Tlen - Julia Fiedorczuk (interaktywna biblioteka .TXT) 📖
Krótki opis książki:
Perspektywa, w jakiej mieści się ta książka, wyznaczana jest przez dwa zdania z tytułowego wiersza: „Lekko mieszkamy na wydechu świata” oraz „Przyszłam tu, żeby oddychać”.
Błędem byłoby jednak spodziewać się w Tlenie wyłącznie patosu. Autorka potrafi ironizować na temat problemów współczesności, dziwić się paradoksom nauki czy komentować ludzkie uczucia. W żadnym momencie nie rezygnuje jednak z pisania o relacji między człowiekiem a przyrodą.
Przeczytaj książkę
Podziel się książką:
- Autor: Julia Fiedorczuk
- Epoka: Współczesność
- Rodzaj: Liryka
Czytasz książkę online - «Tlen - Julia Fiedorczuk (interaktywna biblioteka .TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Julia Fiedorczuk
To jest pierwszy dzień reszty twojego życia
czas na zmiany
więc moja dieta będzie odtąd doskonała
im więcej zjesz tym dłużej żyjesz
szlachetne zdrowie
ekskluzywne kosmetyki uwznioślą
moją konsystencję
to jest pierwszy dzień reszty twojego życia
zanotuj w dzienniku
od tej pory już nie grzesz
żadnych batoników
bo śniadanie to klucz do esencji
bo gdybyś nawet silną wolę miał
a śniadań nie jadał
na nic twój trud
powtarzajmy: jeść jeść jeść
kiedy czujesz głód
jedz, człowieku, jedz
siedemnaście posiłków dziennie
lekkich jak łabędzi puch
bo gdybyś nawet silną wolę miał
a śniadań nie jadał
na nic twój trud
a wystrzegaj się białego chleba powszedniego
musisz tylko opanować kilka prostych zasad
to jest pierwszy dzień reszty twojego życia
a jutro następny
jedz, człowieku, jedz
i chudnij
to jest pierwszy dzień reszty twojego życia
wkrótce będziesz w niebie
gdzie na ciebie czeka
zasłużony
kawałek
szarlotki
Tak
miasto w deszczu
ślesz uśmiech
pomiędzy kroplami
ty ja ty ja
między nami
co
między ciemnościami
pomost
więc chodź
chodź do mnie
nie utoniesz
zamknę oczy
pustko moja towarzyszko
śpij
chcę być dotknięta chcę
podać rękę
Informacje o nowościach w naszej bibliotece w Twojej skrzynce mailowej? Nic prostszego, zapisz się do newslettera. Kliknij, by pozostawić swój adres e-mail: wolnelektury.pl/newsletter/zapisz-sie/
Dobranoc
bo gęstnieją dźwięki.
soczyste szepty w liściach szczupłych brzóz,
ciemne się zbiera w zagłębieniach ciała,
nas porasta,
nam odejmuje słowa ku uciesze dłoni,
bo żywe tłoczy się w parterze i węszy,
głodne.
czas małych myśliwych o porożach w kształcie gałęzi.
ciemne nas wypełnia aż po marginesy,
jeż upolował żuka.
żaba upolowała ważkę:
là la la là la là la,
là la la la la là la là la:
tuż-tuż, na wyciągnięcie ręki, żywy pępek snu.
Dedykacja
Ten wiersz jest dla ciebie, drogi czytelniku.
Mówi o pająku, o uczuciach i o tym
co niewyrażalne.
Nie ma pająka gdzie do ciebie piszę.
Mam pająka w głowie, nitki pajęczyny
miękkie jak pleśń.
Albo drogocenne jak sznur lśniących pereł
nad ranem. Mam na myśli
ten ukryty czas, gdy jest się nagim i mokrym
jak ziemia.
Kiedy czuły Budda wychodzi z jaśminów,
chłopiec z tatuażem,
pajęczyna zmarszczek na twarzy staruszki,
która się uśmiecha: ten czas, nasz wspólny sen
utkany ze słów. Przepraszam! Tak
się powiedziało. Czułość jest tru-
dna. Ponieważ kocha się ludzi i drzewa,
ten kamień, on zapewne istniał,
teraz ci go daję,
potrzymaj.
