epoka - "Modernizm" na darmoweebooki.pl
Odezwa z 1905 roku skierowana do Polaków, postulująca metody i cele działania rodaków, autorstwa powszechnie znanego powieściopisarza publikującego pod pseudonimem Teodor Tomasz Jeż. Zygmunt Miłkowski (1824–1915), działacz i polityk niepodległościowy, nakreśla sytuację geopolityczną Rosji i Polski w czasach szerzącego się ruchu socjalistycznego i na tym tle formułuje zadania, których realizacja pozwoliłaby przede wszystkim przetrwać narodowi, ale również zbudować kapitał potrzebny w odrodzonej
Tomik poezji z 1902 roku autorstwa Tadeusza Micińskiego, mistyka zwanego „poetą-magiem” i „czcicielem tajemnic”. „W mroku gwiazd” to jedyny zbiór wierszy w dorobku literackim Micińskiego. Składa się on z kilku cyklów, wśród których można wyróżnić m.in. „Noce polarne”, „Zatokę tęcz” czy „Białe róże krwi”. Mimo tego podziału, utwory Micińskiego wykazują pewne wspólne cechy charakterystyczne: tajemniczość, brak jednoznaczności, mroczny nastrój, olbrzymi ładunek emocjonalny. Bohaterowie wierszy
Nietota to powieść mistyczna. Symboliczna i syntetyczna. Należy więc ze spokojem przyjąć fakt, że o podnóże Tatr uderzają tu fale morskie, a wśród fiordów gdzieś pod Krywaniem książę Hubert (tj. utajniony pod tym imieniem Witkacy) podróżuje łodzią podwodną. Na drodze poznania — własnej jaźni czy rdzennej istoty Polski — najwznioślejsza metafizyka nierzadko i nieodzownie spotyka przewrotną trywialność. Postacią spajającą całość tekstu jest Ariaman, wskazywany przez krytyków jako alter ego autora
Odezwa z 1905 roku skierowana do Polaków, postulująca metody i cele działania rodaków, autorstwa powszechnie znanego powieściopisarza publikującego pod pseudonimem Teodor Tomasz Jeż. Zygmunt Miłkowski (1824–1915), działacz i polityk niepodległościowy, nakreśla sytuację geopolityczną Rosji i Polski w czasach szerzącego się ruchu socjalistycznego i na tym tle formułuje zadania, których realizacja pozwoliłaby przede wszystkim przetrwać narodowi, ale również zbudować kapitał potrzebny w odrodzonej
Tomik poezji z 1902 roku autorstwa Tadeusza Micińskiego, mistyka zwanego „poetą-magiem” i „czcicielem tajemnic”. „W mroku gwiazd” to jedyny zbiór wierszy w dorobku literackim Micińskiego. Składa się on z kilku cyklów, wśród których można wyróżnić m.in. „Noce polarne”, „Zatokę tęcz” czy „Białe róże krwi”. Mimo tego podziału, utwory Micińskiego wykazują pewne wspólne cechy charakterystyczne: tajemniczość, brak jednoznaczności, mroczny nastrój, olbrzymi ładunek emocjonalny. Bohaterowie wierszy
Nietota to powieść mistyczna. Symboliczna i syntetyczna. Należy więc ze spokojem przyjąć fakt, że o podnóże Tatr uderzają tu fale morskie, a wśród fiordów gdzieś pod Krywaniem książę Hubert (tj. utajniony pod tym imieniem Witkacy) podróżuje łodzią podwodną. Na drodze poznania — własnej jaźni czy rdzennej istoty Polski — najwznioślejsza metafizyka nierzadko i nieodzownie spotyka przewrotną trywialność. Postacią spajającą całość tekstu jest Ariaman, wskazywany przez krytyków jako alter ego autora