rodzaj - "Liryka" na darmoweebooki.pl
Poemat powstały w paryskim okresie twórczości Brunona Jasieńskiego, uznawany przez krytyków literackich za jeden z najważniejszych utworów autora. Przyjęta przez poetę forma ludowej pieśni stanowi niebanalną próbę stylizacji literackiej, która wydaje się być stworzona dla prezentacji losów Jakuba Szeli — chłopskiego powstańca w okresie rzezi galicyjskiej. Jasieński swoim utworem stawia się w opozycji do dotychczasowej interpretacji sylwetki buntownika, z jaką spotykamy się w tekstach Marii
Ponad sześciusetwersowy poemat, w dużej części utrwalony zgodnie z zasadami zapisu fonetycznego. Bruno Jasieński w swojej „Pieśni o głodzie” (1922) za nic zdaje się mieć zasady ortograficzne. Cały tekst, poza krótkim fragmentem „Śpiew maszyńistuw”, zapisana jest dość uciążliwą w odbiorze pisownią fonetyczną. To utwór chaotyczny i przesycony metaforami. Jest wyrazem radykalizacji poglądów poety na kwestie polityczne i przedstawia wzburzony proletariat. Tekst spotkał się z niechęcią krytyki, a
But w butonierce to debiutancki tomik wierszy autorstwa Brunona Jasieńskiego wydany w roku 1923. Bruno Jasieński, właściwie Wiktor Zysman — polski poeta pochodzenia żydowskiego, współtwórca koncepcji futuryzmu w Polsce. Tworzył w trzech językach — polskim, rosyjskim i francuskim. Poezja Jasieńskiego jest różnorodna. W jednych utworach eksperymentował i bawił się słowem, w drugich trzymał się klasycznych reguł, jak w Pieśni o głodzie napisanej heksametrem.
Makijaż to zbiór wierszy, łączący poezję miłosną ze swoistym rodzajem dokumentu — zapisem języka lat 90., pełnym odniesień do ówczesnej prasy, kultury i rynku. Teksty napisane z pełną świadomością, że się zestarzeją, zaopatrzone w termin przydatności do spożycia, co w przypadku poezji stanowi rzadką manifestację pokory.
Poemat powstały w paryskim okresie twórczości Brunona Jasieńskiego, uznawany przez krytyków literackich za jeden z najważniejszych utworów autora. Przyjęta przez poetę forma ludowej pieśni stanowi niebanalną próbę stylizacji literackiej, która wydaje się być stworzona dla prezentacji losów Jakuba Szeli — chłopskiego powstańca w okresie rzezi galicyjskiej. Jasieński swoim utworem stawia się w opozycji do dotychczasowej interpretacji sylwetki buntownika, z jaką spotykamy się w tekstach Marii
Ponad sześciusetwersowy poemat, w dużej części utrwalony zgodnie z zasadami zapisu fonetycznego. Bruno Jasieński w swojej „Pieśni o głodzie” (1922) za nic zdaje się mieć zasady ortograficzne. Cały tekst, poza krótkim fragmentem „Śpiew maszyńistuw”, zapisana jest dość uciążliwą w odbiorze pisownią fonetyczną. To utwór chaotyczny i przesycony metaforami. Jest wyrazem radykalizacji poglądów poety na kwestie polityczne i przedstawia wzburzony proletariat. Tekst spotkał się z niechęcią krytyki, a
But w butonierce to debiutancki tomik wierszy autorstwa Brunona Jasieńskiego wydany w roku 1923. Bruno Jasieński, właściwie Wiktor Zysman — polski poeta pochodzenia żydowskiego, współtwórca koncepcji futuryzmu w Polsce. Tworzył w trzech językach — polskim, rosyjskim i francuskim. Poezja Jasieńskiego jest różnorodna. W jednych utworach eksperymentował i bawił się słowem, w drugich trzymał się klasycznych reguł, jak w Pieśni o głodzie napisanej heksametrem.
Makijaż to zbiór wierszy, łączący poezję miłosną ze swoistym rodzajem dokumentu — zapisem języka lat 90., pełnym odniesień do ówczesnej prasy, kultury i rynku. Teksty napisane z pełną świadomością, że się zestarzeją, zaopatrzone w termin przydatności do spożycia, co w przypadku poezji stanowi rzadką manifestację pokory.