epoka - "Pozytywizm" na darmoweebooki.pl
Nowela Władysława Reymonta Dwie wiosny to spojrzenie na dwa oblicza wiosny — polską i włoską. Ta włoska owiana jest poetycką legendą — przedstawiana przez poetów i w opowieściach jako wymarzona, najpiękniejsza, najwspanialsza. Czy jest taka w rzeczywistości? Jak się ma do niej wiosna w Polsce, którą porzucił narrator, by zobaczyć tę cudowną primaverę italską? Czy warto było ruszać w podróż do innego kraju? Władysław Stanisław Reymont to jeden z najważniejszych pisarzy młodopolskich,
Powieść Władysława Reymonta, za którą otrzymał Nagrodę Nobla w 1924 roku, publikowana w tomach między 1904 a 1909 rokiem. To utwór przedstawiający losy społeczności zamieszkałej we wsi Lipce. Fabuła powieści obejmuje 10 miesięcy i opisuje losy Macieja Boryny, jego rodziny i innych mieszkańców Lipiec. Ukazuje zarówno problemy społeczne, z którymi spotykają się chłopi, jak i przedstawia ich codzienność, święta oraz tradycje, życie uzależnione od pór roku i pogody, wpisuje także chłopów w tradycję
Czerkaski jest członkeim cyganerii artystycznej — grupy literatów, artystów i myślicieli, którzy spotykają się, by wspólnie dyskutować i prezentować swoje dzieło w oparach alkoholu i przy dźwiękach muzyki. Atmosfera młodopolskiego Krakowa, w którym rozgrywa się akcja powieści, przesiąknięta jest typowym dla epoki dekadentyzmem, a refleksje bohaterów skupiają się głównie wokół sztuki, mocy i niemocy artystycznej, miłości oraz śmierci. Takie rozważania nie omijają także Czerkaskiego, którego
Ramzes, stuletni, potężny faraon, podupada na zdrowiu. Prosi swojego medyka o lekarstwo, które może albo sprawić, że wyzdrowieje, albo przyspieszyć śmierć. Gdy zażywa je, dowiaduje się od swego doradcy, że ułożenie planet wskazuje na to, że umrze ktoś z panującego rodu. Ramzes nie przejmuje się tym, bowiem jego wnuk, Horus, będzie mógł sprawować władzę. Słudzy Ramzesa mają przygotować Horusa na natychmiastowe przejęcie władzy. Okazuje się jednak, że młody kandydat na faraona został ukąszony
Pewna hrabina, podczas odwiedzin w sierocińcu, widzi, jak czterech chłopców bije się o starą, wyświechtaną książkę o Robinsonie Crusoe. Zakonnica, ich opiekunka, tłumaczy, że w zakładzie dla sierot bardzo często to się zdarza, ponieważ mają bardzo mało książek, a bardzo dużo dzieci chce czytać. Hrabina wpada na pomysł, by zorganizować akcję dobroczynną i zebrać biblioteczkę z pozycjami dla dzieci, a potem przekazać zakładowi opiekuńczemu. Żywy telegraf to krótka nowela autorstwa Bolesława Prusa
Pewien mężczyzna, redaktor, współpracownik wielu periodyków, uważający się za człowieka porządnego i obytego, ma perspektywę spędzić Wigilię Świąt Bożego Narodzenia w samotności. Wizja ta bardzo go złości, zwłaszcza gdy pomyśli, że zwykli roznosiciele gazet zasiądą do skromnego stołu w rodzinnym gronie. W pewnym momencie dostrzega tajemniczą zjawę. Ta przedstawia mu się jako Wigilia. Mężczyzna wraz z Wigilią odwiedzi wiele domów, w których ludzie będą zasiadać do świątecznego stołu. Będzie to
Państwo Kukalscy organizują wieczorek taneczny. Zapraszają na niego między innymi Artura, sympatycznego młodzieńca, oraz Helenę, piękną córkę pana Gwizdalskiego. Artur ma nadzieję, że uda się nawiązać bliższą znajomość z dziewczyną. Helena natomiast usilnie próbuje przekonać swojego ojca, aby pozwolił jej wybrać się na przyjęcie. Sukienka balowa to nowela Bolesława Prusa opublikowana po raz pierwszy w „Kurierze Warszawskim” w 1876 roku. Autor ukazuje w niej nie tylko obyczajowość
Gdzieś na polskiej wsi, w drugiej połowie XIX wieku, żyje niespełna dwuletni Staś i jego rodzice. Spokojne, proste, wiejskie życie przerywa jednak emocjonująca przygoda z chłopcem w roli głównej. Pewnego dnia matka udaje się z synem do młyna — zmęczona przyczepia na chwilę wózek z dzieckiem do wolnego powozu. Nagle powóz przyspiesza i porywa Stasia. Zrozpaczona kobieta prosi o pomoc organistę, z którym rodzina jest w konflikcie. Nowela Bolesława Prusa została opublikowana po raz pierwszy w
