popr.: tymi. [przypis edytorski]

10. hurma (daw.) — wielka ilość czegoś. [przypis edytorski]

Wesprzyj Wolne Lektury!

Wolne Lektury to projekt fundacji Nowoczesna Polska – organizacji pożytku publicznego działającej na rzecz wolności korzystania z dóbr kultury.

Co roku do domeny publicznej przechodzi twórczość kolejnych autorów. Dzięki Twojemu wsparciu będziemy je mogli udostępnić wszystkim bezpłatnie.

Jak możesz pomóc?


Przekaż 1% podatku na rozwój Wolnych Lektur:
Fundacja Nowoczesna Polska
KRS 0000070056

Dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur i pomóż nam rozwijać bibliotekę.

Przekaż darowiznę na konto: szczegóły na stronie Fundacji.

Ten utwór nie jest objęty majątkowym prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać. Jeśli utwór opatrzony jest dodatkowymi materiałami (przypisy, motywy literackie etc.), które podlegają prawu autorskiemu, to te dodatkowe materiały udostępnione są na licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa – Na Tych Samych Warunkach 3.0 PL.

Źródło: http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/przerwa-tetmajer-kolumny-samsona

Tekst opracowany na podstawie: Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Wybór poezji, nakł. Gebethner i Wolff, Warszawa-Lublin-Łódź 1897.

Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska

Publikacja zrealizowana w ramach

1 2
Idź do strony:

Darmowe książki «Kolumny Samsona - Kazimierz Przerwa-Tetmajer (biblioteki internetowe darmowe .TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!
Dodaj komentarz