Psychoanaliza i mandarynki
Lacanistom ;-)
Poeta, który dzisiaj jest kobietą,
poszedł na spacer.
Poszła, znaczy,
poetka. Ta istota z płci i kości,
pochwycona w binarne szpony opozycji
między naturą i cywilizacją (sic!) kulturalnie
wciela się w rolę obserwatora, wróć,
obserwatorki, a wiersz interpeluje,
interpeluje, powołuje tę chwilową
podmiotowość, obsadza (za przeproszeniem)
w roli. Potrzebny nam jeszcze ekran
(czy są tu jakieś ekrany?), aby dialektyka
miasto-dzika przyroda mogła się uobecnić
w fantazmacie. W ostateczności sklepowa witryna
posłuży za lustro. Ach, już się zaczyna!
W polu spojrzenia
konstytuuje się
skrzynka
małych
pomarańczowych
obiektów.
What love does
pani tak pięknie udaje umarłą
że nie wiadomo kiedy pani naprawdę nie żyje
Agencie Cooper5 gdzie jesteś czy mnie słyszysz
pani tak pięknie udaje umarłą
że nie wiadomo kiedy pani naprawdę nie żyje
prosimy o gromkie brawa
Laura Dern jako Nikki Grace
problem zwłok pozostawmy obsłudze
gdzie jesteś gdzie jesteś gdzie jesteś
gdzie jesteś gdzie jesteś gdzie jesteś
pani tak pięknie udaje umarłą
że nie wiadomo, kiedy pani naprawdę nie żyje
gdzie jesteś gdzie jesteś gdzie jesteś
(brawa)
Przekaż 1% podatku na Wolne Lektury.
KRS: 0000070056
Nazwa organizacji: Fundacja Nowoczesna Polska
Każda wpłacona kwota zostanie przeznaczona na rozwój Wolnych Lektur.
KRS: 0000070056
Nazwa organizacji: Fundacja Nowoczesna Polska
Każda wpłacona kwota zostanie przeznaczona na rozwój Wolnych Lektur.
The truth is out there6
czyli na powierzchni
kreślimy znaki na skórze
nie jest tylko jasne kto jest adresatem
co byś nie wpisał zawsze wikipedia
sens życia to
jedno z podstawowych zagadnień
różnych systemów
filozoficznych i religijnych
jak również pojęcie
odwołujące się
do transcendentnego widzenia świata
jako drogi
(pojęcie śmierci rozmywa się w przypadku roślin)
wybaczcie te cyberdygresje
dzisiaj jest pierwszy dzień, etc.
każdy ma prawo kupić sobie prezent
a jak kogoś nie stać niech się przebranżuje
It has been played once more7
J.A.
nagle w samym środku mitycznej przyszłości
starsza od siebie, a co będzie później
och, Blake’u, Słoneczniku, wiem, wiem
nawijam jak Allen Ginsberg
wybacz wierszu, mam chandrę, wybacz czytelniku
jutro spełnię wszystkie noworoczne postanowienia
teraz tu posiedzę, droga czekolado
dziękuję, że jesteś dziś przy mnie butelko Merlota,
i tobie, telewizjo, dziękuję agencie Cooper!
jutro zgłębię Dharmę diamentowej drogi
nawet teraz niektóre istoty są mi raczej bliskie
oczywiście chodzi wyłącznie o pokrewieństwo dusz.
drogi komputerze, wysłałam dzisiaj czternaście e-maili
„dla tej ciemnej miłości dzikiego gatunku8”
czytałam Freuda a nawet Lacana
o popędzie śmierci
chodzi tylko o to, żeśmy byli upadli
dlatego samo życie nie wystarczy
a teraz piosenka:
ścinki czasu rzucone w poprzek krajobrazu
wiatr się z nami bawi na pustej ulicy,
wiatr się z nami bawi szczątkami obrazu
wchodzi w szczeliny i śpiewa:
(uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu
uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu
uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu
uuuu)
szorstka skóra tej dłoni, która mnie dotyka
szorstka kora tej brzozy, którą czesze wiatr
obcy śpiew tego wiatru, który nas przenika
i milczenie drzewa