rodzaj - "Epika" na darmoweebooki.pl
Nietota to powieść mistyczna. Symboliczna i syntetyczna. Należy więc ze spokojem przyjąć fakt, że o podnóże Tatr uderzają tu fale morskie, a wśród fiordów gdzieś pod Krywaniem książę Hubert (tj. utajniony pod tym imieniem Witkacy) podróżuje łodzią podwodną. Na drodze poznania — własnej jaźni czy rdzennej istoty Polski — najwznioślejsza metafizyka nierzadko i nieodzownie spotyka przewrotną trywialność. Postacią spajającą całość tekstu jest Ariaman, wskazywany przez krytyków jako alter ego autora
Podróże do piekieł stanowią realizację gatunku dość rzadko pojawiającego się w literaturze polskiej, cechującego się zarówno erudycyjnością i lekkością: eseju. Swoje rozważania poświęcił Miciński motywowi ludzkiej peregrynacji do miejsc granicznych, którym patronują piekła odwiedzone przez Odysa w czasie jego wędrówek.
Praga, przełom XIX i XX wieku. Podczas zwiedzania zamku królewskiego mężczyzna znajduje kapelusz i zabiera go, by zwrócić właścicielowi, Atanazemu Pernatowi, podpisanemu na metce. Kolejny poranek to już początek historii Pernata. Mężczyznę, mieszkańca praskiego getta, odwiedza tajemniczy przybysz, staromodnie ubrany, o twarzy, której nie sposób zapamiętać. Daje mu do naprawienia Księgę Ibbur, którą Pernat zaczyna czytać. Wkrótce doświadcza wizji i zaczyna gubić poczucie własnej tożsamości…
Miss Lidia Nevil, ukochana córka angielskiego pułkownika w stanie spoczynku, nudzi się zwiedzaniem Włoch i nakłania ojca do wybrania się na dziką i piękną Korsykę, zamieszkałą przez gościnnych ludzi o pierwotnych obyczajach. W podróży poznaje młodego Korsykanina, byłego żołnierza armii napoleońskiej. Zwolniony ze służby po klęsce pod Waterloo i zmianie ustroju, przystojny porucznik Orso powraca w rodzinne strony. Mimo początkowych nieporozumień podczas rejsu pułkownik Nevil i młodzieniec
Do wioski położonej niedaleko linii frontu zajeżdża niewielki oddział żołnierzy. W świąteczny wieczór chcą odpocząć, napić się i zjeść. Tragedia wisi w powietrzu. Wojna francusko-pruska widziana oczyma cywili, a nie generałów. Literatura pacyfistyczna pierwszorzędne znaczenie uzyska dopiero po I wojnie światowej, dzięki twórczości Barbusse'a czy Remarque'a, jednak to krótkie opowiadanie Maupassanta jest już jaskółką zwiastującą nadejście zupełnie nowego typu refleksji na temat wojny. Guy de
„Przechadzałem się jednego dnia po bulwarze z Rogerem. Koło nas pszeszedł jakiś przekupień, który wykrzykiwał: Kupujcie sposób na pozbycie się teściowej! Kupujcie!” Niestety, nigdy nie dowiemy się, jaki to sposób na pozbycie się teściowej oferował uliczny sprzedawca. Satyra Maupassanta porusza bowiem zupełnie inny problem, a mianowicie domów publicznych. Młody żonkoś, skonfrontowany z pewną siebie i ironiczną połowicą, nie może sobie poradzić ze stresem w sypialni, więc… Guy de Maupassant
Kolejna z noweli Maupassanta, w której autor ironicznie przygląda się życiu seksualnemu swoich rodaków. On, ona i jej kochanek — szczęśliwi w harmonijnym związku. Każde pokolenie znajduje swoje sposoby na wyrażanie starych prawd. Dziś niektórzy twierdzą że „hipokryzja jest ukłonem, jaki występek składa cnocie”, inni zaś wolą dywagować o poliamorii. Nihil novi. XIX-wieczni pisarze dobrze wiedzieli, że ménage à trois może być całkiem stabilnym, choć jak widać, niekoniecznie społecznie
Nietota to powieść mistyczna. Symboliczna i syntetyczna. Należy więc ze spokojem przyjąć fakt, że o podnóże Tatr uderzają tu fale morskie, a wśród fiordów gdzieś pod Krywaniem książę Hubert (tj. utajniony pod tym imieniem Witkacy) podróżuje łodzią podwodną. Na drodze poznania — własnej jaźni czy rdzennej istoty Polski — najwznioślejsza metafizyka nierzadko i nieodzownie spotyka przewrotną trywialność. Postacią spajającą całość tekstu jest Ariaman, wskazywany przez krytyków jako alter ego autora
Podróże do piekieł stanowią realizację gatunku dość rzadko pojawiającego się w literaturze polskiej, cechującego się zarówno erudycyjnością i lekkością: eseju. Swoje rozważania poświęcił Miciński motywowi ludzkiej peregrynacji do miejsc granicznych, którym patronują piekła odwiedzone przez Odysa w czasie jego wędrówek.
