Pielgrzymka do Jasnej Góry - Władysław Stanisław Reymont (jak przeczytać książkę w internecie .TXT) 📖

Uwagi: 0

Słowa kluczowe:

Skarżyć się

Krótki opis książki:

Za okolicznościami powstania Pielgrzymki do Jasnej Góry stoi Aleksander Świętochowski, który namówił młodego i jeszcze nieznanego szerszej publiczności Władysława Reymonta do udania się wraz z pątnikami do Częstochowy, a następnie opisania swoich wrażeń z wędrówki. Prośba ta była nieprzypadkowa — w 1894 r. przypadała setna rocznica insurekcji kościuszkowskiej, stąd pielgrzymka miała mieć w sposób zawoalowany charakter demonstracji patriotycznej. Owocem wyprawy Reymonta był reportaż publikowany w odcinkach na łamach „Tygodnika Ilustrowanego”, a później wydany w formie książki.

Niemniej jednak to, co oferuje Pielgrzymka do Jasnej Góry zdecydowanie wykracza poza ramy poetyki reportażu. Ściśle badawczy zmysł Reymonta i jego racjonalistyczne podejście do świata słabną z dnia na dzień, ze strony na stronę, a zastępują je impresjonistyczne opisy pejzażu, śpiewu słowika i gama uczuć, której wyrażenie graniczy z niemożliwością. Przekraczając wraz z pielgrzymami kolejne wsie, odwiedzając kolejne kościoły, podziwiając kolejny zachód słońca, czytelnik ma szansę zaobserwować cykl przeobrażeń świata przedstawionego albo — tak jak bohaterowie Pielgrzymki Reymonta — doświadczyć głębszej przemiany.

Przeczytaj książkę

Podziel się książką:

Czytasz książkę online - «Pielgrzymka do Jasnej Góry - Władysław Stanisław Reymont (jak przeczytać książkę w internecie .TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Władysław Stanisław Reymont

Idź do strony:

href="part8.xhtml#anchor-28">28. lekować (gw.) — leczyć. [przypis edytorski]

29. ino wrócił z Brazylei — tu: „jak tylko wrócił z Brazylii”. Pod koniec XIX w. miała miejsce masowa emigracja chłopów do Brazylii. Do wyjazdu nakłaniali ich pośrednicy, obiecując własny grunt i szansę dorobienia się. W rzeczywistości docierający do Brazylii chłopi musieli mierzyć się z nędznymi warunkami życia i licznymi chorobami wynikającymi z nieprzystosowania do tamtejszego klimatu. [przypis edytorski]

30. cherlać (daw.) — chorować, słabnąć. [przypis edytorski]

31. dur (daw.) — zamroczenie umysłu, odurzenie. [przypis edytorski]

32. kużda (gw.) — każda. [przypis edytorski]

33. kamuszczek (gw.) — kamyczek. [przypis edytorski]

34. cenobici — pustelnicy żyjący w zakonie. [przypis edytorski]

35. Gawalewicz, Marian (1852–1910) — polski dramatopisarz, powieściopisarz, publicysta, autor Królowej niebios, zbioru ludowych legend o Matce Boskiej. [przypis edytorski]

36. ty się nie honoruj (gw.) — tu: nie unoś się honorem. [przypis edytorski]

37. adukacja (gw.) — edukacja, tu: wykształcenie. [przypis edytorski]

38. pierony (gw.) — pioruny. [przypis edytorski]

39. niepoczciwość (daw.) — nieżyczliwość, niełagodność. [przypis edytorski]

40. zeszłe (gw.) — tu: ześle. [przypis edytorski]

41. grześniki (gw.) — grzesznicy. [przypis edytorski]

42. upamintajta się (gw.) — opamiętajcie się. [przypis edytorski]

43. ryć (gw.) — tu: jeść. [przypis edytorski]

44. szyćko (daw., gw.) — wszystko. [przypis edytorski]

45. kierz (gw., daw.) — krzew. [przypis edytorski]

46. sflażony (daw.) — zabłocony, zaszargany. [przypis edytorski]

47. pasierzbie (gw.) — pasierby. [przypis edytorski]

