author - "Artur Ochał" na darmoweebooki.pl
Pod koniec lat dwudziestych dla zabezpieczenia granic: zachodniej, północnej i południowej II Rzeczypospolitej Polskiej, przed przemytnictwem i nielegalną migracją, konieczna była reorganizacja dotychczasowego systemu ich ochrony. Wiosną 1927 r. przymierzano się do utworzenia tzw. KOP „zachodniego” (tj. formacji wojskowej), ale ze względów finansowych i kadrowych, związanych z powołaniem do służby żołnierzy polskiej narodowości, pomysł został zarzucony. Zdecydowano się jednakże na utworzenie
Urodził się 19 maja 1904 r. w Stryju, w szlacheckiej rodzinie hr. Włodzimierza Józefa i Heleny z d. Gnoińskiej (herbu Warnia). Był potomkiem Mikołaja Russockiego (ok. 1746–1808), założyciela krakowsko-zatorskiej gałęzi rodu Russockich-Brzezie pieczętujących się herbem Zadora (Płomieńczyk). Protoplasta ich rodu – Mikołaj Russocki był m.in. marszałkiem sejmiku krakowskiego i posłem na Sejm Czteroletni, a pamiętnego 3 maja 1791 r., jako poseł krakowski, wziął udział w uchwaleniu Konstytucji 3
Wolą i dążeniem Polaków po latach zaborów odtwarzało się państwo polskie. Wprawdzie dopiero w kolejnych latach (1918–1921) ustalił się kształt kraju i jego granice, ale już w pierwszych miesiącach niepodległości tworzone były pierwsze formacje graniczne. Inicjatywy ich tworzenia podejmowały różne ministerstwa, ścierały się odmienne koncepcje, pomysły, w zależności od tego, z jakiej armii wywodzili się ich autorzy. Proces powstawania i kolejnych reorganizacji systemu ochrony polskich granic
Według założeń polskiej doktryny wojennej z lat dwudziestych siły zbrojne miały być przygotowane do prowadzenia wojny na dwa fronty (Niemcy i Rosja), koalicyjnej, krótkotrwałej, ale prowadzonej w sposób manewrowy. Jak ocenia Jerzy Prochwicz, koncepcja ta wynikała ze słusznego przekonania dowództwa o dysproporcji sił w stosunku do długości granic i obszaru do obrony. Po utworzeniu KOP w 1924 r. formacja przewidywana była w kolejnych wariantach planu „R” (Rosja) jako siły osłony dla prowadzonej
Pod koniec lat dwudziestych dla zabezpieczenia granic: zachodniej, północnej i południowej II Rzeczypospolitej Polskiej, przed przemytnictwem i nielegalną migracją, konieczna była reorganizacja dotychczasowego systemu ich ochrony. Wiosną 1927 r. przymierzano się do utworzenia tzw. KOP „zachodniego” (tj. formacji wojskowej), ale ze względów finansowych i kadrowych, związanych z powołaniem do służby żołnierzy polskiej narodowości, pomysł został zarzucony. Zdecydowano się jednakże na utworzenie
Urodził się 19 maja 1904 r. w Stryju, w szlacheckiej rodzinie hr. Włodzimierza Józefa i Heleny z d. Gnoińskiej (herbu Warnia). Był potomkiem Mikołaja Russockiego (ok. 1746–1808), założyciela krakowsko-zatorskiej gałęzi rodu Russockich-Brzezie pieczętujących się herbem Zadora (Płomieńczyk). Protoplasta ich rodu – Mikołaj Russocki był m.in. marszałkiem sejmiku krakowskiego i posłem na Sejm Czteroletni, a pamiętnego 3 maja 1791 r., jako poseł krakowski, wziął udział w uchwaleniu Konstytucji 3
Wolą i dążeniem Polaków po latach zaborów odtwarzało się państwo polskie. Wprawdzie dopiero w kolejnych latach (1918–1921) ustalił się kształt kraju i jego granice, ale już w pierwszych miesiącach niepodległości tworzone były pierwsze formacje graniczne. Inicjatywy ich tworzenia podejmowały różne ministerstwa, ścierały się odmienne koncepcje, pomysły, w zależności od tego, z jakiej armii wywodzili się ich autorzy. Proces powstawania i kolejnych reorganizacji systemu ochrony polskich granic
Według założeń polskiej doktryny wojennej z lat dwudziestych siły zbrojne miały być przygotowane do prowadzenia wojny na dwa fronty (Niemcy i Rosja), koalicyjnej, krótkotrwałej, ale prowadzonej w sposób manewrowy. Jak ocenia Jerzy Prochwicz, koncepcja ta wynikała ze słusznego przekonania dowództwa o dysproporcji sił w stosunku do długości granic i obszaru do obrony. Po utworzeniu KOP w 1924 r. formacja przewidywana była w kolejnych wariantach planu „R” (Rosja) jako siły osłony dla prowadzonej