Praga, przełom XIX i XX wieku. Podczas zwiedzania zamku królewskiego mężczyzna znajduje kapelusz i zabiera go, by zwrócić właścicielowi, Atanazemu Pernatowi, podpisanemu na metce. Kolejny poranek to już początek historii Pernata. Mężczyznę, mieszkańca praskiego getta, odwiedza tajemniczy przybysz, staromodnie ubrany, o twarzy, której nie sposób zapamiętać. Daje mu do naprawienia Księgę Ibbur, którą Pernat zaczyna czytać. Wkrótce doświadcza wizji i zaczyna gubić poczucie własnej tożsamości…
Miss Lidia Nevil, ukochana córka angielskiego pułkownika w stanie spoczynku, nudzi się zwiedzaniem Włoch i nakłania ojca do wybrania się na dziką i piękną Korsykę, zamieszkałą przez gościnnych ludzi o pierwotnych obyczajach. W podróży poznaje młodego Korsykanina, byłego żołnierza armii napoleońskiej. Zwolniony ze służby po klęsce pod Waterloo i zmianie ustroju, przystojny porucznik Orso powraca w rodzinne strony. Mimo początkowych nieporozumień podczas rejsu pułkownik Nevil i młodzieniec
Do wioski położonej niedaleko linii frontu zajeżdża niewielki oddział żołnierzy. W świąteczny wieczór chcą odpocząć, napić się i zjeść. Tragedia wisi w powietrzu. Wojna francusko-pruska widziana oczyma cywili, a nie generałów. Literatura pacyfistyczna pierwszorzędne znaczenie uzyska dopiero po I wojnie światowej, dzięki twórczości Barbusse'a czy Remarque'a, jednak to krótkie opowiadanie Maupassanta jest już jaskółką zwiastującą nadejście zupełnie nowego typu refleksji na temat wojny. Guy de
„Przechadzałem się jednego dnia po bulwarze z Rogerem. Koło nas pszeszedł jakiś przekupień, który wykrzykiwał: Kupujcie sposób na pozbycie się teściowej! Kupujcie!” Niestety, nigdy nie dowiemy się, jaki to sposób na pozbycie się teściowej oferował uliczny sprzedawca. Satyra Maupassanta porusza bowiem zupełnie inny problem, a mianowicie domów publicznych. Młody żonkoś, skonfrontowany z pewną siebie i ironiczną połowicą, nie może sobie poradzić ze stresem w sypialni, więc… Guy de Maupassant
Kolejna z noweli Maupassanta, w której autor ironicznie przygląda się życiu seksualnemu swoich rodaków. On, ona i jej kochanek — szczęśliwi w harmonijnym związku. Każde pokolenie znajduje swoje sposoby na wyrażanie starych prawd. Dziś niektórzy twierdzą że „hipokryzja jest ukłonem, jaki występek składa cnocie”, inni zaś wolą dywagować o poliamorii. Nihil novi. XIX-wieczni pisarze dobrze wiedzieli, że ménage à trois może być całkiem stabilnym, choć jak widać, niekoniecznie społecznie