48. obmierzły (daw.) — budzący wstręt. [przypis edytorski]

49. ręcami (gw.) — rękami. [przypis edytorski]

50. kużden kamuszczek (gw.) — każdy kamyczek. [przypis edytorski]

51. juści (daw., gw.) — jużci. [przypis edytorski]

52. kuń (gw.) — koń. [przypis edytorski]

53. pioski (gw.) — piaski. [przypis edytorski]

54. sękiel a. szenkiel (z niem. Schenkel) — wystająca z piasty część osi, na której obraca się koło wozu. [przypis edytorski]

55. przepomnieć (gw.) — zapomnieć. [przypis edytorski]

56. przykrzyć (gw.) — przykro coś odczuwać, nudzić się. [przypis edytorski]

57. siekira (gw.) — siekiera. [przypis edytorski]

58. pominszać (gw.) — pomieszać. [przypis edytorski]

59. trza (gw.) — trzeba. [przypis edytorski]

60. kuniec (gw.) — koniec. [przypis edytorski]

61. rozwory — drąg umieszczony podłużnie w wozie gospodarskim, łączący przednią i tylną część podwozia. [przypis edytorski]

62. naści (daw.) — masz, weź. [przypis edytorski]

63. grzych (gw.) — grzech. [przypis edytorski]

64. kuniczyna (gw.) — koniczyna. [przypis edytorski]

65. aże (daw., gw.) — aż. [przypis edytorski]

66. kuniec postrunka (gw.) — koniec postronka. [przypis edytorski]

67. kole ręki (gw.) — wokół ręki. [przypis edytorski]

68. un (gw.) — on. [przypis edytorski]

69. prosić się (daw.) — uporczywie błagać o coś. [przypis edytorski]

70. ni mioł (gw.) — nie miał. [przypis edytorski]

71. kumora (gw.) — komora. [przypis edytorski]

72. dzieciamy (gw.) — dziećmi. [przypis edytorski]

73. namy (gw.) — nami. [przypis edytorski]

74. I słyszę szum, i słyszę jęk, / Drgające słyszę głosy; / I w sercu mam złowieszczy lęk, / A oczy pełne rosy. / — fragment wiersza Marii Konopnickiej *** (Przy oknie siedzę w cichą noc...). [przypis edytorski]

75. Bacciarelli, Marcello (1731–1818) — włoski malarz, przedstawiciel baroku i klasycyzmu, nadworny malarz króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. [przypis edytorski]

76. podług (daw.) — według. [przypis edytorski]

77. po próżnicy (gw.) — na próżno. [przypis edytorski]

78. łachmytki — nędzarze. [przypis edytorski]

79. przez (gw.) — bez. [przypis edytorski]

80. kiej (gw.) — jak. [przypis edytorski]

81. sielnie (gw.) — dzielnie. [przypis edytorski]

82. pomstować — przeklinać. [przypis edytorski]

83. chocieśma (gw.) — chociaż żeśmy; chociaż jesteśmy. [przypis edytorski]

84. gołkiem i piechty chodzić (gw.) — chodzić boso na piechotę. [przypis edytorski]

85. Taki szlachcic (...) to u mnie stoi grosz — dla mnie jest po groszu, ma wartość jednego grosza. [przypis edytorski]

86. chodzić na bałyku (daw.) — chodzić na czworakach; raczkować. [przypis edytorski]

87. brać baty (daw.) — być bitym; nawiązanie do kar cielesnych jako dawnej metody wychowywania dzieci. [przypis edytorski]

88. hań (gw.) — tam, daleko. [przypis edytorski]

89. ledwiem namówił (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika, inaczej: „ledwie namówiłem”. [przypis edytorski]

90. możebny (daw.) — możliwy. [przypis edytorski]

91. karczem — karczm. [przypis edytorski]

92. jak (daw.) — niż. [przypis edytorski]

93. jako — tu: niczym. [przypis edytorski]

94. Watteau, Antoine (1784–1724) — francuski malarz, prekursor i czołowy przedstawiciel francuskiego rokoka. [przypis edytorski]