Nowela Władysława Reymonta Dwie wiosny to spojrzenie na dwa oblicza wiosny — polską i włoską. Ta włoska owiana jest poetycką legendą — przedstawiana przez poetów i w opowieściach jako wymarzona, najpiękniejsza, najwspanialsza. Czy jest taka w rzeczywistości? Jak się ma do niej wiosna w Polsce, którą porzucił narrator, by zobaczyć tę cudowną primaverę italską? Czy warto było ruszać w podróż do innego kraju? Władysław Stanisław Reymont to jeden z najważniejszych pisarzy młodopolskich,
Powieść Władysława Reymonta, za którą otrzymał Nagrodę Nobla w 1924 roku, publikowana w tomach między 1904 a 1909 rokiem. To utwór przedstawiający losy społeczności zamieszkałej we wsi Lipce. Fabuła powieści obejmuje 10 miesięcy i opisuje losy Macieja Boryny, jego rodziny i innych mieszkańców Lipiec. Ukazuje zarówno problemy społeczne, z którymi spotykają się chłopi, jak i przedstawia ich codzienność, święta oraz tradycje, życie uzależnione od pór roku i pogody, wpisuje także chłopów w tradycję
Czerkaski jest członkeim cyganerii artystycznej — grupy literatów, artystów i myślicieli, którzy spotykają się, by wspólnie dyskutować i prezentować swoje dzieło w oparach alkoholu i przy dźwiękach muzyki. Atmosfera młodopolskiego Krakowa, w którym rozgrywa się akcja powieści, przesiąknięta jest typowym dla epoki dekadentyzmem, a refleksje bohaterów skupiają się głównie wokół sztuki, mocy i niemocy artystycznej, miłości oraz śmierci. Takie rozważania nie omijają także Czerkaskiego, którego
Ramzes, stuletni, potężny faraon, podupada na zdrowiu. Prosi swojego medyka o lekarstwo, które może albo sprawić, że wyzdrowieje, albo przyspieszyć śmierć. Gdy zażywa je, dowiaduje się od swego doradcy, że ułożenie planet wskazuje na to, że umrze ktoś z panującego rodu. Ramzes nie przejmuje się tym, bowiem jego wnuk, Horus, będzie mógł sprawować władzę. Słudzy Ramzesa mają przygotować Horusa na natychmiastowe przejęcie władzy. Okazuje się jednak, że młody kandydat na faraona został ukąszony
Pewna hrabina, podczas odwiedzin w sierocińcu, widzi, jak czterech chłopców bije się o starą, wyświechtaną książkę o Robinsonie Crusoe. Zakonnica, ich opiekunka, tłumaczy, że w zakładzie dla sierot bardzo często to się zdarza, ponieważ mają bardzo mało książek, a bardzo dużo dzieci chce czytać. Hrabina wpada na pomysł, by zorganizować akcję dobroczynną i zebrać biblioteczkę z pozycjami dla dzieci, a potem przekazać zakładowi opiekuńczemu. Żywy telegraf to krótka nowela autorstwa Bolesława Prusa
Pewien mężczyzna, redaktor, współpracownik wielu periodyków, uważający się za człowieka porządnego i obytego, ma perspektywę spędzić Wigilię Świąt Bożego Narodzenia w samotności. Wizja ta bardzo go złości, zwłaszcza gdy pomyśli, że zwykli roznosiciele gazet zasiądą do skromnego stołu w rodzinnym gronie. W pewnym momencie dostrzega tajemniczą zjawę. Ta przedstawia mu się jako Wigilia. Mężczyzna wraz z Wigilią odwiedzi wiele domów, w których ludzie będą zasiadać do świątecznego stołu. Będzie to
Państwo Kukalscy organizują wieczorek taneczny. Zapraszają na niego między innymi Artura, sympatycznego młodzieńca, oraz Helenę, piękną córkę pana Gwizdalskiego. Artur ma nadzieję, że uda się nawiązać bliższą znajomość z dziewczyną. Helena natomiast usilnie próbuje przekonać swojego ojca, aby pozwolił jej wybrać się na przyjęcie. Sukienka balowa to nowela Bolesława Prusa opublikowana po raz pierwszy w „Kurierze Warszawskim” w 1876 roku. Autor ukazuje w niej nie tylko obyczajowość
Gdzieś na polskiej wsi, w drugiej połowie XIX wieku, żyje niespełna dwuletni Staś i jego rodzice. Spokojne, proste, wiejskie życie przerywa jednak emocjonująca przygoda z chłopcem w roli głównej. Pewnego dnia matka udaje się z synem do młyna — zmęczona przyczepia na chwilę wózek z dzieckiem do wolnego powozu. Nagle powóz przyspiesza i porywa Stasia. Zrozpaczona kobieta prosi o pomoc organistę, z którym rodzina jest w konflikcie. Nowela Bolesława Prusa została opublikowana po raz pierwszy w