rodzaj - "Epika" na darmoweebooki.pl

Dekameron znaczy „dziesięć dni”. Dzieło Giovanniego Boccaccia tak właśnie zostało podzielone: na dziesięć dni, podczas których dziesięcioro mieszkańców Florencji (siedem dam i trzech kawalerów), którzy z obawy przed szerzącą się zarazą opuścili miasto, przedstawia kolejno swoje opowieści na zadany temat. Wszystko razem tworzy zbiór stu nowel, a kompozycja całości przypomina Baśnie z tysiąca i jednej nocy. Cudowności i baśniowych motywów jest tu jednakże niewiele, wiele za to mówią te historie

Odwiedziny u rodziny Atlungów owocują wieloma poważnymi tematami. Konfrontacja dzieci z przedwczesną śmiercią towarzysza zabaw, rozważania odnośnie nieśmiertelności, podział obowiązków w małżeństwie i uczestnictwo rodziców w wychowaniu dzieci. Okazuje się, że Atlungowie mają nie lada problem ze swoją rodzicielską rolą. Przed panią Atlung maluje się wizja odebrania jej ukochanych synów… Bjørnstjerne Martinius Bjørnson to norweski pisarz tworzący przede wszystkim w drugiej połowie XIX i na

Ole Haugen, ubogi norweski grajek, z okazji zaślubin córki skomponował piękny marsz weselny, który odegrano podczas ceremonii. Marsz miał przynosić szczęście młodym. Kolejne pokolenia wstępują w związki małżeńskie — mimo przeciwności majątkowych — przy melodii marszu i faktycznie ich małżeństwa są szczęśliwe. Dopiero na ślubie prawnuka Olego marsz nie zostaje odegrany — Randi i Endrid muszą poczekać, aż radość wstąpi w ich związek… Bjørnstjerne Martinius Bjørnson to norweski pisarz tworzący

Bjørnstjerne Bjørnson zabiera głos w ważnej społecznej kwestii dotyczącej małżeństwa. Skupia się na problemie mono- i poligamii. Jest zwolennikiem jednożeństwa, promuje wstrzemięźliwość seksualną przed osiągnięciem całkowitej dojrzałości płciowej, co wiąże z możliwością wykształtowania odpowiedniej moralności. Opowiada się również za zrównaniem praw kobiet i mężczyzn, uważa płeć żeńską za bardziej moralną z natury niż płeć męska. Bjørnstjerne Martinius Bjørnson to norweski pisarz tworzący

Z serca krainy śniegów, Skandynawii, opowiadanie niezwykłego norweskiego pisarza i działacza społecznego, socjalisty Björnstjerne Björnsona, Dziewczę ze Słonecznego Wzgórza (1857) w tłumaczeniu Franciszka Mirandoli. Tekst ten daje okazję przyjrzenia się przedstawionej bez mitologizacji à la Reymont obyczajowości wsi norweskiej, a także podejmuje m.in. problem przemocy jako problemu społecznego (również w rodzinie, gdzie stanowi ona niejako chorobę dziedziczną), proponując przy tym pewne metody

Esej na temat jednej z najważniejszych modlitw w tradycji polskiej. Analiza zmian, jakie zachodziły w jej tekście na przestrzeni wieków oraz podejścia społeczeństwa do tej narodowej relikwii. Józef Birkenmajer (1897–1939), slawista, historyk literatury, poeta i tłumacz, do Pozdrowienia anielskiego podchodzi z naukowego, językoznawczego punktu widzenia. Rozpatrując najstarsze greckie wersje tej modlitwy, dowodzi że kształt, w jakim występowała ona od V w. jest prawie identyczny z Bogurodzicą,

Liūdna pasaka – jak też mówi sama nazwa, jest to „smutna baśń”, powstała w wyniku obserwacji własnych pisarza rzeczywistości porewolucyjnej (1905 r.). Znajdujący się w sanatorium w Zakopanem pisarz zostaje świadkiem druzgocącej siły powstańczej. Nieboga Juozapota nieświadoma własnych czynów i rozmów, a jednak niczym na spowiedzi, otwiera przed pisarzem to, co na sercu leży. Słowo po słowie opowiada baśń swego życia, tę smutną.

Įvairūs apsakymėliai – można nazwać debiutem literackim autora. Jest to zbiór nowel, obejmujący takie utwory, jak Ubagas, Lazda czy Brisiaus galas. Wszystkie bez obaw nasiąknięte ideami humanistycznymi w sposób przejrzysty przedstawiają subtelny świat wewnętrzny człowieka (najczęściej rolnika, zwykłego pracownika), liryczne spojrzenie na świat. Dzięki mistrzowskiemu stylowi pisarza zwykłe codzienne sprawy nabierają metafizycznego wymiaru, aczkolwiek nie jednemu czytelnikowi potrafią wycisnąć