95. kuma (daw., pot.) — przyjaciółka. [przypis edytorski]

96. rajcować (daw.) — plotkować. [przypis edytorski]

97. pacirz (gw.) — pacierz. [przypis edytorski]

98. przez (gw.) — bez. [przypis edytorski]

99. rozeźlić (gw.) — rozgniewać się. [przypis edytorski]

100. kiej (gw.) — jak. [przypis edytorski]

101. kijanek (gw.) — kij. [przypis edytorski]

102. ożóg — pogrzebacz, kij do poprawiania ognia w piecu. [przypis edytorski]

103. barzej (gw.) — bardziej. [przypis edytorski]

104. trzosnąć (gw.) — uderzyć. [przypis edytorski]

105. fajt — wykrzyknienie oznaczające nagły upadek. [przypis edytorski]

106. bodajsta (gw.) — bodajście; bodaj byście. [przypis edytorski]

107. ślipki — oczy. [przypis edytorski]

108. póliki (gw.) — policzki. [przypis edytorski]

109. ozwarty (gw.) — rozwarty. [przypis edytorski]

110. pogrzeźć a. pogrześć (daw., gw.) — pogrzebać, pochować. [przypis edytorski]

111. zimia (gw.) — ziemia. [przypis edytorski]

112. cięgiem (gw.) — ciągle. [przypis edytorski]

113. plusk — tu: deszcz. [przypis edytorski]

114. da capo (wł.) — od początku. [przypis edytorski]

115. wprost — tu: wręcz. [przypis edytorski]

116. zezuć (gw.) — zdjąć buty. [przypis edytorski]

117. trypki (gw.) — trepki; lekkie buty. [przypis edytorski]

118. lekcij (gw.) — lżej. [przypis edytorski]

Wesprzyj Wolne Lektury!

Wolne Lektury to projekt fundacji Nowoczesna Polska – organizacji pożytku publicznego działającej na rzecz wolności korzystania z dóbr kultury.

Co roku do domeny publicznej przechodzi twórczość kolejnych autorów. Dzięki Twojemu wsparciu będziemy je mogli udostępnić wszystkim bezpłatnie.

Jak możesz pomóc?

Przekaż 1% podatku na rozwój Wolnych Lektur:
Fundacja Nowoczesna Polska
KRS 0000070056

Dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur i pomóż nam rozwijać bibliotekę.

Przekaż darowiznę na konto: szczegóły na stronie Fundacji.

Wszystkie zasoby Wolnych Lektur możesz swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać pod warunkiem zachowania warunków licencji i zgodnie z Zasadami wykorzystania Wolnych Lektur.
Ten utwór jest w domenie publicznej.
Wszystkie materiały dodatkowe (przypisy, motywy literackie) są udostępnione na Licencji Wolnej Sztuki 1.3.
Fundacja Nowoczesna Polska zastrzega sobie prawa do wydania krytycznego zgodnie z art. Art.99(2) Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Wykorzystując zasoby z Wolnych Lektur, należy pamiętać o zapisach licencji oraz zasadach, które spisaliśmy w Zasadach wykorzystania Wolnych Lektur. Zapoznaj się z nimi, zanim udostępnisz dalej nasze książki.

E-book można pobrać ze strony: http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/reymont-pielgrzymka-do-jasnej-gory/

Tekst opracowany na podstawie: Władysław Reymont, Pielgrzymka do Jasnej Góry. Wrażenia i obrazy, Gebethner i Wolff, Warszawa 1895.

Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska

Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego. Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową w Warszawie z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów Biblioteki.

Opracowanie redakcyjne i przypisy: Ilona Kalamon, Aleksandra Kopeć-Gryz, Wojciech Kotwica, Aleksandra Sekuła.

Okładka na podstawie: Wieża na Jasnej Górze, Wyczółkowski, Leon (1852-1936), domena publiczna

ISBN 978-83-288-6631-7

Plik wygenerowany dnia 2022-04-04.

Idź do strony:

Darmowe książki «Pielgrzymka do Jasnej Góry - Władysław Stanisław Reymont (jak przeczytać książkę w internecie .TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!

Dodaj komentarz