Jerzy Kulczycki, Marek Gałęzowski (czytak biblioteka PDf) 📖

W biogramie jednego z czołowych działaczy polskiego ruchu socjalistycznego przełomu XIX i XX w., Ludwika Kulczyckiego, zamieszczonym w Polskim słowniku biograficznym z 1971 r., o jego dzieciach znajdziemy jedynie krótką adnotację, że córka Janina zmarła w 1910 r., a syn Jerzy zginął w 1919 r. Dat urodzenia nie podano, brak również innych informacji. Nie może to dziwić w wypadku Janiny, która urodziła się około 1900 r., zmarła jako dziecko w 1910 r. i została pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Jej starszy brat Jerzy, bohater naszej opowieści, rzeczywiście zginął w 1919 r. W biogramie jego ojca nie umieszczono jednak informacji, że był legionistą, sierżantem I Brygady Józefa Piłsudskiego i oficerem Wojska Polskiego, kawalerem Virtuti Militari. Poległ w wieku dwudziestu czterech lat na kresowej ziemi połockiej w wojnie z bolszewikami. Jak napisano w rozkazie Szkoły Podchorążych w Warszawie z 4 listopada 1919 r.:

„był świetnym typem polskiego oficera, wzorem dla kolegów i podwładnych, młodzieńcem o wybitnej sile charakteru i woli, który z całkowitym zaparciem się siebie służył wszystkimi siłami swego umysłu i całym życiem Polsce”.